درباره استانبول ترکیه چه می دانید ؟ (+ تصاویر)

استانبول بزرگ‌ترین شهر ترکیه و مرکز فرهنگ و اقتصاد این کشور است. این شهر در کنار تنگه بسفر و دریای مرمره قرار دارد. تنگه بسفر قاره‌های آسیا و اروپا را از هم جدا می‌کند و استانبول تنها شهری در جهان است که در دو قاره واقع شده است. همچنین بندر طبیعی شاخ طلایی در این شهر قرار دارد. این کلان شهر در سال ۲۰۱۰ به‌عنوان شهر فرهنگی اروپا انتخاب شده‌است.

جاذبه‌های توریستی استانبول :
بیشتر مکان‌های عمومی برای شنا در شهر در محله‌های باکرکوی، کوچوک‌چکمجه و بوسفروس قرار دارند. در خارج از شهر، جزایر پرینسس در دریای مرمر، و مناطق سیلیوری و توزلا که کیلیوس و سیله در دریای سیاه واقع شده‌اند، وجود دارند. جزایر پرینسس شامل گروهی از جزایر در جنوب کارتال و پندیک هستند. بناهای نئوکلاسیک و عمارت‌های تابستانی عثمانی که به قرن‌های نوزدهم و بیستم مربوط می‌شوند، به همراه رستوران‌های ماهی، از جاذبه‌های این مناطق به شمار می‌روند.

این جزایر می‌توانند به‌وسیله قایق‌ها و اتوبوس‌های دریایی از امینونو و کارتال قابل دسترسی باشند. ۹ جزیره در ۴ منطقه مختلف قرار گرفته‌اند. سیله یکی از این مناطق است که به‌عنوان یک پناهگاه ساحلی مشهور شناخته می‌شود و در ۵۰ کیلومتری استانبول قرار دارد. کیلیوس نیز یک پناهگاه ساحلی آرام است که از درب شمالی بوسفروس در نزدیکی دریای سیاه قرار دارد. این مکان به‌عنوان یک محل خوب برای شنا و تفریح در میان ساکنین استانبول شناخته می‌شود.

کیلیوس شامل یک پارک ساحلی همراه با رستوران‌ها است. اخیراً مجله نیوزویک استانبول را شهری معرفی کرده که اروپا را به هم متصل می‌کند. پس از چند دهه تلاش برای نشان دادن هویت شرقی، استانبول دوباره به‌عنوان یک شهر مدرن و جدید مطرح شده است، و بخش اروپایی آن به‌عنوان یکی از نقاط دنج در جهان شناخته می‌شود. جذابیت‌های بسیاری در این شهر وجود دارد، از جمله بازارها، کلیساهای روم شرقی و عمارت‌های عثمانی.

مراکز خرید استانبول :

بسیاری از ایرانی‌ها استانبول را برای خرید انتخاب می‌کنند، به‌خصوص برای خرید لباس و پارچه‌های ترک که از بهترین کیفیت برخوردارند. بنابراین، می‌توان گفت استانبول گزینه خوبی برای خرید است. این شهر به خاطر داشتن مراکز خرید متعدد، در بین همه علاقه‌مندان به خرید در دنیا محبوبیت دارد. یکی از مراکز خرید معروف، مرکز خرید آکمرکز است.

این مرکز شامل فروشگاه‌هایی برای لباس‌های زنانه، مردانه و بچه‌گانه، انواع اسباب بازی، عینک و وسایل الکترونیکی است، به‌طوری‌که شما هر چیزی که بخواهید را می‌توانید در این فروشگاه پیدا کنید. یکی از بازارهای خوبی که در استانبول وجود دارد، بازار سقف‌دار کاپالی چارشی است که بیش از چهار هزار مغازه و بوتیک دارد. در این بازار می‌توانید خریدهای متنوعی انجام دهید، از جمله فرش، پارچه و جواهرات.

کارشناسان بازار کاپالی چارشی را یکی از مکان‌های مهم خرید در استانبول می‌دانند. جالب است که یکی از سوغاتی‌های معروف ترکیه، قلیان است که به نقاط مختلف دنیا صادر می‌شود. قلیان که در کشورهای اروپایی به شیشه معروف است، یکی از جذابیت‌های خرید در ترکیه به‌حساب می‌آید. همچنین هنرهای دستی، قالیچه‌ها و ظروف سرامیکی نیز از دیگر گزینه‌های خرید در این شهر به شمار می‌روند. در قسمت غربی این بازار هم می‌توانید اشیاء عتیقه پیدا کنید.

بازار دیگری که در استانبول وجود دارد، میسر چارشی نام دارد و به‌طور تخصصی به فروش ادویه‌جات می‌پردازد. فضای این بازار پر از بوهای خوش ادویه‌جات مختلف است و باید بوی آن را از نزدیک تجربه کنید. همچنین در بازار هنرهای استانبول، شما می‌توانید از صنایع دستی هنرمندان بزرگ، مانند مدرسه محمد افندی که در قرن هجدهم ساخته شده و مدرسه جعفر آقا که مربوط به قرن شانزدهم است، بازدید کنید.

اما شاید مهمترین خرید در استانبول، پارچه و لباس است. برای…

“““html

بهترین جا برای خرید لباس و پارچه در خیابان استقلال، خیابان جمهوریت و خیابان روملی است. خیابان استقلال یکی از معروف‌ترین خیابان‌های استانبول است که به میدان تقسیم یا تکسیم می‌رسد. در این خیابان می‌توانید جدیدترین محصولات صنعت پوشاک و کیف و کفش را پیدا کنید. همچنین مرکز خرید آتاکوی گالریا در منطقه آتاکوی و مرکز خرید کاروسل در منطقه کیرکوی نیز از دیگر مکان‌های خرید مهم هستند.

اما خرید در استانبول تنها به اینجا ختم نمی‌شود. مراکز خرید دیگری مثل پاساژ اطلس، مرکز خرید کاپیتول در بخش آسیایی استانبول، خیابان بغداد و خیابان بهاریه هم برای خرید اهمیت دارند. بازار صحاف‌ها هم که ترک‌ها آن را صحافلار و چنیار آلتی در منطقه بیازیت می‌نامند، یکی از مراکز خرید دیگر است. همچنین بازار هرهر به عنوان مرکز خرید مبلمان و دکوراسیون خانه شناخته می‌شود. از بازارهای دیگر می‌توان به بازار روز کوچه چوکورجوما در منطقه جهانگیر و کوچه بوبوک حمام در منطقه اسکودار اشاره کرد.

فرودگاه استانبول :
حمل و نقل عمومی استانبول :
استانبول دو فرودگاه بین‌المللی دارد. بزرگ‌ترین آن فرودگاه بین‌المللی آتاترک در یسیلکوی است که ۲۴ کیلومتر با مرکز شهر فاصله دارد و برای طرف اروپایی شهر استفاده می‌شود. فرودگاه جدید یعنی فرودگاه سابیها جوکین در ۲۰ کیلومتری شرق مرکز شهر در سمت آسیایی واقع شده است و ۴۵ کیلومتر با بخش اروپایی فاصله دارد.
حمل و نقل عمومی در استانبول شامل تاکسی‌های اختصاصی، تاکسی‌های ون اشتراکی، مینی‌بوس، اتوبوس، تراموا، قطار سبک شهری، قطار کابلی و انواع قایق و کشتی‌های مسافربری است.

تاکسی‌های این شهر کاملا زرد رنگ هستند و کرایه آن‌ها با تاکسی متر محاسبه می‌شود. اما باید گفت که کرایه تاکسی در این شهر نسبتا گران است. نرخ اولیه تاکسی متر حدود 2 دلار می‌باشد و برای مسیری به طول 10 کیلومتر در حدود 20 تا 30 دلار بسته به وضعیت ترافیک باید پرداخت کنید. این تاکسی‌ها فقط به صورت اختصاصی مسافر سوار می‌کنند.

تاکسی‌های دیگر به نام تاکسی‌های ون هستند که در استانبول به آنها “دل موش” می‌گویند. این تاکسی‌ها نیز زرد رنگ بوده و ظرفیت 10 سرنشین دارند و به صورت اشتراکی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این تاکسی‌ها در مسیرهای مشخصی حرکت می‌کنند و کرایه آن‌ها ثابت بوده و برای هر نفر 1.5 لیر جدید (تقریباً 1 دلار) می‌باشد. این خودروها در طول مسیر ایستگاه مشخصی ندارند و به خاطر درخواست مسافر توقف می‌کنند.

مینی‌بوس‌های فعال در استانبول ظرفیت حدود 15 نفر دارند و در مسیرهای خاصی حرکت می‌کنند. این خودروها هم مانند ون‌ها ایستگاه مشخصی ندارند و بنا به درخواست مسافران توقف می‌کنند. کرایه این مینی‌بوس‌ها نیز 1 دلار (1.5 لیر جدید) است.
اتوبوس‌های شهر استانبول خدمات نسبتا منظمی ارائه می‌دهند. بعضی از اتوبوس‌ها دولتی و برخی خصوصی هستند، ولی کرایه همه اتوبوس‌ها یکسان و برابر با 1 دلار (1.5 لیر جدید) است. مسافران می‌توانند برای پرداخت کرایه یا از بلیط‌های الکترونیکی استفاده کنند یا به صورت نقدی به راننده یا کمک راننده پرداخت نمایند. اگر کرایه به صورت نقدی پرداخت شود، راننده یک کارت الکترونیکی به مسافر می‌دهد که باید در محل مربوطه قرار دهد تا هزینه بلیط کم شود.

تاریخچه استانبول :
این شهر در ابتدا با نام بیزانتیوم شناخته می‌شد. در سال ۱۹۶ میلادی، سپتیموس سوِروس، امپراطور روم، به بیزانتیوم حمله کرده و آن را تصرف کرد. پس از این حمله، رومیان زیادی به این شهر مهاجرت کردند. امپراطور تلاش کرد نام این شهر را به نام فرزندش آگوستا آنتونینا تغییر دهد، ولی موفق نشد و مردم تا زمان تغییر نام شهر به قسطنطنیه، نام رم جدید (Nova Roma) را برای آن به کار می‌بردند. از سال ۱۹۳۰، این شهر به‌طور رسمی استانبول نامیده می‌شود.

“`

استانبول، که نام آن پیش از فتح آن به دست ترک‌ها به رسمیت شناخته شده بود، از نام ایستیم پولی در زبان یونانی به معنای شهر یا مرکز شهر گرفته شده است.

در سال ۱۷۷۰، سلطان مصطفی سوم با ضرب سکه‌هایی که نام استانبول روی آن‌ها چاپ شده بود، این نام را رسمی کرد و نام قسطنطنیه را عوض کرد. بعد از آن، از تاریخ ۲۸ مارس ۱۹۳۰، اداره پست ترکیه از همه کشورها خواست تا در مکاتبات خود از نام استانبول استفاده کنند.

اقتصاد استانبول :

استانبول همواره مرکز فعالیت‌های اقتصادی ترکیه بوده است، چون در یک نقطه مهم قرار دارد که راه‌های زمینی و دریایی را به یکدیگر متصل می‌کند. این شهر حدود ۲۰ درصد از کار صنعتی ترکیه و ۳۸ درصد از فضای کاری صنعتی کشور را شامل می‌شود. همچنین ۵۵ درصد از تولیدات شهر ترکیه از تجارت و داد و ستد و ۴۵ درصد دیگر از عمده‌فروشی می‌آید. به‌علاوه، ۲۲ درصد از تولیدات ترکیه مربوط به محصولات انبوه ملی است. استانبول ۴۰ درصد از مالیات‌های جمع‌آوری شده در ترکیه و ۲۷ درصد از تولیدات ملی کشور را نیز به خود اختصاص داده است. تا سال ۱۹۸۰، تولید ناخالص ملی استانبول هر سال به‌طور متوسط ۵ درصد رشد کرده است.

امروزه استانبول به عنوان مرکز صنعتی ترکیه شناخته می‌شود. بسیاری از طرح‌های بزرگ و مهم تولیدی در این شهر قرار دارند. استانبول و مناطق اطراف آن محصولات مختلفی مانند کتان، میوه، روغن زیتون، ابریشم و تنباکو تولید می‌کنند. تولیدات دیگر شامل مواد غذایی، منسوجات، محصولات روغنی، موارد لاستیکی و فلزی، چرم، مواد شیمیایی، الکترونیک، شیشه، ماشین‌آلات، کاغذ و محصولات کاغذی هستند. یکی دیگر از جنبه‌های کلیدی اقتصادی استانبول گردشگری است. هزاران هتل و صنایع مرتبط با گردشگری در استانبول وجود دارند که به مسافران و بازدیدکنندگان خدمات می‌دهند.

ساختار استانبول :
استانبول به سه قسمت اصلی تقسیم می‌شود:
1- شبه‌جزیره تاریخی استانبول قدیمی که شامل نواحی امین اونو و فاتح می‌شود. این نواحی در سواحل شمالی شاخ طلایی واقع شده‌اند و شهر قدیم را از قسمت‌های جوان‌تر سمت اروپایی جدا می‌کند. این شبه‌جزیره در جنوب با دریای مرمره و در شرق با تنگه بسفر احاطه شده است.
2- شمال شاخ طلایی، که مناطق تاریخی بی اوغلو و بشیکتاش را شامل می‌شود. این مناطق محل سکونت آخرین سلطان بوده و روستاهای زیبایی مانند اورتاکوی و ببک بین سواحل بسفر قرار دارند. ثروتمندان استانبول در این سواحل، عمارت‌های زیبای چوبی به نام یالی ساخته‌اند که به عنوان اقامتگاه تابستانی استفاده می‌شود.
3- کوی‌های اوسکودر و کادیکوی که در سمت آسیایی استانبول قرار دارند، شهرهای مستقلی هستند و به تازگی مناطق مدرن تجاری و مسکونی در آن‌ها ساخته شده است. حدود یک سوم از جمعیت استانبول در این مناطق زندگی می‌کنند.

رشد ساختمان‌ها و مناطق اداری بیشتر در قسمت‌های شمالی سمت اروپایی در حال انجام است و به ویژه در بخش‌های تجاری و مراکز خرید مانند ماسلاک، لوندت و اتیلر، شهرت خوبی دارند. در نیمه دوم قرن بیستم، گسترش حاشیه‌نشینی در استانبول آغاز شد. در این سال‌ها بخش‌های زیادی از شهر تحت تأثیر ساخت و سازهای غیرقانونی قرار گرفت، اما در سال‌های اخیر این مناطق تخریب و با ساختمان‌های جدید و مدرن جایگزین شدند، مانند دنیای من، دادگاه علیا و پروژه‌های مشابه که توسط شرکت‌های دولتی اجرا می‌شوند.