رای الکترال یعنی چه ؟ نحوه رای گیری ریاست جمهوری امریکا

رای الکترال چیست ؟
رای الکترال : هر چهار سال یکبار که انتخابات ریاستجمهوری در آمریکا برگزار میشود، آمار و ارقام و سیستم رأیگیری به یک معما تبدیل میشود و بسیاری را در سرتاسر دنیا در سردرگمی قرار میدهد.
تعداد آرای الکترال هر ایالت
چرا ممکن است که تفاوت رأیها میان دو نامزد تنها یک درصد باشد ولی تفاوت آرای الکترال که نتیجه نهایی انتخابات را مشخص میکند، به بیش از صد رأی برسد؟ چگونه ممکن است که نامزد برنده انتخابات، اکثریت آرای واقعی مردم را کسب نکند؟ آرای الکترال چه معنایی دارد و رأی مردم در انتخابات ریاستجمهوری آمریکا چگونه محاسبه میشود؟
زمانی که مردم در انتخابات ریاستجمهوری آمریکا رأی میدهند، در واقع به نمایندگان خود در کالج الکترال که شامل 538 عضو است، دستور میدهند که به چه کسی رأی دهند.
این بدین معناست که نمایندگان کالج الکترال حق دارند فقط به نامزدی که مردم آن ایالت انتخاب کردهاند رأی دهند و نمیتوانند به دلخواه خود رأی دهند. بهعنوان مثال، اگر مردم فلوریدا به رامنی رأی میدادند، نمایندگان آنها در کالج الکترال نمیتوانند به اوباما رأی دهند.
تعداد نمایندگانی که هر ایالت در کالج الکترال دارد، بستگی به جمعیت آن ایالت و نسبت آن به کل کشور دارد. ایالتهای پرجمعیتی مانند کالیفرنیا، تگزاس، نیویورک، فلوریدا، پنسیلوانیا و ایلینویز که بالاترین جمعیت را در بین ایالتهای آمریکا دارند، بیشترین آرای الکترال را نیز دارند.
نحوه رای گیری ریاست جمهوری امریکا
ایالت کالیفرنیا با 37 میلیون نفر جمعیت، 55 رأی الکترال دارد. پس از همین جهت، هم از نظر جمعیتی و هم به لحاظ آرای تعیینکننده رئیسجمهور در بالاترین مرتبه قرار دارد. این سیستم بر اساس مفهوم دموکراسی که به معنی حکومت اکثریت است، طراحی شده است. ورمونت با 600 هزار نفر جمعیت فقط سه رأی الکترال دارد.
اما یکی از نقاط ضعف مهم این سیستم که مورد انتقاد قرار میگیرد این است که ممکن است یک نامزد، اکثریت آرای واقعی مردم را نداشته باشد ولی در عوض، بیشترین آرای الکترال را به دست آورد و برنده انتخابات شود. این موضوع در انتخابات سال 2000 رخ داد.
سیستم انتخاباتی آمریکا به 300 سال پیش برمیگردد. در آن زمان، بنیانگذاران ایالات متحده تمام تلاش خود را کردند تا در قوانین و ساختار سیاسی، توجهی به عوامل مانند مردم، حکومت، دولت فدرال و دولت ایالتی داشته باشند.
رای الکترال به چه معناست ؟
به همین دلیل، کنگره دو بخش دارد: یکی مجلس نمایندگان که متعلق به مردم است و دیگری سنا که به عنوان نماینده دولت عمل میکند. رأیگیری هم در این دو بخش انجام میشود. مردم رأی میدهند و کالج انتخاباتی به عنوان نماینده سیستم حکومتی، این رأی را تأیید میکند.
بسیاری در داخل آمریکا بر این باورند که این سیستم انتخاباتی باید بهروزرسانی شود. در دهه 70، کنگره تصمیم به تغییر این ساختار انتخاباتی و حذف کالج الکترال گرفت.
اما این اقدام در مراحل پایانی متوقف شد. اکنون حامیان تغییر این سیستم میگویند که باید کالج الکترال حذف شود و مردم مستقیماً رأیشان را به صندوق بیندازند و این رأی به نامزد برنده یا بازنده اختصاص یابد.
چرا رای الکترال انتخاب شد؟
زمانی که قانون اساسی آمریکا در سال 1787 نوشته میشد، به دلیل وسعت ایالات متحده و مشکلات ارتباطی، امکان برگزاری رأیگیری سراسری برای انتخاب رئیسجمهور وجود نداشت.
همچنین، تمایلی هم نبود که رئیسجمهور توسط قانونگذاران مستقر در شهر واشنگتن دی سی معرفی شود. بنابراین، بنیانگذاران قانون اساسی آمریکا سیستم «مجمع گزینندگان» را ابداع کردند که هر ایالت تعدادی برگزیننده به عنوان نماینده خود انتخاب میکند.
ایالتهای کوچک از این سیستم استقبال کردند زیرا این روش به آنها این امکان را میداد که نسبت به رأیگیری سراسری سهم بیشتری در انتخاب رئیسجمهور داشته باشند.
ایالتهای جنوبی که جمعیت زیادی از بردهها داشتند نیز از این سیستم استقبال کردند. گرچه بردهها رأی نمیدادند اما در سرشماریهای جمعیتی به عنوان سه پنجم یک شهروند آمریکایی حساب میشدند.
اگر هیچ نامزدی اکثریت آرای الکترال را به دست نیاورد
اگر هیچ یک از نامزدهای ریاست جمهوری نتوانند اکثریت آرای کالج الکترال را کسب کنند، مجلس نمایندگان آمریکا از میان سه نامزدی که بیشترین رأی را در کالج الکترال کسب کردهاند، انتخاب میکند.
یک گروه از افراد که به آنها رأی دادهاند، یکی را به عنوان رئیس جمهور انتخاب میکند.
فرق اینجا با مجلس نمایندگان این است که نمایندگان هر ایالت آمریکا به طور کل و در قالب یک رأی واحد به یکی از نامزدها رأی میدهند. برای انتخاب معاون رئیس جمهور، سنای آمریکا از بین دو نفری که بیشترین رأیها را در کالج الکترال کسب کردهاند، یکی را برای این سمت انتخاب میکند.
چطور نامزدها را انتخاب میکنند؟
قانون اساسی آمریکا شرایط و روشهای مربوط به نامزدی سیاستمداران برای انتخاب به عنوان گزینندههای رئیسجمهور را مشخص نکرده است.
این موضوع باعث میشود که انتخاب گزینندهها در هر ایالت به شکل متفاوتی انجام شود. دو روش رایج برای انتخاب گزینندهها در ایالتها، استفاده از مجمعهای حزبی و یا کمیتههای احزاب است.
احزاب معمولاً افراد مهم خود، مقامهای منتخب ایالتی و محلی و همچنین فعالان سیاسی را بر اساس وفاداری یا تجربیات گذشتهشان به عنوان گزینندههای رئیسجمهور انتخاب میکنند.
در برخی ایالتها، نام گزینندهها کنار نام نامزدهای ریاستجمهوری و معاون رئیسجمهور نوشته میشود و در برخی ایالتهای دیگر فقط نام نامزدهای ریاستجمهوری و معاونت رئیسجمهوری ذکر شده است.