خواص دارویی و درمانی گیاه افتیمون (2 نکته مهم)
همه چیز در مورد گیاه افتیمون
افتیمون، گیاهی است از خانواده ی Cuscutaceae و Convolvulaceae به نام پیچک صحرایی. این گیاه علفی و یک ساله است که در فصل بهار روی گیاهان دیگر به عنوان انگل رشد می‌کند و در بیابان‌ها در کنار بوته‌های تیغ می‌روید و آن‌ها را مانند تار عنکبوت احاطه می‌کند. افتیمون تا اواخر تابستان به رشد خود ادامه می‌دهد و گل و بذر می‌دهد. با این مقاله از رضیم همراه باشید تا با خواص دارویی و درمانی گیاه افتیمون آشنا شوید.
خواص گیاه افتیمون
افتیمون گیاهی انعطاف‌پذیر با ساقه‌هایی به رنگ کرم مایل به قرمز است که به صورت انگل روی دیگر گیاهان می‌پیچد. برخی از انواع آن گل‌های سفید، زرد و یا قرمز دارند. این گیاه در نقاط مختلف زمین رشد می‌کند و حتی در ارتفاعات کوه‌ها تا دو هزار متر نیز دیده می‌شود. پزشکان قدیمی از این گیاه برای درمان بیماری اسکوربوت استفاده می‌کردند. دانه‌های آن کوچک‌تر از دانه‌های خردل و رنگ آن زرد مایل به قرمز است و طعمش تلخ و تند است.
طبیعت این گیاه گرم و خشک است و می‌توان از آن به عنوان مسهل برای درمان بیماری‌هایی مانند لقوه، خواب رفتن اعضای بدن و دردهای مفصلی بهره برد. برای سردردهای مزمن، روزی دو مثقال از پودر خشک این گیاه را در یک لیوان شیر بخیسانید و همراه با هفتاد و پنج گرم سکنجبین مصرف کنید. این را به مدت هفت روز روزانه تکرار کنید. همچنین این گیاه برای بیماری‌های روحی مانند مالیخولیا (بیماری روانی که فرد به خیالات بد دچار می‌شود) و مانیا (بیماری جنونی که فرد به دیگران حمله می‌کند) مفید است.
برای درمان این بیماری‌ها، افتیمون را با افسنطین مخلوط کرده و می‌جوشانند، سپس آب آن را پس از صاف کردن می‌خورند. برای درمان جنون، می‌توانید ۲۵ گرم افتیمون را کوبیده و با ۲۵ گرم سکنجبین مخلوط کنید و به بیمار بدهید و این مراحل را هفته‌ای یک‌بار ادامه دهید. یک پزشک قدیمی به نام طلا طلی در نوشته‌هایش ذکر کرده که بسیاری از افراد مبتلا به جنون و وسواس، با مخلوط افتیمون، افسنطین و برگ حنظل بهبود یافته‌اند.
افرادی که دچار کابوس می‌شوند، با مصرف افتیمون می‌توانند این مشکل را رفع کنند، به ویژه اگر آن را با مقداری گل قند مصرف کنند. همچنین، شنیده شده که اگر از آبی که افتیمون در آن جوشیده، برای شستن زخم‌های سرطانی استفاده کنند و مقداری از این آب را به بیمار بدهند، می‌تواند از پیشرفت بیماری جلوگیری کند. نباید افتیمون را مدت طولانی بجوشانید، زیرا این کار باعث کاهش خواص دارویی آن می‌شود. بهتر است که فقط به مقداری بیشتر از حد دم کردن بجوشانند تا مواد مؤثر وارد آب شوند. مقدار مناسب مصرف از این گیاه به صورت خشک بین ۵ تا ۷ گرم است و معمولاً همراه با افتیمون و افسنطین به بیماران مالیخولیایی داده می‌شود.
خواص دارویی گیاه افتیمون:
۱. طبع آن گرم و خشک است.
۲. این گیاه پیچیده و انگلی است و کلروفیل ندارد و برگ‌هایش بسیار ریز است که به سختی دیده می‌شوند. ساقه‌های آن مکنده‌اند و روی دیگر گیاهان قرار می‌گیرند. خاصیت این گیاه بیشتر به نوع گیاهی که به آن پیچیده بستگی دارد.
۳. مسهل سودا و بلغم است و برای استفاده، ۱۴ گرم از آن را ساییده و با کمی عسل و نمک مخلوط کرده و میل کنید.
۴. برای بیماری‌های عصبی، جنون، مالیخولیا، سردرد و کابوس‌ها مفید است.
۵. دردهای مفاصل، لقوه و سرطان را درمان می‌کند.
۶. برای رفع سردردهای سوداوی، ۵ گرم از این گیاه را در ۲۰۰ سی‌سی شیر جوشیده خیسانده، صاف کنید و با کمی سکنجبین مخلوط کنید و بنوشید.
۷. نوع خاکستری رنگ آن دارای پتاسیم است.
“`html
زیاد است.
۸. تصفیه کننده خون است.
۹. تقویت کننده کبد است.
۱۰. برای کسانی که انزال زودرس دارند مفید می‌باشد.
۱۱. برای درمان هراس، مالیخولیا و تشنج عصبی ۸ گرم افتیمون با ۶۰ گرم سکنجبین و یک لیوان شیر میل شود.
۱۲. مبتلایان به لرزش عصبی به خاطر مصرف مشروبات الکلی روزی سه گرم در ۲۰۰ سی‌سی آب دم‌کرده به مدت ۴۰ روز میل کنند به جای قند از مویز استفاده شود.
۱۳. برای رفع سردرد، افتیمون را جوشانده در بینی بچکانید و کمی میل شود.
۱۴. برای رفع رطوبت‌های حبس شده در معده افتیمون، آریغون، آمله مقشر از هر کدام ۱۰ گرم، نبات ۲۰ گرم سائیده هر صبح ناشتا یک قاشق مرباخوری میل شود.
۱۵. شربت افتیمون برای امراض سودا نافع است، ۳۰ گرم افتیمون در ۲۰۰ سی‌سی آب کمی جوشانده سپس صاف نموده با عسل مخلوط کرده هر صبح ۲ قاشق میل کنند.
————————————————————————–
دم کرده افتیمون
این دم‌کرده می‌تواند ورم‌ها را کاهش دهد، لطیف کننده، بازکننده انسداد و شادی‌آور برای قلب باشد و برای بیماری‌هایی که مربوط به مغز و اعصاب هستند مانند سردرد، تشنج، افسردگی، کاووس و وسواس و همچنین بیماری‌های مفاصل مفید است. این دم‌کرده به تنهایی می‌تواند بلغم و سودا را از بدن خارج کند و اگر با بنفشه مصرف شود، صفرا را نیز دفع می‌کند. چون این گیاه بسیار لطیف و ضعیف است، اگر آن را جوشانده یا نرم کوبید، خاصیتش از بین می‌رود. بهتر است هنگام استفاده، به آرامی و به مدت طولانی با روش غیرمستقیم دم کنید. مصرف زیاد آن برای کسانی که مزاج گرم دارند، مضر است.
————————————————————————–
مضرات دارویی گیاه افتیمون
عوارض جانبی: مصرف مداوم این گیاه می‌تواند باعث افسردگی شود.
مصرف در بارداری و شیردهی: ممنوع است.
موارد منع مصرف: بارداری و شیردهی، و برای کودکان.
اگر سوال یا نکته‌ای درباره گیاه افتیمون
————————————————————————–
مجله اینترنتی رضیم
مرجان امینی
سایت رضیم
“`
