درمان دررفتگی و نیمه دررفتگی و بی ثباتی مچ دست با ورزش (2 نکته مهم)
“`html
درمان دررفتگی مفصل مچ دست با فیزیوتراپی
دررفتگی مچ دست به معنای جابجایی استخوان‌های مچ دست است، از جمله استخوان اولنا، رادیوس یا استخوان‌های کارپال. معمولاً این مشکل زمانی پیش می‌آید که در حین زمین خوردن با دست باز به زمین می‌افتیم. این عمل برای جلوگیری از آسیب بیشتر به بدن است، اما ضربه می‌تواند به مچ دست آسیب بزند و منجر به دررفتگی گردد.
دررفتگی مچ دست عموماً در ورزش‌هایی مانند فوتبال، کشتی، بسکتبال، راگبی رخ می‌دهد، اما ممکن است در هنگام فعالیت‌های تفریحی مثل اسکیت یا اسکی نیز دیده شود.
انواع نیمه دررفتگی مفصل مچ دست
به طور کلی، دو نوع دررفتگی مچ وجود دارد:
- دررفتگی ساده: این نوع دررفتگی معمولاً ساده است و می‌تواند به خودی خود بهبود یابد یا با بستن مچ در مدت کوتاهی درمان شود.
- دررفتگی پیچیده: این نوع دررفتگی بیشتر پیچیده است و ممکن است شامل آسیب به اجزای مختلف مچ دست باشد، مانند تاندون اکستانسور، رباط‌های غضروف مثلثی و دیگر ماهیچه‌ها و تاندون‌ها. دررفتگی‌های پیچیده معمولاً به دلیل شکستگی یا ضربه‌های شدید به وجود می‌آیند.
علل نیمه دررفتگی مفصل مچ دست
- افتادن با دست‌های باز.
- ضربه مستقیم به مچ و دست. اورساپنیشن: زمانی که هنگام ضربه، کف دست به سمت بالا باشد.
- اورپرونیشن: زمانی که کف دست به سمت پایین باشد.
- ضربه یا حرکات تکراری در ورزش‌هایی مانند گلف و ژیمناستیک ممکن است باعث آسیب دیدن مفصل مچ نیز شود.
- پیچ‌خوردن مچ در هر دو جهت ممکن است منجر به دررفتگی و بی‌ثباتی شود.
علائم و نشانه‌های نیمه دررفتگی مچ دست
- درد در مچ بعد از آسیب.
- تورم در ناحیه مچ.
- احساس بی‌حسی هنگام لمس مچ و درد هنگام چرخش آن.
- درد در حین حرکات دست.
- تغییر شکل ظاهری مچ.
- برجستگی غیرطبیعی استخوان زند زیرین.
- ظاهراً باریک‌تر شدن مچ در مقایسه با مچ سالم.
- عدم توانایی در حرکت دادن مچ دست.
درمان نیمه دررفتگی مچ دست ، درمان‌های غیر جراحی
برای درمان نیمه دررفتگی ساده، از روش‌های محافظتی استفاده می‌شود. این روش‌ها شامل بستن مچ در گچ برای مدت 6 هفته است. نوع گچ به نوع دررفتگی بستگی دارد، مانند دررفتگی خلفی یا قدامی. اگر مچ خارج از حالت عادی قرار گیرد و حرکت آن دشوار شود، ممکن است نیاز به جااندازی باشد.
جااندازی یک روش غیر جراحی است که پزشک با استفاده از حرکات خاص، مچ بی‌ثبات را در محل طبیعی خود قرار می‌دهد. پس از این کار ممکن است از آتل یا گچ برای نگهداری مفصل استفاده شود. اگر اقدام به جااندازی نتیجه بخش نباشد، پزشک ممکن است از پین‌های تثبیت‌کننده زیرپوستی بهره‌برداری کند.
- فیزیوتراپی (PT)
برای بهبود سریع و بازگشت عملکرد مچ دست، درمان فیزیکی ضروری است. این درمان شامل موارد زیر است:
- حرکت دادن مفصل.
- ماساژ بافت‌های نرم مچ.
- سوزن خشک.
- الکتروتراپی.
“`
- تمرینات مفید برای نیمه دررفتگی مچ
در دوران بهبود، ورزش می‌تواند به تقویت مفاصل کمک کند و باعث شود که مفصل به دامنه حرکتی کامل خود برگردد.
- تمرینات کششی برای نیمه دررفتگی مچ
- خم کردن: برای این تمرین، مچ دست را تا جایی که درد نداشته باشید، به جلو خم کنید. این حالت را به مدت 10 ثانیه نگه دارید و سپس استراحت کنید. این تمرین را دو بار و هر بار 15 مرتبه تکرار کنید.
- کشش: در این تمرین، مچ دست را به عقب خم کنید تا جایی که درد نداشته باشید. این حالت را به مدت 10 ثانیه نگه دارید و سپس استراحت کنید. این تمرین را دو بار و هر بار 15 مرتبه تکرار کنید.
- حرکت به سمت پهلو: برای انجام این تمرین، مچ دست را به سمت کناره‌ها خم کنید تا جایی که درد نداشته باشید. این حالت را به مدت 10 ثانیه نگه داشته و سپس استراحت کنید. این تمرین را دو بار و هر بار 15 مرتبه تکرار کنید.
-
انجام ورزش‌های قدرتی برای مچ
- خم کردن مچ دست: برای این تمرین، می‌توانید از هر شیء مشابه دمبل استفاده کنید. در حالی که کف دست رو به بالا است، آن را بگیرید و اگر درد نداشتید، به سمت بالا خم کنید. سپس آرام آن را پایین بیاورید. حداقل دو بار، هر بار 15 مرتبه تکرار کنید. می‌توانید به تدریج وزن را افزایش دهید.
- کشش مچ: برای این تمرین، از هر شیء مشابه دمبل استفاده کنید. در حالی که کف دست رو به پایین است، آن را بگیرید و اگر درد نداشتید، آرام مچ دست را به سمت پایین خم کنید. سپس آرام مچ دست را صاف کنید. حداقل دو بار، هر بار 15 مرتبه تکرار کنید. می‌توانید به تدریج وزن را افزایش دهید.
- تقویت مچ از طریق چنگ زدن: برای این تمرین، یک شی نرم انتخاب کنید و اگر درد نداشتید آن را در میان انگشتان خود فشار دهید. این حالت را به مدت 10 ثانیه نگه داشته و حداقل 10 بار تکرار کنید.
- حرکات کششی برای دررفتگی مچ دست
- حرکات خمش: برای این تمرین، مچ دست را تا جایی که دردی حس نمی‌کنید به سمت خود بکشید. این حالت را به مدت 6 ثانیه حفظ کرده و در 3 ست 10 تایی انجام دهید.
- حرکت اکستنشن: در این حرکت، مچ را به سمت پایین خم کنید (کف دست رو به خودتان باشد) و تا جایی که دردی حس نمی‌کنید آن را بکشید. این حالت را 6 ثانیه حفظ کرده و در 3 ست 10 تایی انجام دهید.
- حرکت به چپ و راست: در این حرکت، مچ را از پهلو خم کرده و تا جایی که دردی حس نمی‌شود آن را بکشید. این حالت را برای هر سمت به مدت 5 ثانیه انجام دهید. این حرکت را در دو ست 15 تایی انجام دهید.
- کشش مچ دست: آرنج خود را صاف نگه دارید، انگشتان را روی چیزی قرار دهید به طوری که کف دست رو به پایین باشد. سپس وزن بدن خود را به جلو انداخته و این حالت را به مدت 20 ثانیه حفظ کنید.
- کشش فلکشن مچ دست: آرنج خود را صاف نگه دارید و انگشتان را روی چیزی قرار دهید به طوری که کف دست رو به بالا باشد. سپس وزن بدن را به سمت جلو روی مچ دست بریزید و برای مدت 20 ثانیه این حالت را حفظ کنید.
درمان‌های
جراحی دررفتگی و بی ثباتی مچ دست
- در مواقعی که درمان‌های معمول قادر به حل مشکل نیستند و استخوان به حالت طبیعی خود برنگشته است و نمی‌توان به صورت دستی آن را برگرداند، نیاز به عمل جراحی احساس می‌شود. دررفتگی مچ دست می‌تواند به رباط‌ها آسیب جدی برساند.
- در این عمل جراحی، استخوان‌ها به درستی دوباره به هم متصل می‌شوند و هر نوع مشکلی که باعث آسیب به رباط‌ها یا سایر قسمت‌های بدن شده، اصلاح می‌شود.
- برای اینکه به استخوان آسیب‌دیده دسترسی پیدا کنیم، یک شکاف کوچک روی دست ایجاد می‌شود و استخوان باید به جای درست خودش برگردانده شود. در برخی شرایط، ممکن است نیاز باشد از وسایل خاصی مانند پین، پیچ، و یا فیکستورهای خارجی برای محکم کردن استخوان استفاده کنیم. همچنین، در این نوع جراحی، ممکن است خطراتی مانند عفونت، خونریزی و عدم کارایی وسایل مورد استفاده وجود داشته باشد.
همچنین بخوانید:
