راز گره زدن سبزه در ۱۳ بدر!! آیا واقعا بخت گشا است؟
“`html
۱۳ بدر در ایران باستان
برخی از رسوم نوروز به زمان قبل از زرتشت بازمی‌گردد و به مردم آریایی مربوط است. طبق باور آریایی‌ها، “تشتر” فرشته باران است و به شکل یک اسب سفید تجسم می‌شود. آنها معتقد بودند که اگر این فرشته بتواند دیوی به نام اپوش را شکست دهد، سالی پربار و سرسبز خواهند داشت. به همین خاطر، ایرانیان به ویژه بانوان (که نماینده آناهیتا، الهه آب و آبادانی هستند) در روز ۱۳ فروردین با نوازش سبزه‌ها و گره زدن آنها، حمایت خود را از فرشته باران نشان می‌دهند.
هر ساله سیزده روز بعد از شروع سال نو، ایرانیان باستان به پاس جشن 12 روزه‌ای که به خاطر 12 ماه سال بود، روز سیزدهم نوروز را به باغ و صحرا می‌روند تا شادی کنند و این کار به معنای پایان رسمی دوره نوروز است.
داستان آفرینش در ایران باستان و مسأله نخستین بشر و اولین پادشاه، مانند کیومرث، اهمیت زیادی دارد. در اوستا، که کتاب باستانی زرتشتیان است، چندین بار از کیومرث صحبت شده و او به عنوان نخستین پادشاه و نخستین انسان شناخته می‌شود.
در اوستا نیز از کیومرث به عنوان نخستین بشر و پادشاه یاد شده است. بر اساس این کتاب، دو فرزند دوقلوی کیومرث (“مشیه” و “مشیانه”) برای اولین بار در روز ۱۳ فروردین با یکدیگر ازدواج کردند.
به این دلیل که در آن زمان مراسم خاصی برای عقد و عروسی وجود نداشت، مشیه و مشیانه با گره زدن دو شاخه، پیمان ازدواج خود را برقرار کردند. این رسم از آن زمان به عنوان یک سنت میان جوانان باقی مانده بود، اما در دوره کیانیان تقریباً فراموش شد. تا اینکه در دوره هخامنشیان دوباره این رسم شروع شد و هنوز هم ادامه دارد.
دلیل مطرح شده در کتاب “مجمل التواریخ” به این صورت بیان شده است:
اولین انسانی که بر روی زمین ظاهر شد پارسیان او را “کل شاه” نامیدند. او دارای پسری و دختری به نام مشیه و مشیانه بود که روز سیزده نوروز با هم ازدواج کردند و در مدت پنجاه سال هجده فرزند به دنیا آوردند و وقتی که مردند، جهان نود و چهار سال بدون پادشاه باقی ماند.
بنابراین بر اساس تاریخ گفته شده، رسم گره زدن سبزه نماد نشان دادن پیوند زناشویی بوده است و واضح است که با توجه به ازدواج‌های امروزی، گره زدن سبزه قدیمی شده است. به همین خاطر، بختیاری‌ها و کردهای ایران و عراق که خود را زرتشتی می‌دانند، روز سیزدهم فروردین را یکی از جشن‌های نوروز حساب می‌کنند.
بیشتر بخوانید::
راز گره زدن سبزه در ۱۳ بدر
وقتی در روز سیزده بدر به سبزه‌ها گره می‌زنیم، در واقع گره‌های زندگی خود را به طبیعت منتقل می‌کنیم و از خداوند می‌خواهیم که مشکلات ما را حل کند.
مردم ممکن است در زندگی خود با مشکلات various مواجه شوند و از طریق گره زدن به سبزه می‌خواهند این مشکلات را رفع کنند، زیرا معتقدند که مشکلات زندگی‌شان مانند گره‌هایی است که با گره زدن به سبزه حل می‌شود.
روز ۱۳ بدر را روز رفع کردن نحسی‌ها نیز می‌نامند. مردم می‌خواهند با سیزده به در، شوم‌های خود را به طبیعت بازگردانند و بر این باورند که باید این گره‌های زندگی به طبیعت برگردانده شود.
چون گیاه در حال رشد است و در حال رشد به طور حتم گره‌ها باز خواهد شد، بنابراین گره نمی‌تواند در سبزه باقی بماند، مگر آنکه برگ‌ها و ساقه‌اش بشکند.
رفع مشکلات با گره زدن به سبزه سمبل این است که مردم معتقدند خداوند زمین و آنچه را که در کائنات است، آفریده و اگر گره‌ای در کارشان بیفتد،…
“““html
این موضوع به خاطر ترتیب و چینش عالم است. به همین دلیل، مردم از ستاره‌ها الهام می‌گرفتند و ایام خاصی را مانند “قمر در عقرب” و “فعل سعد” (که سعد به معنی خوشبختی و خوبی است) نامگذاری می‌کردند.
در روز سیزده بدر، افرادی که از خداوند فرزند می‌خواهند یا خواسته‌های دیگری دارند، سبزه‌ای را گره می‌زنند تا خداوند مشکلات و خواسته‌هایشان را برآورده کند.
باورها در مورد سرنوشت و تقدیر، از عقاید بسیار قدیمی ایرانیان به نام “زروانی” سرچشمه می‌گیرد. برخی افراد یک واقعه خوب یا بد را در روز اول هر اتفاقی به کل آن روز یا واقعه تعمیم می‌دهند.
امروزه سیزده بدر فقط نامی از یک جشن قدیمی دارد و دیگر شبیه به آن آیین و رسوم نیاکانمان نیست.
روش برگزاری این جشن، مانند بسیاری از دیگر آیین‌های ایرانی، از شکل اصلی و باستانی خود دور شده و به شیوه فعلی‌اش، هیچ سابقه تاریخی در ایران ندارد.
در گذشته، مادران و پدران ما سبزه‌های نوروزی را به طبیعت می‌بردند و برای احترام به زمین و گیاه، آن را در خاک می‌کاشتند، اما اکنون سبزه‌ها در خیابان‌ها و طبیعت رها شده‌اند.
روش برگزاری مراسم 13 بدر
همانطور که قبلاً اشاره شد، روش‌های برگزاری سیزده بدر و همچنین مراسم و آداب سیزده بدر بسیار متفاوت و گسترده است و نمی‌توان به همه آنها پرداخت. اما می‌دانیم که سیزدهم فروردین، روز تیشتر است که شروع نیمه دوم سال زراعی به حساب می‌آید. مردمان ایرانی به نیایش و گرامیداشت تیشتر، ایزد باران، می‌پرداختند و در زمین تازه سبز و پر از گل‌ها و گیاهان به شادی و ترانه‌خوانی و پایکوبی مشغول می‌شدند و فراموش نمی‌کردند که سبزه‌های صحرایی را جمع‌آوری کرده و آش‌ها و خوراکی‌های ویژه‌ای آماده کنند.
بخشی دیگر از آیین‌های سیزده بدر، باورهایی هستند که به نوعی با تقدیر و سرنوشت در ارتباط‌اند. به عنوان مثال:
- ایستادن برای فال گوش
- فال گرفتن (به ویژه فال کوزه)
- گره زدن سبزی و گشودن آن
- بخت گشایی (که در سمرقند و بخارا رایج است)
و نمونه‌های زیادی دیگر هم جزو مراسم‌های روز سیزده بدر هستند.
از آیین‌های دیگر سیزده بدر که مانند مراسم چهارشنبه سوری و نوروز به شدت زیبا و دلنشین هستند،
در روز 13 بدر، خانواده‌های کوچک برای لذت بردن از طبیعت، آیین‌های این روز را با:
- بازی‌های گروهی
- ترانه‌ها
- رقص‌های جمعی
- جمع‌آوری گیاهان صحرایی
- پختن غذاهای عمومی
- بادبادک بازی
- سوارکاری
- اجرای نمایش‌های شاد
- رقابت‌های جوانان
- آبپاشی و آب‌بازی انجام می‌دهند.
کارهایی که در 13 بدر انجام می‌دهیم هر کدام نماد چیست؟
- شاد بودن و خندیدن به معنی از بین بردن افکار پلید و تیره است.
- روبوسی نماد آشتی و دوستی است.
- به آب سپردن سبزه‌ی سفره‌ی نوروزی نشان دهنده هدیه دادن به ایزد آب “آناهیتا” است.
- گره زدن علف برای نشانه قرار دادن مادر طبیعت در ارتباط بین زن و مرد است.
- مسابقات اسب‌دوانی یادآور کشمکش ایزد باران و دیو خشکی است.
سایت رضیم
“`
