دارو های ترالی احیا : آموزش منحصر بفرد داروهای ترالی اورژانس (2 نکته مهم)
“`html
داروهای ترالی احیا
داروهای ترالی اورژانس
این مقاله شامل مهم‌ترین داروهای ترالی احیا است که “با ذکر نکات کلیدی آنها، در مواقع اورژانسی” به صورت فوری مورد نیاز می‌باشد.
ترالی احیا یا ترالی اورژانس به مجموعه‌ای از داروها و تجهیزات ضروری برای احیا گفته می‌شود که باید در همه قسمت‌های اورژانس موجود باشد. این ترالی شامل داروهای حیاتی اورژانس است.
با توجه به این‌که ممکن است حالات حاد و تهدیدکننده زندگی بیماران به طور ناگهانی در سایر بخش‌های بیمارستان پیش بیاید، ترالی اورژانس برای این بخش‌ها نیز تهیه شده است.
داروهای ترالی احیا طبقه اول
- آمپول آتروپین ۱۵ عدد
- آمپول اپی نفرین ۱۵ عدد
- آمپول آلسیم ۵ عدد
- آمپول گزیلو آئین ۲ عدد
- ویال لیدو آئین ۱% ۲ و ۰.5%
- آمپول ایندرال ۳ عدد
- آمپول آمیودارون ۳ عدد
- آمپول دوپامین ۲ عدد
- آمپول دوبوتامین ۲ عدد
- آمپول هپارین ۲ عدد
- آمپول هیدروآورتیزون ۱۰ عدد
- دگزامتازون ۱۰ عدد
- آمپول آمینوفیلین ۵ عدد
- آمپول دیازپام ۱۰ عدد
- آمپول دیلانتین ۱۰ عدد
- آمپول فنوباربیتال ۵ عدد
- آب مقطر ۱۰ عدد
- ویال بیبکربنات سدیم ۵ عدد
- ویال آلروسدیم ۱ عدد
- آمپول TNG ۱ عدد
- آمپول وراپامیل ۱۰ عدد
- آمپول فورزماید ۳۰ عدد
- آمپول هیدرالازین ۲ عدد
- آمپول نیتروپروساید ۲ عدد
- ویال گلوکز ۲۰ درصد ۳ عدد
- ویال گلوکز ۵۰ درصد ۳ عدد
- اسپری لیدو آئین ۱ عدد
- Pearl TNG
داروهای ترالی اورژانس (طبقه اول):
داروهای ترالی احیا در طبقه اول ترالی شامل داروهای حیاتی به صورت زیر است:
1. آمپول آتروپین (Atropine)
- آتروپین هنوز یکی از داروهای اصلی برای درمان برادی آریتمی است. این دارو با مسدود کردن اثرات استیل کولین، سرعت انتقال پیام را در قلب افزایش می‌دهد.
- این دارو سرعت فعالیت گره سینوسی را افزایش و زمان عدم پاسخ‌دهی گره دهلیزی-بطنی را کاهش می‌دهد. در نتیجه، ضربان قلب را افزایش می‌دهد.
- آتروپین به عنوان یک داروی مسدودکننده اثرات سیستم عصبی پاراسمپاتیک بر برخی غدد (مانند غدد بزاقی) عمل می‌کند و ترشح آنها را کاهش می‌دهد.
- همچنین، آتروپین به عنوان پادزهر برای مسمومیت با سموم کولین‌استراز عمل می‌کند.
موارد مصرف: در موارد ایست قلبی و PEA وفق پروتکل ۲۰۱۰ توصیه نمی‌شود. در برادیکاردی با ضربان زیر ۶۰، برای درمان برادی‌کاردی‌های علامت‌دار و مسمومیت با ارگانوفسفات‌ها باید استفاده شود.
مقدار و طریقه مصرف: در ایست قلبی ۱ mg به صورت IV/IO هر ۵-۳ دقیقه تا سقف ۳ mg تزریق می‌شود. در برادیکاردی علامت‌دار ۰.۵ mg و در صورت نیاز تا ۰.۴ mg/kg تزریق می‌شود.
2. آمپول اپی نفرین (Epinephrine)
اپی نفرین یک داروی شبیه‌ساز اثرات سمپاتیک است که به طور مستقیم بر روی گیرنده‌های آلفا و بتا آدرنرژیکی تأثیر می‌گذارد. اپی نفرین با اثر بر روی گیرنده‌های بتا-دو آدرنرژیک عضلات نایژه را شل کرده و با تأثیر بر گیرنده‌های آلفا آدرنرژیک موجب انقباض رگ‌های نایژه می‌شود.
در نتیجه، اپی نفرین نشانه‌های اسپاسم نایژه، احتقان و ورم را کاهش می‌دهد. همچنین، با اثر بر روی گیرنده‌های آلفا آدرنرژیک در پوست و غشای مخاطی باعث انقباض و افزایش فشار خون می‌شود.
“““html
عروقی و در نتیجه جذب داروی بی‌حس‌کننده موضعی همراه را کاهش داده و طول اثر آن را افزایش می‌دهد.
علاوه بر این، با اثر بر گیرنده‌های آلفا آدرنرژیک که موجب گشادی عروق می‌شود، با عوامل آلرژی‌زا به‌ویژه در عروق محیطی مقابله می‌کند و با تأثیر بر گیرنده‌های بتا آدرنرژیک، مانع از آزاد شدن مواد حساسیت‌زای فوری مانند هیستامین و لوکوترین‌ها از ماست‌سل‌ها می‌شود.
موارد مصرف: در ایست قلبی ناشی از آسیستول – PEA- در فیبرلاسیون بطنی و تاکیکاردی بدون نبض که به شوک و CPR پاسخ نداده‌اند.
مقدار و طریقه مصرف: در احیای قلبی – ریوی: ١ میلی‌گرم به صورت IV و یا IO و در صورت نیاز هر ۵-۳ دقیقه تکرار می‌شود. برای درمان شوک آنافیلاکسی به صورت تزریق عضلانی و وریدی از محلول ۱۰۰۰/۱، ۵/۰ تا ۳/۰ میلی‌لیتر برای بزرگسالان و در صورت نیاز هر ۱۵ تا ۲۰ دقیقه تکرار می‌شود.
3. آمپول کلسیم کلراید (Calcium chloride)
موارد مصرف: در مسمومیت با CCB (داروهای مسدودکننده کانال کلسیم) – هیپوکلسمی – هیپرکالمی.
مقدار و طریقه مصرف: ۱۶-۸ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم از محلول %۱۰ به صورت تزریق می‌شود.
4. ویال لیدوکائین (Lidocaine)
لیدوکائین با تأثیر مستقیم بر بافت، به ویژه شبکه پورکنژ (بدون دخالت سیستم عصبی خودکار) موجب کاهش دپولاریزاسیون، خودکاری و تحریک‌پذیری بطن می‌شود.
موارد مصرف: درمان VF و VT بدون نبض – درمان VT ضربان‌دار و انواع SVT.
مقدار و طریقه مصرف: در ابتدا ۱.۵ تا ۱ میلی‌گرم به صورت وریدی و سپس ۰.۷۵ تا ۰.۵ میلی‌گرم داده می‌شود تا سقف دوز ۳ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم.
5. آمپول ایندرال (Inderal)
موارد مصرف: تاکیکاردی با کمپلکس باریک ناشی از reentry که با تحریک واگ و آدنوزین کنترل نمی‌شود، کنترل ریتم قلبی در حضور فیبریلاسیون دهلیزی و فلاتر دهلیزی (Af/AF).
مقدار و طریقه مصرف: ۰.۱ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم به صورت آهسته وریدی در ۳ دوز مساوی هر ۲ تا ۳ دقیقه برای بیمار تزریق می‌شود. سرعت تزریق نباید بیش از ۱ میلی‌گرم در دقیقه باشد و ممکن است همین مقدار طی ۲ دقیقه تکرار شود.
6. آمپول آمیودارون (Amiodarone)
آمیودارون به طور مستقیم بر بافت‌ها تأثیر می‌گذارد و بدون تأثیر واضح بر پتانسیل غشاء، طول مدت پتانسیل عمل و دوره تحریک‌ناپذیری را در تمام بافت‌های قلب افزایش می‌دهد. همچنین در بیماران مبتلا به سندرم W-P-W تحریک‌پذیری بافت مسیر فرعی را طولانی کرده و سرعت هدایت را در این بافت‌ها کند می‌کند.
موارد مصرف: درمان VF – VT بدون نبض – Stable VT – reentry SVT – پلی‌مورفیک VT با QT نرمال – تاکیکاردی با QRS عریض.
مقدار و طریقه مصرف: در VF و VT بدون نبض، بعد از شوک دوم یا سوم به صورت ۳۰۰ میلی‌گرم به روش IV/IO و سپس ۱۵۰ میلی‌گرم. در سایر موارد ابتدا ۱۵۰ میلی‌گرم در عرض ۱۰ دقیقه و پس از آن انفوزیون ۱ میلی‌گرم در دقیقه برای ۶ ساعت و سپس ۰.۵ میلی‌گرم در دقیقه برای ۱۸ ساعت به عنوان دوز نگهدارنده تا سقف دوز ۲.۲ گرم در ۲۴ ساعت داده می‌شود.
7. آمپول دوپامین
داروی محرک سمپاتیک و محرک‌های دوپامین، آلفا و بتا است که ترشح نوراپی‌نفرین (NEP) را در بدن افزایش می‌دهد.
اثرات دوپامین وابسته به دوز
- در دوز پایین ۲-۵ میکروگرم به ازای هر کیلوگرم: تحریک گیرنده‌های دوپامین در مغز و کلیه، منجر به افزایش برون‌ده ادراری می‌شود.
- در دوز متوسط ۵-۱۰ میکروگرم به ازای هر کیلوگرم: تحریک گیرنده‌های بتا۱ قلب که باعث افزایش برون‌ده قلبی (CO) می‌شود.
- در دوز بالا بالای ۱۰ میکروگرم به ازای هر کیلوگرم: تحریک گیرنده‌های آلفا (عروق) که باعث افزایش فشار خون می‌شود.
- در دوز ۲۰ میکروگرم به ازای هر کیلوگرم در دقیقه، اثرات مشابه نوراپی‌نفرین دارد.
موارد مصرف آمپول دوپامین
در هایپوتانسیون شدید و…
“““html
در حالت عدم وجود هیپوولمی (کم‌خونی)، دوپامین می‌تواند کارکرد قلب را بدون افزایش جریان خون در عروق کرونر افزایش دهد، که این باعث افزایش نیاز به اکسیژن و در نتیجه ایجاد ایسکمی در میوکارد می‌شود.
فشار خون پایین‌تر از ۹۰ میلی‌متر جیوه، اوری، کاهش فشار خون همراه با برادیکاردی مشخص و پس از احیا قلبی-ریوی (CPR) برای حفظ گردش خون مغز مؤثر است.
قطع ناگهانی این دارو می‌تواند منجر به افت شدید فشار خون شود.
8. آمپول دوبوتامین (Dobutamine)
دوبوتامین دارای اثر مستقیم بر انقباض قلب است و با تحریک گیرنده‌های بتا-یک قلب، قدرت انقباض عضلة قلب و حجم ضربه‌ای آن را افزایش می‌دهد و در نتیجه برون‌ده قلب افزایش می‌یابد.
این دارو فشار بالای ناشی از پر شدن بطن را کاهش می‌دهد (کاهش پیش بار) و هدایت الکتریکی بین دهلیز و بطن را تسهیل می‌کند. افزایشی که در برون‌ده قلب به واسطه این دارو حاصل می‌شود، به دلیل اثرات دوپامینرژیک آن، به بهبود جریان خون کلیوی و افزایش میزان دفع ادرار منجر می‌شود.
موارد مصرف: برای بیماران با احتقان ریوی و کاهش برون‌ده قلبی و در هایپوتانسیون.
مقدار مصرف: ۲-۲۰ میکروگرم بر کیلوگرم در دقیقه
9. آمپول نیتروگلیسرین (Nitroglycerin) TNG
این دارو از گروه گشاد کننده‌های عروق است و می‌تواند نیاز عضله قلب به اکسیژن را کاهش دهد. در هنگام استفاده داخل وریدی، منجر به اتساع عروق محیطی می‌شود.
موارد مصرف نیتروگلیسرین: در نارسایی احتقانی قلب همراه با انفارکتوس میوکارد، درمان آنژین صدری، و کنترل فشار خون بالا در حین عمل جراحی.
مقدار مصرف:به‌طور اولیه ۵ میکروگرم در دقیقه از طریق ورید شروع شده و در صورت نیاز هر ۳-۵ دقیقه ۵ میکروگرم به آن اضافه شود تا اثر درمانی مطلوب حاصل شود. در صورت فشار خون سیستولیک کمتر از ۹۰ میلی‌متر جیوه، باید قطره دارو متوقف گردد.
10. آمپول وراپامیل (Verapamil)
وراپامیل یک مسدودکننده کانال‌های کلسیم است و در درمان تندضربانی‌های قلبی، آنژین و فشار خون بالا به کار می‌رود. این دارو باعث کاهش قدرت انقباضات قلبی (اثر اینوتروپ منفی) و کاهش ضربان قلب (اثر کرونوتروپ منفی) شده و در نتیجه نیاز به اکسیژن را کاهش می‌دهد.
کلسیم بلوکرها چه تاثیری دارند؟
- اتساع عضلات صاف عروق به‌ویژه در شریان‌ها باعث گشاد شدن عروق می‌شود.
- کاهش خودکار قلبی.
- کاهش در گره AV (کاهش سرعت هدایت و افزایش دوره تحریک‌پذیری).
- کاهش ضربان قلب.
- نتیجه این فعالیت‌ها کاهش مصرف اکسیژن توسط قلب است.
موارد مصرف وراپامیل
- ضد آنژین و ضد فشار خون.
- داروی مؤثر در کنترل گره AV.
دوز مصرف وراپامیل
۲٫۵ تا ۵ میلی‌گرم در عرض ۱ تا ۲ دقیقه، و در صورت عدم پاسخ ۵-۱۰ میلی‌گرم در طول ۱۵ تا ۳۰ دقیقه (در هر ۱۵ دقیقه ۵ میلی‌گرم). حداکثر دوز مجاز ۳۰ میلی‌گرم است.
11. آمپول فوروزماید یا لازیکس (Furosemide – Lasix)
فوروزماید یک دیورتیک قوی است که دفع سدیم، کلر و پتاسیم را با تاثیر بر قوس هنله افزایش می‌دهد.
موارد مصرف فوروزماید
در موارد هایپرتانسیون ناشی از افزایش مایعات، ادم ریوی و محیطی، نارسایی حاد کلیه و سندرم نفروتیک مصرف می‌شود.
12. آمپول هیدرالازین (Hydralazine)
اثر اصلی هیدرالازین گشاد کردن شریانچه‌ها است و اثر کمی بر وریدها دارد. این دارو موجب کاهش مقاومت محیطی شده و بار قلب را کاهش می‌دهد.
13. آمپول نیتروپروساید (Sodium Nitroprusside)
نیتروپروساید با اثر مستقیم بر روی عضلات صاف وریدی و شریانی، باعث گشاد شدن عروق می‌شود. این دارو تأثیری بر قدرت انقباضی عضله قلب ندارد و فقط به مقدار کمی توزیع ناحیه‌ای جریان خون را تغییر می‌دهد. نیتروپروساید مقاومت محیطی و برون‌ده قلب را نیز کاهش می‌دهد.
موارد مصرف آمپول نیتروپروساید
نیتروپروساید در درمان نارسایی احتقانی قلب، کاهش سریع فشار خون در بیماران مبتلا به بحران‌های فشار خون بالا و به منظور کاهش خونریزی در حین عمل جراحی استفاده می‌شود.
مقدار مصرف: ۰٫۵ تا ۱۰ میکروگرم/kg/دقیقه (متوسط ۳ میکروگرم)
14. آمپول…
“““html
هپارین
هپارین به طور غیر مستقیم در مسیرهای مختلف انعقاد خون تأثیر می‌گذارد و باعث می‌شود که آنتی ترومبین III (کوفاکتور هپارین) عملکرد بهتری بر چندین فاکتور انعقادی، از جمله ترومبین (فاکتور IIA) و فاکتورهای IXa، Xa، XIa و XIIa داشته باشد.
مهار فاکتور فعال شده Xa به تولید ترومبین ارتباط دارد و به همین دلیل، عملکردهای مختلف ترومبین در فرآیند انعقاد خون را کاهش می‌دهد. هپارین همچنین باعث تسریع در تشکیل کمپلکس آنتی‌ترومبین III و ترومبین می‌شود که به این ترتیب، ترومبین غیر فعال می‌شود و از تبدیل فیبرینوژن به فیبرین جلوگیری می‌کند.
هپارین با جلوگیری از فعال شدن فاکتورهای تثبیت‌کننده فیبرین توسط ترومبین، از تشکیل لخته فیبرینی پایدار جلوگیری می‌کند.
موارد مصرف هپارین
هپارین برای پیشگیری و درمان ترومبوز وریدهای عمقی و ترومبوآمبولی ریوی، جلوگیری از انعقاد خون در گردش خون خارج از بدن در طول جراحی قلب و روش‌های دیالیز، همچنین به عنوان داروی کمک‌کننده در درمان آمبولی شریانی محیطی و کاهش خطر بروز ترومبوز مغزی و مرگ در بیمارانی که دچار حمله ناگهانی و پیش رونده می‌شوند، استفاده می‌شود.
15. آمپول هیدروکورتیزون (Hydrocortisone)
این دارو با عبور از غشاء سلولی به گیرنده‌های خود در سیتوپلاسم متصل می‌شود و سپس کمپلکس دارو-گیرنده وارد هسته سلولی می‌شود.
این کمپلکس با اتصال به ایمون‌ها و نواحی خاصی از DNA، باعث تحریک ساخت آنزیم‌هایی می‌شود که مسئول اثرات گسترده کورتیکواستروئیدها هستند.
هیدروکورتیزون با جلوگیری از تجمع سلول‌های التهابی در ناحیه التهاب و مهار فعالیت فاگوسیتوز، اثرات ضدالتهابی خود را اعمال می‌کند.
موارد مصرف: هیدروکورتیزون برای درمان جایگزینی هورمونی در نارسایی غده فوق کلیوی استفاده می‌شود.
این دارو برای کنترل علائم بیماری‌های التهابی مانند بیماری التهابی روده و هموروئید و همچنین واکنش‌های حساسیتی مانند شوک آنافیلاکتیک و آنژیوادم مورد استفاده قرار می‌گیرد.
علاوه بر این، هیدروکورتیزون در هیپرپلازی مادرزادی غده فوق کلیوی، ادم مغزی و شوک نیز مؤثر است. این دارو همچنین برای تشخیص سندرم کوشینگ و افسردگی آندوژن به کار می‌رود.
16. دگزامتازون
این دارو کورتیکواستروئید، ضد التهاب و مهار کننده سیستم ایمنی است.
دگزامتازون برای درمان جایگزینی در نارسایی غده فوق کلیوی کاربرد دارد و همچنین برای اختلالات التهابی و آلرژیک و سرکوب سیستم ایمنی استفاده می‌شود.
این دارو علاوه بر این، در هیپرپلازی مادرزادی غده فوق کلیوی، ادم مغزی و شوک ناشی از بیماری‌های التهابی رماتیسمی و همچنین برای تشخیص سندرم کوشینگ و افسردگی آندوژن نیز به کار می‌رود.
17. آمپول آمینوفیلین
این دارو در دسته برونکودیلاتورها قرار دارد و شکل تزریقی آن شامل ۲۵۰ میلی‌گرم در ۱۰cc است.
موارد مصرف: برای برونکو اسپاسم حاد، آسم، تحریک تنفس و درمان آپنه و برادیکاردی در نوزادان نارس کاربرد دارد.
دوز مصرف: ۶ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم در مدت ۳۰ دقیقه و دوز نگهدارنده از طریق انفوزیون مداوم تعیین می‌شود.
18. آمپول دیازپام
این دارو در دسته بنزودیازپین‌ها قرار دارد و برای:
کاهش اضطراب، شل کنندگی عضلات، کنترل تشنج و به عنوان سداتیو (برای بیهوشی) مورد استفاده قرار می‌گیرد.
19. ویال بیکربنات سدیم
این دارو به افزایش بیکربنات پلاسما و افزایش pH خون کمک می‌کند.
با افزایش آلکالوز در خون و دفع بیکربنات آزاد در ادرار، باعث قلیایی شدن ادرار می‌شود.
موارد مصرف ویال بیکربنات سدیم
- کنترل اسیدوز در پی ایست قلبی و تنفسی
- درمان کتواسیدوز متابولیکی
- مقابله با هیپر کالمی و انتقال پتاسیم به داخل سلول
- آمپول دیلانتین
- آمپول فنوباربیتال
- آب مقطر
- ویال کلرور سدیم
- ویال گلوکز ۲۰ و ۵۰ درصد
- اسپری لیدوکائین
- pearl TNG
داروهای ترالی احیا طبقه دوم
- سرنگ ۲ و ۵، ۱۰ سی سی هر کدام ۵ عدد
- سرنگ ۲۰ و ۵۰ سی سی انسولین هر کدام ۲ عدد
“““html
داروهای ترالی اورژانسی طبقه سوم
- آنژیوآت در رنگ‌های سبز، صورتی و آبی، هر کدام ۳ عدد – خواستری و آجری ۱ عدد – سه راهی آنژیوآت ۳ عدد
- لوازم پلاستیکی و چسب ضد حساسیت، هر کدام ۱ حلقه
- ست سرم ۵ عدد – ست خون و میکروست ۱ عدد
- سرم S/N یا رینگر ۱ عدد – سرم قندی ۵٪ ۱ عدد – سرم شستشو ۱ عدد
داروهای ترالی اورژانسی طبقه چهارم
- لارنگوسکوپ بزرگسالان و اطفال با تیغه‌های ۳، ۲، ۱ و ۴ مورب و ۰ (صاف) + ۲ عدد باتری مناسب یدک + ۱ عدد لامپ
- لوله تراشه شماره‌های ۴، ۵، ۶، ۷ و ۸، هر کدام ۲ عدد + لوله تراشه بدون آاف از هر کدام ۲ عدد (جمعاً ۲۴ عدد) + آنکشن مناسب (۵/۲-۳-۴)
- آمبوبک سالم در اندازه‌های نوزادان، اطفال و بزرگسالان
- Airway برای نوزادان، اطفال و بزرگسالان، هر کدام ۲ عدد
- عدد stup
- پنس s، Magill ۱ عدد + پنس زبان‌گیر + قاشق آوچک ۱ عدد
- سوند نلاتون سفید، نارنجی و سبز ۲ عدد از هر کدام + ژل y.k ۱ عدد
- ست پانسمان استریل ۱ عدد + قیچی استریل
- دستکش استریل شماره‌های ۸، ۵ و ۷، هر کدام ۱ عدد
- قیچی ۱ عدد – تیغه بیستوری استریل شماره‌های ۱۰، ۱۱، ۱۵، ۲۲، ۱ عدد
- گوشی و فشارسنج اطفال و بزرگسالان، هر کدام ۱ عدد
- چراغ قوه کوچک
- سوند فولی شماره‌های ۱۰، ۱۲، ۱۴، ۱۶ و ۱۸، هر کدام ۱ عدد
- یوریین بگ ۳ عدد
لازم به ذکر است که مجله رضیم فقط برای اطلاع‌رسانی و افزایش دانش شما، لیست کامل داروهای ترالی احیا را تهیه کرده است.
بیشتر بخوانید:
سایت رضیم
“`
