تفاوت بین سمور و راسو در چیست ؟ (2 نکته مهم)
“`html
فرق راسو با سمور چیست؟
راسوها حیوانات کوچک و گوشتی هستند که بدنشان کشیده و باریک است. دست و پاهایشان کوچک است و گردنشان هم بلند و دمشان نیز پرمو و نسبتا طولانی است.
در حالی که سمور نوعی از خانواده راسویان است. سمورها جانورانی سریع و چابک هستند و بیشتر گونه‌هایشان برای زندگی در جنگل‌های سرد نیم‌کره شمالی به وجود آمده‌اند.
راسوها شکارچیان قدیمی و باهوش جهان هستند که در همه جا زندگی می‌کنند. این جانوران یکی از ناشناخته‌ترین و در عین حال مکارترین پستانداران روی زمین به حساب می‌آیند.
طول برخی از گونه‌های راسو بین ۱۲ تا ۴۵ سانتیمتر است. خز برخی از آنها در زمستان کاملاً سفید می‌شود. همه انواع راسوها به خوبی می‌توانند از درختان بالا بروند و زمین را بکنند.
راسوها بخشی از خانواده موستلید هستند و در انتهای بدنشان غده‌ای وجود دارد که در مواقع لازم بوی بدی تولید می‌کند. به همین دلیل به این خانواده موستلید گفته می‌شود.
این جانوران از این بو به طرق مختلف استفاده می‌کنند. مثلاً می‌توانند غذاهایی که قبلاً با این بو آغشته کرده و در خاک پنهان کرده‌اند را پیدا کنند و یا برای جلوگیری از دستبرد دیگر حیوانات به غذایشان، آن را با بوی خود علامت‌گذاری می‌کنند.
فرق بین راسو با سمور
همچنین راسوها از این بو برای جلب جفت استفاده می‌کنند و یا قلمرو خود را مشخص می‌کنند تا حیوانات ناآشنا را هشدار دهند و در زمان تهدید از این بو برای دفاع استفاده می‌کنند.
اسکانک، نوعی حیوان از خانواده راسوهاست که در آمریکا زندگی می‌کند و قادر است در زمان هجوم دشمنان، مایعی سوزاننده تا فاصله ۴ متری پرتاب کند.
اعضای دیگر خانواده راسوها از بوی خود در جنبه‌های مختلف استفاده می‌کنند، اما بیشتر برای زنده ماندن از ویژگی‌های دیگر خود بهره می‌برند. گونه‌های کوچکتر این گروه شامل راسوی کوچک و راسوی دم کوتاه و راسوی دم بلند هستند که مانند مار لاغر هستند.
آنها بسیار سریع حرکت می‌کنند و از طریق خزیدن در سوراخ موش‌ها توانایی شکار آنها را دارند. راسوها لانه‌های خود را زیر سنگ‌ها، تنه‌های درختان و یا در سوراخ‌های جانوران دیگر می‌سازند.
راسوها در فصل تابستان جفت‌گیری می‌کنند، اما به دلیل تاخیر در باروری، نوزادهایشان در بهار سال بعد به دنیا می‌آیند و این باعث افزایش احتمال زنده ماندن آنها می‌شود.
سمور و راسو چه فرقی باهم دارند؟
سمور یک پستاندار گوشتخوار است که سرده جداگانه‌ای به نام سموریان را تشکیل می‌دهد. پوست این جانور برای تهیه خز و پوستین مورد استفاده قرار می‌گیرد.
پوست سمور نرم و با ارزش است. از انواع آن می‌توان به سمور آبی و سمور سنگی اشاره کرد. سمور شناگر خوبی است و معمولاً در نزدیکی محل سکونت انسان‌ها زندگی نمی‌کند.
برخی از انواع…
“`سمور نوعی حیوان در حال خطر است که به خاطر پوستش در ایران شکار می‌شود. اما در بسیاری از کشورهای دیگر دنیا از سمور حفاظت می‌شود.
مشخصات سمور و فرق آن با راسو
سمور اندازه‌ای شبیه به گربه‌های خانگی دارد. بدن او کشیده و استوانه‌ای است، پوزه‌اش بلند و گوش‌هایش بزرگ و گرد هستند. دم او نیز نسبتاً بلند و پشمالوست، پاهایش کوتاه و ناخن‌هایش بلند و نیمه جمع‌شونده‌اند.
کف پاهای او پوشیده از موهای پراکنده است، به همین دلیل رد سمور به راحتی قابل شناسایی نیست. پوشش زمستانی او بلند و قهوه‌ای رنگ است و زیر گلویش یک لکه‌ی سفید بزرگ وجود دارد که به دو سمت دست‌ها امتداد می‌یابد (در موارد نادر این لکه کوچک یا وجود ندارد).
اندازه های سمور
طول سر و بدن سمور 40 تا 54 سانتیمتر، طول دم 22 تا 30 سانتیمتر، ارتفاع او 12 سانتیمتر و وزنش بین 1 تا 2.5 کیلوگرم است.
زیستگاه سمور
سمور در زیستگاه‌های مختلف کشور مانند مناطق خزری، بیابانی و بلوچی و از ارتفاعات تا سواحل دریا زندگی می‌کند. گاهی اوقات هم در مناطق مسکونی مانند باغ‌ها، آغل‌های حیوانات و پارک‌ها ساکن می‌شود.
پراکندگی سمورها در مناطق ایران
سمورها در اکثر مناطق ایران از آذربایجان تا سواحل جنوبی، همچنین در اروپا و آسیا وجود دارند.
عادات سمورها
سمورها حیواناتی شبگردند. آنها در اوایل غروب فعال می‌شوند و معمولاً به تنهایی زندگی می‌کنند. سمورها قلمرو خود را با مدفوعشان مشخص می‌کنند و لانه‌های خود را در سوراخ درختان، شکاف‌های صخره‌ها و زیر شیروانی‌ها می‌سازند. آنها بسیار زرنگ و سریع هستند.
سمورها به خوبی می‌دوند و می‌توانند از درختان بالا بروند. آنها توانایی تعقیب و شکار سنجاب‌ها و سنجابک‌ها بر روی درختان را هم دارند. مثلاً در پارک ملی گلستان، یک سمور سنگی به سرعت از درختی که در نزدیکی ما بود بالا رفت و یک اشکول را شکار کرد.
غذای سمورها
این حیوانات بیشتر از جوندگانی چون موش، سنجاب، اشکول و پرندگان، به همراه جوجه‌ها و تخم آنها، همچنین مهره‌داران کوچک، حشرات و میوه‌ها تغذیه می‌کنند. گاهی اوقات هم به مرغ و خروس حمله می‌کنند که نمونه‌هایی از این حملات در باغ‌های فرمانیه در تهران دیده شده است.
زمانی که طعمه‌ها زیاد باشند، سمورها به روش خاصی با گاز گرفتن سر آنها، همه را می‌کشند و سپس یکی یکی به لانه‌اش منتقل می‌کنند. برخی به اشتباه تصور می‌کنند که آنها فقط برای مکیدن خون، طعمه‌ها را می‌کشند، اما این درست نیست. در پارک ملت واقع در شمال تهران، یک شب سموری وارد محل نگهداری کبوتران اهلی شد و در مدت کمی 16 کبوتر را کشت.
تولید مثل سمورها
سمورها احتمالاً در تابستان جفت‌گیری می‌کنند و بارداری آنها با تأخیر باروری همراه است. در اوایل بهار، سمورها معمولاً سه تا چهار بچه به دنیا می‌آورند، اما ممکن است تعداد بچه‌ها به هشت هم برسد. آنها معمولاً در 18 ماهگی بالغ می‌شوند و طول عمرشان در اسارت تقریباً 18 سال است.
بیشتر بخوانید:
