حساسیت چشم به لنز و عوارض آن (2 نکته مهم)

حساسیت چشم به لنز و درمان آن

حساسیت ناشی از لنز تماسی باعث قرمزی، خارش چشم و ترشح زیاد و غلیظ می‌شود و بهترین راه درمان این نوع حساسیت، قطع استفاده از لنز است. معمولاً قرمزی و خارش چشم پس از چند روز تا چند هفته بعد از توقف استفاده از لنز بهبود می‌یابد، اما برای برطرف شدن برجستگی‌های پشت پلک (پاپیلاها) ممکن است چندین ماه طول بکشد.

لنزهای تماسی (Contact Lenses) که به نام عینک‌های نامرئی نیز شناخته می‌شوند، صفحه‌های نازک، گرد و شفافی از پلاستیک هستند که بر روی قرنیه چشم قرار می‌گیرند و بر روی لایه اشکی که قرنیه را می‌پوشاند شناور می‌شوند. سلامت این قرنیه و لایه اشکی برای راحتی و وضوح بینایی شما هنگام استفاده از لنزها بسیار حائز اهمیت است.

کسانی که از لنز استفاده می‌کنند باید به طور منظم لنزها را از چشم خارج کرده و به روش صحیح و استاندارد تمیز کنند، زیرا آلودگی لنزها می‌تواند باعث بروز بیماری‌ها و مشکلات چشمی از جمله عفونت قرنیه شود. اگر این عفونت‌ها نادیده گرفته شوند و به آنها توجه نشود، ممکن است آسیب دائمی به بینایی فرد وارد کنند و در موارد شدیدتر، حتی منجر به نابینایی گردد.

برخی از محلول‌های مرطوب و نرم‌کننده حاوی مواد نگهدارنده هستند که ممکن است در چشم برخی افراد حساسیت شدیدی ایجاد کنند به شکل قرمزی زیاد.

علت حساسیت چشم به لنز

وقتی بعد از گذاشتن لنز در چشم، این عضو بدن واکنش نشان می‌دهد و قرمز می‌شود، دلایل متعددی می‌تواند وجود داشته باشد. یکی از آنها می‌تواند این باشد که شما از لنز بیشتر از حد مجاز استفاده می‌کنید و ساعات طولانی آن را در چشم نگه می‌دارید. یا اینکه ممکن است به مایع شوینده لنز حساسیت داشته باشید.

افرادی که دچار حساسیت‌های چشمی هستند، بعد از گذاشتن لنز با مشکلاتی مانند خارش، اشک‌ریزش و سوزش مواجه می‌شوند. حساسیت چشم به تنهایی می‌تواند ناراحت‌کننده باشد و گذاشتن لنز باعث تشدید این وضعیت می‌شود. لنزهای تماسی می‌توانند آلودگی‌ها و مواد حساسیت‌زا (آلرژن‌ها) را از محیط اطراف جذب کرده و وضعیت حساسیت چشم را بدتر کنند.

یکی از علل قرمزی چشم بعد از استفاده از لنز، حساسیت به مایع شوینده لنز است. این حساسیت می‌تواند در هر زمانی بروز کند و به اینکه سال‌ها از یک برند یا محلول مشخص استفاده می‌کنید ارتباطی ندارد.

علاوه بر این، مواد سمی که به طور طبیعی باید با پلک زدن از چشم خارج شوند، ممکن است به لنز بچسبند و باعث ایجاد قرمزی در چشم شوند.

خطراتی که لنزهای تماسی دارند

• لنزهایی که به نحو صحیح تمیز و ضدعفونی نشوند، خطر عفونت چشم را افزایش می‌دهند.
• لنزهای قدیمی یا نامناسب می‌توانند باعث خراشیدگی چشم یا رشد عروق خونی در قرنیه شوند.
• با توجه به اینکه لنز ممکن است با گذشت زمان تغییر شکل دهد، باید تناسب لنز تماسی با چشم و قدرت آن به صورت دوره‌ای توسط چشم‌پزشک یا اپتومتریست بررسی شود.
• با توجه به اینکه مصرف همزمان برخی از قطره‌های چشمی با لنز تماسی ممکن است عوارضی به دنبال داشته باشد، بهتر است استفاده از قطره‌های چشمی، طبق نظر پزشک انجام شود.

چه کسانی نباید از لنزهای تماسی استفاده کنند

در صورتی که دارای شرایط زیر هستید، مناسب نیست که از لنزهای تماسی استفاده کنید:

• عفونت‌های مکرر چشمی
• حساسیت یا آلرژی شدید
• خشکی چشم مقاوم به درمان
• محیط کار بسیار آلوده و غبارآلود
• ناتوانی

“““html
در گذاشتن و مراقبت از لنز

نکاتی که باید در هنگام استفاده از لنزهای تماسی به آن توجه کنید

لنزهای کوچک و تنگ می‌توانند باعث مسدود شدن راه طبیعی ورود اشک به چشم و زیر لنز شوند.

این موضوع به این معنی است که اکسیژن کمتری به قرنیه چشم می‌رسد. فشار ناشی از لنز روی قرنیه را می‌توان در معاینه چشم مشاهده کرد. در چنین شرایطی، فرد معمولاً در اوایل روز مشکلی ندارد، اما با گذر زمان و نزدیک شدن به شب، ممکن است قرمزی و خارش چشم او شدت بگیرد و حتی احساس درد کند. همچنین، لنزهای خیلی گشاد نیز می‌توانند باعث قرمزی چشم شوند، زیرا با هر بار پلک زدن در چشم حرکت می‌کنند و احساس جسم خارجی به وجود می‌آورند.

به همین دلیل، استفاده از لنزهای تنگ یا گشاد به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود، چون این نوع لنزها می‌توانند به قرنیه آسیب زده و خطر ورود باکتری و آلرژن‌ها به چشم را افزایش دهند.

افرادی که به سندرم خشکی چشم مبتلا هستند، با استفاده از لنز، این علائم را تشدید می‌کنند.

برای استفاده راحت و مناسب از لنز، لازم است که یک لایه طبیعی از اشک در چشم شما وجود داشته باشد. وقتی چشمتان خشک است و لنز می‌گذارید، وضعیت بدتر می‌شود، زیرا لنز رطوبت چشم را زیر خود نگه می‌دارد که این به قرمزی و سوزش چشم می‌انجامد.

بیماری‌های ناشی از استفاده نادرست از لنز

1- زخم قرنیه

زخم قرنیه یکی از مشکلات جدی چشمی به شمار می‌آید. نشانه بارز آن قرمز شدن چشم‌هاست. همچنین ممکن است حس کنید که یک جسم خارجی در چشمتان وجود دارد. دیگر علائم شامل حساسیت به نور، اشک‌ریزش و درد می‌شود.

اگر این علائم را دارید، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید، چرا که ممکن است قرنیه شما آسیب دیده باشد. این مشکل می‌تواند منجر به کاهش بینایی و در بعضی موارد به کوری هم منتهی شود.

2- ورم ملتحمه‌ بسیار بزرگ

ورم ملتحمه‌ی بسیار بزرگ که به اختصار (GPC) نامیده می‌شود، معمولاً برای کسانی که لنز استفاده می‌کنند بروز می‌کند. GPC نوعی التهاب است که به دلیل ورود یک جسم خارجی (مثل لنز تماسی) به چشم ایجاد می‌شود. این نوع التهاب، به عفونت یا شرایط دیگر مربوط می‌شود که ممکن است باعث التهاب در غشای چشم گردد.

لنزهای تماسی می‌توانند به سطح ملتحمه‌ی چشم آسیب برسانند. ملتحمه غشای نازک و شفافی است که روی سفیدی چشم پوشش دارد. GPC ممکن است باعث قرمزی و خارش چشم‌ها شود و حتی باعث حرکت لنز در چشم گردد.

3- سندرم خشکی چشم

استفاده مداوم از لنزهای چشمی، به دلیل اینکه لنزها رطوبت چشم را زیر خود نگه می‌دارند، می‌تواند باعث خشکی چشم یا تشدید آن در افراد مبتلا به این سندرم شود.

نکات مهم برای جلوگیری از حساسیت چشم به لنز

• اگر به طور اتفاقی لنز نرم را در جا لنزی به صورت خشک نگهداری کردید، ابتدا مقداری سرم فیزیولوژی روی آن بریزید و بعد از ۲ تا ۴ ساعت لنز را بیرون بیاورید. در غیر این صورت، دست زدن به لنز نرمی که خشک نگه‌داشته شده است، ممکن است باعث پودر شدن آن شود.

“““html

• از گذاشتن دو لنز در یک جا پرهیز کنید چون این کار باعث می‌شود که لنزها به هم بچسبند و جدا کردن آن‌ها سخت می‌شود.
• زمانی که لنز را روی قرنیه می‌زنید، به آن فشار نیاورید چون ممکن است به قرنیه آسیب برساند.
• وقتی می‌خواهید لنز را بردارید، مواظب باشید که ناخن‌هایتان به قرنیه آسیب نرسانند.
• در هنگام خواب حتماً لنز را درآورید و هرگز با لنز نخوابید.
• وسایل مربوط به لنز، به ویژه جایی که لنز را نگهداری می‌کنید، را حتماً با آب گرم تمیز کنید و بگذارید در هوا خشک شود.
• جای لنزهایتان را هر ۳ ماه یک‌بار تعویض کنید تا خطر عفونت کاهش یابد.
• هر روز یک بار لنز خود را تمیز کرده و ضدعفونی کنید تا چشم‌های شما سالم‌تر بمانند و استفاده از لنز برایتان راحت‌تر شود.
• زمانی که درپوش ظرف نگهداری لنز را می‌بندید، حتماً مراقب باشید که لنز پاره نشود.
• لنزها باید کاملاً در محلول شناور شوند، اما نباید آنقدر محلول پر شود که لنزها به جا لنزی بچسبند و پاره شوند.
• هنگامیکه لنز در چشم شماست، به چشم خود شدیداً فشار نیاورید.
• لنز سمت راست را در جا لنزی راست و لنز سمت چپ را در جا لنزی چپ قرار دهید.
• اگر بعد از استفاده طولانی از لنز، مثلاً در غروب یا شب، دچار خشکی چشم یا احساس جسم خارجی یا تاری دید شدید، لنز را از چشم‌هایتان خارج کنید و از عینک استفاده نمایید.
• سعی کنید در طول روز بیش از ۱۲-۱۳ ساعت از لنز استفاده نکنید، مگر در شرایط خاص. بهتر است در بیرون از خانه از لنز استفاده کنید و در خانه از عینک استفاده نمایید.
• متخصصان می‌گویند که استفاده مکرر از لنزها، حتی لنزهای طبی که به جای عینک استفاده می‌شوند، می‌تواند به چشم‌ها آسیب بزند و در برخی افراد ممکن است باعث حساسیت شود.

پزشکان توصیه می‌کنند که در زمان سرماخوردگی تا حد امکان از لنزهای چشمی استفاده نکنید یا اگر ضرورت دارد، زمان استفاده از آن‌ها را کاهش دهید. در این مواقع قرمزی، خارش و تحریک چشم‌ها بیشتر می‌شود، بنابراین بهتر است لنزها را از چشم خود خارج کنید یا زمان کمتری از آن‌ها استفاده کنید.

برای پیشگیری از حساسیت‌های چشمی باید از عوامل آلرژی‌زا دوری کنید. به خصوص در فصل‌ها و مکان‌هایی که عوامل تحریک‌کننده در بیشترین حد هستند، باید در مکان‌های سرپوشیده بمانید و هنگام رانندگی پنجره‌ها را بسته نگه‌دارید.

بیشتر بخوانید:

گردآوری توسط بخش سلامت

مجله رضیم