خارش چگونه ایجاد می شود و کدام بیماریها با خارش شروع می شوند؟ (2 نکته مهم)

چرا بدن ما خارش دارد؟
خارش به احساس ناخوشایندی در پوست گفته میشود که وقتی چیزی روی آن میخورد احساس میشود. نقاطی که حس خارش را ایجاد میکنند، مشخص و قابل شناسایی هستند. این نقاط مانند نقاط درد هستند و در مناطقی از بدن وجود دارند که اعصاب حسگر در آنجا قرار گرفتهاند. اما حس درد و خارش در مناطق مختلفی از بدن احساس میشود. به طور مثال، خارش فقط در پوست، چشمها و برخی نقاط دیگر حس میشود، ولی در بافتها و اعضای داخلی بدن این حس وجود ندارد.
علاوه بر تحریک فیزیکی پوست، عوامل شیمیایی هم میتوانند باعث خارش شوند. به عنوان مثال، زمانی که نمکهای صفراوی در خون زیاد میشوند، خارش رخ میدهد. این نوع خارش در دوران بارداری یا افرادی که بیماریهای کبدی دارند، دیده میشود.
همچنین وقتی پوست آسیب میبیند، مادهای به نام هیستامین آزاد میشود که عامل خارش است و در کهیر هم مشاهده میشود. اما هیستامین همیشه باعث خارش نمیشود. گاهی اوقات مقدار کمی هیستامین میتواند باعث قرمزی و تورم پوست شود بدون اینکه خارش ایجاد کند.
نوعی از مواد به نام کینین هم میتواند خارش شدید ایجاد کند. به عنوان مثال، در کهیر ناشی از فشاردادن یا کهیر ناشی از داروها، کینین نقش دارد. بعضی از داروهایی که برای درمان فشار خون استفاده میشوند نیز ممکن است باعث خارش شوند.
حساسیت خارش چگونه عمل میکند؟
محققان با استفاده از تصاویر پیشرفته «ام. آر. آی» از مغز، رفتار 10 بیمار دارای خارش مزمن و 10 فرد سالم را در طی خاراندن محل خارش بررسی کردند. آنها متوجه شدند که قسمتهای خاصی از مغز که مسئول کنترل حرکات و احساس لذت هستند، در بیماران خارش مزن فعالتر میشوند. این افزایش فعالیت میتواند توضیح دهد که چرا بیماران خارش مزمن احساس اعتیاد به خاراندن دارند.
دکتر «هیداکی موچی زوکی»، استادیار بخش پوست در دانشگاه تمپل و نویسنده اصلی این تحقیق بیان میکند: «خارش مزمن یکی از نشانههای اصلی بیماریهای پوستی مانند «اگزما» و «پسوریازیس» است و همچنین میتواند علامت مشکلات دیگر مانند بیماری کلیوی پیشرفته باشد. اگرچه در ابتدا ممکن است خاراندن حس خوبی به همراه داشته باشد، ادامه دادن به این کار میتواند خارش و درد را بدتر کرده و آسیب دائمی به پوست بزند. بنابراین، مهم است که بفهمیم چگونه فعالیتهای مغزی میتواند رفتار نادرست خاراندن را تحریک کند.»
در یک مطالعه قبلی، محققان روی ارتباط بین احساس خارش و لذت در افراد سالم کار کردند. دکتر «یوسی پوویچ» میگوید که این تحقیق به اولین بار است که فعالیتهای مغزی بیماران دارای خارش مزمن را در حین خاراندن بررسی میکند. در این تحقیق، محققان از یک ماده خارش آور به نام «کاهیج» برای تحریک پوست بیماران و افراد سالم استفاده کردند.
سپس از بیماران عکس «ام. آر. آی» گرفتند و مشاهده کردند که فعالیت مغزی بیماران در نواحی خاصی که مسئول حرکت و کنترل عضلات هستند، افزایش یافته بود و این نواحی با قسمتهای کنترل حرکتی و انگیزه رفتاری در ارتباط بودند. همچنین نواحی مغز که مربوط به پاداش هستند، نیز در بیماران فعالتر از افراد سالم بودند. موچی زوکی میگوید: «این یافتهها به ما کمک میکند تا شبکه مغزی مرتبط با خارش را بهتر درک کنیم و تأکید میکند که چرخه خارش و خاراندن در بیماران خارش مزمن مهم است. درک این موضوع میتواند زمینهساز درمانهای جدید برای این بیماران شود.» خارش مزمن به حالتی اطلاق میشود که خارش بیشتر از شش هفته ادامه داشته باشد و ممکن است در هر ناحیه از بدن دیده شود یا فقط در یک نقطه خاص بروز کند، و احتمال آن با افزایش سن بیشتر میشود.
“`html
بیماریهایی که سبب خارش پوست میشوند
بیماری کلیوی
خارش شدید در تمام بدن، به ویژه در افرادی که به بیماری کلیوی یا نارسایی مزمن کلیوی مبتلا هستند، دیده میشود. یک مطالعه نشان داد که ۴۲ درصد از افرادی که دیالیز میشوند، خارش متوسط تا شدید دارند. آنتونی M. رزسی، پزشک در مرکز سرطان Memorial Sloan Kettering و بیمارستان پروتستان نیویورک میگوید: “برخی از افراد آن را یک مزاحمت میدانند.” وی ادامه میدهد: “بعضی اوقات در اوج خستگی شب با خارش بیدار میشوم.”
“علت اینکه چرا بیماری کلیه باعث خارش میشود هنوز معلوم نیست، اما پزشکان فکر میکنند که این اتفاق به دلیل تجمع سموم در بدن است، وقتی که کلیهها نمیتوانند مواد زاید را از خون خارج کنند.”
بیماری کبد
خارش دائمی میتواند یکی از نشانههای خاموش بیماری کبد باشد. مشکلاتی مانند کمخونی میتواند از نشانههای اولیه بیماری کبدی باشد. دکتر سوزی، استادیار گروه پوست در دانشگاه ییل میگوید: “اگر کبد به درستی کار نکند، مواد زائد مانند اسیدهای صفراوی سبب مسمومیت بدن میشود.”
هدف اصلی درمان بیماری کبد و تجویز داروهایی است که میتوانند اسیدهای صفراوی را از بین ببرند. پزشکان معمولاً داروهایی تجویز میکنند که جذب این اسیدها را در بدن کاهش دهند یا مقدار آنهایی را که به کبد برمیگردند، کم کنند.
درماتوفیزیک
اگر پوست به آرامی خراشیده شود و نازک گردد، ممکن است پوست قرمز شده و ۱۵ تا ۳۰ دقیقه بعد ناپدید شود، که این میتواند نشانهای از درماتوفیزیسم باشد.
اگرچه علت مشخص نیست، اما این وضعیت ممکن است به دلیل استرس، عفونتها، آلرژنها یا داروهایی مانند پنیسیلین باشد. دکتر روخسار میگوید: “این یک وضعیت پوستی جدی است که در آن پوست حساستر به لمس میشود و هیستامین بیش از حد ترشح میکند.”
مناطق تحت فشار و لباسها بیشترین آسیبپذیری را دارند. تشخیص این مشکل آسان است، اما اغلب متوجه آن نمیشوند، چون برای افرادی که به متخصص پوست مراجعه میکنند، به اندازه کافی جدی یا ناراحت کننده نیست. اگر خارش شدید باشد، پزشک ممکن است آنتیهیستامین برای کاهش التهاب تجویز کند.
بیماری نخاعی به عنوان یکی از علل خارش پوست
خارش مداوم در وسط پشت (بدون وجود جوش یا دانه) میتواند نشانهای از نوروپاتی باشد، که به معنای فشار بر عصب است. قبل از ارائه درمان، پزشکان ابتدا از طریق آزمایشها، بیماری نخاعی را به عنوان علت اصلی رد میکنند. تحقیقات نشان داده است که مشکلات در ستون فقرات، چه به دلیل سن یا آسیب، میتواند به عصب فشار بیاورد و آن را مختل کند، که این موضوع باعث احساس خارش در پوست میشود.
خارشهای نوروپاتی ممکن است فقط در یک طرف بدن یا در هر دو طرف ظاهر شوند، اما اگر خارش با خ scratching آرام نشود، این نشانهای خطرناک است. دکتر روسی میگوید: “افراد مبتلا به اگزما خارش دارند، اما [خارش عصبی] با خراش بهبود نمییابد.”
این خارش اغلب بدتر میشود و “بعضی افراد احساس میکنند که حشرات بر روی آنها قدم میزنند.” در صورت وجود بیماری نخاعی یا دیگر بیماریها، میتوان خارش عصبی را با کرم کپسایسین که از فلفل تند به دست میآید، درمان کرد، چرا که این کرم باعث سوختگی خفیف و تسکین اعصاب میشود.
خارش پوست نشانههایی از حساسیت پوستی ناشی از بیماری سلیاک
زخمها و تاولها در نواحی زانوها، آرنجها، کپلها و یا روی سر میتوانند نشانههای حساسیت پوستی ناشی از بیماری سلیاک باشند. “وقتی که…
“““html
زمانی که یک فرد مبتلا به بیماری سلیاک میلوتین مصرف کند، سیستم ایمنی موجود در روده با تولید نوعی آنتی بادی به نام ایمونوگلوبولین واکنش نشان میدهد.”
جان زون، یکی از اعضای هیئت مشاوره پزشکی بنیاد سلیاک، به سایت celiac.org میگوید: این آنتی بادی که به آن IgA میگویند، به سلولهای پوستی منتقل میشود و موجب خارش میشود. داروی داپسون میتواند برای مدت کوتاهی به تسکین خارش پوست کمک کند، اما آسیب به روده جدی است و بیماران باید یک رژیم غذایی بدون گلوتن را برای همیشه رعایت کنند. اگر آنها به مصرف گلوتن ادامه دهند، ممکن است با مشکلاتی مانند سوء تغذیه، کمخونی، کاهش کلسیم استخوان و حتی سرطان روبهرو شوند.
لنفوم
دکتر سوزی میگوید: “چیز دیگری که باید از آن آگاه باشید، خطر ابتلا به اختلالات خونی است.” بین 5 تا 30 درصد لنفومها، مانند بیماری هوچکین و غیر هوچکین ممکن است با خارش همراه باشد. خارش میتواند با تحریک یا بدون تحریک شروع شود و ممکن است اولین علامت بیماری هوچکین باشد؛ این وضعیت معمولاً به خاطر سیتوکینها رخ میدهد که مولکولهای سیگنالی هستند و باعث التهاب در پاسخ به عفونت میشوند. اگر پزشک شما به لنفوم مشکوک شود، ممکن است اشعه ایکس درخواست کند تا بیماری را تشخیص دهد. اگر این بیماری تشخیص داده شود، خارش معمولاً بعد از شروع درمان شیمیایی یا پرتودرمانی از بین میرود.
بیماری تیروئید و خارش پوست
کامرون روخسر، استاد دانشگاه و متخصص پوست در بیمارستان کوه سینا در نیویورک، میگوید: “بیماری تیروئید میتواند هیجانات عجیب و غریب را در پوست ایجاد کند، چه غده تیروئید فعال باشد و چه غیر فعال. هیچ کس بهطور دقیق نمیداند، اما تغییرات در غدد عرق ممکن است باعث خشکی پوست شود.”
پوست خشک در افرادی که دچار کمکاری تیروئید هستند، شایع است، زیرا کمبود هورمون تیروئید باعث کاهش فعالیت سلولی در بافت پوست میشود.
آلرژی و خارش پوست
آلرژی یکی از شایعترین بیماریهای مزمن است. بسیاری از آلرژیهای پوستی در گروه درماتیت تماس قرار دارند، که خارش ناشی از تماس با ماده آلرژنی است. مواد آلرژیزا مانند پیچک سمی، نیکل یا مواد موجود در محصولات زیبایی میتوانند باعث درماتیت تماسی شوند. متخصص پوست ممکن است با آزمایش پوست شما با مواد مختلف، عامل اصلی آلرژی شما را شناسایی کند.
خشکی و خارش پوست در یائسگی
اگر به یائسگی نزدیک میشوید، ممکن است متوجه تغییراتی مانند خشکی پوست شوید. کمبود استروژن که برای تولید کلاژن ضروری است، میتواند به پوست نازکتر و خشنتر منجر شود. استفاده از ژل آلوورا یا لوسیونهای مرطوبکننده میتواند به نگهداری رطوبت پوست کمک کند و خشکی و خارش را کاهش دهد.
تشخیص سرطان پستان با خارش و اگزما در ناحیه نوک پستان
بیماری پدیت نوک پستان، یک نوع بسیار نادر از سرطان پستان است که سلولهای سرطانی در داخل یا اطراف نوک پستان جمع میشوند. به گزارش موسسه ملی سرطان، این بیماری کمتر از 5 درصد از سرطانهای پستان را در ایالات متحده شامل میشود.
اولین علامت این بیماری میتواند وجود نواحی نامنظم، قرمز و خارشدار در اطراف نوک پستان باشد. دکتر میگوید: “گاهی اوقات اگزما نیز در ناحیه نوک پستان تشخیص داده میشود، اما در مورد سرطان پستان این علائم معمولاً یکطرفه هستند.”
بیشتر بخوانید:
گردآوری توسط بخش سلامت
مجله رضیم
سایت رضیم
“`