تربیت ونگهداری سگ ها (2 نکته مهم)

تربیت و نگهداری سگ‌ها

1- هر روز زمانی مشخص برای تربیت سگ خود در نظر بگیرید. زمان آموزش باید منظم باشد؛ نباید بی‌نظم و نامشخص باشد. شما نمی‌توانید سگی را در حالی که حواس شما به این موضوع نباشد تربیت کنید. طول زمان آموزش نباید بیش از 10 تا 15 دقیقه باشد و باید فقط به تربیت سگ اختصاص داده شود و به بازی تبدیل نشود.

2- به یاد داشته باشید که شما رئیس گله هستید. در زمان آموزش باید یکنواخت عمل کنید و به کارهای دیگر مشغول نشوید. صدای شما باید قوی باشد. این نکات به توله سگ می‌آموزد که زمان آموزش با زمان‌های دیگر مانند زمان غذا خوردن، بازی، و سایر فعالیت‌ها متفاوت است. به عنوان رئیس گله، آموزش باید بدون عصبانیت انجام شود.

3- از آموزش‌های منطقی و با اهداف مشخص استفاده کنید. قبل از شروع جلسات آموزش، آنچه را که انتظار دارید مشخص کنید. آموزش را به صورت مرحله‌به‌مرحله و با کارهای کوچک آغاز کنید. می‌توانید به سایر اعضای خانواده بگویید که امروز چه نوع تمرینی با توله انجام می‌دهید تا آنها از آموزش‌های دیگر خودداری کنند. به ویژه کودکان و افرادی که بیش از حد دلسوز هستند، ممکن است با دستورهای نادرست یا بازی‌های نامناسب، آموزش شما را مختل کنند.

4- در هر جلسه فقط یک تمرین را انجام دهید. نباید توله را با دستورات متنوع گیج کنید. هنگامی که سگ دستور شما را به درستی انجام داد، او را تشویق کرده و به او جایزه دهید، سپس به سراغ تمرین بعدی بروید. اجرای یک دستور به صورت مکرر می‌تواند باعث خستگی سگ شود. همیشه زمان تمرین را از زمان بازی جدا کنید. مطمئن باشید توله این زمان را درک می‌کند.

5- سگ خود را تشویق کنید.

چندین نکته کلیدی برای تربیت سگ‌های خانگی

1- زمان تغذیه توله را به صورت منظم انجام دهید. تغذیه سگ‌های جوان باعث می‌شود که آنها سریع‌تر نیاز به اجابت مزاج پیدا کنند. نوشیدن آب هم همینطور باعث ادرار کردن آنها می‌شود. فشار اضافی ناشی از خوردن و نوشیدن موجب تولید مدفوع و ادرار بیشتر در توله می‌شود.

2- از توالت‌های یکسان استفاده کنید. سگ‌های بزرگ‌تر ممکن است در زمان پیاده‌روی خود را تخلیه کنند، اما یک توله باید در زندگی خود تابع یکنواختی باشد.

3- در تمام مراحل تربیت در خانه، از تشویق و دادن جوایز غافل نشوید. سگ‌ها به طور غریزی دوست دارند کارهایی انجام دهند که باعث دریافت جایزه می‌شود.

توصیه‌هایی به شما

1- هرگز توله را در زمان جدایی تنبیه یا مجازات نکنید. در این مرحله با پیام‌های پیچیده توله را گیج نکنید.

2- برای آموزش اجابت مزاج، ابتدا باید از زمان‌های نیاز او به اجابت مزاج آگاه شوید. این عمل معمولاً بعد از خوردن غذا یا نوشیدن آب اتفاق می‌افتد، اما ممکن است بعد از یک بازی طولانی یا در صبح زود و یا آخر شب هم رخ دهد.

3- چندین نشانه خاص می‌تواند نشان‌دهنده نیاز به اجابت مزاج باشد:

الف – بی‌تابی

ب- بو کردن اطراف برای پیدا کردن محل قبلی که رفته است. در این مورد، تمیز کردن و بی‌بو کردن محل‌هایی که قبلاً در آنجا اجابت مزاج کرده است، ضروری است.

ج- آویزان شدن به در و نگاه کردن به شما برای جلب توجه‌تان. اگر این علائم را مشاهده کردید، حتی اگر توله در حال اجابت مزاج باشد، به آرامی او را برداشته و به محل مخصوص اجابت مزاج ببرید. حتی اگر به طور تصادفی در محل صحیح رفت، صبر کنید تا کارش تمام شود و سپس او را به خوبی تشویق کنید یا جایزه دهید. جایزه یکی از مهم‌ترین چیزها در زندگی توله‌های جوان است و به او کمک می‌کند تا به محل صحیح برای اجابت مزاج برود.

“`

4- برای تغذیه توله‌سگ‌ها بهتر است از غذایی که کیفیت خوبی دارد و آسان هضم می‌شود استفاده کنید. اگر در این سن به آن‌ها استخوان دهید، ممکن است دچار یبوست شوند و دفع مدفوع سخت برایشان دشوار خواهد بود.

5- از تغییر ناگهانی در برنامه غذایی توله‌ها خودداری کنید، زیرا این کار می‌تواند باعث اسهال یا استفراغ شود.

6- غذای روزانه را به‌صورت یک‌جا به توله ندهید. بهتر است او را 3 تا 4 بار در روز تغذیه کنید.

7- هرگز غذاهای تشویقی توله را در آشیانه او نگذارید، زیرا این کار می‌تواند آشیانه را کثیف و بدبو کند.

8- زمان تغذیه و زمان بیرون بردن توله را تغییر ندهید. منظم بودن در این کار به تربیت توله کمک می‌کند.

9- اگر توله به‌اشتباه در مکان دیگری ادرار یا مدفوع کرد، سریعاً آنجا را تمیز کنید و بوی آن را از بین ببرید تا دوباره این کار را انجام ندهد.

10- آموزش به توله برای رفتن به آشیانه خود (که در صفحات بعد توضیح داده می‌شود) به شما کمک خواهد کرد نه‌تنها در تربیت سگ بلکه همچنین او را به خانه جدیدش عادت خواهد داد. استفاده از قفس آشیانه یا لانه باعث می‌شود سگ رفتارهای اولیه خود را بیاموزد که در آنجا بخوابد و استراحت کند و آن را کثیف نکند.

هنگامی که سگ شما در آشیانه‌اش است، به طور غریزی دوست ندارد آنجا را کثیف کند، اما اگر به‌سرعت او را به توالت مخصوصش ببرید، این رفتار طبیعی را می‌توانید به‌عنوان یک رفتار تربیتی مورد استفاده قرار دهید.

منبع: کلبه کیفیت

سایت رضیم