رابطه بین آنزیم های قلبی موجود در خون و حمله قلبی چیست ؟ (2 نکته مهم)
“`html
آنزیم‌های قلبی در سکته قلبی
زمانی که قلب دچار آسیب می‌شود، مانند حمله قلبی، آنزیم‌های خاصی به نام آنزیم‌های قلبی آزاد می‌شوند. این آنزیم‌ها نشان‌دهنده وضعیت قلب هستند و وقتی در خون پیدا می‌شوند، به پزشک می‌گویند که قلب آسیب دیده است.
آنزیم‌های قلبی که پزشکان برای تشخیص حمله قلبی اندازه‌گیری می‌کنند، شامل تروپونین T (TnT) و تروپونین I (TnI) می‌باشد.
تروپونین‌های قلبی T و I (cTnT, cTnI) معمولاً به عنوان بیومارکرهای اصلی شناخته می‌شوند و ایزوآنزیم کراتینین کیناز MB (CK-MB) حساسیت کمتری دارد.
آنزیم‌های قلبی
دو نوع آنزیم در قلب در زمان آسیب‌هایی مانند حمله قلبی ترشح می‌شود که شامل:
- تروپونین T
- تروپونین I
هر دو نوع تروپونین بررسی می‌شوند چون نشان‌دهنده آسیب قلبی هستند. همچنین پزشکان ممکن است سطح کراتین فسفوکیناز (CPK) و میوگلوبین را در برخی موارد چک کنند.
این آنزیم‌ها معمولاً در خون به مقدار کم وجود دارند. وقتی سطح این آنزیم‌ها بالا می‌رود، نشان‌دهنده این است که ممکن است عضله قلب آسیب دیده باشد یا اینکه اکسیژن کافی به قلب نرسیده باشد.
تروپونین
تروپونین به عنوان یک بیومارکر تشخیصی معتبر برای قلب شناخته می‌شود و نتایج مثبت کاذب آن (یعنی بالا بودن تروپونین بدون آسیب به قلب) بسیار نادر است.
افزایش تروپونین در غیاب سایر علائم حمله قلبی معمولاً نشان‌دهنده آسیب واقعی به قلب از دلایل غیر آترواسکلرونیک (مثل میوکاردیت، آسیب‌های قلبی، درمان‌های کاردیوورژن یا دفیبریلاسیون، فشار خون بالا، ورزش شدید و موارد دیگر) است.
همچنین سطوح کمی بالاتر تروپونین‌های قلبی در بیماران دارای نارسایی کلیوی بدون حمله قلبی نیز دیده شده است.
ایزوفرم کراتین کیناز MB یا CK-MB :
یک محدودیت اصلی CK-MB این است که به خوبی مشخص نمی‌کند آیا آسیب از قلب است یا از سایر عضلات بدن، زیرا این آنزیم در بافت‌های دیگری مثل ماهیچه‌های اسکلتی و اعضای دیگر نیز وجود دارد.
با استفاده از نسبت CK-MB به کراتین کیناز کل، می‌توان تا حدی مشکلات ناشی از عضلات اسکلتی را کاهش داد.
افزایش CK-MB معمولاً در شرایطی که آسیب عضلات وجود دارد، مثل ورزش شدید یا ضربه به ماهیچه‌ها دیده می‌شود.
CK-MB به ویژه در بیماران اورژانسی رایج است، زیرا آنها بیشتر در معرض آسیب‌ها و مصرف الکل هستند.
یکی از مزایای CK-MB این است که مدت زمان وجود آن در خون کوتاه است، که برای تشخیص زمان حمله قلبی کمک‌کننده است (کمتر از ۲۴ تا ۴۸ ساعت پیش). در حالیکه تروپونین می‌تواند تا ۱۰ الی ۱۴ روز در خون وجود داشته باشد.
آزمایش آنزیم‌های قلبی چیست؟
یک آزمایش آنزیمی قلبی بعد از حمله قلبی انجام می‌شود تا وضعیت سلامت قلب را بررسی کنند.
تکنسین با استفاده از سوزن بخشی از خون فرد را از بازو گرفته و به آزمایشگاه می‌فرستد.
افرادی که این آزمایش را انجام می‌دهند، نیاز به هیچ آماده‌سازی خاصی ندارند.
پزشکان معمولاً این آزمایش را در مواقع اضطراری تجویز می‌کنند زمانی که مشکوک به حمله قلبی هستند.
سطح بالای آنزیم‌های قلبی به چه معناست؟
نتایج یک آزمایش آنزیم قلبی می‌تواند نشان دهد آیا فرد دچار حمله قلبی شده است یا نه.
مقدار تروپونین در خون به طور معمول خیلی کم است، تا حدی که تشخیص آن ممکن است دشوار باشد. اگر نتیجه آزمایش آنزیم‌های قلبی بالا باشد،
“`
اگر فردی تروپونین مثبت باشد، احتمالاً این نشانه‌ای از افزایش آنزیم‌های قلبی است که می‌تواند ناشی از آسیب به قلب یا حمله قلبی باشد.
نتایج آزمایش آنزیم‌های قلبی به پزشک کمک می‌کند تا مشخص کند چقدر آسیب به قلب در اثر حمله قلبی رخ داده است. آسیب ناشی از حمله قلبی می‌تواند بسیار زیاد باشد.
پزشکان و دانشمندان سطح تروپونین را به صورت نانو گرم در هر میلی لیتر (ng / mL) اندازه‌گیری می‌کنند. وجود مقدار کمی از تروپونین، در حدود چند نانو گرم در میلی لیتر خون، طبیعی است. اما اگر مقدار آن بیشتر شود، این موضوع می‌تواند نشانگر حمله قلبی باشد.
نتیجه آزمایش آنزیم‌های قلبی خیلی سریع به حالت طبیعی برمی‌گردد. بنابراین این آزمایش باید خیلی زود بعد از آسیب به قلب انجام شود. پزشک معمولاً این آزمایش را چند ساعت بعد از نتیجه اول دوباره تکرار می‌کند.
راه‌های جلوگیری از بالارفتن آنزیم‌های قلبی ناشی از حمله قلبی
بهترین راه برای جلوگیری از این مشکل، پیروی از یک سبک زندگی سالم است.
- مصرف یک رژیم غذایی سالم، شامل انواع سبزیجات، میوه‌های تازه، مغزها و مواد حاوی امگا۳
- پرهیز از استعمال سیگار
- انجام فعالیت بدنی و ورزش
- کنترل قند خون
- اجتناب از مصرف چربی‌های اشباع
- حفظ سطح کلسترول در حد مناسب
- داشتن خواب کافی
- حفظ وزن مناسب
- دوری از استرس و یادگیری روش‌های مدیریت آن
رابطه بین آنزیم‌های قلبی موجود در خون و حمله قلبی
میوگلوبین به عنوان یک نشانگر برای تشخیص آسیب قلبی استفاده می‌شود.
این نشانگر نسبت به یک نوع دیگر از آنزیم کمتر خاص است، اما دارای مزایایی است، از جمله اینکه یکی از اولین نشانگرهایی است که بعد از حمله قلبی، یعنی تنها ۲ ساعت پس از شروع آسیب، افزایش می‌یابد.
بنابراین از آزمایش میوگلوبین می‌توان برای تشخیص حمله قلبی در فردی که دچار درد قفسه سینه است، استفاده کرد.
آنزیم‌های قلبی پروتئین‌هایی هستند که در زمان حمله قلبی یا دیگر شرایطی که به عضله قلب (میوکارد) آسیب می‌زنند، وارد جریان خون می‌شوند.
بررسی سطح آنزیم‌های قلبی همراه با دیگر شواهد بالینی مانند نوار قلب و اکوکاردیوگرافی، به تایید تشخیص حمله قلبی کمک می‌کند.
آزمایش خون برای بررسی آنزیم‌های قلبی (که گاهی به آنها شاخص‌های قلبی نیز می‌گویند زیرا آسیب به عضله قلب را نشان می‌دهند)، یک راه خوب برای شناسایی زودهنگام آسیب‌های ناشی از حمله قلبی است.
اگر دچار درد در قفسه سینه هستید، پزشک ممکن است این آزمایش‌ها را برای شما درخواست کند تا مشخص شود آیا آسیبی به قلب‌تان وارد شده یا خیر؟
اگر به دلیل وجود علائم خطر حمله قلبی به بخش اورژانس بروید، پزشک با استفاده از این روش، احتمال وجود حمله قلبی در شما را بررسی می‌کند.
بیشتر بخوانید :
