درمان تومورهای سرطانی با زعفران! (2 نکته مهم)

پژوهشگران دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس در تحقیقی به بررسی تأثیر کروسین و کروستین موجود در زعفران بر روی بیان ژنهای P53 و P27 در تومورهای سرطان پستان پرداختهاند.
زعفران علاوه بر اینکه به عنوان یک ادویه معروف است، به عنوان یک گیاه دارویی با کاربردهای درمانی متنوع، نیز شناخته شده است. امروزه یکی از کاربردهای مهم این گیاه، نقش آن در درمان انواع سرطانها است.
مهشید عزیزیان، کارشناس ارشد بیوشیمی بالینی، گفت: کروستین و کروسین از مواد مهم موجود در زعفران هستند که در تحقیقات مختلف نشان داده شده که میتوانند اثرات ضد توموری و ضد سرطانی داشته باشند. با این حال، چگونگی تأثیر دقیق این ترکیبات در متوقف کردن سرطان هنوز مشخص نیست.
او با اشاره به افزایش روزافزون سرطان پستان در بین زنان افزود: سرطان پستان یکی از رایجترین نوع سرطانها در بین زنان است و بین ۶۰ تا ۷۰ درصد این سرطانها به هورمون استروژن وابسته هستند؛ یکی از دلایل بروز سرطان عدم تعادل بین مرگ و رشد سلولی به دلیل مشکلات در چرخه سلولی است. P35
این جین یکی از مهمترین ژنهای مرتبط با مرگ سلولی و رشد سلولها است و P72 نیز به عنوان یکی از مهارکنندههای کینازهای وابسته به سیکلین شناخته میشود که فعالیت آن به جلوگیری از رشد سلولها کمک میکند.
درمان تومورهای سرطانی با زعفران!
عزیزیان درباره اهداف این تحقیق توضیح داد: با توجه به اینکه مطالعه قبلی ما نشان داده که کروسین و کروستین اثرات متفاوتی بر فعالسازی P12 در تومورهای سرطان پستان که با UMN ایجاد شدهاند، دارند. برای روشن شدن چگونگی این اثر، به بررسی بیان ژنهای P35 و P72 در این تومورها پرداخته شد. RNA از تومورهای پستان که با NMU به وجود آمده بودند و بافت طبیعی رتهای ماده استخراج شد. پس از آن، بیان ژنهای P35 و P72 در این نمونهها با استفاده از روش RCP-TR مورد بررسی قرار گرفت.
او ادامه داد: نتایج حاصل نشان داد که بررسی نمونههای بدون درمان و درمان شده با کاروتنوئیدهای زعفران، نشاندهنده افزایش بیان ژن P35 در تومورهای رتهای بیمار شده با کروستین و همچنین کاهش بیان آن در تومورهای درمان شده با کروسین است.
علاوه بر این، کاهش بیان P72 در تومورهای رتهای درمان شده با کروسین و کروستین نسبت به رتهای بیمار بدون درمان مشاهده شد.
در پایان، این پژوهشگر دانشگاه تربیت مدرس اضافه کرد: کروستین و کروسین باعث کاهش بیان P72 در تومورهای سرطان پستان که با NMU ایجاد شدهاند، شدند، اما اثر آنها بر P35 متفاوت بوده که این نتیجه با یافتههای قبلی ما درباره P12 همخوانی دارد.