بیماری پارکینسون چگونه تشخیص داده میشود؟ (2 نکته مهم)
تشخیص پارکینسون
تشخیص بیماری پارکینسون معمولاً بر اساس بررسی های پزشک و مشاوره با بیمار انجام میشود. پزشک متخصص مغز و اعصاب با دقت به تاریخچه بیماری و معاینه عصبی می‌پردازد.
تصویربرداری مغزی مانند MRI برای اطمینان از عدم وجود بیماری‌های دیگر انجام میشود. روش‌های مثل PET Scan بیشتر در تحقیقات علمی استفاده میشود و به طور مرتب برای تشخیص استفاده نمی‌شود.
چه کسانی پارکینسون می‌گیرند؟
میانگین سنی که بیماری پارکینسون شروع میشود، 62 سال است، اما به طور کلی افراد بالای 60 سال تنها 2 تا 4 درصد احتمال ابتلا به بیماری پارکینسون را دارند. افرادی که در خانواده‌شان سابقه پارکینسون وجود دارد در مقایسه با دیگران کمی بیشتر در معرض ابتلا هستند. همچنین مردان کمی بیشتر از زنان به این بیماری مبتلا می‌شوند.
چگونگی بروز بیماری پارکینسون
در مغز بخشی به نام هسته‌های قاعده‌ای وجود دارد که حرکات بدن را کنترل می‌کند. در اینجا سلول‌هایی به نام دوپامین تولید می‌شوند که برای حرکت عضلات ضروری هستند.
در بیماری پارکینسون، سلول‌های این ناحیه دچار مشکل می‌شوند و به همین خاطر دوپامین کافی برای حرکات عضلات تولید نمی‌شود، که منجر به کندی و اختلال در حرکت بیماران میشود.
پیشرفت بیماری پارکینسون
متأسفانه بیماری پارکینسون به تدریج پیشرفت می‌کند. متخصص مغز و اعصاب با ویزیت‌های منظم و استفاده از تست‌های خاص می‌تواند پیشرفت بیماری را زیر نظر داشته باشد و با درمان مناسب آن را کنترل کند.
درمان پارکینسون
خوشبختانه با استفاده از داروها، علائم بیماری پارکینسون به طرز چشمگیری بهبود می‌یابند. این داروها در واقع دوپامین را افزایش می‌دهند و شامل موادی مانند لوودوپا و آگونیست‌های دوپامین مانند پرامی پکسول، روپینیرو و آمانتادین هستند.
این داروها عموماً روی کندی و سفتی بدن تأثیر دارند. عوارض جانبی آنها می‌تواند شامل تهوع، افت فشار خون و مشکلات حرکتی باشد. در بیمارانی که به داروهای معمولی پاسخ نمی‌دهند، درمان با روش DBS (تحریک عمیق مغز) ممکن است مورد استفاده قرار گیرد.
در این روش، الکترودهایی در قسمت خاصی از مغز قرار داده میشود که با ارسال سیگنال‌های الکتریکی باعث افزایش دوپامین میشود و در نتیجه علائم بیماری کاهش می‌یابد. این روش تأثیر بر پیشرفت بیماری ندارد و به هر بیمار پارکینسونی مناسب نیست.
رژیم غذایی در بیماران پارکینسونی
برای تقویت استخوان‌ها، مصرف بیشتر کلسیم و ویتامین دی توصیه میشود. زیرا پروتئین می‌تواند جذب داروی لوودوپا را تحت تأثیر قرار دهد، بهتر است این دارو نیم ساعت قبل از غذا مصرف شود. اگر بیمار با مصرف دارو دچار تهوع یا مشکلات گوارشی شود، می‌توان آن را با مقدار کمی شیرینی یا شربت زنجبیل مصرف کرد.
رژیم غذایی با فیبر بالا و مصرف مایعات زیاد نیز برای جلوگیری از یبوست مفید است. نشان داده شده که مصرف مکمل‌هایی مانند C0Q10 که خاصیت آنتی اکسیدانی دارند، می‌تواند از پیشرفت بیماری جلوگیری کند. همچنین گفته میشود مصرف قهوه و سیگار ممکن است روند بیماری را کندتر کند.
ورزش و پارکینسون
فعالیت‌های ورزشی به افزایش ترشح دوپامین کمک کرده و وضعیت بیماران پارکینسونی را بهتر می‌کنند. این فعالیت‌ها همچنین به تقویت عضلات و بهبود تعادل کمک می‌کنند. توصیه میشود بیماران چند بار در هفته تمرین کنند.
این ورزش‌ها می‌تواند شامل پیاده‌روی، شنا یا هر ورزشی باشد که بیمار از انجام آن لذت می‌برد. ورزش‌های یوگا و تای چی نیز برای بهبود تعادل بسیار مفید است.
تشخیص زودهنگام بیماری پارکینسون و درمان مناسب می‌تواند به افزایش کیفیت زندگی بیماران کمک کند، به همین دلیل مراجعه منظم به متخصص مغز و اعصاب بسیار توصیه میشود.
شناسایی و تشخیص پارکینسون از روی اشک چشم
با استفاده از اشک‌ها می‌توان بیماری پارکینسون را شناسایی کرد: محققان پروتئین‌های مختلفی را در اشک افراد مبتلا به پارکینسون پیدا کرده‌اند که این روش تشخیص را سریع‌تر و آسان‌تر می‌کند.
تیم تحقیقاتی دانشگاه پزشکی Keck در کالیفرنیا، اشک‌ها را مورد بررسی قرار داده و متوجه تفاوت‌هایی در سطح یک پروتئین خاص به نام alpha-synuclein در اشک افراد مبتلا به پارکینسون نسبت به افراد سالم شده‌اند. با بهره‌گیری از این مطالعه جدید، امکان شناسایی بیماری پارکینسون فراهم شده است.
اشک چشم، راه جدیدی برای تشخیص پارکینسون
بیومارکرها به راحتی در اشک قابل شناسایی هستند و این می‌تواند به تشخیص بیماری عصبی که فرد به آن دچار است کمک کند؛ چرا که این بیماری در هر ۵۰۰ نفر یک نفر را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
علاوه بر این، دانشمندان معتقدند که تفاوت‌های جزئی در سطوح خاصی از پروتئین در اشک‌های افراد مبتلا به پارکینسون وجود دارد.
این آزمایش همچنین می‌تواند نشانه‌های بیماری‌هایی را که ممکن است سال‌ها قبل شروع شده باشند، شناسایی کند و به پزشکان اجازه می‌دهد تا داروهای مورد نیاز برای افزایش مقدار دوپامین در مغز را تجویز نمایند.
این بیماری در انگلستان حدود ۱۲۷,۰۰۰ نفر و در آمریکا حدود ۶۰۰,۰۰۰ نفر را تحت تأثیر قرار می‌دهد و می‌تواند تأثیرات منفی زیادی بر بدن داشته باشد، به طور مثال باعث کندی حرکات، اختلالاتی در بخش‌های مختلف بدن و عدم انعطاف‌پذیری عضلات شود.
یکی از سرشناس‌ترین اساتید علوم اعصاب، آقای Dr Mark Lew، در این باره گفت: “این مطالعه واقعاً اولین و معتبرترین تحقیقی است که می‌تواند به راحتی و با هزینه کم، بیماری پارکینسون را شناسایی کند.”
او همچنین اشاره کرد که اشک شامل ویتامین‌هایی است که در سلول‌های غدد اشکی ترشح می‌شوند و این غدد توسط اعصاب تحریک می‌شوند که منجر به حمل این پروتئین‌ها به اشک میشود.
با توجه به اینکه پارکینسون می‌تواند عملکرد عصبی غیر از مغز را نیز تحت تأثیر قرار دهد، محققان بر این باورند که هر تغییری در عملکرد عصبی می‌تواند بر سطح پروتئین‌ها در اشک تأثیرگذار باشد.
یکی از سریع‌ترین راه‌های تشخیص پارکینسون توسط دانشمندان کشف شد
این مطالعه بر روی ۵۵ نفر مبتلا به پارکینسون و ۲۷ نفر غیرمبتلا، که سن و جنس یکسانی داشتند، انجام شد. محققان در دانشگاه Keck از کالیفرنیا، سطح چهار پروتئین را بررسی کردند.
آنها متوجه تفاوت‌هایی در سطح پروتئین خاصی به نام alpha-synuclein در اشک افراد مبتلا به پارکینسون شدند. علاوه بر این، سطح دیگری از پروتئین alpha-synuclein به نام oligomeric alpha-synuclein نیز دیده شد که به طور قابل توجهی در افرادی که به پارکینسون مبتلا هستند، بیشتر وجود داشت.
تیم تحقیقاتی پیشنهاد کردند که سلول‌های اشک، می‌توانند فرم‌های مختلفی از alpha-synuclein را تولید کنند که مستقیم به اشک‌ها منتقل میشود. متوسط سطح پروتئین alpha-synuclein در افراد مبتلا به پارکینسون حدود ۴۲۳ پیکوگرم در هر میلی‌لیتر بود، در حالی که این مقدار در افراد سالم ۷۰۴ پیکوگرم به ازای هر میلی‌لیتر است.
میزان پروتئین oligomeric alpha-synuclein در افراد مبتلا به پارکینسون حدود ۱.۴۵ نانوگرم در هر میلی‌لیتر و در افراد غیرمبتلا حدود ۰.۲۷ نانوگرم در هر میلی‌لیتر بود.
پروفسور Lew در نتیجه‌گیری خود گفت: “دانستن چیزی ساده مانند اشک می‌تواند به متخصصان مغز و اعصاب در تشخیص آسان‌تر بیماری پارکینسون کمک کند. این مطالعه واقعا جالب و هیجان‌انگیزی بود و از آنجا که نشانه‌های بیماری پارکینسون ممکن است سال‌ها یا حتی دهه‌ها قبل ظاهر شوند، یک نشانگر زیستی مانند این می‌تواند در تشخیص و درمان این بیماری بسیار مؤثر باشد.”
این مطالعه همچنین بر روی گروه‌های بزرگتری انجام شده و نتایج آن در رویداد هفتگی مجمع آکادمی اعصاب آمریکا در لس آنجلس ارائه خواهد شد.
همچنین بخوانید:
