بیماری ها و درمان آنها
تشخیص مسمومیت با آسپرین و درمان فوری آن (2 نکته مهم)
علت مسمومیت با آسپرین :
- بسیاری از مواقع، قرص آسپرین به عنوان وسیله ای برای خودکشی در نوجوانان و بزرگسالان مصرف می‌شود.
- همچنین، این مسمومیت ممکن است به دلیل مصرف زیاد آسپرین در درمان بیماری های مزمن در بزرگسالان به صورت تصادفی پیش بیاید.
- مسمومیت معمولاً ابتدا به دلیل تحریک سیستم تنفسی در مغز، باعث بروز آلکالوز تنفسی می‌شود. اما اگر سطح سرمی آسپرین برای مدت طولانی بالا بماند، ممکن است تنفس را تحت تأثیر قرار دهد و به اسیدوز متابولیک منجر شود.
- مدت زمان تاثیر سالیسیلات‌ها در موارد مسمومیت ممکن است به ۳۰ ساعت برسد.
- مسمومیت در کودکان ممکن است بعد از مصرف پمادهای حاوی سالیسیلات یا از طریق شیر مادر ایجاد شود.
علائم بالینی مسمومیت با آسپرین :
- تهوع و استفراغ شایع‌ترین نشانه‌ها هستند.
- احساس وزوز در گوش و از دست دادن شنوایی ممکن است رخ دهد.
- افزایش سرعت تنفس و دمای بدن هم ممکن است به وجود بیاید.
- آشفتگی ممکن است به بی‌قراری و حتی کما منجر شود.
- در موارد مصرف طولانی‌مدت، ممکن است فقط با وزوز گوش یا نشانه‌های مربوط به سیستم عصبی مرکزی بروز کند.
- نشانه‌های کمتر معمول شامل نارسایی کلیه، ادم ریوی و ادم مغزی است.
تشخیص مسمومیت با آسپرین
- اگر فرد بیش از ۳۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم آسپرین مصرف کند، ممکن است مسمومیت خطرناک باشد و مصرف بیش از ۵۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم می‌تواند جان فرد را به خطر بیندازد.
- غلظت سالیسیلات در خون را ۶ ساعت پس از مصرف اندازه‌گیری کنید و سپس هر ۴ ساعت این کار را تا زمانی که سطح آن کاهش یابد ادامه دهید.
- پس از بلع بیش از حد آسپرین، آزمایش‌هایی مانند گازهای شریانی، شمارش کامل خون، الکترولیت‌ها، زمان پروترومبین و عکسبرداری از شکم و قفسه‌سینه باید انجام شود.
در این حالت ممکن است هیپوگلیسمی یا هیپوکالمی مشاهده شود. - PH خون را به دقت بررسی کنید.
- در ارزیابی شدت مسمومیت، تنها به سطح خونی تکیه نکنید و سن، بیماری‌های قبلی، دوز مصرفی، نوع قرص‌ها، وضعیت اسید و باز و نشانه‌های بالینی را نیز در نظر بگیرید.
درمان مسمومیت حاد آسپرین :
- در صورت عدم وجود ممنوعیت، می‌توان به بیمار زغال فعال داد.
- وضعیت مایعات بدن را به دقت بررسی کنید – باید مایعات داخل وریدی به همراه بی‌کربنات سدیم و گلوکز به منظور حفظ PH ادرار بالای 7.5 تجویز شود.
قلیایی کردن ادرار با بی‌کربنات سدیم، دفع کلیوی سالیسیلات‌ها و پتاسیم را افزایش می‌دهد. - پتاسیم را جایگزین کنید.
- اگر بیمار به این درمان‌ها پاسخ ندهد و یا در صورت بروز ادم ریوی، تشنج، وخامت در وضعیت اسید یا باز، نارسایی کبدی یا کلیوی و یا کما، همودیالیز را نیز در نظر بگیرید.
- در بیماران باردار، به علت حساسیت جنین به سالیسیلات‌ها، زایمان فوری می‌تواند در نظر گرفته شود.
کاربر گرامی، اگر این مطلب برای شما مفید بود، لطفاً آن را لایک کنید و اگر راهکار دیگری دارید، با دیگر کاربران مجله رضیم به اشتراک بگذارید.
تهیه و گردآوری مجله رضیم
جهان باورصاد
