بیماری ها و درمان آنها

درمان بیماری‌ بِرگر (ترومبوآنژئیت انسدادی) (2 نکته مهم)

بهترین آپلیکیشن آشپزی

“`html

بیماری بورگر باعث کبودی انگشتان دست و پا می‌شود

سیگار اصلی‌ترین دلیل بروز بیماری بورگر (Buerger) در افرادی است که سیگار می‌کشند. در این بیماری، عروق خونی کوچک (رگ‌ها) به علت گرفتگی، مسدود می‌شوند. این گرفتگی باعث می‌شود خون به بافت‌ها به درستی برسد و ممکن است لخته خون در رگ‌ها تشکیل شود. این مشکل معمولاً در انگشتان دست و پا رخ می‌دهد.

با این بخش از رضیم همراه باشید تا با بیماری بورگر و درمان این بیماری آشنا شوید.

بیماری بورگر یا ترومبوآنژئیت انسدادی (Thromboangiitis Obliterans) یا (Buerger Disease)

این بیماری یک اختلالی است که در آن رگ‌های خونی کوچک و متوسط وجود در اندام‌های فوقانی و تحتانی به‌طور غیرطبیعی مسدود می‌شوند. دلیل اصلی این انسداد، التهاب مکرر رگ‌ها و تشکیل لخته در دیواره آن‌هاست. معمولاً این بیماری به دلیل مصرف تنباکو، به ویژه سیگار، رخ می‌دهد و با مصرف تنباکوی بدون دود نیز مرتبط است. از علائم آن می‌توان به درد انگشتان و زخم‌های دردناک در نوک انگشتان اشاره کرد. بیماری بورگر درمان قطعی ندارد و گاهی ممکن است نیاز به قطع عضو باشد. تنها راه جلوگیری از پیشرفت سریع این بیماری، ترک کامل سیگار و محصولات تنباکو است. این اختلال اولین بار در سال 1879 توسط فلیکس فان وینیوارتر توضیح داده شد.

علائم ظاهری این بیماری شامل درد متناوب در پا یا ساق پا، آبی شدن بافت، احساس گرما و گزگز کردن پاها در زمان قرار گرفتن در معرض سرما است. در سرما، رگ‌ها منقبض می‌شوند و خون‌رسانی به انتهای اندام‌ها به درستی انجام نمی‌گردد. این وضعیت در افراد سیگاری به خاطر اسپاسم و سخت شدن رگ‌ها به دلیل نیکوتین، شدیدتر می‌شود.

——————————————————————————

علائم بیماری برگر

از علائم ظاهری این بیماری می‌توان به درد در پا یا ساق پا، کبودی بافت، احساس گرما و گزگز کردن پاها در سرما اشاره کرد. در سرما، رگ‌های خونی منقبض می‌شوند و خون‌رسانی به انتهای اندام‌ها به خوبی صورت نمی‌گیرد که این حالت در افراد سیگاری به دلیل سخت شدن رگ‌ها (اثر نیکوتین) تشدید می‌شود.

در این بیماری که نوعی اختلال در انسداد عروق به حساب می‌آید، نبود خون‌رسانی به بافت می‌تواند منجر به تحلیل رفتن عضلات و زخم‌های دردناک روی انگشتان و نوک انگشتان دست و پا شود و در آخر قانقاریایی در قسمت آسیب‌دیده به وجود آورد. در چنین شرایطی ممکن است پزشک مجبور به قطع عضو شود.

همان‌طور که گفتیم، سیگار کشیدن یک عامل بسیار مهم در بروز این بیماری است. در واقع، بیماری بورگر در افرادی که سیگار نمی‌کشند بسیار نادر است و بیشترین شیوع آن در مردان سیگاری بین ۲۰ تا ۴۰ سال است. استرس، هوای سرد و سابقه خانوادگی نیز نقش موثری در ابتلا به این بیماری دارند و متاسفانه در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد. حتی اگر علائم تحت کنترل قرار گیرند، بعد از مدتی ممکن است دوباره برگردند. مطالعات نشان داده‌اند که نیکوتین موجود در سیگار باعث مسدود شدن عروق در افراد مبتلا به بیماری بورگر می‌شود.

رگ‌ها به تدریج به خاطر جمع شدن رسوبات تنگ می‌شوند و تجمع کلسترول و کلسیم در دیواره داخلی رگ‌ها، عبور خون را دشوار می‌کند. سیگار نقش مهمی در ایجاد این رسوبات بازی می‌کند. متاسفانه، بیماری‌های عروقی به آرامی پیشرفت می‌کنند و چون ظرفیت رگ‌ها در بدن بسیار بیش از نیاز واقعی است، بیماری عروقی تا زمانی که کمتر از ۷۵ درصد یک رگ مسدود نشده باشد، علائمی از خود نشان نمی‌دهد.

به همین دلیل، شخصی که سال‌ها سیگار می‌کشد، به دلیل ناآگاهی از پیشرفت مشکلات عروقی، متوجه عوارض ناگوار سیگار نمی‌شود و زمانی که گرفتگی آغاز می‌شود، ممکن است کار از کار گذشته باشد.

درمان بیماری‌ بِرگر (ترومبوآنژئیت انسدادی) (2 نکته مهم)

“`

زمانی که بیماری برگر به شدت پیشرفت می‌کند، علائمی مانند سکته مغزی یا قلبی، ناتوانی در راه رفتن و زخم‌های دردناک در انگشتان به سرعت بروز می‌کند. تنها راه مؤثر برای مقابله با این بیماری ترک سیگار است. از آنجا که هنوز درمان مؤثری برای این بیماری وجود ندارد، پزشکان به همه افراد سیگاری توصیه می‌کنند که با قطع مصرف سیگار، از بروز این بیماری پیشگیری کنند. تحقیقات نشان می‌دهد که اکثر افرادی که سیگار را ترک کرده‌اند، از پیشرفت این بیماری جلوگیری کرده‌اند، اما متأسفانه بسیاری از افراد سیگاری با وجود دردهای شدید و قطع انگشتانشان، همچنان به کشیدن سیگار ادامه می‌دهند.

——————————————————————————

روش‌های تشخیص بیماری برگر

سونوگرافی‌

  • پلتیسموگرافی‌ برای کمک‌ به‌ تشخیص‌ کاهش‌ جریان‌ خون‌ در رگ‌های‌ محیطی‌
  • آرتریوگرافی‌ (عکس برداری‌ مخصوص‌ از سرخرگ‌ها) برای‌ تعیین‌ محل‌ آسیب‌های‌ عروقی‌

——————————————————————————

درمان بیماری برگر

بیماری برگر باعث کبودی انگشتان دست و پا می‌شود

متأسفانه در حال حاضر درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد و حتی زمانی که علائم کنترل می‌شوند، ممکن است پس از مدتی دوباره عود کنند. بنابراین هدف اصلی درمان، بهبود علائم و جلوگیری از بروز عوارض است. اگر فرد همچنان سیگار بکشد، پیشرفت‌های درمانی به ندرت مؤثر خواهد بود، بنابراین ترک سیگار ضروری است. برای این کار می‌توان در برنامه‌های مخصوص ترک سیگار شرکت کرد.

  • بیمار باید از قرار گرفتن‌ در معرض‌ سرما خودداری‌ کند و برای گرم نگه‌ داشتن پاها و دست‌ها از جوراب، شلوار و دستکش استفاده کند. همچنین ناخن‌هایش را با احتیاط کوتاه کند تا از آسیب به پوست جلوگیری شود.
  • باید جوراب‌ نخی یا پشمی بپوشد و از کفش‌هایی استفاده کند که اندازه پا باشد. جوراب‌ها نباید از جنس الیاف‌ مصنوعی‌ باشند.
  • به منظور حفاظت از پاها، از کفی‌ مناسب‌ و پوشش نرم درون کفش استفاده کند.
  • هرگز نباید با پای برهنه در بیرون از خانه راه برود.
  • گاهی ممکن است عمل جراحی برای قطع اعصاب سمپاتیکی‌ که به‌ ناحیه‌ آسیب‌ می‌زنند، ضروری باشد.
  • از آنجایی که درمان قطعی برای بیماری برگر وجود ندارد، پزشکان به سیگاری‌ها توصیه می‌کنند که سیگار را ترک کنند تا به این بیماری مبتلا نشوند.
  • در صورت بروز قانقاریا، احتمال قطع انگشتان پا یا دست یا حتی قطع عضو وجود دارد.
  • شاید مشاوره برای تغییر در سبک زندگی و محدودیت‌های مربوط به بیماری، توصیه شود.

——————————————————————————

داروها

شاید داروهای گشادکننده‌ عروقی برای بیمار تجویز شوند، اما اگر فرد سیگار بکشد، این داروها تأثیر زیادی نخواهند داشت.

بیماری برگر باعث کبودی انگشتان دست و پا می‌شود

ترک سیگار تنها راه مؤثر برای مبارزه با بیماری برگر است و از آنجا که هنوز درمان مؤثری برای این بیماری وجود ندارد، پزشکان به تمام افراد سیگاری توصیه می‌کنند که سیگار را ترک کنند تا به این بیماری مبتلا نشوند. تحقیقات نشان داده است که بیشتر افرادی که سیگار را ترک کرده‌اند، به این بیماری مبتلا نشده‌اند، اما متأسفانه بسیاری از افراد سیگاری، با وجود دردهای شدید و قطع انگشتانشان، همچنان به کشیدن سیگار ادامه می‌دهند.

کاربر گرامی، لطفاً نظرات خود را در مورد مطالب رضیم بیان فرمایید.

منبع: ویکی پدیا

——————————————————————————

مجله اینترنتی رضیم

مرجان امینی

سایت رضیم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا