تفاوت بین یادگیری و عملکرد چیست ؟
تفاوت بین یادگیری و عملکرد
یادگیری یکی از موضوعات مهم در روانشناسی است و به معنای تغییر نسبتاً دائمی در رفتار است که به خاطر تمرین و تقویت بوجود می‌آید.
اگر عملکرد را به عنوان نمایان شدن تغییراتی که به خاطر یادگیری رخ داده، در نظر بگیریم و آن را به صورت رفتارهای قابل مشاهده تعریف کنیم، می‌توان گفت که یادگیری و عملکرد کاملاً متفاوت هستند.
به عبارت دیگر، تغییراتی که ناشی از یادگیری هستند، معمولاً بلافاصله در عملکرد یا رفتار نشان داده نمی‌شوند. عملکرد تحت تاثیر عوامل مختلفی مثل انگیزه، تمایل، نیازها و از همه مهم‌تر، شرایط محیطی است.
این یعنی ممکن است شخصی چیزی را یاد گرفته باشد اما در موقعیتی قرار نگیرد که آنچه را که یاد گرفته، فعلاً به نمایش بگذارد.
بنابراین، عملکرد ممکن است برای سنجش یادگیری یک معیار مناسب یا نامناسب باشد زیرا یادگیری یک تغییر درونی و نامحسوس است. در هر حالت، عملکرد می‌تواند گاهی یادگیری را به درستی و گاهی به اشتباه نمایان کند.
بنابراین، برای اندازه‌گیری میزان یادگیری افراد نمی‌توان همیشه به آزمون‌ها یا امتحاناتی که به عنوان معیار یادگیری استفاده می‌شوند، اعتماد کرد.
فرق بین یادگیری و عملکرد
براساس توضیحات مطرح شده در خصوص تفاوت یادگیری و عملکرد، می‌توان گفت که ارزیابی یادگیری بستگی به شرایط محیطی دارد و گاهی تصویر نسبتاً دقیق و گاهی نادقیق از یادگیری ارائه می‌دهد. در واقع، امتحان و ارزیابی، به ندرت تمام جنبه‌های یادگیری دانش‌آموزان را به طور کامل منعکس می‌کند.
با این محدودیت، بهترین روش برای تعیین میزان یادگیری، مشاهده دقیق رفتار یادگیرنده با استفاده از ابزارهایی است که امکان مشاهده دقیق را فراهم می‌کند. برای این کار، باید رفتار یادگیرنده را قبل و بعد از یادگیری مقایسه کنیم.
اگر رفتار او بعد از قرارگرفتن در یک موقعیت یادگیری (تجربه) در مقایسه با قبل تغییر مشهودی داشته باشد، یعنی یادگیری اتفاق افتاده است.
با تفاوت یادگیری و عملکرد بیشتر آشنا شویم
برای درک بهتر تفاوت یادگیری و عملکرد، یک بذر گیاه را در نظر بگیرید که در ایستگاه کشاورزی با برخی تغییرات خاص، بهبود یافته است. این بهبود به این معنا نیست که این بذر در هر شرایطی محصول خوبی خواهد داد، بلکه برای بروز تولید مثمر، باید شرایط مناسب فراهم باشد.
اگر بذر به درستی با شرایط لازم همراه نشود، هیچ محصولی نمی‌دهد و در شرایط نامساعد نیز نتیجه خوبی نخواهد داشت.
رشد بالقوه زمانی به ثمر می‌رسد که در یک محیط مناسب عمل کند. همچنین، حتی در شرایط ایده‌آل، نمی‌توان انتظار داشت که تمامی تغییرات بالقوه به حقیقت تبدیل شوند.
با یک مثال دیگر، تفاوت یادگیری و عملکرد را بهتر می‌فهمیم: فرض کنید دانشجویی در کلاس فیزیک در مورد مباحث نور و آزمایش‌های آن یاد گرفته است. او نمی‌تواند دانش خود را به عمل درآورد، مگر اینکه موقعیت و امکانات آزمایشگاهی مهیا باشد یا زمانی برای امتحان آماده شده باشد. حتی در چنین شرایطی، معلوم نیست که تمام اطلاعات دانشجو به عمل درآید.
مشخص است که آنچه مورد بررسی، قضاوت و ارزیابی قرار می‌گیرد، عملکرد دانشجو در جلسه امتحان یا آزمایشگاه است، نه تمامی یادگیری او؛ زیرا یادگیری فرآیندی است که در درون فرد رخ می‌دهد و روانشناسی یادگیری هنوز نتوانسته تصویر کاملی از آن ارائه دهد، در حالی که عملکرد، یعنی نتیجه یادگیری، قابل مشاهده و اندازه‌گیری است.
