دانستنی های پزشکی هشدار بدن برای دریافت آهن (2 نکته مهم)
“`html
هشدار بدن برای دریافت آهن را برای شما عزیزان و کاربران محترم مجله رضیم قرار داده ایم , با مجله رضیم همراه باشید.
هشدار بدن برای دریافت آهن
گلبول‌های قرمز خون، اکسیژن را از ریه‌ها به دیگر اعضا و بافت‌های بدن منتقل می‌کنند. آهن هم از مواد مغذی دریافتی انرژی تولید کرده و در انتقال پیام‌های عصبی که فعالیت بخش‌های مختلف بدن را با یکدیگر هماهنگ می‌کنند، مشارکت دارد.
اگر بدن شما آهن کافی نداشته باشد، ممکن است به مشکلاتی بربخورید. در حالت عادی، افراد می‌توانند آهن مورد نیاز خود را با خوردن غذاهایی که آهن دارند، تامین کنند. اما در برخی شرایط خاص باید مکمل آهن به رژیم غذایی اضافه شود. مهم‌ترین این شرایط به شرح زیر است:
1. ابتلا به آنمی (کم‌خونی) نارسایی آهن: اگر به آنمی به دلیل کمبود آهن مبتلا باشید، بدن شما آهن کافی برای تولید گلبول‌های قرمز نخواهد داشت و این ممکن است باعث شود اکسیژن مورد نیاز سلول‌ها و بافت‌ها به خوبی تامین نشود.
علائم کم‌خونی شامل خستگی، ضعف، گیجی و سختی در تمرکز هستند. برخی از دلایل شایع آنمی، مانند قاعدگی، زخم‌های گوارشی، سرطان، از دست رفتن خون به دلیل آسیب یا اهدای خون و همچنین خونریزی ناشی از مصرف طولانی‌مدت برخی داروها مانند آسپرین و ایبوپروفن هستند.
2. بارداری: زنان باردار نیاز به مصرف آهن بیشتری دارند. به طور معمول، زنان غیر باردار روزانه به 15 تا 18 میلی گرم آهن نیاز دارند، اما این مقدار در زنان باردار به 27 میلی گرم افزایش می‌یابد.
3. بچه‌دار شدن: زمانی که جنین در رحم مادر در حال رشد است، آهن مورد نیاز خود را از بدن مادر دریافت می‌کند و آن را ذخیره می‌کند. این ذخایر در شش ماه ابتدایی زندگی نوزاد به کار می‌روند چون شیر مادر معمولاً آهن کافی نیست و به همین دلیل به مادرانی که تازه زایمان کرده‌اند، پیشنهاد می‌شود که از مکمل آهن استفاده کنند.
4. قاعدگی: در دوران قاعدگی بدن انرژی و آهن از دست می‌دهد. بنا بر اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، 9 درصد از زنان و دختران بین 12 تا 49 سال با کمبود آهن مواجه هستند.
5. ورزش کردن: افرادی
“`
افرادی که به طور مرتب ورزش‌های سخت و سنگین انجام می‌دهند، نسبت به کسانی که فعالیت بدنی کمتری دارند، به 30 درصد آهن بیشتری نیاز دارند.
6. کمبود دائمی آهن در بدن: کسانی که به طور مداوم خون از دست می‌دهند، باید از مکمل‌های آهن استفاده کنند. افرادی که خون اهدا می‌کنند یا دچار خونریزی در دستگاه گوارش هستند، بیشتر در معرض خطر کمبود آهن قرار دارند.
7. دیالیز شدن: افرادی که کلیه‌هایشان تحت دیالیز است، به آهن بیشتری نیاز دارند. در این روند، بدن مقداری خون از دست می‌دهد و همچنین رژیم غذایی این بیماران معمولاً شامل مقدار کمی آهن است. علاوه بر این، برخی داروهایی که این بیماران مصرف می‌کنند ممکن است جذب آهن را مشکل‌تر کنند.
8. مصرف داروهای کاهنده جذب آهن: بعضی از داروها می‌توانند باعث شوند که بدن نتواند آهن را به درستی جذب کند. این داروها شامل برخی آنتی‌بیوتیک‌ها و آنتی‌اسیدها هستند. از جمله می‌توان به رانیتیدین و امپرازول، که برای کنترل فشار خون بالا استفاده می‌شوند، و همچنین داروهایی مانند کلستیپول و کلستیرامین اشاره کرد.
