بیماری ترومبوفلبیت چیست و چه علائمی دارد؟ (2 نکته مهم)
“`html
ترومبوفلبیت چیست؟
ترومبوفلبیت به معنای التهاب و ایجاد لخته‌های خون در یک ورید سطحی است، که معمولاً در پاها دیده می‌شود. این وضعیت معمولاً ناشی از عفونت یا آسیب است. برخلاف ترومبوز وریدی عمقی، این نوع التهاب به ندرت باعث از بین رفتن لخته و حرکت آن در خون می‌شود. این مشکل ممکن است برای هرکس پیش بیاید، اما در بزرگسالان و به ویژه زنان شایع‌تر است.
علل ترومبوفلبیت
افزایش فیبرین و لخته شدن گلبول‌های قرمز در یک ورید به دلیل:
- آسیب به پوشش ورید از طریق ضربه، تزریق یا تزریق داخل وریدی
- گسترش یک سرطان خونی بدخیم
- جمع شدن خون به دنبال جراحی یا استراحت طولانی در رختخواب
انواع ترومبوفلبیت
دو نوع رگ در دست‌ها و پاها وجود دارد؛ رگ‌های سطحی و رگ‌های عمقی که در ادامه توضیح داده می‌شود.
ترومبوفلبیت سطحی:
ترومبوفلبیت در رگ‌های سطحی به حالتی اشاره دارد که خون در نزدیکی سطح پوست جمع می‌شود و باعث لخته شدن خون در عروق سطحی می‌شود. لخته خون در این رگ‌ها معمولاً مشکلات جدی ایجاد نمی‌کند، اما می‌تواند خیلی دردناک باشد و پاها حتی بعد از بهبودی تا چند هفته احساس ضعف کنند.
ترومبوز عمقی:
لخته‌هایی که در رگ‌های عمقی ایجاد می‌شوند به ترومبوز وریدی عمقی (دی وی تی) شناخته می‌شوند. این وضعیت جدی و خطرناک است و نیاز به درمان فوری دارد. لخته خون در رگ‌های عمقی ممکن است به جریان خون منتقل شود و تبدیل به آمبولی گردد.
عوامل زیادی در ایجاد دی وی تی دخالت دارند، از جمله مشکلات ارثی، مصرف داروها و آسیب‌دیدگی‌های عروقی. نشستن طولانی مدت یا راه رفتن زیاد نیز امکان ابتلا به دی وی تی را افزایش می‌دهد.
عوامل تشدید کننده بیماری ترومبوفلبیت
- بیماری‌هایی که باعث اقامت طولانی در بستر می‌شوند
- سیگار کشیدن
- مصرف قرص‌های ضد بارداری؛ ترکیب این دو خطر را به طور چشمگیری افزایش می‌دهد.
- چاقی
- رگ‌های واریسی
- عمل جراحی، آسیب‌دیدگی، سوختگی، عفونت یا بارداری
- سوءمصرف داروهای داخل وریدی
- اختلالات عروقی
علایم شایع ترومبوفلبیت
- سفت شدن رگ‌های سطحی (احساس مانند یک طناب)
- قرمزی، حساسیت به لمس و درد در ناحیه مبتلا
- تب (گاهی اوقات)
عواقب مورد انتظار
معمولاً این وضعیت در عرض 2 هفته قابل درمان است.
عوارض احتمالی
- ممکن است به ترومبوز وریدی عمقی (لخته در رگ‌های عمقی) منجر شود.
- اگر عفونت وجود داشته باشد و درمان نشود، می‌تواند باعث مسمومیت خون شود.
تشخیص و درمان ترومبوفلبیت
تشخیص معمولاً از طریق مشاهده علائم فیزیکی مانند تورم و قرمزی رگ آسیب‌دیده انجام می‌شود.
- درمان معمولاً شامل استراحت و بالابردن اندام آسیب‌دیده است و ممکن است بسته به شرایط، داروهایی تجویز شود.
- پوشیدن جوراب‌های کشی یا استفاده از بانداژ کشی ممکن است توصیه شود تا جریان خون در رگ‌ها بهبود یابد و ناراحتی کاهش یابد.
- باید از پوشش‌های مرطوب برای تسکین درد استفاده نشود.
- سیگار را ترک کنید و مصرف قرص‌های ضد بارداری را متوقف کنید. در صورت ادامه هر دو، احتمال حمله بعدی لخته‌های وریدی ممکن است خطرناک باشد.
داروها
- داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی مانند آسپیرین برای کاهش التهاب و درد
- آنتی‌بیوتیک‌ها در صورت …
“““html - شک به عفونت باکتریایی
- در صورت وجود خارش، پمادهای موضعی برای تسکین آن
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
استراحت در بستر و بالا بردن اندام آسیب دیده ممکن است به مدت 1 تا 2 روز کمک‌کننده باشد. بهتر است در بیشتر مواقع، پاها، مچ پاها و ساق‌ها را حرکت دهید.
وقتی التهاب شروع به کم شدن کند، به آرامی می‌توانید فعالیت‌های عادی را دوباره شروع کنید. بیشتر زمان‌ها بهتر است استراحت کنید. نباید به مدت طولانی بنشینید یا بایستید و پاها را روی هم بگذارید. پوشیدن جوراب‌های کشی یا استفاده از بانداژکشیدن یکی از روش‌های خوب برای درمان ترومبوفلبیت است.
در چه شرایطی نیاز به معاینه‌های پزشک دارید؟
- اگر نشانه‌های ترومبوفلبیت سطحی را مشاهده کردید.
- اگر در حین درمان، تب 38.9 درجه سانتیگراد یا بیشتر، درد شدید و مزمن، سرفه خونی، تنگی نفس، درد قفسه سینه یا تورم و التهاب در ساق یا پای خود دارید.
- اگر نشانه‌های تازه و غیرمعمولی پیدا کردید. ممکن است داروهایی که استفاده می‌کنید عوارض جانبی داشته باشند.
علت و درمان ترومبوفلبیت (DVT) یا لخته شدن خون (ترومبوز) در رگ واریسی
جریان خون در رگ‌های متورم یا پیچ‌وتاب‌دار باعث به وجود آمدن واریس و درد زیاد می‌شود. این وضعیت می‌تواند باعث ایجاد لخته‌های خون سطحی یا ترومبوز در رگ‌های عمقی شود. این لخته‌ها در رگ‌های واریسی باعث تورم، قرمزی، درد و حساسیت در اندام مبتلا و نواحی اطراف آن می‌شوند. برای درمان ترومبوز، باید توسط یک متخصص واریس معاینه شوید و مراحل درمان را دنبال کنید.
پیشرفت این عارضه می‌تواند به مشکلات جدی‌تری منجر شود. بعضی از افراد به‌دلیل ابتلا به واریس، به متخصص عروق ارجاع داده می‌شوند.
متخصصین در کلینیک‌های درمان واریس، نوع لخته خون را تشخیص می‌دهند و روش‌های درمانی متفاوتی را برای حل مشکل انتخاب می‌کنند. از جمله این روش‌ها می‌توان به مصرف داروهایی برای کاهش درد و تورم، از بین بردن لخته خون و جلوگیری از تشکیل لخته‌های جدید اشاره کرد. ناحیه مبتلا باید بالا نگه‌داشته شده و از گرمای مناسب نیز استفاده شود.
سایت رضیم
“`
