راههای درمان بیماری عصب باریکش (عصب تحت فشار) (2 نکته مهم)
“`html
بیماری عصب باریکش چیست ؟
یک عصب باریکش می‌تواند باعث مشکلاتی مانند سندرم تونل کارپال، آسیب‌های سیاتیک و مسائل دیگر شود (هرچند یک عصب باریکش نمی‌تواند فتق دیسک ایجاد کند، اما یک دیسک می‌تواند به یک ریشه عصب فشار وارد کند).
تصور کنید که ستون فقرات شما مانند یک بزرگراه است. این ستون فقرات مانند رمپی است که به عصب‌های بدن شما ورود و خروج دارد. وقتی عصب از گردن شما خارج می‌شود، چندین رمپ ورودی و خروجی وجود دارد.
حالا فرض کنید که یک عصب باریکش مانند یک رمپ ورودی مسدود است. این فشردگی بر روی عصب موجب التهاب و تحریک، و احساس سوزن سوزن شدن، بی‌حسی و درد در اندام‌ها می‌شود.» ارین هاست: متخصص طب فیزیکی ارتوپدی
روش درمانی بیماری عصب باریکش
برخی از اعصاب باریکش نیاز به درمان ویژه دارند. اگر به دنبال کاهش درد هستید، روش‌های درمانی زیر به شما کمک خواهد کرد. مهم است که بهترین روش را برای خودتان پیدا کنید.
۱. تغییر وضعیت
ممکن است نیاز باشد که نحوه نشستن یا ایستادن خود را تغییر دهید تا درد عصب باریکش را کاهش دهید. موقعیتی را انتخاب کنید که باعث شود احساس راحتی کنید و در آن مدت زیادی بمانید.
عصب باریکش در گردن
«برای عصب باریکش در گردن، بررسی کنید که چانه‌تان در حالت طبیعی قرار دارد و نه خیلی به جلو یا عقب کشیده شده است. همچنین مطمئن شوید که شانه‌هایتان در وضعیت درستی هستند و به آرامی تیغه‌های کتف را به هم نزدیک کنید تا حالت صحیح بدنتان حفظ شود.
تقویت عضلاتی مانند رمبوئید، تراپسیوس میانی و تراپسیوس پایینی می‌تواند به حمایت بهتر از گردن کمک کند تا زمانی که علائم بهبود پیدا کنند. راحت‌ترین وضعیت برای یک عصب باریکش در گردن ممکن است متفاوت باشد، اما معمولاً دراز کشیدن به کاهش فشار عصب کمک می‌کند.» ارین هاست
۲. استفاده از یک میزکار ایستاده
میز کارهای ایستاده به طور فزاینده‌ای محبوب می‌شوند و این یک دلیل خوب دارد. تحرک و ایستادن در طول روز برای جلوگیری و درمان عصب باریکش بسیار مهم است.
اگر دچار عصب باریکش هستید یا می‌خواهید از این مشکل جلوگیری کنید، با بخش منابع انسانی محل کار خود درباره تغییر میز کارتان صحبت کنید تا بتوانید در حین کار بایستید.
اگر به میزکار ایستاده دسترسی ندارید، سعی کنید هر یک ساعت بایستید یا کمی قدم بزنید. اگر غالباً از کیبورد استفاده می‌کنید، استفاده از توپ‌های غلطان برای ماهیچه‌های تنگ و برنامه کششی ساعتی می‌تواند مفید باشد (استفاده از مچ‌بند یا بند مفصل به عنوان یک راهکار ابتدایی توصیه نمی‌شود).
مهم نیست که کجای بدنتان تحت فشار است، بهترین کار این است که تا جایی که ممکن است استراحت کنید. از فعالیت‌هایی که درد شما را تشدید می‌کند پرهیز کنید، مانند تنیس یا پیامک بازی.
۳. آتل
اگر شما دچار تونل کارپال هستید که افزون بر عصب کوچک در دست ایجاد می‌شود، یک آتل می‌تواند به شما در استراحت و حفاظت از مچ دست کمک کند. این کار به ویژه در طول خواب شبانه مفید است تا مچ دستتان در وضعیت نامناسبی قرار نگیرد.
۴. کشش
کشش‌های ملایم می‌توانند به کاهش فشار بر عصب کمک کرده و علائم را بهبود بخشند. از کشش عمیق خودداری کنید. اگر احساس درد یا ناراحتی کردید، کشش را محدود کنید. حرکات کوچک می‌توانند تاثیرات بسیاری داشته باشند.
«هر چه که به شما احساس بهتری بدهد، انجام دهید، اما کشش را آنقدر انجام ندهید که درد و بی‌حسی شما افزایش یابد. سعی کنید زمان بیشتری را در موقعیت‌هایی که به کاهش علائم کمک می‌کنند، سپری کنید. کاهش فشار و استراحت به کاهش تحریک و درد کمک خواهد کرد.» ارین هاست.
۵. استفاده از گرما
شما می‌توانید از گرما برای آرام کردن عضلاتی که به عصب باریکش مرتبط هستند، استفاده کنید. گرما همچنین می‌تواند جریان خون را افزایش دهد، که به بهبود کمک می‌کند. شما می‌توانید پدهای گرم کننده را با اندازه‌های مختلف در داروخانه‌ها پیدا کنید.
حرارت را به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه به طور مستقیم بر روی ناحیه آسیب‌دیده نگه دارید.
۶.
“““html
استفاده از یخ
یخ می‌تواند به کاهش ورم و التهاب کمک کند. یک حوله را به دور یک پک یخ بپیچید و به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه آن را روی ناحیه‌ای که عصب تحت فشار قرار دارد، قرار دهید.
۷. پاهای خود را بالا ببرید
«اگر در ناحیه کمر خود احساس درد می‌کنید به خاطر فشاری که به عصب وارد می‌شود، سعی کنید پاهایتان را به طور عمودی و با زاویه ۹۰ درجه در هر دو زانو و ساق پا خم کنید. شما می‌توانید از یک تشک نرم استفاده کنید و در حالی که به پشت دراز کشیده‌اید پاهایتان را روی آن بگذارید.
این کار می‌تواند به کاهش فشار روی دیسک و عصب کمر شما کمک کند. همچنین می‌توانید به راحتی روی زمین دراز بکشید و پاهایتان را روی یک نیمکت بگذارید تا به این وضعیت برسید.» ارین هاست
۸. استفاده از مسکن‌های غیرنسخه‌ای
اگر به دنبال کاهش درد هستید، می‌توانید از داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن (مورتین، ادویل) یا آسپیرین (بوفرین) استفاده کنید. حتماً دستورالعمل‌های روی بسته‌بندی آنها را بخوانید و قبل از شروع هرگونه دارو با پزشک خود مشورت کنید.
۹. مراجعه به پزشک
اگر درد شما شدید یا دائمی است یا به طور مکرر باز می‌گردد، باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک ممکن است آزمایشاتی انجام دهد یا در مورد سبک زندگی شما سوالات زیادی بپرسد تا متوجه شود که وضعیت عصب شما چگونه است.
در صورتی که درد، سوزن سوزن شدن یا بی‌حسی شما بهبود نیابد، حتماً به پزشک مراجعه کنید. پزشک ممکن است داروی ضدالتهاب قوی‌تری تجویز کند یا از شما بخواهد که عکسبرداری رادیولوژی کنید تا محل دقیق مشکل عصب را تعیین کند.
پزشک همچنین ممکن است فیزیوتراپی را برای شما تجویز کند که می‌تواند به کاهش علائم کمک کند. اگر درمان‌های خانگی به نظر می‌رسد که حال شما را بدتر می‌کند یا اگر احساس بی‌حسی یا سوزن سوزن شدن شما ادامه دارد یا بدتر می‌شود، باید هر درمان خانگی را متوقف کنید و با پزشک یا جراح ارتوپد خود تماس بگیرید.
اگر عصب باریکشی دارید که شرایط زیر را دارد، سریعاً به پزشک مراجعه کنید:
- تأثیر بر روده یا مثانه
- ضعف یا از کار افتادگی یک عضو
- مشکل در گرفتن اشیا و انجام کارها
- افتادن اشیا از دست
در صورتی که عصب باریکش به درمان‌های خانگی جواب ندهد یا اگر به طور مداوم با این مشکل مواجه هستید، پزشک ممکن است داروهای قوی‌تر، فیزیوتراپی یا حتی عمل جراحی را تجویز کند.
توصیه نهایی
عصب باریکش معمولاً با دردهای موقتی قابل درمان است و می‌توان در خانه به آن رسیدگی کرد. اما در بعضی مواقع، آسیب ممکن است غیرقابل برگشت باشد و نیاز به مراقبت‌های تخصصی داشته باشد. با پرهیز از فشار بیش از حد به عضلاتتان در حین کار، می‌توانید از بیماری عصب باریکش جلوگیری کنید.
سایت رضیم
“`
