راه تشخیص و درمان سرطان استخوان در سگ ( استئوسارکوم ) (2 نکته مهم)

سرطان استخوان در سگ :

سرطان استخوان که به آن اوستئو سارکما نیز گفته می‌شود، نوعی سرطان شدید و شایع است که بیشتر در سگ‌های بزرگ دیده می‌شود. این سرطان از سلولی در وسط استخوان شروع می‌شود و به بیرون نفوذ می‌کند و باعث ورم و التهاب می‌شود.

استخوان‌های سرطانی بسیار ضعیف و شکننده‌تر از استخوان‌های سالم هستند. این موضوع موجب می‌شود که حتی حوادث کوچک خطرناک‌تر شوند، زیرا سلول‌های سرطانی به 90 درصد استخوان نفوذ می‌کنند.

بعد از نفوذ سرطان به استخوان، علائمی در سگ نمایان می‌شود. بنابراین، به محض مشاهده علائمی مثل تورم یا لنگیدن، باید سگ خود را به دامپزشکی ببرید.

نژادهای بزرگ مثل گریت دین، سنت برنارد، ایریش ستر، ژرمن شپرد و گری هوند بیشتر در معرض این بیماری قرار دارند. هر دو جنس سگ‌ها به طور یکسان تحت تأثیر قرار می‌گیرند. پیش‌بینی وضعیت بیماری به خاطر گسترش سریع سرطان، معمولاً خوب نیست.

نرخ بروز بیماری در سگ‌های نر بیشتر از ماده‌ها است.

علائم بالینی سرطان استخوان در سگ :

سگ‌هایی که به این سرطان مبتلا شده‌اند، معمولاً با نشانه‌های لنگش و ورم دردناک در محل تومور مراجعه می‌کنند. این وضعیت معمولاً بعد از یک آسیب کوچک بروز می‌کند.

برای تشخیص سرطان و رد احتمال عفونت‌های قارچی از رادیولوژی (اکس‌ری) و گاهی از بیوپسی (نمونه‌برداری) استفاده می‌شود.

اگرچه سرطان ممکن است در هر استخوانی دیده شود، اما حدود 75 تا 85 درصد این بیماری در اندام‌های تحتانی، مانند پاها، اتفاق می‌افتد.

درمان سرطان استخوان سگ :

راه اول درمان :

بهترین گزینه این است که تلاش شود تومور سرطانی از بدن خارج شود و سگ تحت شیمی‌درمانی قرار بگیرد. اگر نتوان تومور را خارج کرد، باید درمان‌هایی برای کاهش درد و جلوگیری از گسترش سرطان انجام شود.

راه دوم درمان :

برخلاف انسان‌ها، شیمی‌درمانی در سگ‌ها و سایر حیوانات باعث ریزش مو نمی‌شود. سگ‌ها معمولاً شیمی‌درمانی را به خوبی تحمل می‌کنند و معمولاً بعد از سه روز به حالت عادی برمی‌گردند.

در مورد استئوسارکوم (سرطان استخوان سگ) چه می‌دانید

استئوسارکوم ممکن است در گربه‌ها نیز رخ دهد، اما شیوع آن نسبت به سگ‌ها کمتر است و به طور معمول با سرعت کمتری پیشرفت می‌کند.

استئوسارکوم چند مرکزی (چند استخوانی) نیز گزارش شده، اما این حالت نادر است. این نوع سرطان ممکن است در بافت نرم نیز ظاهر شود و گاهی اوقات در اثر دژنراسیون تومورهای پستان در سگ‌های ماده مشاهده می‌شود. همچنین ممکن است بعد از آلودگی مری به lupi Spirocerca به وجود آید.

سه نوع استئوسارکوم وجود دارد:

1. نوع لیتیک (استئوکلاستیک):
   این نوع به دلیل تخریب استخوان و پاسخ کم یا بدون واکنش دستگاه ایمنی مشخص می‌شود. تخریب اولیه معمولاً سطح قشر استخوان را تحت تأثیر قرار می‌دهد و به بافت نرم اطراف آسیب می‌زند.
2. نوع اسکلروزان (استئوبلاستیک):
   ویژگی اصلی این نوع، تشکیل استخوان جدید است که به افزایش وضوح رادیولوژی استخوان آسیب‌دیده منجر می‌شود.
3. نوع مخلوط:
   در این نوع، نواحی تخریب استخوان و تولید استخوان با یکدیگر ترکیب شده و تومور به صورت آشفته و تهاجمی ظهور می‌کند. این نوع رایج ترین نوع است.

علائم بالینی رادیولوژیک استئوسارکوم:

“““html
1. همه ویژگی های رادیوگرافی استئوسارکوم شبیه به ویژگی های یک تومور بدخیم استخوان هستند.
2. استئوسارکوم تمایل دارد در نواحی خاصی از بدن ایجاد شود: انتهای دیستال استخوان رادیوس و استخوان ران، و همچنین انتهای پروگزیمال استخوان بازو و تیبیا؛ به عبارتی دیگر، “دور از آرنج و نزدیک زانو”.
3. این ضایعه در متافیز استخوان شروع می‌شود اما به ندرت به فضای مفصلی گسترش می‌یابد. معمولاً استخوان زیر غضروف سالم باقی می‌ماند.
4. در برخی موارد، واکنش پریوستی به صورت نوعی “تشعشع خورشیدی” دیده می‌شود. این واکنش پریوستی بدون تهاجم معمولاً در استخوان‌های مجاور، مانند اولنا، قابل مشاهده است اگر رادیوس درگیر باشد.
5. بیشتر حیواناتی که با تومور بدخیم استخوان مراجعه می‌کنند، در زمان مراجعه متاستاز ماکروسکوپی ندارند. ریه، شایع‌ترین مکان برای بروز متاستاز است و باید در همه موارد مشکوک به بدخیمی‌های استخوان، رادیوگرافی قفسه سینه انجام شود. عدم مشاهده متاستاز در رادیوگرافی قفسه سینه به این معنا نیست که ریه‌ها درگیر بیماری نیستند. بروز متاستاز ریوی در مراحل پایانی بیماری، رایج است. نقاط متاستاز ریوی معمولاً به شکل کانون‌های گرد و مجزا (قائم به شکل توپ، cannonball) ظاهر می‌شوند. این نقاط متاستاز که کمتر از ۵ تا ۱۰ میلیمتر قطر دارند، ممکن است در رادیوگرافی قابل مشاهده نباشند. متاستاز به سایر استخوان‌ها نادر است، اما اغلب در سگ‌هایی که تحت درمان با شیمی‌درمانی یا پرتو درمانی هستند، دیده می‌شود.

نکته مهم: برای تشخیص کانون‌های “قائم به توپ” (cannonball)، باید رادیوگرافی قفسه سینه از دو حالت، گماری جانبی، خوابیده به سمت چپ و راست، تهیه شود.



بیشتر بخوانید :

سایت رضیم
“`