بیماری رقصاک یا کره چه علائم و نشانه ای دارد؟ + بهترین روش برای بهبود این عارضه (2 نکته مهم)

بیماری رقصاک که به آن کره هم می‌گویند، یکی از بیماری‌های مغز و اعصاب است که ممکن است نام علمی‌اش کمتر شنیده شده باشد. در این مقاله، ما علائم، دلایل و روش‌های درمان این بیماری را بررسی می‌کنیم.

بیماری رقصاک چیست؟

رقصاک نوعی اختلال حرکتی است که باعث حرکات غیرارادی، نامنظم و غیرقابل پیش‌بینی در عضلات می‌شود. این بیماری می‌تواند فرد را در حالتی شبیه به رقص نشان دهد یا باعث بی‌قراری و نارضایتی او شود. بیماری کره می‌تواند در شرایط و بیماری‌های مختلفی رخ دهد.

کره به خودی خود تهدیدی برای زندگی نیست، اما می‌تواند نشانه‌ای از بیماری‌های عصب‌شناختی دیگر از جمله بیماری هانتینگتون باشد. پزشکان می‌توانند برای کنترل حرکات غیرطبیعی عضلات، دارو تجویز کنند. به طور کلی، رقصاک یک اختلال عصبی است که باعث حرکات غیرارادی در بدن فرد می‌شود. این حرکات معمولا غیرمنظم هستند و از یک قسمت بدن به قسمت دیگر منتقل می‌شوند و بیشتر در اندام‌ها و صورت دیده می‌شوند.

این بیماری از بیماری‌های رایج در دسته بیماری‌های هانتینگتون است که در آن سلول‌های عصبی به تدریج آسیب می‌بینند. کره می‌تواند باعث حرکاتی شبیه به رقص در بیمار شود، بنابراین فرد در کارهای روزمره مانند غذا خوردن و لباس پوشیدن با مشکل مواجه می‌شود.

در این بیماری، حرکات سریع و تند دست و پا، ایجاد صدا، حرکات سریع زبانی و حرکات غیرارادی صورت می‌تواند در هر زمانی حتی در حال استراحت هم اتفاق بیفتد.
هرچند تاکنون به طور کامل علت بروز بیماری رقصاک مشخص نشده، اما برخی دلایل احتمالی آن به شرح زیر است.

اختلالات عفونی: ایدز، انسفالیت و مننژیت

بیماری‌های عفونی مانند ایدز، انسفالیت و مننژیت می‌توانند باعث بروز علائم بیماری کره یا رقصاک شوند. انسفالیت نوعی التهاب بافت مغز است که معمولا به دلیل یک ویروس ایجاد می‌شود و می‌تواند ناشی از بیماری‌هایی مانند سفلیس، مالاریا و هاری باشد.

اختلالات ایمنی: روماتیسم، ام اس و لوپوس اریتماتوز

به عنوان مثال، لوپوس اریتماتوز یک بیماری خودایمنی مزمن است که می‌تواند به مفاصل، خون، پوست، کلیه‌ها و دیگر قسمت‌های بدن آسیب بزند و در این بیماران احتمال بروز علائم بیماری کره وجود دارد.

اختلالات غدد درون‌ریز: پرکاری تیروئید

پرکاری تیروئید هنگامی رخ می‌دهد که به دلایلی مانند بیماری خودایمنی گریوز یا ایجاد توده‌های سمی در تیروئید، هورمون‌های تیروئیدی به مقدار زیادی ترشح شوند. این شرایط می‌تواند عوارضی از جمله بیماری کره را ایجاد کند.

اختلالات ژنتیکی: بیماری ویلسون و هانتینگتون

بیماری ویلسون نوعی بیماری است که در آن مس در برخی از اندام‌ها و بافت‌های بدن جمع می‌شود، که این مس باعث بروز مشکلات عصبی شبه پارکینسون در بیمار می‌شود. این بیماری ارثی است و به گاهی به دلیل ژنتیک، به ایجاد بیماری رقصاک کمک می‌کند. علاوه بر این موارد، مصرف برخی داروها، تومورها در سیستم عصبی مرکزی، تروما و بارداری نیز می‌توانند از دیگر علل بروز این بیماری باشند.

نشانه‌ها و علائم بیماری کره

نشانه‌ها و علائم بیماری کره معمولاً به شرایط ایجاد آن بستگی دارند. یکی از حرکات رایج در این بیماری، شبیه به چنگ زدن با دست‌ها است. همچنین ناهماهنگی میان دست‌ها و باز و بسته کردن دست بدون اراده، از ویژگی‌های معمول این بیماری است.

این بیماران ممکن است در راه رفتن دچار مشکل شوند، حرکات غیرعادی داشته باشند و در بلع و صحبت کردن نیز با دشواری روبه‌رو شوند.

وضعیت بیمار و علائم آن در حالتی که فرد در موقعیت‌های مختلف قرار دارد، متفاوت است.

“`html

بندی می شود.

علل بیماری کره

این بیماری می‌تواند باعث ایجاد مشکلات روانی، حرکتی و اختلالات شناختی شود. در بیماری هانتینگتون، سلول‌های عصبی مغز دچار اختلال می‌شوند. این بیماری بیشتر در بزرگسالان دیده می‌شود و معمولاً با گذشت زمان، علائم آن شدیدتر می‌شود و بر پاها و بازوها نیز تاثیر می‌گذارد.

این نوع بیماری به طور عمده در کودکان و نوجوانان رخ می‌دهد و می‌تواند نتیجه یک عفونت استرپتوکوکی یا عارضه‌ای از تب روماتیسمی باشد. این بیماری بر روی بازوها، دست‌ها و صورت تأثیر می‌گذارد و افراد مبتلا معمولاً در خوردن غذا و لباس پوشیدن با مشکل مواجه هستند. این علائم در اکثر موارد بروز می‌کند.

اشکال در راه رفتن
مشکلات گفتاری
ضعف عضلانی

نشانه های بیماری رقصاک

این یک اختلال ژنتیکی نادر است که بر گلبول‌های قرمز خون تأثیر می‌گذارد و باعث ایجاد مشکلات عصبی و اختلال در عملکرد مغز می‌شود. علائم این بیماری عبارتند از:

حرکات شانه
حرکات غیر ارادی دست و پا
فشار لگن
حرکت سریع و غیر ارادی صورت

ریسک ابتلا به کره در کدام افراد است؟

افرادی که سابقه روماتیسمی دارند، بیشتر در معرض خطر بیماری رقصاک هستند. همچنین بیمارانی که به بیماری‌های خاص مبتلا هستند یا شرایط ارثی دارند، مانند افرادی که به هانتینگتون مبتلا هستند، احتمال ۵۰ درصدی دارند که فرزندان آنها این بیماری را تجربه کنند.

نحوه تشخیص بیماری کره

برای تشخیص این بیماری، پزشک از شما درباره سوابق خانوادگی، داروهایی که مصرف می‌کنید و موارد دیگر، سوالاتی می‌پرسد. به طور مثال، او ممکن است بپرسد آیا در خانواده شما سابقه بیماری هانتینگتون وجود دارد یا خیر، آیا داروی خاصی مصرف می‌کنید، و آیا در شرایط استرس علائم شما بدتر می‌شود. در برخی موارد، آزمایش‌هایی برای بررسی سطح مس بدن که ممکن است با بیماری ویلسون مرتبط باشد، و همچنین مشکلات ژنتیکی و آزمایش خون برای گلبول‌های قرمز که با کره آکانتوسیتوز در ارتباط است، نیاز است. برای تشخیص بیماری هانتینگتون، اسکن و ام آر آی و همچنین آزمایش خون برای بررسی اختلالات غدد درون ریز، مانند پرکاری تیروئید، ضروری است.

درمان بیماری رقصاک

نگران نباشید، اختلال رقصاک بر اساس نوع و شرایط آن قابل درمان است. به عنوان مثال، کره سیدنهام با داروهای آنتی بیوتیک قابل مداوا است. درباره کره هانتینگتون نیز از داروهای آنتی سایکوتیک استفاده می‌شود. اما اگر اختلال کره ناشی از بیماری پارکینسون باشد، متأسفانه درمانی برای آن وجود ندارد، ولی علائم آن قابل کنترل هستند.
داروها برای کره معمولاً شامل داروهایی هستند که بر سطح دوپامین تأثیر می‌گذارند. دوپامین یک ماده شیمیایی در مغز است که حرکات، تفکر، احساسات و حس لذت را کنترل می‌کند. بسیاری از اختلالات حرکتی به سطح دوپامین مربوط می‌شوند، مانند سندروم پای بی‌قرار و پارکینسون.
اکثر داروهای مربوط به گیرنده‌های دوپامین را مسدود می‌کنند تا بدن نتواند از مواد شیمیایی استفاده کند. برخی از داروهای آنتی سایکوتیک که استفاده می‌شوند شامل:

ریسپریدون
کوتیاپین
فنوفنازین
هالوپریدول
اولانزاپین

بعضی از داروها میزان دوپامین را کاهش می‌دهند، مانند رزرپین و تترابنازین و داروهای شناخته‌شده‌ای مانند بنزدیازپین و کلونازپام به کنترل علائم این بیماری کمک می‌کنند.

تحریک عمیق مغزی

این نوع عمل جراحی شامل قرار دادن الکترودهایی در مغز است که پالس‌های الکتریکی را به مغز منتقل می‌کند تا وضعیت بیمار را کنترل کند و او را درمان کند. این روش همچنین برای درمان بیماری پارکینسون استفاده می‌شود.
برای مراقبت از این بیماران، پیشنهاد می‌شود که سطوح تیز مانند پله‌ها، کف حمام و درب‌ها پوشیده شوند، زیرا بیماران ممکن است در کنترل حرکات خود مشکل داشته باشند و در صورت عدم ایمنی منزل، ممکن است دچار آسیب شوند.