خاکشی (2 نکته مهم)
ـ نام علمی: راکت لندن
این گیاه، علفی و یک ساله یا دوساله است و می‌تواند تا ارتفاع ۸۰ سانتی‌متر رشد کند. این گیاه معمولاً به طور طبیعی در کنار جاده‌ها و در مکان‌های غیر زراعی و نسبتاً مرطوب دیده می‌شود. ساقه آن ممکن است از سطح زمین یا از نقاط بالاتر منشعب شود.
برگ‌های این گیاه از نوارهای بلندی تشکیل شده که بریدگی‌های زیادی دارند. برگ‌های پایینی دارای دمبرگ‌های بلندی هستند و برگ‌های بالایی دمبرگ‌های کوتاه‌تری دارند و شکلی خطی یا کشیده دارند. گل‌های این گیاه کوچک و به رنگ زرد روشن هستند.
دانه‌های این گیاه در میوه‌های باریک و خورجینی شکل قرار دارند. دانه‌ها کوچک و به رنگ زرد تیره یا قهوه‌ای روشن هستند. سطح دانه‌ها ناصاف و به شکل بیضی کشیده است و یک طرف آن بریده شده و حلقه‌ای قهوه‌ای و شفاف دارد. معمولاً دانه‌ها بعد از اینکه گیاه میوه می‌دهد، در مرداد و شهریور برداشت می‌شوند. این دانه‌ها حاوی اسیدهای چرب مانند پالمیتیک، لینولنیک، اولئیک و استئاریک هستند.
دانه‌های این گیاه عمدتاً به عنوان یک ملین و برای کاهش دمای بدن استفاده می‌شوند و معمولاً با کمی آب سرد مخلوط می‌شوند. در طب سنتی، این دانه‌ها به عنوان دارویی برای افزایش اشتها، تقویت معده، ضد تب و ملین و برای درمان سوء هاضمه استفاده می‌شدند. باید این دانه‌ها را دور از نور، در مکانی خنک و خشک و در ظروف بسته نگهداری کرد. این گیاه بومی آمریکای شمالی است اما در مناطق معتدل هیمالیا، سراسر اروپا، آفریقا و بسیاری از مناطق ایران نیز می‌روید. در ایران، این گیاه در شهرهایی مانند هراز، آمل، تبریز، سنندج، کرمان، شیراز، تهران، یزد، اصفهان و… دیده می‌شود.
منبع : گلستان علی
