درمان آرتروز لگن و ران کاملترین مقاله به همراه فیلم (2 نکته مهم)

مقدمه ای در مورد آرتروز مفصل لگن و ران

ساییدگی مفصل، که به آن آرتروز یا استئوآرتریت می‌گویند، در واقع بیماری غضروف مفصل است.

استئو آرتریت یا آرتروز (OA) نوعی بیماری التهابی است که می‌تواند بر مفاصل بدن تأثیر بگذارد و باعث درد شود.

در آرتروز، غضروف مفصلی نازک و خراب می‌شود.

آرتروز لگن و ران چیست؟

آرتریت به معنای التهاب مفصل است.

این بیماری به مفاصل بدن آسیب می‌زند و باعث درد و ورم می‌شود. احتمال ابتلا به آرتروز با بالا رفتن سن افزایش می‌یابد. آرتروز زمانی اتفاق می‌افتد که التهاب و آسیب به مفصل باعث از بین رفتن بافت غضروف شود.

از بین رفتن بافت غضروف به درد، التهاب و بدشکلی مفصل منجر می‌شود. تغییرات ناشی از آرتروز معمولاً به آرامی و در طول چند سال رخ می‌دهند، هرچند ممکن است استثناهایی نیز وجود داشته باشد.

در آرتروز لگن، غضروف مفصل لگن به تدریج فرسوده می‌شود.

با فرسایش، غضروف ضعیف و ناصاف می‌شود و فاصله‌ای که بین استخوان‌ها وجود دارد، کاهش می‌یابد. این امر باعث ساییدگی استخوان‌ها به یکدیگر می‌شود. استخوان‌های آسیب‌دیده برای جبران از دست رفتن غضروف، به سمت بیرون رشد می‌کنند و توده‌ای به نام اسپرز استخوان تشکیل می‌دهند.

هر مفصل از دو استخوان که در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند تشکیل می‌شود و نسبت به هم حرکت می‌کند.

برای اینکه این حرکت به آسانی انجام شود و اصطکاک کاهش یابد، سطح تماس این دو استخوان باید صاف و لغزنده باشد، که این وظیفه بر عهده غضروف است.

غضروف لایه‌ای نرم و ارتجاعی به رنگ سفید براق است که روی نقاط تماس استخوان‌ها در مفصل قرار دارد.

آرتروز لگن به تدریج اتفاق می‌افتد و دردی که ایجاد می‌کند با گذشت زمان شدیدتر می‌شود.

افراد مبتلا به آرتروز لگن گاهی در راه رفتن با مشکل مواجه می‌شوند. تشخیص این بیماری ابتدا دشوار است.

زیرا درد ممکن است در نواحی مختلفی از بدن مانند کشاله ران، باسن یا زانو احساس شود. درد ناشی از این بیماری می‌تواند شدید و آزاردهنده یا خفیف باشد و معمولاً لگن سفت می‌شود.

علائم و نشانه های آرتروز ران و لگن

شایع‌ترین علامت آرتروز لگن، درد در ناحیه مفصل لگن است.

معمولاً درد لگن به تدریج شروع می‌شود و با گذشت زمان بدتر می‌شود، اما ممکن است به صورت ناگهانی نیز بروز پیدا کند. درد و سفتی در صبح یا پس از نشستن طولانی‌مدت افزایش می‌یابد.

با گذشت زمان، درد ممکن است در طول شب و در زمان استراحت نیز احساس شود.

• حس درد در کشاله ران یا ران که ممکن است به باسن یا زانو نیز برسد.

• دردی که هنگام انجام فعالیت‌های سنگین به وجود می‌آید.

• سفتی مفصل لگن که راه رفتن یا خم شدن را دشوار می‌کند.

• قفل کردن مفصل و صدای سایش (کریپتوس) در حین حرکت به دلیل شل شدن برخی از بخش‌های غضروف و اختلال در حرکت نرم لگن.

• کاهش دامنه حرکتی لگن که بر توانایی راه رفتن تأثیر می‌گذارد و ممکن است منجر به لنگی شود.

• صدای سایش یا حس ساییدن استخوان‌ها بر روی یکدیگر.

• ناتوانی در حرکت دادن لگن برای انجام کارهای روزمره.

ساختمان و آناتومی بدن چگونه است؟

لگن یکی از بزرگترین مفصل‌ها در بدن است.

مفصل لگن یک نوع مفصل حفره‌ای دارد که درون استخوان پلویس قرار گرفته است. اینجا جایی است که سر استخوان ران به بالاترین ناحیه آن وصل می‌شود.

اطراف این دو استخوان که به هم قفل شده‌اند، با غضروف‌های نرم و لغزنده پوشانده شده است که به نرم‌تر شدن مفصل و تسهیل حرکت استخوان‌ها کمک می‌کند.

سطح مفصل توسط نوارهای باریکی به نام سینویم پوشانده شده است. در مفصل‌های سالم، نوار سینویم مواد خاصی برای روان‌تر کردن غضروف‌ها تولید می‌کند و این باعث بهبود حرکات مفصل می‌شود.

آرتروز مفصل لگن

آرتروز مفصل لگن در بین افراد بالای 50 سال حدود 55 درصد شایع است و اغلب دردهای ناحیه لگن که در سر استخوان ران احساس می‌شود، ممکن است به دردهای ناشی از دیسک کمر، تنگی کانال نخاع، آرتروز کمر و دردهای سیاتیک مرتبط باشد. با این حال، آرتروز مفصل لگن می‌تواند بسیار ناتوان‌کننده و دردناک باشد.

علل آرتروز لگن چیست؟

برداشتن اجسام سنگین و بالا رفتن مکرر از پله‌ها می‌تواند به زمینه‌سازی برای آرتروز مفصل لگن کمک کند. ضربات و تصادفات نیز نقش مهمی در بروز این بیماری دارند. همچنین، عوامل ژنتیکی در بروز انواع بیماری‌های آرتروزی مؤثر هستند و در مورد آرتروز لگن هم تاثیر به‌سزایی دارند.

آرتروز مفصل لگن به آرامی و به طور ناگهانی شروع می‌شود و با فعالیت‌ها بدتر می‌شود، اما در مرحله‌های شدیدتر، درد به قدری زیاد می‌شود که بیمار حتی در شب هم نمی‌تواند بخوابد.

ساییدگی مفصل روندی طبیعی است؟

این اتفاق جزئی از روند طبیعی پیری است، اما شدت آن در افراد مختلف متفاوت است. در برخی افراد، ساییدگی زودتر ایجاد می‌شود یا شدت بیشتری دارد و در برخی دیگر، کمتر ه می‌شود. عواملی مانند اضافه وزن یا انجام ورزش‌های خاص می‌توانند این روند را سریع‌تر کنند.

گاهی شدت این مشکل با سن بیمار هماهنگ نیست و در آن زمان می‌توان به این مشکل نام بیماری داد. این بیماری در زنان بیشتر از مردان دیده می‌شود. همچنین، عواملی مانند شکستگی‌ها، عفونت‌ها و دیگر بیماری‌های اسکلتی می‌توانند سرعت بروز استئوآرتریت را افزایش دهند.

آیا مفصل ساییده شده، مفصل طبیعی است؟

بیماری استئوآرتریت یکی از دلایل رایج دردهای مفاصل در انسان‌ها است و می‌تواند به ارث برسد. یکی از مفاصل که بیشتر تحت تأثیر این بیماری قرار می‌گیرد، مفصل ران است. این وضعیت معمولاً به دلیل فشارهای زیادی است که به این مفصل وارد می‌شود.

چرا مفصل ران ساییده می‌شود؟

علت‌های اصلی ایجاد این مشکل شامل موارد زیر است:

دیسپلازی مفصل ران

این بیماری مادرزادی بیشتر در نوزادان دیده می‌شود و به این معناست که حفره‌ای که مفصل را در بر می‌گیرد (استابولوم) به اندازه کافی عمیق نیست و نمی‌تواند به درستی سر استخوان ران را پوشش دهد. به این دلیل، فشار وزن به درستی در مفصل توزیع نمی‌شود و قسمت‌هایی از غضروف (پوشش مفاصل) تحت فشار بیش از حد قرار می‌گیرند و منجر به ساییدگی می‌شود.

ایمپینجمنت

در این حالت نیز به دلیل تغییر شکل استخوان مفصل ران، سر و گردن استخوان ران هنگام حرکت در داخل حفره استابولوم به لبه آن گیر می‌کند و این فشارها در طول زمان باعث می‌شود که مفصل دچار آسیب و استئوآرتریت شود.

نکروز یا سیاه شدن سر استخوان ران

در این حالت، سر استخوان ران به تدریج نرم می‌شود و قدرت و سفتی خود را از دست می‌دهد. وقتی این استخوان تحت فشار وزن بدن قرار می‌گیرد، شکل آن تغییر می‌کند. این تغییر شکل باعث می‌شود که توازن بین سر استخوان و حفره استابولوم از بین برود و به دلیل سایش، آرتروز ایجاد می‌شود.

بد جوش خوردن شکستگی‌ها

شکستگی‌های استابولوم و سر استخوان ران می‌توانند مشکلاتی ایجاد کنند. اگر این شکستگی‌ها به خوبی به هم نچسبند، سطح صاف بین این دو قسمت از بین می‌رود و سایش آنها باعث آرتروز می‌شود.

آسیب به غضروف مفصل ران

ضربات شدید مانند سقوط یا تصادف می‌تواند به غضروف‌های مفصل آسیب بزند، حتی اگر شکستگی وجود نداشته باشد. این آسیب‌ها سطح صاف بین دو استخوان را خراب کرده و در نتیجه آرتروز ایجاد می‌شود.

عفونت مفصل ران

عفونت‌های موجود در مفصل می‌توانند غضروف‌ها را از بین ببرند و به این ترتیب به وجود آمدن ساییدگی و آرتروز را تسهیل می‌کنند.

“`html
تشخیص ساییدگی و آرتروز لگن و ران

پزشک با شما درباره علائم بیماری و تاریخچه پزشکی‌تان صحبت می‌کند. او همچنین یک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد و ممکن است آزمایشاتی مثل تصویربرداری با اشعه ایکس را پیشنهاد کند.

در طول معاینه فیزیکی، پزشک به موارد زیر توجه می‌کند:

• التهاب در ناحیه لگن

• دامنه حرکتی منفعل (با کمک) و پویا (بدون کمک)

• صدای سایش (کریپتوس) در حین حرکت

• احساس درد هنگام وارد شدن فشار به ناحیه لگن

• مشکل در راه رفتن

• علائم آسیب دیدگی مفاصل، تاندون‌ها و رباط‌های اطراف لگن

در آزمایش تصویربرداری با اشعه ایکس، تصاویری دقیق از ساختارهای متراکم مانند استخوان‌ها تهیه می‌شود. تصویربرداری از لگن می‌تواند نشان دهد آیا فضای مفصل تنگ شده، آیا تغییراتی در استخوان‌ها وجود دارد یا آیا استخوان‌های اضافی که به آن اسپرز می‌گویند شکل گرفته‌اند. گاهی اوقات برای بررسی بهتر مشکل استخوان و بافت‌های نرم لگن، به آزمایش MRI نیاز است.

درمان بدون جراحی آرتروز لگن

کنترل درد

کنترل و درمان درد لگن یکی از مراحل ابتدایی در درمان آرتروز لگن است. برای افرادی که درد خفیف دارند، مصرف داروهایی مانند ایبوپروفن، استامینوفن و ناپروکسن می‌تواند به کاهش درد کمک کند. اما افرادی که درد بیشتری دارند ممکن است نیاز به داروهای قوی‌تری داشته باشند. اگر این داروها کافی نباشند، باید با پزشک مشورت کرد.

تزریق کورتیکواستروئید نیز می‌تواند به کاهش درد در افراد مبتلا به آرتروز لگن کمک کند. این تزریق مستقیماً به ناحیه دردناک مفصل لگن انجام می‌شود و باعث کاهش درد و التهاب در آن منطقه می‌شود.

فیزیوتراپی

بررسی‌ها نشان می‌دهند که انجام تمرینات فیزیوتراپی می‌تواند به کاهش درد و بهبود عملکرد در فعالیت‌ها برای بیماران مبتلا به آرتروز لگن کمک کند. فیزیوتراپی همچنین می‌تواند وسایل کمکی برای بیمار فراهم کند تا فعالیت‌های روزمره‌اش را آسان‌تر انجام دهد.

تمرینات ایروبیک، تقویت ماهیچه‌ها و ورزش‌های آبی نیز در درمان آرتروز لگن مفید واقع می‌شوند. یک برنامه تمرینی منظم می‌تواند قدرت ماهیچه‌ها را افزایش دهد، دامنه حرکتی بیمار را بهتر کند و همچنین حرکت و کاهش درد بیمار را بهبود بخشد. انجام فعالیت‌های ورزشی راه مؤثری برای سالم و پرتحرک نگه‌داشتن بیماران مبتلا به آرتروز لگن است. استراحت نیز زمانی که نشانه‌های آرتروز را مشاهده می‌کنید، از اهمیت بالایی برخوردار است.

در مورد پیدا کردن راهی برای انجام تمرینات منظم در کنار فعالیت‌های روزمره با پرستار خود مشورت کنید. انجام فعالیت‌هایی مانند دوچرخه‌سواری و شنا به مفاصل فشار کمتری وارد می‌کند و می‌تواند برای افرادی که به آرتروز لگن مبتلا هستند بسیار مؤثر باشد.

کاهش وزن

عمل جراحی و تعویض مفصل

این نوع درمان می‌تواند در شرایطی که بیمار به شدت از درد آرتروز لگن رنج می‌برد و روش‌های دیگر درمان مؤثر نبوده‌اند، مورد استفاده قرار گیرد.

نکات مفید هنگام ابتلا به آرتروز لگن:

• برای کاهش فشار روی مفاصل دردناک، وزن بدن خود را در سطح مناسب نگه‌دارید.

• از انجام فعالیت‌هایی که باعث ایجاد درد شدید یا طولانی‌مدت می‌شوند، پرهیز کنید.

“`

در مفصل ایجاد می‌شود، لذا بهتر است از بی‌حرکتی آن دوری کنید. مهم است که حرکت در مفصل به‌خوبی حفظ شده و ادامه یابد.

• مفاصل معمولاً به خاطر استفاده بیش از حد آسیب نمی‌بینند. بهتر است به جای اینکه آنها را بی‌حرکت نگه دارید، از مفاصل خود استفاده کنید. با این حال، لازم است که بین فعالیت‌های شدید و استراحت یک تعادل مناسب برقرار کنید.

• برای بیشتر افرادی که به آرتروز لگن مبتلا هستند، انجام فعالیت‌های محدود در زمان‌های خاص مفید است.

برای مثال، یک فرد می‌تواند کارهای خانه‌داری یا باغبانی را به‌طور مختصر با فواصل استراحت کوتاه انجام دهد. همچنین، باید از نشستن طولانی‌مدت در یک جای مشخص پرهیز کرده و به‌طور مرتب بلند شده و حرکات کششی انجام دهد.

• سعی کنید هنگام راه رفتن از یک کوله‌پشتی یا عصا استفاده کنید تا فشار روی مفاصل کاهش یابد. بهتر است عصا را در دست سمت مقابل خود بگیرید. همچنین از کفش‌های ویژه که دارای خاصیت جذب شوک هستند استفاده کنید.

• فراموش نکنید که علائم آرتروز لگن همیشه به مرور زمان بدتر نمی‌شوند. به همین دلیل، بسیاری از افراد مبتلا با رعایت توصیه‌های فوق می‌توانند به زندگی عادی خود ادامه دهند.

جراحی اوستئوتومی Osteotomy

در این نوع جراحی، قسمت مرکزی استخوان ران یا حفره استخوان لگن خارج می‌شود و یک استخوان جدید جایگزین آن می‌شود تا فشار روی مفصل لگن کاهش یابد. این عمل جراحی به ندرت انجام می‌شود و بیشتر برای درمان آرتروز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

جایگزینی مفصل لگن

در این نوع جراحی، استخوان و غضروف آسیب‌دیده از حفره لگن خارج شده و به جای آن یک پوسته فلزی قرار می‌گیرد. در حالی که مرکز ران خارج نمی‌شود، اما قسمت روی آن با یک کلاهک فلزی پوشانده می‌شود.

تعویض کامل مفصل لگن

پزشک با برداشتن هر دو قسمت مفصل یعنی استابیولم و مرکز استخوان ران، و قرار دادن یک مفصل فلزی، پلاستیکی یا سرامیکی، باعث بازگرداندن فعالیت طبیعی مفصل لگن می‌شود.

عوارض و خطرات جراحی

اگرچه هر عمل جراحی خطراتی دارد، پزشک با انجام جراحی در مراحل مختلف تا حدی این خطرات را کاهش می‌دهد. برخی از خطرات مرتبط با این جراحی شامل موارد زیر است:

1- عفونت

2- خونریزی

3- لخته شدن خون

4- جابه‌جایی مفصل لگن

5- عدم توازن در اندازه طولی مفصل

6- آسیب به رگ‌های خونی و اعضای حیاتی بدن

دوره توانبخشی و احیا بیمار

بعد از هر نوع جراحی روی مفصل، بیمار نیاز به گذراندن یک دوره توانبخشی دارد. مدت زمان بهبودی بستگی به نوع جراحی دارد. پزشک بعد از عمل، فیزیوتراپی را به شما پیشنهاد می‌دهد؛ انجام تمرینات فیزیوتراپی به بیمار کمک می‌کند تا قدرت و حرکت مفصل خود را بازگرداند.

پس از عمل، ممکن است هنگام راه رفتن به عصا یا چوب‌دستی نیاز داشته باشید. در بیشتر موارد، جراحی به کاهش درد ناشی از آرتروز کمک می‌کند و بیمار می‌تواند به راحتی فعالیت‌های روزمره خود را انجام دهد.

ویدئوهای مربوط به درمان آرتروز لگن و ران

پزشکان مرتبط با درمان آرتروز

دکتر سیروس افشار

تلفن تماس: 021-22265999

دکتر افشین اقدامی

آدرس: تهران، خیابان مطهری، خیابان فجر، روبروی بیمارستان جم، بن بست مدائن، ساختمان ارغوان، واحد 3

تلفن تماس: 021-88492508

دکتر سپهریان

تلفن تماس: 021-66576991 و 09128940331

پذیرش کلینیک 1: روزهای شنبه تا دوشنبه هر هفته از ساعت 16 تا 21

ستارخان. بعد از باقرخان. ابتدای پاتریس لومومبا. پلاک 14

پذیرش کلینیک 2: روزهای سه شنبه و چهارشنبه از ساعت 16 تا 21 و پنج شنبه صبح از ساعت 10 تا 14

ستارخان. بین فلکه اول و دوم صادقیه. پلاک 1166. کنار بانک آینده. طبقه 4.

این مطلب توسط مجله اینترنتی رضیم گردآوری شده است

مرجان امینی