خارش پاشنه پا و دلایل مختلف آن (2 نکته مهم)
“`html
خارش پاشنه پا و مشکلات حاصل از آن
خارش پاشنه پا ممکن است به دلیل عوامل متعددی باشد، یکی از این دلایل می‌تواند عفونت قارچی یا اگزما باشد. در برخی مواقع این خارش با پوسته‌پوسته شدن کف پا همراه است. برای تشخیص دقیق علت خارش پاشنه پا، نیاز به معاینه مستقیم توسط متخصص پوست و مو و بررسی کامل وجود دارد.
خارش پا معمولاً مشکلی آزاردهنده است که نگرانی خاصی به دنبال ندارد. اما در بعضی از موارد، این خارش ممکن است نشان‌دهنده مشکلات جدی‌تری در سلامت باشد. علاوه بر خارش، ممکن است نشانه‌هایی مانند قرمزی یا جوش‌های پوستی، تاول، خشکی یا پوسته‌پوسته شدن پوست و حتی ورم را مشاهده کنید.
همچنین، خشکی پوست ممکن است به دلیل عدم مصرف کافی آب، استفاده از داروهای ادرارآور یا قرار گرفتن در معرض گرما یا نور شدید، به ویژه برای افرادی که پوست حساسی دارند، ایجاد شود.
اگر خارش پا به علت خشکی پوست باشد، شما ممکن است با بخش‌هایی پوسته‌پوسته و ترک‌دار مواجه شوید. افرادی که پوست تیره‌تری دارند، ممکن است خشکی پوست را با رنگ سفید یا خاکستری مشاهده کنند.
پسوریازیس پلاکی یکی از مشکلات شایع پوستی است که باعث بروز پلاک‌های قرمز و پوسته‌دار می‌شود و معمولاً در افرادی که از نظر ژنتیکی مستعد هستند، بروز می‌یابد. نحوه‌ی درمان این بیماری به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله نواحی درگیر، سبک زندگی فرد و سایر مشکلات بهداشتی و داروهایی که مصرف می‌کند. برای مثال، بیمارانی که در دور از مراکز نور درمانی زندگی می‌کنند، نباید به این روش лечения (PUVA) معرفی شوند.
علل خارش پاشنه پا و درمان آن
یکی از علل اصلی التهاب کف پا و پاشنه پا نوعی اگزما است که به نام Juvenile plantar dermatosis یا اگزمای کف پا شناخته می‌شود.
Juvenile plantar dermatosis به وضعیتی اطلاق می‌شود که با درماتیت کف پا شناخته می‌شود و در این حالت کف پا خشک، پوسته‌دار و زخمی می‌شود. این وضعیت به طور عمده در کودکان ۳ تا ۱۴ سال دیده می‌شود.
اولین بار این مشکل در سال ۱۹۶۸ شناخته شد. به نظر می‌رسد که مواد شیمیایی موجود در کفش‌ها و جوراب‌های کودکان عامل اصلی این بیماری باشند. مواد طبیعی مانند پشم و چرم به تدریج با مواد صنعتی مانند نایلون و پلاستیک جایگزین شدند و کاهش نفوذپذیری این مواد در کفش‌ها باعث شد که پاها مرطوب و گرم بمانند. این موضوع به ویژه برای کودکانی که ساعت‌ها کفش ورزشی می‌پوشند، می‌تواند باعث احتباس عرق شود.
گرچه علت اصلی این بیماری هنوز مشخص نیست، اما این مسئله می‌تواند مشکل پا را بدتر کند. تعریق و اصطکاک ناشی از ورزش نیز می‌تواند عاملی در بروز این مشکل باشد. بسیاری از افرادی که دچار این بیماری هستند، سابقه خانوادگی یا مشخصی از اگزما دارند و این نشان می‌دهد که این بیماری در دوقلوهای یک تخمکی نیز ممکن است مشاهده شود. اگرچه این مشکل بیشتر در کودکان دیده می‌شود، مواردی از آن نیز در بزرگسالان و نوزادان گزارش شده است.
علائم خارش پاشنه پا
علائم شامل قرمزی و زخم در کف پا می‌شود و این حالت معمولاً در پاشنه پا و شست پا شدیدتر است. شکاف در شست پا معمولاً سالم باقی می‌ماند و این موضوع آن را از Tinea pedis متمایز می‌کند. گاهی اوقات این ضایعات در دست‌ها نیز دیده می‌شود و باعث قرمزی، زخم، و براقی در کف دست و نوک انگشتان می‌شود. این وضعیت در افرادی با سابقه آتوپی بیشتر دیده می‌شود و تشخیص آن معمولاً بالینی است. اگرچه انجام تست‌های آلرژی نیز می‌تواند مفید باشد.
پیشگیری از خارش پا
برای جلوگیری از خارش پا و حفظ رطوبت در پاها، بهترین کار استفاده روزانه از یک مرطوب‌کننده مناسب است. برای پوست‌های بسیار خشک، توصیه می‌شود که مرطوب‌کننده را زمانی که پوست هنوز مرطوب است، استفاده کنید تا به حفظ رطوبت کمک شود.
درمان خارش پاشنه پا
بیشتر افراد معمولاً به طور ناگهانی بهبود می‌یابند و این تغییرات حقایق مثبتی را درباره روند بهبودی نشان می‌دهد. اما…
“`
برخی افراد ممکن است دیگر در بزرگسالی هم با بیماری‌هایی روبه‌رو شوند. این بیماران باید از جوراب‌های ۱۰۰% نخی استفاده کنند و کفش یا صندل‌های چرمی بپوشند. هرچند که گزارش‌ها نشان می‌دهند که این تغییرات همیشه نتیجه مطلوبی ندارند. در موارد شدیدتر که با ترشح و زخم همراه است، استراحت لازم است و استفاده از مواد موضعی مانند محصولات اوره، پارافین سفید یا تار می‌تواند کمک کند.
بیشتر بخوانید:
گردآوری توسط بخش سلامت
مجله رضیم
