درمان گرفتگی مزمن بینی

با رضیمهمراه باشید تا شما را با راه‌های مناسب درمان گرفتگی بینیآشنا کنیم.

گرفتگی بینی:همه‌ی ما تا به حال بارها با گرفتگی بینی روبه‌رو شده‌ایم. اما چگونه می‌توانیم آن را درمان کنیم؟

گرفتگی بینی یکی از مشکلات رایج در سلامت است.

متاسفانه این مشکل به قدری رایج است که خیلی از مردم به آن توجه نمی‌کنند. آن‌ها حتی زمانی هم که عوارض و دردهای ناشی از آن ایجاد می‌شود، به پزشک مراجعه نمی‌کنند. این گرفتگی می‌تواند باعث تغییر در رفتار، افزایش فشار خون و مشکلات دیگر در سلامت جسم، روان و ارتباطات اجتماعی شود.

علل گرفتگی بینی

• داشتن آلرژی
• سرماخوردگی یا آنفلوانزا
• انحراف دیواره بینی
• تب یونجه، آلرژی به گرده گیاهان
• حساسیت به برخی داروها
• حساسیت به گرد و غبار، آلودگی و سیگار
• پولیپ‌های بینی
• رینیت مدیکامنتوسا: احتقان بینی ناشی از استفاده زیاد از اسپری‌های ضد احتقان
• سینوزیت و عفونت سینوس‌ها
• وجود خون زیاد در سر، که باعث تورم عروق خونی بینی می‌شود.
• بسیاری از زنان در دوران بارداری به دلیل افزایش جریان خون دچار انسداد بینی می‌شوند.
• برگشت اسید معده به مری

برای رفع گرفتگی بینی چه کنیم؟

• استفاده از محلول آب و نمک. این روش به‌صورت قطره یا اسپری بینی بسیار مؤثر و بی‌خطر است.
• نوشیدن مایعات گرم یا حمام آب گرم می‌تواند به رفع گرفتگی بینی کمک کند.
• استفاده از بوی پیاز. کافی است یک تکه پیاز را بریده و استنشاق کنید تا بینی‌تان باز شود.
• برای کارایی بیشتر، می‌توانید سر خود را بالای یک کاسه آب جوش بگذارید و با یک حوله روی سر خود بخار را جمع کنید. فقط مراقب باشید که سر خود را زیاد نزدیک آب نکنید تا نسوزید.
• استفاده از دستگاه بخور. این دستگاه هم می‌تواند موثر باشد، فقط کافی است آن‌را مرتب تمیز کنید تا قارچ و کپک پیدا نکند.
• غذاهای تند و ادویه‌دار مصرف کنید. این مواد غذایی می‌توانند به پاکسازی مجاری بینی کمک کنند.
• نوشیدن مایعات گرم مانند چای یا قهوه می‌تواند به رفع احتقان کمک کند. بخار این نوشیدنی‌ها نیز موثر است.

اهمیت انسداد بینی

مهم‌ترین کار بینی:

تنفس است؛ به عبارت دیگر، اگر تنفس از راه بینی دچار مشکل شود، اکسیژن موجود در خون کاهش می‌یابد. دلایل زیادی وجود دارد که می‌تواند باعث کاهش اکسیژن به علت انسداد بینی شود. یکی از این دلایل، تنفس از طریق دهان است که می‌تواند باعث کاهش تبادل هوا در ریه‌ها شود. همچنین، اگر شما به دلایل مختلف، هوا به خوبی از بینی عبور نکند، ممکن است دچار حملات خواب (آپنه خواب) شوید. این مقاومت در بینی می‌تواند بسته به شرایط مختلف، تغییر کند. عواملی مانند شرایط محیطی و سیستم‌های عصبی (سمپاتیک و پاراسمپاتیک) بر روی بینی تأثیر دارند و این تأثیرات در طول شبانه‌روز متفاوت خواهند بود.

برخی از افراد یک سیکل بینی دارند، به این معنی که یک طرف بینی بیشتر پرخون می‌شود و به نظر می‌رسد که یکی از طرفین بیشتر از طرف دیگر گرفته است، اما به طور کلی، تنفس از طریق بینی طبیعی است. تقریباً ۸۰ درصد افراد این سیکل را تجربه می‌کنند.

عوامل مختلف عصبی و هورمونی می‌توانند بر روی بینی تأثیر بگذارند. به عنوان مثال، وقتی کسی ترسید، سیستم عصبی سمپاتیک فعال می‌شود و عروق بینی منقبض می‌شوند، در حالی که خشم و اضطراب با تحریک سیستم پاراسمپاتیک می‌تواند باعث پرخونی و انبساط بافت‌های بینی شود. همچنین، هورمون‌ها نیز تأثیرگذارند؛ مثلاً هورمون استروژن می‌تواند باعث افزایش فعالیت پاراسمپاتیک و نتیجه‌اش پرخونی بیشتر در بینی باشد.

عملکردهای دیگر بینی به جز تنفس

۱- رطوبت‌زایی: هوا در مسیر بینی (۷۵ تا ۹۵ درصد) مرطوب می‌شود. تنفس از طریق دهان باعث می‌شود مجاری تنفسی تحتانی، یعنی نای و ریه‌ها، خشک شوند و این می‌تواند منجر به بیماری‌هایی مانند برونشیت شود.
۲- تنظیم دما: بینی وقتی با هوای سرد مواجه می‌شود، با اتساع عروق، دما را بالا می‌برد تا هوای ورودی گرم شود. اگر دمای هوا ۲۵ درجه بیشتر باشد، بینی این اختلاف را به یک درجه کاهش می‌دهد.
۳- تصفیه: همه ذرات به ریه‌ها نمی‌رسند. ذرات کوچک‌تر از یک صدم میلی‌متر در لایه مرطوب‌کننده داخلی بینی به دام می‌افتند و از ورود به ریه‌ها جلوگیری می‌شود. این ذرات به همراه ترشحات بینی به حلق می‌رسند و بلعیده می‌شوند.
۴- حفاظت: در بینی عوامل دفاعی مانند لیزوزیم و ایمونوگلوبین‌ها وجود دارند که به نابودی باکتری‌ها و ویروس‌ها کمک می‌کنند.
۵- عملکردهای دیگر: عطسه، تأثیرات بر روی ریه، بو کشیدن و سخن گفتن نیز از دیگر وظایف بینی هستند.

نشانه‌های اختلال در عملکرد بینی

اگر عملکرد بینی دچار مشکل شود، فرد ممکن است یکی یا چند مورد از علائم زیر را تجربه کند:
۱- انسداد بینی
۲- ترشح از بینی
۳- ترشحات پشت حلق
۴- بوی بد تنفس
۵- مشکلات در حس بویایی مانند کم بویایی یا نابویایی
۶- درد در صورت
۷- احساس فشار در سر و صورت
۸- خواب‌آلودگی در طول روز
۹- خرخر و توقف تنفس در خواب
۱۰- بدشکلی بینی
۱۱- سردرد
۱۲- عطسه
۱۳- مشکلات در صحبت کردن
۱۴- خشکی دهان
۱۵- تغییر صدا
۱۶- پوسیدگی دندان
۱۷- سرفه
۱۸- صاف کردن مکرر گلو

فصل سرما که می‌رسد، مشکلات زیادی مانند گرفتگی بینی و سرماخوردگی شایع می‌شوند.

در فصل‌های سرد سال، به خصوص در زمستان، بیماری‌هایی مانند سرماخوردگی و آنفلوآنزا بیشتر رایج می‌شوند. در این زمان، هوای سرد می‌تواند برای افرادی که حساسیت دارند، مشکلاتی ایجاد کند.

یکی از مشکلاتی که در هوای سرد به وجود می‌آید، گرفتگی بینی است. این مشکل معمولاً با آبریزش، احتقان و عطسه همراه است. گرفتگی بینی می‌تواند باعث شود که نتوانید به راحتی از بینی نفس بکشید و برای همین مجبور می‌شوید از دهان نفس بکشید. این مسأله خود دردسرهای دیگری هم دارد، زیرا هوای سرد و خشک زمستان به گلو و دهان هم آسیب می‌زند و باعث خشکی گلو و درد می‌شود.

چگونه در برابر سرما ایمن شویم

بینی به تنظیم دمای هوای وارد شده به ریه‌ها کمک می‌کند. وقتی در هوای سرد هستید، بینی تلاش می‌کند دما را متعادل نگه دارد. اگر دما خیلی سرد یا گرم باشد، این موضوع می‌تواند باعث آبریزش یا گرفتگی بینی شود. سرما می‌تواند مخاط بینی را غلیظ‌تر کرده و باعث گرفتگی و تورم بافت بینی شود.

در حالی که هوای سرد باعث این وضعیت می‌شود، با رعایت چند نکته می‌توانید به بهبود اوضاع کمک کنید. یکی از نشانه‌های گرفتگی بینی، افزایش تولید مخاط است. در فصل سرد، مصرف آب، چای و آبمیوه‌ها می‌تواند به رقیق‌تر شدن مخاط کمک کند و به این ترتیب خروج آن را آسان‌تر کند.

باید از نوشیدنی‌های گازدار که می‌توانند راه‌های تنفسی را خشک کنند، دوری کنید. گرچه ما نمی‌توانیم هوای بیرون را کنترل کنیم، اما می‌توانیم هوای داخل خانه را با استفاده از بخارکن‌ها و مرطوب‌کننده‌ها مناسب نگه داریم تا هوای تنفسیمان گرم و مرطوب باشد.

گرفتگی بینی مشکلاتی است که بسیاری از افراد با آن روبرو هستند و معمولاً در ارتباط با سرماخوردگی، عفونت سینوسی، آنفلوآنزا و آلرژی‌هاست. این شرایط می‌تواند باعث انسداد بینی شود و فرد را از نفس کشیدن درست از راه بینی بازدارد.

گرفتگی بینی در واقع زمانی اتفاق می‌افتد که بافت داخلی بینی متورم شده و راه‌های هوایی را تنگ کند.

حساسیت به مواد مختلف مانند گرد و غبار، گرده گیاهان و حتی دود سیگار هم می‌تواند این مشکل را تشدید کند. بعضی افراد به طور مزمن دچار گرفتگی بینی هستند بدون اینکه دلیل خاصی داشته باشد که به این وضعیت رینیت غیر آلرژیک می‌گویند. در برخی از این افراد ممکن است آبریزش بینی وجود داشته باشد و در برخی دیگر نباشد.

گرفتگی بینی ممکن است فقط برای بزرگ‌ترها و کودکان مشکلی آزاردهنده باشد، اما برای نوزادان که از بینی نفس می‌کشند، می‌تواند خطرناک باشد. البته برای بزرگ‌ترها و کودکان ممکن است این مشکل به حدی باشد که باعث ناراحتی شود و گاهی به دنبال راه‌های مختلفی برای خلاص شدن از آن باشند.

همچنین، ادامه‌دار بودن این حالت می‌تواند بر روی گوش‌ها، شنوایی و صحبت کردن فرد تأثیر منفی داشته باشد. این موضوع می‌تواند خواب را نیز مختل کند و فرد در طول شب کم‌خوابی داشته باشد و در طول روز احساس کسلی و خواب‌آلودگی کند. بعضی ممکن است در خواب خرخر کنند یا حتی دچار وقفه تنفسی شوند که تأثیر زیادی بر روی زندگی و فعالیت‌های روزانه‌شان دارد.

محققان می‌گویند که گرفتگی بینی در برخی افراد می‌تواند نشانه‌ای از وجود آسم باشد. بنابراین اگر دچار گرفتگی بینی و آبریزش بینی برای مدت طولانی هستید و همچنین خس‌خس سینه دارید یا در فعالیت‌های بدنی دچار مشکل می‌شوید، حتماً به پزشک مراجعه کنید تا به طور دقیق بررسی شوید.

“`html

از آتش بیارهای معركه غافل نشوید

گرفتگی بینی معمولاً به علت ویروس یا باکتری به وجود می‌آید. بیشتر اوقات، سرماخوردگی معمولی، آنفلوآنزا و عفونت‌های ویروسی باعث این وضعیت می‌شوند، اما دلایل دیگری نیز وجود دارد که می‌توانند به این مشکل کمک کنند.

خوراکی‌های تند و ادویه‌دار و آلرژی به بعضی غذاها مثل بادام‌زمینی و شیر نیز می‌توانند موجب گرفتگی بینی شوند. استفاده از عطرها، لوازم آرایشی، یا حتی قرار گرفتن در معرض این مواد می‌تواند این حالت را ایجاد یا بدتر کند. در این راستا، حتماً از قرار گرفتن در معرض هوای خشک، دود سیگار، گرده‌های گیاهان و گل‌های خوشبو پرهیز کنید.

بعضی بیماری‌ها مانند تب یونجه، سینوزیت، سردردهای خوشه‌ای، و مشکلات تیروئیدی نیز می‌توانند باعث گرفتگی بینی شوند. همچنین، بارداری، مصرف داروهای فشار خون و تغییرات هورمونی نیز می‌توانند شما را مبتلا به این مشکل کنند. عواملی در خود بینی مانند پولیپ، انحراف بینی یا وجود جسم خارجی در بینی و استفاده بیش از حد از اسپری‌های بینی هم می‌توانند به این وضعیت دامن بزنند.

اغلب گرفتگی بینی با آبریزش همراه است، اما همیشه اینطور نیست. در موارد جدی‌تر، ممکن است فرد با عفونت گوش یا مشکلات خواب مواجه شود. کسی که دچار گرفتگی بینی است، ممکن است صدای تو دماغی داشته باشد و به نظر سرماخورده بیافتد. معمولاً این افراد با دهان باز نفس می‌کشند که سبب خشکی دهان می‌شود.

اگر علائمی که ذکر شد بیش از 10 روز ادامه پیدا کرد یا بیش از 3 روز طول کشید، یا اگر ترشحات بینی سبز رنگ بود و با تب و درد سینوس همراه بود (که می‌تواند نشانه عفونت باکتریایی باشد)، یا اگر از آسم یا مشکلات ریه رنج می‌برید و یا در ترشحات بینی خون دیدید، فوراً به پزشک مراجعه کنید. به خصوص درباره کودکان دقت بیشتری کنید. اگر کودکتان کمتر از 2 ماه سن دارد و تب کرده یا آبریزش بینی دارد و در تنفس مشکل دارد، هر چه سریع‌تر او را به مرکز درمانی ببرید.

اقدامات پزشكی در درمان گرفتگی

به‌طورکلی، داروهایی که برای درمان یا بهبود علائم مورد استفاده قرار می‌گیرند، انواع مختلفی دارند و پزشک بسته به شرایط بیمار و شدت اختلال آن‌ها را تجویز می‌کند.

آنتی‌هیستامین‌های خوراکی: این داروها معمولاً برای آلرژی‌ها تجویز می‌شوند. آنتی‌هیستامین‌ها فعالیت هیستامین‌ها، که مواد شیمیایی در زمان واکنش سیستم ایمنی به آلرژی‌ها هستند، را کاهش می‌دهند. ترشح هیستامین‌ها باعث بروز علائم رینیت آلرژیک می‌شود. این داروها تسکین دائمی ایجاد نمی‌کنند و فقط به‌طور موقت علائمی چون عطسه، خارش، ترشحات بینی و کهیرها را کاهش می‌دهند.

مهم‌ترین عوارض جانبی این داروها خواب‌آلودگی است. این به خاطر اختلال در عملکرد هیستامین‌هاست که پیام‌رسان عصبی در مغز می‌باشند. در حین مصرف این داروها از انجام فعالیت‌هایی که نیاز به تمرکز دارند، خودداری کنید. اضطراب، تهوع، کاهش میل جنسی، افسردگی، کاهش اشتها، لرزش، خشکی دهان، مشکل در دفع ادرار، ورم معده و سرگیجه از دیگر عوارض مصرف این داروها هستند.

از انواع آنتی‌هیستامین‌ها می‌توان به دیفن‌هیدرامین، کلرفنیرامین و آتاراكس اشاره کرد.

“““html

پریاکتین و فنرگان اشاره شده‌اند. البته در میان این داروها، دیفن‌هیدرامین به خاطر تأثیر سریع و کارآمدش در مواقع اورژانسی بیشتر مورد توجه است. افرادی که به آب سیاه، زخم‌های گوارشی، انسداد مجاری ادراری، بزرگ شدن پروستات، آسم، بیماری مزمن ریوی، تیروئید پُرکار، فشار خون بالا و بیماری قلبی مبتلا هستند، باید با احتیاط این داروها را مصرف کنند. همچنین، کودکان زیر 6 سال نیز فقط با دستور پزشک می‌توانند از این داروها استفاده کنند.

نسل جدید آنتی هیستامین‌ها عموماً خواب‌آور نیستند و نسبت به نسل اول خواب‌آلودگی کمتری ایجاد می‌کنند، اما باید تحت نظر پزشک مصرف شوند. از جمله این نسل جدید آنتی هیستامین‌ها می‌توان به زیرکت (سیتریزین)، آلگرا (فکسوفنادین)، کلارنیس (دسلوراتامین) و کلاریتین (لوراتادین) اشاره کرد. در بین این‌ها، زیرکت (سیتریزین) کمترین خواب‌آلودگی و اختلال روانی را به همراه دارد و تنها علائم را تسکین می‌دهد. عوارض جانبی شامل خواب‌آلودگی، خشکی دهان، خستگی برای همه افراد و درد شکم، سرفه، اسهال، سردرد و گلودرد در کودکان است. همچنین بهتر است از مصرف مسکن‌ها، داروهای خواب‌آور و شل‌کننده‌های عضلانی همزمان با این داروها خودداری کنید.

آنتی هیستامین‌های استنشاقی

این دسته از آنتی هیستامین‌ها در قالب اسپری و بدون استروئید هستند و تا بیش از 12 ساعت به کاهش علائم کمک می‌کنند. مهم‌ترین اسپری در این گروه، آستلین (آزلاستین) است. این اسپری‌ها برای افرادی که به آلرژن‌های فصلی و مواد حساسیت‌زای محیطی واکنش نشان می‌دهند، بسیار مفید است، اما ممکن است باعث سردرد، احساس تلخی دهان، افزایش وزن، درد عضلانی و سوزش بینی شوند. بیماران کلیوی باید از مقادیر کم این دارو استفاده کنند و اگر قصد بارداری دارید یا قرار است تحت عمل جراحی قرار گیرید، حتماً با پزشک خود در مورد مصرف آن مشورت کنید.

ضد احتقان‌های خوراکی و استنشاقی

این نوع داروهای ضدحساسیتی، عروق خونی بینی را منقبض کرده و تولید مایعی که سبب انسداد سینوس‌ها می‌شود، کاهش می‌دهند. دو نوع از ضد احتقان‌ها شامل سودافدرین و فنیل افرین هستند. همچنین نوع سومی به نام فنیل پروپانولامین وجود دارد که به دلیل خطر بروز خونریزی مغزی تأیید نشده است. این ضد احتقان‌ها برای درمان گرفتگی بینی و حساسیت افراد به گرده و بهبود علائم ویروسی گرفتگی بینی و سینوزیت مؤثرند و مایع عفونی راه‌های هوایی را خشک می‌کنند.

معمول‌ترین ضد احتقان‌هایی که در اغلب موارد استفاده می‌شوند شامل بکلومتازون، فلوتیکازون (فلوناز)، تریامسینولون، مومتازون، بودسونید، آتروهیست پلاس، پروفن و اوکسی متازولین‌ها (مانند افدرین).

این داروها با وجود فوایدی که دارند، عوارضی نیز دارند که مهم‌ترین آن‌ها بی‌خوابی است که برخلاف خواب‌آور بودن آنتی هیستامین‌ها عمل می‌کنند. به عبارت دیگر، آنتی هیستامین‌ها و ضد احتقان‌ها عوارض جانبی متضادی دارند و بهترین روش مصرف، ترکیب این دو نوع دارو با یکدیگر است که در این صورت اثر داروها تقویت می‌شود.

از دیگر عوارض این داروها می‌توان به ناآرامی، مشکل در دفع ادرار، سردرد و افزایش فشار خون اشاره کرد و بهترین زمان مصرف، چند ساعت قبل از خواب است. استفاده از این اسپری‌ها بیشتر از 3 روز ممکن است باعث بازگشت گرفتگی بینی و حتی تشدید آن شود.

اسپری‌های غیراستروئیدی بینی

از اولین اسپری‌های این گروه می‌توان به سدیم کرومولین (نیزال کروم) اشاره کرد. این اسپری داروی بی‌خطر است که زنان باردار می‌توانند با خیال راحت از آن استفاده کنند. این دارو علائم آلرژی را کاهش می‌دهد و تنها ممکن است باعث تحریک‌پذیری بینی شود. بهتر است چند هفته قبل از شروع فصل آلرژی از آن استفاده کنید و پیش از مصرف، بینی را با محلول نمکی شستشو دهید تا راه‌های هوایی بینی تمیز شده و تماس دارو با مخاط بینی بیشتر شود.

اسپری‌های استروئیدی (کورتی‌کواستروئیدی) بینی

این نوع
“““html

اسپری‌ها در خنثی کردن علائم مختلف آلرژی مثل گرفتگی بینی، ترشحات پشت حلق، خارش و عطسه بسیار موثرتر از سایر درمان‌ها هستند. اسپری‌های استروئیدی باعث کاهش التهاب بینی و باز کردن مجاری تنفسی می‌شوند که در نتیجه، تنفس از راه بینی راحت‌تر می‌شود. این داروها همچنین از ترشح هیستامین‌ها جلوگیری می‌کنند و چون به راحتی به جریان خون جذب نمی‌شوند، عوارض جانبی کمتری نسبت به استروئیدهای خوراکی دارند.

از معروف‌ترین کورتیکواستروئیدها می‌توان به تریمسینولون آستونید، مومتازون، فلوتیکازون(فلوناز)، فلونیزولید، بودنوزید و بکومتازون اشاره کرد. یکی از عوارض این اسپری‌های استروئیدی بینی، می‌تواند ایجاد سوراخ در دیواره بینی یا استخوان و غضروف جداکننده سوراخ‌های بینی باشد. عوارض دیگر شامل بالا رفتن فشار خون، زخم داخل بینی، آب مروارید، آب سیاه، اضافه وزن، پوکی استخوان، افزایش چربی خون، تغییرات رفتاری، سردرد و بی‌خوابی هستند.

ضد احتقان‌ها را با احتیاط مصرف کنید

ضد احتقان‌ها می‌توانند باعث بالا رفتن قند خون در افراد دیابتی شوند و ممکن است فشار خون را نیز افزایش دهند. به همین دلیل، از استفاده از ضد احتقان‌ها در افراد مبتلا به دیابت و فشار خون بالا پرهیز کنید.

همچنین بیماران کلیوی، افرادی که دچار اختلالات صرعی، آسم، آب سیاه، یا مشکلات تیروئید هستند، باید از این اسپری‌ها استفاده نکنند، زیرا ممکن است با داروهای مصرفی آن‌ها تداخل داشته باشد و وضعیت بیماری‌شان را تشدید کند.

زنان باردار و زنانی که قصد بارداری دارند، باید قبل از مصرف این داروها با پزشک مشورت کنند. تحقیقات نشان داده‌اند که ضد احتقان‌ها ممکن است روی جنین تاثیر منفی بگذارند. همچنین این داروها می‌توانند وارد شیر مادر شوند و بر نوزادان اثر بگذارند، بنابراین باید با احتیاط و تحت نظر پزشک مصرف شوند.

درمان‌های سنتی برای گرفتگی بینی

برای بهبود علائم گرفتگی بینی، روش‌های ساده و در دسترسی وجود دارد که می‌تواند به موقت به بهتر شدن وضعیت شما کمک کند، اما برای درمان‌های قطعی‌تر باید به پزشک مراجعه کنید. یکی از موثرترین درمان‌های خانگی، بخار آب جوش یا آب جوش همراه با کمی روغن اوکالیپتوس است که می‌تواند به گرفتگی بینی کمک زیادی کند.

در روش دیگری، می‌توانید نصف قاشق چایخوری سرکه را با نمک در یک فنجان آب ترکیب کرده و بگذارید بجوشد. بعد از سرد شدن، از آن به عنوان اسپری خانگی استفاده کنید، اما در مصرف آن زیاده‌روی نکنید. همچنین می‌توانید یک تا دو قاشق تربچه رنده شده را با یک قاشق چایخوری عسل یا سرکه سیب ترکیب کرده و استنشاق کنید.

بوییدن بخار سرکه سیبی که در حال جوشیدن است نیز می‌تواند به باز کردن انسداد بینی کمک کند.

مخلوطی از آب به همراه چند قطره اورگانو (پونه کوهی) و بخور آن به میزان یک تا دو بار در روز نیز می‌تواند موثر باشد. نوشیدن چای‌های گیاهی مانند چای بابونه، زنجبیل، نعنا، بادیان و چای سبز نیز می‌تواند در کاهش گرفتگی بینی تاثیرگذار باشد.

یک پیشنهاد دیگر برای رهایی از گرفتگی بینی این است که محلول آب نمک را بجوشانید و بعد از سرد شدن، با یک قطره‌چکان، در هر سوراخ بینی دو قطره از آن بچکانید و سپس سعی کنید هوا را به داخل بینی بکشید. این عمل می‌تواند گرفتگی‌های خفیف را بهبود بخشد، با این حال درمان قطعی نیست و تنها علائم را کاهش می‌دهد.

افزودن دانه‌های هل بر روی ذغال داغ و استنشاق بوی آن هم یکی از بهترین روش‌ها برای برطرف کردن گرفتگی بینی است.

فراموش نکنید که گرفتگی بینی معمولاً با دراز کشیدن تشدید می‌شود، بنابراین هنگام خواب، سر خود را کمی بالاتر از بدن قرار دهید.

در نهایت، استفاده از برخی اسپری‌های فلفل و همچنین تزریق برخی از داروها به بینی می‌تواند به کاهش گرفتگی کمک کند.

گرفتگی بینی شما از چه نوعی است؟

گرفتگی بینی معمولاً به دو شکل در…
“`

افراد مبتلا به گرفتگی بینی معمولاً به علت التهاب در مخاط بینی دچار این مشکل می‌شوند. این التهاب می‌تواند به دو نوع رینیت آلرژیک و غیر آلرژیک تقسیم شود. رینیت آلرژیک، همان‌طور که از نامش پیداست، به علت حساسیت به برخی مواد ایجاد می‌شود و معمولاً با علائمی مثل گرفتگی، آبریزش بینی، عطسه و خارش همراه است.

افرادی که به این نوع رینیت مبتلا هستند، معمولاً به مواد حساسیت‌زا مانند گرده گل، مواد غذایی، دارویی، شیمیایی و هوایی واکنش نشان می‌دهند. برخی از آن‌ها فقط در فصول خاصی مثل بهار که مواد حساسیت زا بیشتر هستند دچار این مشکل می‌شوند، در حالی که دیگران در تمام طول سال با این مشکلات دست و پنجه نرم می‌کنند.

رینیت غیر آلرژیک نیز نوعی دیگر از گرفتگی بینی است که به دلیل عوامل غیرحساسیت‌زا بروز می‌کند. این موارد ممکن است شامل تغییرات هورمونی یا مصرف برخی داروها باشد. برای مثال، بارداری، دیابت، قاعدگی و کم‌کاری تیروئید می‌توانند به علت تغییرات هورمونی، موجب گرفتگی بینی شوند.

علاوه بر این، استفاده از برخی داروها مانند قطره‌های بینی نیز می‌تواند علائم را بدتر کرده و وضعیت بیمار را به حالت ابتدایی برگرداند. همچنین، داروهایی که در دوران بارداری برای تنظیم فشار خون تجویز می‌شوند نیز می‌توانند به این مشکل دامن بزنند.

روش‌های خانگی برای درمان گرفتگی بینی

قبل از مراجعه به پزشک، می‌توانید برای تسکین علائم خود اقداماتی انجام دهید:

• به آرامی فین کنید.
• از پمپ تخلیه کننده بینی نوزاد استفاده کنید.
• اگر بینی شما آبکی و دائماً ترشح دارد، به‌ویژه در صورت سرماخوردگی یا خارش و اشک ریزی، احتمالاً به علت آلرژی است. در این صورت می‌توانید از داروهای آنتی‌هیستامین (ضد حساسیت) استفاده کنید، فقط حتماً دستور مصرف را به دقت رعایت کنید.
• برای نوزادان و کودکان خردسال که نمی‌توانند خودشان فین کنند، از پمپ کوچک پلاستیکی (همانند تصویر بالا) برای تخلیه ترشحات بینی استفاده نمایید. این ابزار کوچک را می‌توانید از داروخانه تهیه کنید.

برای کاهش خلط پشت بینی (زمانی که ترشحات بینی در گلو جمع می‌شوند)، می‌توانید از روش‌های زیر بهره ببرید:

• از عواملی که بینی را تحریک می‌کنند، مانند دود سیگار و تغییرات ناگهانی دما دوری کنید.
• آب کافی بنوشید.
• از دستگاه بخور استفاده نمایید.
• از اسپری سالین (آب نمک) بینی استفاده کنید و یا با محلول نرمال سالین، بینی خود را شستشو دهید. این محلول و یا اسپری آن را می‌توانید از داروخانه تهیه کنید.

نوشته شده توسط مجله اینترنتی رضیم

مرجان امینی

سایت رضیم