درمان بیماری بولیمیا(پرخوری عصبی) (2 نکته مهم)
بیماری بولیمیا یا پرخوری عصبی چیست؟
بیماری بولیما چیست؟
چرا فقط مانکن ها و دختران جوان دچار این بیماری می شوند؟
آیا از این بیماری اطلاعی دارید؟
بولیمیا یک اختلال روانی است که بیشتر دختران جوان و نوجوان را تحت تأثیر قرار می‌دهد و با گرسنگی‌های مکرر و دوری از غذا مشخص می‌شود.
پرخوری عصبی (بولیمیا) چیست؟
بولیمیا یا پرخوری عصبی یک اختلال در غذا خوردن است که با دوره‌های مکرر پرخوری همراه است. در این اختلال، فرد بعد از اینکه مقدار زیادی غذا می‌خورد، سعی می‌کند از چاقی جلوگیری کند. برای این کار، آنها ممکن است از داروهای ملین، استفراغ خودخواسته یا ورزش‌های شدید استفاده کنند که همگی باعث کاهش وزن می‌شود. در واقع، در این حالت فرد احساس می‌کند که کنترل بر روی غذا خوردن خود را از دست داده است. این اختلال تقریباً 8 درصد از زنان در انگلستان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
علائم پرخوری عصبی چه چیزهایی هستند؟
بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، معیارهای اصلی برای تشخیص پرخوری عصبی به شرح زیر هستند:
- فکر مداوم در مورد غذا و احساس شدیدی برای خوردن غذا
- پرخوری مکرر که در آن، فرد مقدار زیادی غذا را در زمان کوتاهی مصرف می‌کند.
- انجام اقداماتی شدید برای جلوگیری از چاق شدن، مانند استفاده از داروها، روزه‌داری، ملین‌ها و استفراغ خودخواسته. همچنین این افراد اغلب از چاقی می‌ترسند. معمولاً این دو اختلال با هم مرتبط هستند.
علایمی که ممکن است این بیماران نشان دهند عبارت است از:
*علائم شایع گوارشی مانند درد شکم (به ویژه در افرادی که استفراغ را تحریک می‌کنند)، نفخ، یبوست، و تولید گاز.
* علائم ریوی که ناشی از ورود غذا به مجرای تنفسی است و ممکن است موجب عفونت ریوی شود.
* قطع قاعدگی که در 50 درصد از این زنان رخ می‌دهد و معمولاً به صورت نامنظم ظاهر می‌شود.
* ورم پاها در افرادی که از داروهای ادرارآور و مسهل استفاده می‌کنند. در معاینه، ممکن است غدد بزاقی ورم کرده دیده شود.
* همچنین، در افرادی که استفراغ را تحریک می‌کنند، زخم‌هایی روی زبان و لثه‌ها به وجود می‌آید و اسید معده می‌تواند به دندان‌ها آسیب بزند.
* بی‌نظمی در ضربان قلب و اختلالات الکترولیتی نیز ممکن است در این افراد دیده شود.
* در نوع دیگری از این بیماری، کاهش درجه حرارت بدن و کاهش فشار خون وجود دارد، هرچند این حالت چندان شایع نیست.
* گاهی اوقات این بیماری به صورت دیگری ظاهر می‌شود که در آن افراد در یک زمان مشخص (مثلاً یک ساعت) غذایی بیشتر از حد طبیعی مصرف می‌کنند و نمی‌توانند رفتار خود را کنترل کنند؛ اما این نوع بیماری با رفتارهای جبرانی همراه نیست.
معمولاً بیماری‌های روانی، به ویژه افسردگی و اضطراب، با بولیمیا همراه هستند و این افراد علائم زیر را دارند: پرهیز از برقراری ارتباط چشمی، افکار خودکشی و خطرناک، خستگی، نوسانات روحی، بی‌حوصلگی، بی‌حالی، اضطراب و افسردگی، و ضعف در قضاوت و اراده.
علل و عوامل پر خوری عصبی چیست؟
دلیل مشخصی برای پر خوری عصبی وجود ندارد.
اما عواملی که در اطراف بیمار هستند خیلی مهمند. به چند نمونه از این عوامل توجه کنید:
- موقعیت‌های استرس‌زا در زندگی شخص یا کار.
- اتفاقات مهم زندگی.
- فشارهای فرهنگی که از سوی رسانه‌ها بر روی زنان قرار می‌گیرد و آنها را به داشتن وزن کم و اندام زیبا تشویق یا مجبور می‌کند.
- بیماران مبتلا به پر خوری عصبی معمولاً از اعتماد به نفس پایین و افسردگی رنج می‌برند.
- ممکن است ژنتیک هم در بروز این بیماری نقش داشته باشد.
عوارض بولیمیا
- آسیب به دندان‌ها و لثه به خاطر اسید معده.
- کم آبی بدن و پایین رفتن سطح پتاسیم که می‌تواند باعث ضعف شدید و اختلال در ضربان قلب شود.
- استفاده از داروهای مسهل می‌تواند باعث تحریک مری و روده شود و استفاده مکرر از آنها به یبوست منجر شود.
برای درمان این بیماری به تیم درمانی نیاز داریم:
مشاور تغذیه
برای جبران کمبودهای بدن، مشاور تغذیه باید یک برنامه غذایی سالم و مغذی برای بیمار طراحی کند.
روانپزشک و مشاور
این بخش از درمان بسیار مهم است؛ زیرا ریشه مشکلات تغذیه‌ای معمولاً به مشکلات روحی و عاطفی برمی‌گردد. پزشک به بیمار کمک می‌کند تا افکار منفی خود را دوباره بررسی کند. مشاور همچنین به خانواده‌ها کمک می‌کند تا درک بهتری از این بیماری داشته باشند و بتوانند در روند درمان بیمار نقش موثری ایفا کنند.
افراد مبتلا به بولیمیا برای مقابله با این اختلال چه کارهایی می‌توانند انجام دهند؟
در این زمینه بهتر است بیشتر مطالعه کنید و اگر خودتان دچار پر خوری عصبی هستید، به پزشک مراجعه کنید تا کمک و حمایت لازم را دریافت کنید.
دوره‌های اختلال غذا خوردن پرخوری عصبی چگونه است؟
برخی از افراد ممکن است تنها برای مدتی کوتاه با پرخوری عصبی مواجه شوند، اما بسیاری از بیماران ممکن است سال‌ها درگیر این بیماری باشند و پس از مدتی به درمان نیاز پیدا کنند. این بیماری می‌تواند برای مدت طولانی ادامه داشته باشد و در برخی موارد، علائم آن ممکن است تا پایان زندگی فرد ادامه یابد.
استفراغ و تلاش برای پاکسازی بدن می‌تواند به مشکلات جسمانی متعددی منجر شود، از جمله آسیب به دندان‌ها به دلیل اسید معده و مشکلات قلب و کلیه به خاطر کمبود نمک در بدن. تغذیه نادرست می‌تواند به مشکلات پوستی و مویی نیز منجر شود. استفاده از ملین‌ها نیز می‌تواند عوارضی برای روده‌ها ایجاد کند.
داروها
در مواردی، ممکن است پزشک داروهای ضدافسردگی یا ضداضطراب برای این بیماران تجویز کند که می‌تواند در بهبود عادات غذایی آنها موثر باشد. تحقیقی که در آمریکا روی 80 نوجوان بین 12 تا 19 سال انجام شد، نشان داد که همکاری والدین در روند درمان، باعث کاهش 39 درصدی حملات پرخوری عصبی در نوجوانان پس از شش ماه درمان شده است. در حالی که در روش‌های متداول درمان، این کاهش تنها 18 درصد بود.
بر اساس این تحقیقات، والدین نقش بسیار مهمی در کمک به نوجوانان مبتلا به بولیمیا دارند. آنها می‌توانند فرزندان خود را در طول درمان به کلینیک همراهی کنند و در خانه هم آنها را به خوردن منظم غذا تشویق نمایند.
با این حال، هنوز مشخص نیست که دقیقا چگونه حمایت والدین می‌تواند به بهبود درمان کمک کند. بولیمیا یک اختلال روانی است که بیشتر دختران نوجوان و جوان را تحت تاثیر قرار می‌دهد و به دوره‌های بی‌اشتهایی و روزه‌داری مشخص می‌شود.
اگر سوال یا نکته‌ای درباره بیماری بولیمیا یا پرخوری عصبی دارید، لطفاً آن را در بخش نظرات با ما و دیگر کاربران به اشتراک بگذارید.
مجله اینترنتی رضیم
مرجان امینی
