رتیل زدگی : آیا نیش رتیل کشنده است + راههای درمان گزش رتیل (2 نکته مهم)
“`html
همه آنچه که باید در مورد رتیل ها بدانید:
سوالی که خیلی از ما داریم این است که چرا موجوداتی مثل رتیلها با این همه تنوع وجود دارند. واقعیت این است که رتیل ها بخش مهم و جذابی از طبیعت ما هستند. تارهای آنها یک اثر هنری بی‌نظیر است و مواد تشکیل دهنده آن یکی از عجیب‌ترین الیاف موجود در زمین است.
امروزه، فناوری جدید در تلاش است تا از تارهای عنکبوت برای ساخت لباس‌های ضدگلوله محکم و سبک استفاده کند. عنکبوت‌ها نقش خیلی مهمی در اکوسیستم و کشاورزی ایفا می‌کنند و اگر آنها حشرات را شکار نمی‌کردند، ممکن بود مشکلات زیادی برای ما به وجود بیاورند.
در پزشکی هم از سم و تار عنکبوت بهره‌برداری می‌شود. در بسیاری از مناطق، گونه‌های مختلفی از عنکبوت‌ها در حال انقراض هستند و دلیل اصلی آن تخریب محیط زیست آنها توسط انسان‌هاست. حفاظت از زیستگاه عنکبوت نه تنها به نجات نسل آن، بلکه به حفظ کل اکوسیستم کمک می‌کند.
رتیل‌های استرالیا:
رتیلها یکی از انواع عنکبوت هستند و رتیل‌های استرالیایی معروف به عنکبوت‌های سوت‌زن، پارس‌کننده یا پرنده‌خوار هستند. این صداها زمانی از رتیل خارج می‌شود که او احساس خطر کند و به همین خاطر ترسناک به نظر می‌رسند.
بزرگ‌ترین رتیل‌های استرالیا حدود 6 سانتیمتر طول و پاهایی دارند که وقتی باز می‌شوند، به 16 سانتیمتر می‌رسد. این رتیلها دو نیش شبیه چنگک در جلوی دهان خود دارند که طول آنها بیش از یک سانتیمتر است!
این موجودات دارای بدنی بزرگ و سنگین هستند که رنگ‌های مختلفی از قهوه‌ای تیره تا زرد روشن دارند و بیشتر با درخشندگی نقره‌ای شناخته می‌شوند. معمولاً روی بدن و پاهای عقبی آنها کرک نرم وجود دارد که آنها را از دیگر عنکبوت‌ها متمایز می‌کند. با اینکه به آنها پرنده‌خوار می‌گویند، اما به ندرت پرنده می‌خورند.
خوراک آنها شامل حشرات، مارمولک‌ها، قورباغه‌ها و دیگر عنکبوت‌ها است. رتیلها در حفره‌های زیرزمینی لانه می‌سازند و ماده‌ها بیشتر اوقات در لانه می‌مانند.
دو هفته پس از جفت‌گیری که معمولاً در جلوی ورودی لانه اتفاق می‌افتد، ماده‌ها حدود 50 تخم می‌گذارند. نوزادان مدتی کنار مادر می‌مانند و بعد از آن به زندگی مستقل خود در لانه‌های جدید می‌روند.
نکته جالب این است که ماده‌ها می‌توانند تا 12 سال زندگی کنند، اما نرها بعد از جفت‌گیری معمولاً در حدود پنج سالگی می‌میرند. ماده‌ها همچنین بزرگتر از نرها هستند. همچنین در استرالیا برخی از رتیل‌های بزرگ به عنوان حیوان خانگی نگهداری می‌شوند که این موضوع به جمعیت آنها آسیب زده است.
سم رتیل: آیا نیش رتیل می‌تواند انسان را بکشند؟
با وجود ظاهر ترسناک رتیل‌های بزرگ، این جانوران معمولاً حمله نمی‌کنند، اما وقتی احساس خطر می‌کنند، عقب نشینی کرده و حالت تهدیدآمیزی به خود می‌گیرند. البته اگر کسی را گاز بزنند، دردناک است زیرا نیش‌های بلندی دارند که با نیش بسیاری از مارها مشابه است.
گاهی اوقات، پس از نیش رتیل، افرادی دچار بیماری شدید می‌شوند و سرگیجه و تهوع برای شش تا هشت ساعت پس از گزیدگی مشاهده می‌شود. نیش برخی از رتیلها بسیار سمی و خطرناک است.
عنکبوت‌های خطرناک:
در میان عنکبوت‌های خطرناک، عنکبوت پشت سیاه ماده شناخته شده است. این عنکبوت‌ها در مناطق گرم زندگی می‌کنند. امروزه سرم ضد سم این عنکبوت وجود دارد، اما قبل از این، برخی افراد به خاطر نیش این عنکبوت جان خود را از دست داده‌اند.
فقط ماده‌های پشت سیاه انسان را نیش می‌زنند و نرها معمولاً بسیار کوچک‌تر هستند. از دیگر عنکبوت‌های خطرناک، عنکبوت موشی سرخ است. در استرالیا هشت گونه عنکبوت موشی وجود دارد که خوشبختانه در مناطق پرجمعیت پیدا نمی‌شوند.
عنکبوت دم سفید نر و عنکبوت قیفی نر نیز خطرناک هستند، به ویژه عنکبوت قیفی نر که باعث مرگ انسان‌ها شده است.
“`
نیز شده است. در سال 1981 داروی ضد سم برای این عنکبوت ساخته شد و از آن زمان هیچ مورد مرگ و میری گزارش نشده، اما ترس از این عنکبوت هنوز وجود دارد.
در سرتاسر دنیا، عنکبوت‌های خطرناک دیگری نیز وجود دارند که مشهورترین آنها بیوه سیاه است.
همچنین بخوانید:
روش‌های درمان گزش رتیل:
رتیل یک عنکبوت بزرگ و پشمالو است که بیشتر از بقیه عنکبوت‌ها در مردم ترس ایجاد می‌کند. رتیل می‌تواند رنگ‌های مختلفی داشته باشد؛ مثل زرد، زرد روشن، قهوه‌ای ملایم و رنگ خرمالویی تیره که به سیاه نزدیک است. پشم‌های آن نیز گاهی خیلی کوتاه و گاهی کمی بلند است.
گزش این حشره به اندازه‌ای که مردم فکر می‌کنند خطرناک نیست و حتی در بعضی جاهای دنیا، برخی افراد رتیل را به عنوان حیوان خانگی نگهداری می‌کنند. البته باید توجه داشت که همه رتیلها بی‌خطر نیستند.
مهم این است که بعد از هر گزیدگی توسط هر نوع عنکبوت یا رتیلی، باید فرد گزیده شده را پیش پزشک ببریم. قبل از آن، فرد را به پشت بخوابانیم و رویش یک پتو بکشیم و قسمتی که گزیده شده را کمی پایین‌تر از قلب قرار دهیم و محل گزیدگی را با آب و صابون بشوییم.
گاهی گزش عنکبوت یا رتیل باعث ایجاد حساسیت و آلرژی می‌شود؛ در این صورت باید محل گزیدگی را با محلول یا پمادهای ضد حساسیت درمان کنیم و برای کاهش درد، قرص استامینوفن را به بیمار بدهیم.
استفاده از قرص آسپیرین برای افرادی که دچار گزیدگی عنکبوت بیوه سیاه یا رتیل شده‌اند، خوبی ندارد؛ زیرا آسپرین می‌تواند علائم گزیدگی را بدتر کند. بهتر است بر روی محل گزیدگی یک باند لاستیکی ببندیم تا جریان خون کندتر شود.
در محل گزیدگی، قرار دادن یک کیسه یخ می‌تواند به کاهش درد و کندتر کردن حرکت خون کمک کند. اگر بیمار به تنفس مشکل پیدا کرد، باید به او کمک تنفسی کنیم و در آخر اگر علائم برای مدتی طولانی ادامه داشت، حتماً باید بیمار را به پزشک ببریم.
کمک‌های اولیه در صورت گزیدگی رتیل:
- محل حادثه را بررسی کنید و وضعیت بیمار را کنترل کنید. همچنین از دست زدن به رتیل خودداری کنید.
- قسمت گزیده شده را زیر سطح قلب قرار دهید و آن را با آب و صابون بشویید.
- اگر گزیدگی باعث حساسیت شد، محل گزیدگی را با محلول یا پمادهای ضد حساسیت درمان کنید.
- بهتر است بالای محل گزیدگی از باند محدودکننده استفاده کنید (مثل روش‌هایی که برای گزیدگی مار توضیح داده شد) تا جریان خون کندتر شود. همچنین یک کیسه یخ بر روی محل گزیدگی بگذارید تا درد را کاهش دهد و حرکت خون را کندتر کند.
- علائم حیاتی بیمار را مدام کنترل کنید و او را به مرکز درمانی ببرید.
ضرب المثل معروف درباره گزیدگی رتیل
رتیل بعد از نیش زدن به گورستان می‌رود و در آنجا منتظر قربانی‌اش می‌ماند.
