روش های مراقبت از اسب پس از سوارکاری (2 نکته مهم)
“`html
نژادهای مختلف اسب برای سوارکاری
اسب یک نوع پستاندار است و به دسته اسبیان تعلق دارد. تاریخچهٔ اسب به حدود ۴۵ تا ۵۵ میلیون سال پیش برمی‌گردد، و سپس به جانوران کوچک و چندسم تبدیل شده است. حدود ۴۰۰۰ سال پیش از میلاد، انسان‌ها شروع به اهلی کردن اسب کردند و فکر می‌شود که تا سال ۳۰۰۰ قبل از میلاد، اسب‌های اهلی در نقاط مختلف جهان وجود داشتند.
نژادهای مختلف اسب به خاطر نیاز انسان‌ها به ویژگی‌های خاصی که در بدن آنها وجود داشت، به وجود آمده‌اند. برای مثال، نژاد اندلوس به خاطر قدرت و تناسبش برای باربری و سواری و البته انجام حرکات زیبا درست شده است. همچنین، اسب‌های سنگین برای کارهای سخت در مزارع و کشیدن بارهای سنگین پرورش یافته‌اند. نژادهای دیگر هم برای کارهای سبک، سوارکاری و ورزش یا حتی به عنوان حیوانات خانگی تربیت شده‌اند.
برخی از این نژادها حاصل ترکیب نژادهای مختلف در طول سال‌ها هستند، اما بعضی دیگر از نرهای خاص یا تعداد کمی از مولدهای اولیه به وجود آمده‌اند. در غرب، ویژگی‌های انتقال یافته از والدین به نسل‌های بعدی در دفترچه‌های خاصی ثبت می‌شد. یکی از قدیمی‌ترین این دفترچه‌ها، که در سال ۱۷۹۱ شروع به کار کرد، ثبت اسب‌های مختلف به صورت شجره‌نامه‌ای بود. اکنون بیش از ۳۰۰ نژاد مختلف اسب در دنیا وجود دارد.
زین و برگ برای سوارکاری
وسایلی که برای سواری از اسب روی آن قرار می‌دهند به نام «زین و برگ» شناخته می‌شود. اجزای اصلی آن شامل عرقگیر، زین، افسار، نمد، شال‌پا و سینه‌ریز است.
عرقگیر از یک تکه نمد خوب به اندازه و شکل زین ساخته می‌شود و زیر زین قرار می‌گیرد. زین به وسیله چرم درجه یک ساخته می‌شود و طراحی خاصی دارد تا سوارکار بتواند به راحتی روی آن بنشیند. در برخی زین‌ها، از چوب و فلز هم استفاده می‌شود و گاهی اوقات اسکلت اصلی زین فلزی است. هر زین دارای دو رکاب فلزی و دو بند چرمی است که رکاب‌ها را به زین متصل می‌کند. «تنگ» زین از چرم ساخته می‌شود و مانند کمربند از زیر شکم اسب عبور می‌کند و به حلقه‌ای در طرف دیگر زین گره می‌خورد و محکم می‌شود.
افسار اسب دو نوع دارد: یکی برای راه رفتن و سواری که به سر اسب زده می‌شود و دیگری برای بستن اسب هنگام استراحت. افسار نوع اول دارای دهنه‌ای است که در دهان اسب قرار می‌گیرد و کنترل آن را آسان می‌کند. افسار نوع دوم به طور کامل از چرم ساخته شده و با سگک‌های فلزی به هم متصل می‌شود.
نمد غالباً از گردن تا انتهای بدن اسب را می‌پوشاند و دارای طرح و رنگ‌های زیبا است. نمد برای خشک کردن اسب زمانی که در اصطبل است و جلوگیری از سرما به پشت آن انداخته می‌شود. برای گردن اسب معمولاً پارچه‌ای با منگوله‌های زیبا استفاده می‌شود.
شال‌پا از نخ‌های زیبا بافته می‌شود و برای زیباتر کردن اسب به پشت آن انداخته می‌شود. سینه‌ریز یا سینه‌بند از جنس چرم و به شکل مثلثی است که تکیه گاهش به گردن اسب و بقیه آن از میان دست‌های اسب به تنگ و کمربند متصل شده و با محکم شدن تنگ در جای خود ثابت می‌ماند.
چگونه بعد از سوارکاری از اسب مراقبت کنیم؟
مراقبت از اسب پس از سوارکاری یکی از مهم‌ترین نکات در پرورش اسب است که باید به آن توجه ویژه‌ای داشت. به عبارت دیگر…
“““html
برای حفظ شادی و سلامتی اسبتان بعد از سواری، ضروری است که چند مرحله را انجام دهید.
روش سرد کردن اسب
از روی اسب پیاده شوید، درحالی که پاهایتان را از رکاب در می‌آورید و از سمت چپ اسب پایین بیایید. رکاب‌ها را جمع کنید و روی زین بگذارید. بند زین را یک یا دو درجه شل کنید. افسار را دور گردن اسب بیندازید و شروع به پیاده‌روی کنید.
دست‌هایتان را بین دو دست اسب (سینه اسب) بگذارید و ببینید آیا داغ است یا نه. اگر هنوز حرارت بدن اسب زیاد است، به پیاده‌روی ادامه دهید و مطمئن شوید تا وقتی نفس اسب به حالت طبیعی برنگردیده، پیاده‌روی کنید. بررسی کنید که آیا عرق در بین دست‌ها و پاهای اسب وجود دارد و اگر چنین بود، حتماً آن را شستشو دهید.
درآوردن تجهیزات اسب
زین، پد زین و تمام تجهیزات را از روی بدن اسب برطرف کنید تا عرق اسب خشک شود. در فصل‌های سرد، برای جلوگیری از بیمار شدن اسب، بهتر است زین بر روی اسب بماند تا عرقش خشک شود و سپس آن را بردارید.
پیاده‌روی کردن با اسب
اولین کار مهم بعد از سواری این است که با شل کردن افسار در دهان اسب، حداقل به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه با اسب پیاده‌روی کنید. به ویژه هنگامی که تمرینات سختی مثل مسابقه، استقامت یا پرش انجام داده‌اید، باید مطمئن شوید که عضلات اسب سرد شده است.
همانطور که ما انسان‌ها بعد از ورزش نیاز به سرد کردن داریم، اسب‌ها نیز پس از تمرین باید عضلات خود را سرد کنند قبل از اینکه کاملاً متوقف شده و استراحت کنند.
اسب‌ها حق دارند که بعد از یک تمرین سخت پیاده‌روی کنند، بنابراین شما باید تا زمانی که تنفس اسب آرام و طبیعی شود و عرق او قطع شود، به پیاده‌روی ادامه دهید. می‌توانید بخشی از مسیر برگشت را برای پیاده‌روی انتخاب کنید که هم برای شما و هم برای اسب لذت بخش باشد.
آب دادن به اسب
یک سطل تمیز آب ولرم یا سرد به اسب بدهید تا بنوشد. اگر کل سطل را نوشید، یک سطل دیگر آب در اختیارش قرار دهید. بسیاری از مردم و اسب‌داران فکر می‌کنند که اسب داغ و ورزیده نباید آب بخورد، اما این یک افسانه است و درست نیست.
یک اسب می‌تواند حدود ۲ تا ۴ گالن آب را از طریق تعریق در حین ورزش از دست بدهد، بنابراین پس از تمرین، برای جلوگیری از کم آبی و عوارض آن، باید حتماً آب بنوشد.
تیمار اسب
با استفاده از قشو فلزی یا پلاستیکی، کل بدن اسبتان را با حرکات دایره‌ای ماساژ دهید به جز صورت و زانوها. این کار باعث می‌شود گرد و خاک، حشرات و عرق خشک شده اسب که در زیر موهایش گیر کرده‌اند، خارج شوند. یکی دیگر از مزایای این کار افزایش خون‌رسانی در پوست اسب و ماساژ و بهبودی عضلات آن است.
برس خشن
با استفاده از برس خشن، شروع به تمیز کردن و پاک کردن بخش‌هایی که با قشو تمیز کرده‌اید کنید. استفاده از برس لازم است زیرا قشو بیشتر آلودگی‌ها را به سطح مو می‌آورد اما آنها را پاک نمی‌کند و شما می‌توانید با استفاده از برس، تمامی این آلودگی و ذرات را از روی بدن اسب پاک کنید. همچنین برس خشن می‌تواند چسبندگی‌های ناشی از تعریق روی بدن اسب را از بین ببرد و موی اسب را مرتب کند.
برس نرم
حالا با استفاده از…
“““html
با یک برس نرم، تمامی قسمت‌های بدن اسبتان را که گرد و غبار باقی مانده دارد، تمیز کنید. همچنین صورت و مناطقی از بدن که پوست حساس دارند را فراموش نکنید.
سم پاک کن اسب
تمیز کردن و خالی کردن سم اسب بسیار مهم و ضروری است و شما باید این کار را هم قبل از سواری و هم بعد از آن انجام دهید. ابتدا از پای چپ اسب شروع کنید، پای او را بلند کنید و به کمک سم پاک کن، داخل سم را تمیز کنید تا مطمئن شوید هیچ سنگ، آلودگی یا چیز اضافه‌ای در آن وجود ندارد.
این قسمت از بدن اسب بسیار مهم است و وجود سنگ یا اشیای تیز در آن، به علاوه جمع شدن بیش از حد فضولات خود اسب، می‌تواند به سم او آسیب جدی وارد کند.
چند نکته اساسی برای مراقبت از اسب
راستش را بخواهید، داشتن و حتی دیدن اسب لذتی فوق‌العاده دارد. وقار و نجابت این حیوان مثال‌زدنی است، اما نگهداری از یک اسب اصلا کار ساده‌ای نیست. به اشتراک گذاشتن زندگی و وقت با یک اسب می‌تواند تجربه‌ای فوق‌العاده باشد و به شما مسئولیت می‌دهد که از او مراقبت کنید تا زمانی که در کنارتان است.
اما تنها این نیست و شما نیاز به اطلاعات بیشتری دارید. در ادامه برخی از نکات کلی برای مراقبت از اسب‌ها را برایتان یادآور می‌شویم:
هزینه مراقبت روزانه از اسب قابل توجه و در حال افزایش است. در واقع، هزینه خرید یک اسب معمولاً خیلی کمتر از هزینه نگهداری آن در طول یک سال است. قبل از قبول این مسئولیت، حتماً مطمئن شوید که می‌توانید به تمامی هزینه‌ها به صورت واقعی پاسخ دهید.
اسب به طور مرتب به غذا نیاز دارد. به دلیل اینکه معده آنها نسبتاً کوچک و سیستم گوارش آنها بسیار حساس است، معمولاً باید از یونجه یا چرا در مرتع در طول روز به همراه خوراک‌های اضافه دو بار در روز غذا دریافت کنند. یک اسب با اندازه متوسط در طول روز حداقل ۹ کیلوگرم غذا و ۳۰ لیتر آب نیاز دارد.
اسب‌ها بهتر است غذا را در وعده‌های کوچک دریافت کنند یا در طول روز چرا کنند، نه اینکه یک یا دو بار غذا بخورند. همچنین باید سم اسب را به طور منظم چک کنید. رسیدن به یک نعلبند (آهنگر) برای تمیز کردن سم یا نعل زدن هر شش تا هشت هفته یک ایده خوب است.
اسب‌ها به مراقبت‌های دامپزشکی منظم نیاز دارند. باید حداقل یک بار در سال واکسینه شوند و همچنین برنامه‌ای برای مراقبت از دندان‌های آنها داشته باشید. فراموش نکنید که هزینه‌های درمان‌های فوری پزشکی، که متأسفانه ممکن است پیش بیاید، می‌تواند بسیار زیاد باشد.
از آنجا که اسب‌ها (به علت چرا در مرتع) ممکن است در معرض آلودگی به کرم روده قرار بگیرند، باید هر شش تا هشت هفته کرم‌زدایی شوند. سنگینی مداوم این کرم‌ها می‌تواند باعث بیماری‌های جدی یا حتی مرگ اسب شود، بنابراین درمان به موقع برای سلامت او بسیار اهمیت دارد.
اسب‌ها نیاز به دسترسی دائمی به سرپناه ایمن، راحت و خشک دارند تا از باران، باد و برف محافظت شوند. در آب و هوای گرم و آفتابی، سرپناه باید سایه کافی ارائه دهد. یک ساختمان یا حداقل مکانی که از سه جهت دیوار داشته باشد، آماده کنید تا اسب هنگام نیاز به استراحت به آنجا برود. اصطبل یا پناهگاه باید هر روز تمیز شود و همچنین اطمینان حاصل کنید که هیچ نوع کود شیمیایی در آنجا وجود نداشته باشد.
اسب به ورزش و تمرین منظم نیاز دارد. علاوه بر زمانی که شما سوار اسب می‌شوید و برای سوارکاری با او تمرین می‌کنید، باید فضایی مانند میدان اسبدوانی یا مرتع برای قدم زدن و آرامش او در نظر بگیرید. یک اسب نباید تمام روز را در اصطبل باشد، مگر اینکه دامپزشک توصیه‌ای کرده باشد.
“`
برای حفاظت از چراگاه، باید اطراف آن را با نرده‌ای امن محصور کنید. با این کار، محیطی امن برای اسب‌ها ایجاد می‌شود. استفاده از سیم خاردار برای این کار مناسب نیست زیرا می‌تواند باعث آسیب‌های جدی به اسب‌ها شود.
همیشه به خاطر داشته باشید که اسب‌ها به محبت، مراقبت و تعهدی که شما به آنها دارید وابسته‌اند. می‌توانید عشق خود را به اسبتان از طریق تمیز کردن، نوازش، سوارکاری و تمرین‌های گاه به گاه نشان دهید. به یاد داشته باشید که باید در طول سال، چه در روزهای آفتابی و چه در روزهای بارانی، نیازهای آنها را برآورده کنید و به آنها توجه کنید. با مراقبت درست، اسب شما می‌تواند ۳۵ سال یا بیشتر زندگی کند و دوست وفاداری برای شما باشد.
بیشتر بخوانید:
