بیماری ام اس و گیاه‌درمانی (2 نکته مهم)

در این مقاله می‌خواهیم چند گیاه دارویی را که می‌توانند به بیمارانی که دچار بیماری ام اس هستند کمک کنند، معرفی کنیم. این گیاهان دارای آثار درمانی خاصی هستند و نحوه مصرف آنها را نیز توضیح می‌دهیم.

گیاهان دارویی

با وجود پیشرفت‌های فراوان در علم پزشکی، هنوز هیچ دارویی برای درمان قطعی بیماری ام اس کشف نشده است. اما پزشکان توانسته‌اند داروها و روش‌های درمانی را پیدا کنند که می‌توانند به کاهش سرعت پیشرفت این بیماری کمک کنند. به همین دلیل، بسیاری از کسانی که با ام اس زندگی می‌کنند، به روش‌های درمانی مکمل و جایگزین روی آورده‌اند.

در این مقاله، ما به معرفی چند گیاه دارویی مؤثر در درمان بیماری ام اس می‌پردازیم و در مورد آثار درمانی و نحوه مصرف آنها صحبت خواهیم کرد. قبل از استفاده از این گیاهان، لازم است که حتماً با پزشک خود مشورت کنید، به ویژه اگر قصد دارید دارویی را قطع کنید یا درمان جدیدی را به رژیم خود اضافه کنید. برخی از این گیاهان و مکمل‌ها، اگر درست مصرف نشوند یا با داروهای دیگر تداخل داشته باشند، می‌توانند عوارض جانبی جدی ایجاد کنند.

گیاه غافث

امروزه از این گیاه برای درمان انواع مختلف بیماری‌ها استفاده می‌شود. لازم به ذکر است که این گیاه دارای انواع مختلفی است و هر نوع آن خواص درمانی خاص خود را دارد.

پژوهش‌های اخیر درباره گیاه غافث نشان داده است که این گیاه خواص ضدویروسی، آنتی‌اکسیدانی، ضد التهابی و همچنین خاصیت افزایش متابولیسم دارد. امروزه محققان به بررسی خواص این گیاه در ارتباط با بیماری ام اس پرداخته‌اند. هرچند که تحقیق بر روی انسان‌ها هنوز به طور کامل انجام نشده، اما نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که این گیاه می‌تواند علائم بیماری ام اس را کاهش دهد.

بیماری ام اس و گیاه‌درمانی

مقدار و دستور مصرف: 3 تا 6 گرم از این گیاه را به همراه مقداری آب بجوشانید و سپس مصرف کنید. همچنین می‌توانید از فرآورده‌های این گیاه نیز استفاده نمایید.

احتیاط دارویی: استفاده از مقادیر زیاد این گیاه ممکن است به خاطر وجود ترکیبات خاص آن، باعث مشکلات گوارشی و یبوست شود. مصرف زیاد این گیاه همچنین می‌تواند با داروهای فشار خون و داروهای ضد انعقاد تداخل داشته باشد. در دوران بارداری و شیردهی نیز از مصرف زیاد آن پرهیز کنید.

بوزیدان

این گیاه دارویی با نام‌های مختلفی شناخته می‌شود، از جمله جینسینگ هندی و آسانا. این گیاه یک نوع توت خاص است و از ریشه و عصاره آن برای درمان دردهای مزمن، خستگی، التهاب و کاهش استرس استفاده می‌شود. تحقیقات پیرامون این گیاه نشان می‌دهد که می‌تواند به کاهش علائم بیماری ام اس کمک کند.

یکی از مهم‌ترین فواید آن خاصیت ضدفراموشی است.

طبع بوزیدان گرم و خشک است و باید حتماً تحت نظر پزشک مصرف شود. در ایران به نوعی از آن به اشتباه به عنوان مایه پنیر استفاده می‌شود، اما این دو گیاه متفاوت هستند.

“““html

می‌گویند بوزیدان و پنیرباد شباهت دارند، در حالی که این دو گیاه کاملاً متفاوت و مستقل از یکدیگر هستند.

مقدار و دستور مصرف: 5 گرم از ریشه خشک شده این گیاه را در یک لیوان آب جوشانده و همراه با کمی عسل میل کنید. داروهایی که از این گیاه تهیه شده‌اند به راحتی در بازار پیدا می‌شوند و بهتر است از آن‌ها برای مصرف استفاده کنید.

احتیاط دارویی: مصرف مداوم و زیاد ریشه این گیاه ممکن است برای بیضه‌ها مضر باشد. بهتر است در دوران بارداری و شیردهی از این گیاه استفاده نشود.

ریشه و برگ گیاه قاصدک

در طب کره‌ای، از قاصدک برای افزایش انرژی و حفظ سلامتی استفاده می‌کنند. همینطور در طب غربی و عربی نیز برای درمان مشکلات گوارشی و بیماری‌های پوستی قبل از این استفاده می‌شود. این گیاه به‌صورت وحشی در چمنزارها، مزارع و کنار نهرها و زمین‌های بایر در نواحی معتدل رشد می‌کند.

قاصدک گیاهی بدون بو و کوچک است که معمولاً کمتر از 40 سانتی‌متر ارتفاع دارد و مایع سفیدی ترشح می‌کند. بعضی وقت‌ها به عنوان علف هرز در مزارع و چراگاه‌ها شناخته می‌شود، اما این مفهوم به معنی نادانی انسان‌ها از فوائد مهم آن نیست. قاصدک یک غذای مغذی به شمار می‌رود.

در بهار، برگ‌های جوان آن را به عنوان سبزی برداشت کرده و مصرف می‌کنند. از آنجایی که این برگ‌ها تلخ هستند، معمولاً با ترشی مثل آب‌لیمو یا سرکه در سالاد استفاده می‌شوند. برگ‌های قاصدک سرشار از ویتامین‌های A، C، D و گروه B، همچنین آهن، منیزیوم، روی، پتاسیم، منگنز، مس، کولین، کلسیم، بور و سیلیکون هستند.

ریشه این گیاه را در اواخر زمستان یا اوایل بهار از خاک بیرون آورده و خشک کرده، استفاده می‌کنند. ریشه قاصدک حاوی اینولین، اسانس روغنی فرار، اسیدهای چرب (مثل میریستیک اسید)، کاروتنوئیدها، ویتامین A، موسیلاژ و پکتین است. در دنیا، قاصدک برای درمان انواع بیماری‌های کبد و کیسه صفرا مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

از دیگر فواید سنتی ریشه و برگ قاصدک می‌توان به درمان بیماری‌های پستان، احتباس مایعات، مشکلات گوارشی، درد مفاصل، تب و بیماری‌های پوستی اشاره کرد. امروزه به خاطر مواد مغذی زیاد، برگ‌های گیاه به‌طور گسترده‌ای به عنوان مکمل غذایی برای خانم‌های باردار توصیه می‌شود. تحقیقات نشان داده‌اند که این گیاه می‌تواند خستگی و ضعف بدنی را کاهش دهد و سطح ایمنی بدن را بالا ببرد.

تحقیقات همچنین خواص آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی قاصدک را کشف کرده است. این گیاه توجه متخصصان را به خود جلب کرده و ممکن است در درمان و کاهش علائم بیماری MS مفید باشد، به‌خاطر وجود موادی مؤثر در آن.

مقدار و دستور مصرف: ریشه‌های قاصدک می‌توانند به‌عنوان قهوه بدون کافئین استفاده شوند. برای این کار باید آن‌ها را خشک کرده و سپس آسیاب نمایید و مانند قهوه از آن استفاده کنید. می‌توانید 2 تا 8 گرم از ریشه خشک‌شده گیاه را سه بار در روز به مدت 3 روز مصرف کرده و سپس یک هفته وقفه بیندازید و دوباره مصرف کنید. همچنین برگ‌های این گیاه را می‌توان در سالاد یا به‌صورت پخته‌شده استفاده کرد.

تحقیقات اخیر درباره گیاه قاصدک منجر به کشف خواص ضدویروسی، آنتی‌اکسیدانی، ضدالتهابی و افزایش متابولیسم بدن نشده است. همچنین تحقیقات در مورد خواص درمانی آن برای بیماری MS در حال انجام است.

احتیاط دارویی: ریشه و برگ‌های قاصدک معمولاً بی‌خطر بوده و به‌جز واکنش‌های آلرژیک نادر، دارای اثرات جانبی خاصی نیستند. اما با توجه به تأثیر ریشه قاصدک بر روی ترشح صفرا، کسانی که به مشکلات کیسه صفرا مبتلا هستند باید در مصرف آن احتیاط کنند.

“`

ممنوع کرده است و افرادی که سنگ کیسه صفرا دارند، فقط باید با نظارت پزشک از این گیاه استفاده کنند.

ریشه قاصدک می‌تواند باعث افزایش ترشح اسید معده شود و این موضوع ممکن است درد زخم‌های گوارشی را تشدید کند. افرادی که به گیاهان خانواده کاسنی، مثل بابونه یا بومادران، آلرژی دارند، باید با احتیاط از این گیاه استفاده کنند. تداخل دارویی خاصی با قاصدک شناخته نشده، اما با توجه به اطلاعات ما درباره اثرات ریشه این گیاه، ممکن است وقتی همراه با داروهای دیورتیک، انسولین یا داروهای پایین‌آورنده قند خون مصرف شود، خطرناک باشد.

علاوه بر این، افرادی که داروی لیتیوم مصرف می‌کنند، باید برگ قاصدک یا دیورتیک‌های گیاهی را فقط با تجویز پزشک بخورند، زیرا ممکن است با مصرف این دارو، بدن دچار کم‌آبی شود که خطرناک است. ایمنی این گیاه برای بچه‌های کم‌سن و سال، خانم‌های حامله یا شیر‌ده و افرادی که بیماری‌های شدید کبدی یا کلیوی دارند، تأیید نشده است.

بابونه

بابونه گیاهی است که به مدت طولانی به عنوان دارویی برای معالجه بیماری‌های پوستی، بی‌خوابی، اضطراب، ناراحتی‌های معده و اسهال استفاده می‌شود. این گیاه دارای خواص آنتی‌اکسیدانی و ضدباکتری است. همچنین تحقیقاتی در حال انجام است تا قابلیت این گیاه در کند کردن رشد تومورهای سرطانی بررسی شود.

در سال‌های اخیر، تحقیقات زیادی درباره اثرات دارویی بابونه برای درمان و کاهش علائم بیماری MS انجام شده و نتایج امیدوارکننده‌ای به دست آمده است، اما باید توجه داشت که به دلیل اینکه آزمون‌های بالینی روی انسان امکان‌پذیر نیست، انجام این تحقیقات و آزمایش‌ها زمان‌بر خواهد بود.

مقدار و دستور مصرف: می‌توان دم‌کرده این گیاه را 2 تا 3 بار در هفته مصرف کرد.

احتیاط دارویی: از مصرف مداوم و زیاد دم‌کرده این گیاه پرهیز شود و قبل از مصرف حتماً باید با پزشک معالج مشورت کرد. همچنین، استفاده از این گیاه در دوران بارداری و شیردهی توصیه نمی‌شود.