داروهای ضد درد و ضد التهاب کدامند؟ (2 نکته مهم)
“`html
موارد مصرف داروهای ضد درد و مسکن
استامینوفن ساده
استامینوفن یکی از معمول‌ترین داروهایی است که مردم برای تسکین درد استفاده می‌کنند. اخیراً صحبت‌هایی درباره محدود شدن واردات این دارو شده که نگرانی‌هایی برای داروسازان به وجود آورده است. در حال حاضر، استامینوفن ایمن‌ترین دارو برای کودکان و خانم‌های باردار محسوب می‌شود.
به طور کلی می‌توان گفت استامینوفن تنها دارویی است که خانم‌های باردار می‌توانند آن را مصرف کنند. این دارو در دوزهای 325 و 500 میلی‌گرم موجود است و معمولاً نوع شربت و شیاف آن برای کودکان تجویز می‌شود.
حواستان باشد:
استامینوفن ساده کم‌عارضه‌ترین دارو برای پایین آوردن تب است. برای مصرف این دارو، باید به ازای هر کیلوگرم وزن بیمار 12.5 تا 15 میلی‌گرم از آن استفاده شود. یعنی اگر وزن شما 50 کیلوگرم است، حداکثر باید 725 میلی‌گرم از این دارو مصرف کنید.
مدت زمان مصرف استامینوفن هم هر 4 تا 6 ساعت است. خانم‌های باردار باید این دارو را هر 6 ساعت یک‌بار دریافت کنند. باید توجه داشته باشید که هیچ دارویی بدون عارضه نیست، بنابراین اگر بدون وقفه از این دارو استفاده کنید، ممکن است به سلامتی‌تان آسیب برسانید.
استامینوفن کدئین
این دارو برای درمان سرفه و تسکین دردهای متوسط استفاده می‌شود.
کجا به درد می‌خورد؟
بعضی‌ها از استامینوفن کدئین به عنوان یک مسکن قوی نام می‌برند. با اینکه فروش این دارو بدون نسخه مجاز نیست، اگر داروهای قبلی‌تان را نگه‌داشته‌اید، باید بدانید که این دارو در طولانی‌مدت می‌تواند شما را به کدئین وابسته کند.
کدئین پس از ورود به بدن به مورفین تبدیل می‌شود، بنابراین بهتر است حتماً بر اساس تجویز پزشک و در فواصل زمانی مشخص مصرف شود. حداکثر دوز روزانه استامینوفن کدئین 3 گرم است که برابر با 4 تا 6 قرص خواهد بود.
حواستان باشد:
این دارو ممکن است باعث خواب‌آلودگی شود. بنابراین در زمان‌هایی که به هوشیاری نیاز دارید، از مصرف آن پرهیز کنید. استامینوفن کدئین ممکن است برخی افراد را حساس کند و هرگز نباید همراه با داروهای مربوط به اعصاب مصرف شود، زیرا ممکن است تداخل دارویی ایجاد کند.
استامینوفن کافئین
این دارو برای مشکلات تنفسی نوزادان، میگرن و خواب‌آلودگی استفاده می‌شود.
کجا به درد می‌خورد؟
زمانی که قهوه، شکلات یا نوشابه می‌خورید، مقداری کافئین به بدن‌تان وارد می‌شود. کافئین موجود در این دارو باعث جذب بهتر استامینوفن و افزایش هوشیاری می‌شود. اگرچه مصرف کافئین عوارضی دارد، اما مقدار مجاز آن در برخی مکمل‌ها می‌تواند اثرات مثبتی داشته باشد.
کافئین می‌تواند به چربی‌سوزی کمک کند و عمل هضم را تقویت کند. این دارو بهترین اثرش را برای درمان میگرن دارد زیرا خیلی سریع جذب می‌شود و نتایج خوبی دارد.
حواستان باشد:
در هنگام مصرف این دارو، از نوشیدنی‌های کافئین‌دار، مانند نوشابه‌های انرژی‌زا، استفاده نکنید زیرا ممکن است باعث بی‌خوابی و ضربان قلب بالا شود. این ماده می‌تواند در شیر ترشح شود، بنابراین اگر نوزاد خود را شیر می‌دهید، باید از مصرف کافئین و مواد حاوی آن اجتناب کنید. همچنین، افراد مسن‌تر ممکن است به کافئین از خود حساسیت نشان دهند و دچار بی‌خوابی یا مشکلات قلبی شوند.
آسپیرین ( آ. اس. آ)
آسپیرین یک داروی غیرمخدر برای تسکین درد، پایین آوردن تب و ضدالتهاب است.
کجا به درد می‌خورد؟
آسپیرین بر روی هیپوتالاموس تأثیر می‌گذارد و باعث کاهش درد می‌شود. هیپوتالاموس جایی است که فرمان درد به اعضای بدن ارسال می‌شود. شاید از خود بپرسید چطور می‌تواند تب را نیز کاهش دهد؟ زیرا ترموستات بدن در همین ناحیه قرار دارد.
آسپیرین
“““html
این ناحیه به طور مستقیم بر دمای بدن تأثیر می‌گذارد و با ایجاد تعریق، سعی می‌کند دمای بدن را متعادل نگه دارد. آسپیرین دارویی است که اکنون کمتر تجویز می‌شود.
آسپیرین به دلیل تأثیر بر غلظت خون، عوارض منفی ای دارد و به همین دلیل دیگر به عنوان مسکن رایج استفاده نمی‌شود، اما هنوز هم برای درمان برخی بیماری‌ها مانند روماتیسم مفصلی تنها گزینه باقی‌مانده است.
لطفاً دقت کنید
استفاده غیرمجاز از آسپیرین باعث رقیق شدن خون و کاهش تعداد پلاکت‌ها می‌شود. این مشکل می‌تواند مانع ایجاد لخته خون در زمان جراحت شود. همچنین آسپیرین دارای عوارض جانبی دیگری مانند وزوز گوش، تهوع، نارسایی حاد کلیه و کهیر است.
آکسار (آ.ث.آ)
ضددرد، ضدتب، ضدمیگرن
کاربردهای آن
آکسار که به قرص دورنگ یا قرص سفید-صورتی نیز معروف است، در گذشته طرفداران زیادی داشت، اما اکنون به دلیل تنوع بالای داروها، کمتر استفاده می‌شود. این دارو از استامینوفن، کافئین و اسید استیل سالیسیلیک (آ.اس.آ) ساخته شده است.
لطفاً مراقب باشید
اگر به هر یک از داروهای مسکن مانند استامینوفن، کافئین یا آسپیرین حساسیت دارید، از مصرف آکسار خودداری کنید و با پزشک خود مشورت کنید. این دارو نباید به طور همزمان با استامینوفن، آسپیرین و ترکیبات حاوی الکل مصرف شود. بهتر است آن را همراه غذا یا یک لیوان آب بنوشید و در نظر داشته باشید اگر بوی سرکه داد، از مصرف آن بپرهیزید.
ایبوپروفن
آرتریت، درد پس از کشیدن دندان، ضدتب
کاربردهای آن
به رنگ صورتی زیبا و وسوسه‌انگیز آن توجه نکنید. این دارو در عین حال که برای دردهای ذکر شده مناسبی است، دارای عوارض زیادی نیز می‌باشد. اگر با این نوع مشکلات مواجه هستید، می‌توانید پروفن را استفاده کنید. پروفن دارویی است که به راحتی می‌توان آن را بدون نسخه خرید.
امّا تهیه این دارو بدون نسخه ممکن است باعث شود که مردم فکر کنند استفاده از آن بی‌خطر است، در حالی که استفاده بیش از حد آن در درازمدت عوارض بیشتری دارد.
لطفاً مراقب باشید:
دوز مصرفی این دارو نباید بیشتر از 1200 میلی گرم در روز باشد و نباید بیشتر از 3 روز متوالی مصرف شود. مصرف زیاد پروفن ممکن است عوارضی مانند سردرد، سرگیجه، خارش، کهیر و حتی کم‌خونی ایجاد کند. بسیاری از افراد به دلیل اینکه این دارو در شیر مادر ترشح نمی‌شود، فکر می‌کنند مصرفش بی‌خطر است؛ اما پزشکان در دوران شیردهی آن را توصیه نمی‌کنند.
ژلوفن
ضد التهاب، ضددرد و برای سردردهای میگرنی
کاربردهای آن
ژلوفن شکل مایع پروفن است که داخل کپسول‌های نرم قرار گرفته است. این دارو به دلیل اینکه سریعاً در بدن تجزیه می‌شود، اثر فوری‌تری دارد. به همین دلیل تصور می‌شود که این دارو از پروفن قوی‌تر است. اثر سریع آن باعث شده که از آن استقبال بیشتری شود.
لطفاً مراقب باشید:
مدت زمان تأثیر این دارو 15 دقیقه است. این قرص این زمان را لازم دارد تا در معده حل و جذب شود. اکثر مردم فکر می‌کنند به دلیل ژلاتینی بودن این دارو، به دستگاه گوارش آسیب کمتری می‌زند، اما باید گفت که عوارض ژلوفن دقیقاً مشابه پروفن است. این دارو در صورت مصرف طولانی‌مدت می‌تواند عوارض جدی گوارشی مانند زخم معده ایجاد کند.
نوافن
دندان‌درد، سردرد، دردهای عضلانی و مفصلی
اگر به دنبال دارویی برای دندان‌درد هستید، نوافن را انتخاب کنید. این دارو از ترکیب 3 ماده استامینوفن، پروفن و کافئین ساخته شده است. دو ماده اول، یعنی استامینوفن و کافئین برای کاهش دردهای سردرد و دندان‌درد موثرند، در حالی که پروفن به خاطر خاصیت ضد التهابی‌اش برای دردهای عضلانی و مفصلی استفاده می‌شود.
“““html
می‌شود.
هر کپسول نوافن شامل 325 میلی‌گرم استامینوفن، 40 میلی‌گرم کافئین و 200 میلی‌گرم ایبوپروفن است.
حواستان باشد:
برای بهترین نتیجه، شما می‌توانید فقط یک کپسول در هر بار و هر 8 ساعت مصرف کنید. این دارو مانند قهوه و نوشابه‌ها، مقدار زیادی کافئین دارد؛ بنابراین خوردن زیاد آن می‌تواند باعث تپش قلب و بی‌خوابی شود.
همچنین به دلیل وجود استامینوفن، ممکن است مصرف آن برای افراد دیابتی نتایج نادرست در تست‌های قند خون به همراه داشته باشد. برای افراد دچار مشکلات کلیوی، مصرف این دارو باید تحت نظر پزشک باشد زیرا ایبوپروفن ممکن است مشکلاتی ایجاد کند.
پانادول
ضد درد و ضد تب
کجا به درد می‌خورد؟
این دارو در واقع همان استامینوفن است که نام دیگری دارد. به عنوان یک مصرف‌کننده ایرانی، نباید به خاطر خارجی بودن این دارو فکر کنید که عوارض کمتری دارد. مهم این است که با مصرف بیش از حد داروهای شیمیایی به سلامتی خود آسیب نزنید. پانادول هم به شکل قرص و هم شیاف در دسترس است.
حواستان باشد:
خارجی بودن یک دارو دلیل بر کیفیت بالای آن نیست. پس باید همیشه به مقدار مصرف آن دقت کنید تا دچار مسمومیت نشوید. بهتر است مسکن‌ها را همراه با غذا مصرف کنید تا آسیب کمتری به سیستم گوارش بزنند.
ناپروکسن
ضد درد و ضد التهاب با عوارض کمتر
کجا به درد می‌خورد؟
ناپروکسن دارویی قابل اعتماد است که در صورت مصرف درست هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کند. این دارو بیشتر برای کاهش التهاب طراحی شده و برای دردهای عضلانی و مفصلی مناسب است. از آنجا که در روده آزاد می‌شود، به معده آسیبی نمی‌زند و سرعت جذب بالایی دارد. ناپروکسن را می‌توان در اشکال قرص و شیاف و در دو دوز 500 و 325 میلی‌گرم پیدا کرد.
حواستان باشد:
استفاده بیش از حد از هر دارویی می‌تواند عوارض داشته باشد. فرم 500 میلی‌گرمی ناپروکسن سریع‌تر جذب شده و برای معده مشکلی ایجاد نمی‌کند. به یاد داشته باشید این دارو عوارض کمتری نسبت به ایندومتاسین و پیروکسیکام دارد.
دیکلوفناک
ضد آرتریت (ضد التهاب مفصلی) و ضد تب
کجا به درد می‌خورد؟
آیا به آرتروز دچار هستید؟ اگر گاهی از دردهای مفصلی رنج می‌برید، دیکلوفناک می‌تواند بهترین انتخاب شما باشد. این دارو در درمان آرتروز، دردهای زانو و مچ دست، التهاب مفاصل و قاعدگی‌های دردناک کاربرد دارد و از داروهای با عوارض کم در درمان آرتریت‌ها محسوب می‌شود.
حواستان باشد:
اگر دیکلوفناک را برای مدت طولانی مصرف کنید، ممکن است باعث زخم و خونریزی در دستگاه گوارش یا مشکلات کبدی شود. این دارو از طریق کلیه‌ها دفع می‌شود و ممکن است به نارسایی کلیوی بینجامد، بنابراین برای افرادی که دچار مشکلات کلیوی هستند، توصیه نمی‌شود. همچنین این دارو ممکن است علائم عفونت را پنهان کند و باید به این موضوع دقت کرد.
سلبرکس
ضد التهاب
کجا به درد می‌خورد؟
سلبرکس بیشتر خاصیت ضد التهابی دارد تا ضد درد. به این معنی که التهاب‌های مفصلی و عضلانی را کاهش می‌دهد. بنابراین، بهترین انتخاب برای چنین مشکلاتی است. سلبرکس تنها دارویی است که بر معده و دستگاه گوارش تأثیر منفی نمی‌گذارد. اما این به معنای این نیست که هیچ عارضه‌ای ندارد. هر دارویی…
“““html
عوارض دارد این را یادتان باشد.
حواستان باشد:
به یاد داشته باشید که این دارو با اینکه یکی از بهترین گزینه‌ها با عوارض کم است، اما تحقیقات نشان می‌دهند که مصرف زیاد آن ممکن است مشکلات قلبی (آریتمی) ایجاد کند. سلبرکس در حال حاضر تا حدی جایگزین ایندومتاسین و پیروکسیکام در نسخه‌نویسی شده است. این دارو ممکن است در بعضی از افراد در درازمدت باعث گیجی، سردرد، دردهای شکمی و کمردرد شود.
مفنامیک اسید
دردهای قاعدگی، دندان‌درد
کجا به درد می‌خورد؟
مفنامیک اسید برای تسکین دردهای قاعدگی بسیار مناسب است، اما باید مراقب عوارض گوارشی این دارو نیز باشید. پس بهتر است در زمان قاعدگی و زمانی که درد شدیدی دارید، آن را تحت نظر پزشک مصرف کنید.
حواستان باشد:
این دارو را نباید بیشتر از 7 تا 10 روز استفاده کرد چون ممکن است باعث کم‌خونی یا افت فشار خون شود و بهتر است آن را همراه با غذا یا شیر مصرف کنید. داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند مفنامیک اسید ممکن است باعث کاهش فشار خون، خواب‌آلودگی یا احساس بی‌حالی شوند، بنابراین توصیه می‌شود بعد از مصرف این دارو رانندگی نکنید.
ایندومتاسین
ضدالتهاب، ضددرد
کجا به درد می‌خورد؟
این دارو در اشکال مختلف مانند کپسول، قرص آهسته‌رهش، سوسپانسیون و شیاف در بازار موجود است. قرص‌های آهسته‌رهش بعد از مصرف به آرامی در معده باز می‌شوند و به همین دلیل به مدت طولانی مقدار مشخصی از دارو در بدن وجود دارد که درد را به طور مداوم کنترل می‌کند.
حواستان باشد:
سوسپانسیون این دارو را با آبمیوه‌ها ترکیب نکنید؛ چون ممکن است منجر به واکنش‌های شیمیایی شود. ایندومتاسین ممکن است باعث افزایش فشار خون، سردرد، گیجی، تاری دید و تهوع شود. اگر هر یک از این عوارض را مشاهده کردید، به پزشک مراجعه کنید. نیز باید توجه داشته باشید که این دارو برای افرادی بالای 90 سال مناسب نیست و ممکن است به آنها آسیب برساند.
پیروکسیکام
ضد التهاب، ضددرد، تب‌بر
کجا به درد می‌خورد؟
پیروکسیکام و ایندومتاسین داروهای مناسبی نیستند چراکه با وجود اثراتشان، عوارض زیادی دارند. امروزه بیشتر برای دردهای التهابی از ژل موضعی پیروکسیکام استفاده می‌شود. این دارو در انواع کپسول، آمپول، شیاف و ژل موضعی موجود است. مسمومیت ناشی از مصرف بی‌رویه و بدون نسخه پیروکسیکام رواج دارد.
حواستان باشد:
این دارو در بین روماتولوژیست‌ها کمتر محبوب است. پیروکسیکام ممکن است باعث خونریزی شدید گوارشی، یبوست، تهوع، سردرد و خواب‌آلودگی، همچنین کم‌خونی و طولانی شدن زمان خونریزی شود، که این عوارض نسبت به اثر مثبت آن ممکن است قابل قبول نباشند.
همچنین بخوانید:
شربت‌ها
سروعده‌های محلول مانند شربت‌ها و سوسپانسیون‌ها برای افرادی تجویز می‌شود که نمی‌توانند به راحتی قرص بخورند. شربت برای کودکان و سالمندان که در بلع قرص مشکل دارند بهترین انتخاب است.
بسیاری از افراد که بزاق کمتری دارند، بلع قرص برایشان سخت است و به همین دلیل شربت تجویز می‌شود. شربت‌ها همان اثر را دارند و همچنین سریع‌تر جذب می‌شوند. در مواقعی که بیمار در وضعیت کما است، نیز می‌توان از شربت‌ها استفاده کرد.
شیاف‌ها
شیاف برای افرادی که دچار تهوع و استفراغ شدید هستند تجویز می‌شود زیرا در این حالت دارو به خوبی به دستگاه گوارش نمی‌رسد. به خصوص برای کودکانی که مصرف دارو برایشان دشوار است، توصیه می‌شود. جذب این نوع دارو از طریق رکتوم انجام می‌شود.
گرمای رکتوم به حل شدن دارو کمک می‌کند و دارو به سرعت در عروق خونی جذب می‌شود. این نوع دارو به دلیل جذب مستقیم از طریق عروق خونی، اثر سریع‌تری دارد.
“““html
داروهای ضد التهاب
- داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) یکی از رایج‌ترین داروها برای درمان دردهای مفصلی، استخوانی و عضلانی هستند.
- از معروف‌ترین داروهای این دسته می‌توان به آسپرین و ایبوپروفن (بروفن) اشاره کرد. این داروها نه تنها درد را تسکین می‌دهند بلکه تورم و التهاب را نیز کم کرده و تب را کاهش می‌دهند.
- این داروها برای کاهش خاصیت انعقادی خون نیز به کار می‌روند و ممکن است در کاهش خطر سرطان روده بزرگ موثر باشند.
مکانیسم اثر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی چیست؟
- این داروها با مهار یک آنزیم خاص در بدن کار می‌کنند. آنزیم‌ها پروتئین‌های ویژه‌ای هستند که در تمام موجودات زنده وجود دارند و به انجام برخی واکنش‌های شیمیایی کمک می‌کنند.
- داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی آنزیم به نام سیکلواکسیژناز (COX) را متوقف می‌کنند. این آنزیم باعث تولید موادی به نام پروستاگلاندین می‌شود که سبب التهاب و درد می‌گردند.
- بنابراین، این داروها با کاهش تولید پروستاگلاندین، ورم و درد را کم می‌کنند.
- دو نوع آنزیم سیکلواکسیژناز وجود دارد. نوع اول (COX-1) از دیواره معده و سیستم گوارش در برابر اسید و شیره‌های گوارشی محافظت می‌کند و به عملکرد کلیه‌ها کمک می‌کند.
- نوع دوم (COX-2) باعث بروز التهاب می‌شود. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی هر دو نوع این آنزیم‌ها را مهار می‌کنند، که ممکن است به ناراحتی‌های گوارشی و حتی زخم معده منجر شود.
- چرا به این داروها “غیر استروئیدی” گفته می‌شود؟ زیرا داروهای مهم ضد التهاب معمولاً استروئیدها یا کورتیکوستروئیدها هستند که به اختصار کورتن نامیده می‌شوند.
- مصرف کورتیکوستروئیدها عوارض زیادی مانند پوکی استخوان دارد، ولی داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی چنین عارضه‌ای ندارند.
چه انواعی از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی وجود دارند؟
- انواع مختلفی از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی موجود است.
- از میان آنها می‌توان به آسپرین، ایبوپروفن (بروفن)، ایندومتاسین، ناپروکسن، دیکلوفناک، پیروکسیکام و ملوکسیکام اشاره کرد.
- اثر این داروها تقریباً شبیه به هم است اما تفاوت‌های جزئی باعث می‌شود که برخی برای بیماران خاص مناسب‌تر باشند.
- بعضی از این داروها تنها نوع دوم آنزیم سیکلواکسیژناز را مهار می‌کنند. این داروها خاصیت ضد التهاب و ضد درد دارند اما تأثیر منفی بر معده نمی‌گذارند.
- معروف‌ترین داروی این گروه سلکوکسیب (سلکسیب) است.
- البته این داروها هم ممکن است عوارضی مثل شکم درد، تهوع و سوء هاضمه ایجاد کنند. مصرف همزمان این داروها با داروهای ضد اسید و غذاهای چرب می‌تواند جذب آنها را کاهش دهد، بنابراین بهتر است همزمان استفاده نشوند.
موارد مصرف و عوارض داروهای ضد التهاب چیست؟
این داروها بیشتر برای کاهش درد و التهاب در دردهای مفصلی و عضلانی استفاده می‌شوند. در ارتوپدی، موارد استفاده از این داروها شامل موارد زیر است:
- روماتیسم مفصلی
- آرتروز و استئوآرتریت
- اسپوندیلیت انکیلوزان
- نقرس
- درد ناشی از تومورهای استخوانی
- درد بعد از عمل جراحی
- بورسیت
- التهاب تاندون (تاندنیت)
- درد ناشی از کشیدگی، کبودی و اسپاسم عضلات
- تمام این داروها ممکن است روند ترمیم استخوان را کند کرده و جوش خوردن شکستگی را به تأخیر اندازند.
عوارض استفاده از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی چیست؟
- دو عارضه مهم مصرف این داروها عوارض گوارشی و عوارض کلیوی هستند.
- حدود
- حدود ۲۰ تا ۱۰ درصد افرادی که این داروها را مصرف می‌کنند، دچار مشکلات گوارشی می‌شوند. این مشکلات شامل درد شکم، تهوع، استفراغ، اسهال، سوء هاضمه، خونریزی گوارشی و حتی زخم‌های معده است.
- به وجود آمدن این مشکلات به نوع مصرف دارو بستگی ندارد؛ به این معنی که این داروها به صورت خوراکی، تزریقی یا شیاف استفاده شوند، می‌توانند عوارض گوارشی ایجاد کنند.
- هرچه زمان مصرف این داروها بیشتر باشد یا دوز بالاتری از آنها مصرف شود، احتمال بروز مشکلات گوارشی هم بیشتر می‌شود.
- بهترین راه برای جلوگیری از این مشکلات، استفاده از کمترین دوز دارویی است که علائم بیمار را کاهش دهد و به مدت کمتری مصرف شود.
- ایندومتاسین و پیروکسیکام بیشترین عوارض گوارشی را دارند، در حالی که بروفن و دیکلوفناک عوارض کمتری ایجاد می‌کنند. sometimes, مصرف همزمان امپرازول ممکن است عوارض معده (نه همه عوارض گوارشی) این داروها را کاهش دهد.
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی می‌توانند با تنگ کردن عروق کلیوی، مشکلاتی در عملکرد آن ایجاد کنند. این مشکلات شامل افزایش فشار خون (به دلیل عدم توانایی کلیه در دفع آب و نمک) و نارسایی کلیوی است.
- این داروها (به جز آسپرین) خطر ابتلا به سکته قلبی و مغزی را افزایش می‌دهند و افرادی که سابقه این بیماری‌ها را دارند نباید از آنها استفاده کنند. در این دسته از داروها، ناپروکسن کمترین عارضه قلبی را دارد.
- این داروها (به جز آسپرین) احتمال نارسایی قلبی را نیز افزایش می‌دهند. این مشکل در مصرف ناپروکسن و بروفن کمترین و در سلکوکسیب و دیکلوفناک بیشترین است.
- مصرف داروهای ضد استروئیدی در دوران بارداری، به ویژه در سه ماهه آخر آن، توصیه نمی‌شود. مصرف این داروها در این دوره ممکن است موجب بروز مشکلات قلبی در جنین یا زایمان زودرس شود.
- داروهای ادرارآور
- داروهای رقیق‌کننده خون
- برخی داروهای ضد فشار خون
- برخی داروهای ضد افسردگی
“`
تداخل دارویی
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی با داروهای زیر تداخل دارند و اگر این داروها را استفاده می‌کنید، باید به پزشک خود اطلاع دهید:
