روش های کاشت و پرورش درخت تمبر هندی (2 نکته مهم)
“`html
معرفی درخت تمبر هندی
تمبر هندی یک درخت گرمسیری است که در مناطق استوایی قاره آفریقا رشد می‌کند و به دلیل اینکه مدت طولانی در هند کشت می‌شده، به این نام شناخته می‌شود. این درخت معمولاً بین ۱۲ تا ۱۸ متر ارتفاع دارد و همیشه سبز است.
خصوصیات ظاهری درخت تمبر هندی
درخت تمبر هندی می‌تواند تا ۲۰ متر طول بگیرد. رشد آن نسبتاً کند است، اما عمر بسیار طولانی دارد. برگ‌های این درخت همیشه سبز و به رنگ سبز روشن هستند و به صورت مجموعه‌ای از برگ‌های مرکب در کنار هم قرار دارند.
- در اواخر ماه اردیبهشت گل‌هایی زرد با پنج گل‌برگ و خطوط نارنجی یا قرمز ظاهر می‌شود.
- در ماه مهر، این درخت میوه‌هایی به شکل لوبیا دارد که بزرگ و قهوه‌ای رنگ هستند و مزه‌ای ترش همراه با مقدار زیادی قند دارند.
- داخل هر میوه بین ۱ تا ۱۲ هسته وجود دارد که با خمیری ترش و رشته‌ای احاطه شده است.
- پوست میوه‌ها قهوه‌ای و سخت است و می‌تواند تا ۱۵ سانتی‌متر طول داشته باشد.
- تمبر هندی‌های شبه‌جزیره هند، میوه‌های بزرگ‌تری با ۶ تا ۱۲ هسته تولید می‌کنند، در حالی که تمبر هندی‌های آفریقایی و آمریکای جنوبی دارای ۱ تا ۶ هسته هستند. این هسته‌ها قهوه‌ای و صاف هستند.
گیاه شناسی درخت تمبر هندی
تمبر هندی درختی گرمسیری است و عمدتاً در مناطق استوایی آفریقا یافت می‌شود. به دلیل کشت طولانی مدت در هند، به این نام معروف شده است. درخت تمبر هندی ارتفاعی بین ۱۲ تا ۱۸ متر دارد و همیشه سبز است.
گل‌های این درخت صورتی و زرد با خطوط نارنجی و قرمز هستند که طول گل‌ها حدود ۲٫۵ سانتی‌متر است. این درخت میوه‌هایی لوبیا شکل تولید می‌کند که قسمت قابل استفاده آن است و در برخی کشورها مانند هند، از گل و برگ‌های این درخت هم در تهیه غذا استفاده می‌شود. هر میوه معمولاً ۱۲ تا ۱۵ سانتی‌متر طول دارد و ترش‌مزه است و این درخت به آرامی رشد می‌کند و عمر بالایی دارد.
شرایط اکولوژیک مورد نیاز درخت تمبر هندی
خاک مورد نیاز
تمبر هندی باید در فضای باز کشت شود. نگهداری‌اش در گلدان به مدت چند سال ممکن است، اما در نهایت نمی‌تواند رشد خوبی داشته باشد و به باردهی نمی‌رسد چون ریشه‌اش نیاز به فضای زیاد برای رشد دارد که در گلدان وجود ندارد. فاصله مناسب بین درختان باید بین ۱۰ تا ۲۰ متر باشد، بسته به اندازه درختان و حاصلخیزی خاک.
کوددهی
برای تغذیه‌ی این درختان، در اوایل بهار می‌توانید از کود پوسیده حیوانی استفاده کنید. این کود باید حدود ۱۲ تا ۱۵ سانتی‌متر در اطراف تنه درخت پخش شود، البته با رعایت فاصله ۳۰ سانتی‌متری از تنه اصلی. این کار باعث نگهداری رطوبت و کمک به پوسیدگی مناسب در خاک می‌شود. درختان تمبر هندی بدون کودهای شیمیایی هم میوه می‌دهند اما استفاده از کود مناسب می‌تواند آنها را خوشحال‌تر و سالم‌تر نگه دارد. برای درختان جوانی که تازه به باردهی رسیده‌اند، معمولاً ۵۰۰ گرم از کود ۱۴-۱۴-۱۴ دو بار در سال پیشنهاد می‌شود. یک درخت ممکن است در سال تا ۳ کیلوگرم از این کود نیاز داشته باشد.
رطوبت
“““html
درختان تمبر هندی بالغ و سالم می‌توانند خشکی خاک را تا حدی تحمل کنند، اما برای درختان جوان بهتر است زمانی که خاک تا عمق ۱۰ سانتی‌متری خشک شد، آبیاری شوند تا به رشد ریشه‌ها کمک کنند. از نظر رطوبت هوا، با وجود اینکه این درخت به مناطق گرمسیری تعلق دارد، اما برای تولید میوه‌ها نیاز به هوای کم رطوبت دارد. اگر در زمان رسیدن میوه‌ها، هوا مرطوب باشد، کیفیت میوه‌ها کاهش پیدا می‌کند، اما این موضوع مانع از باردهی نخواهد شد.
نور مورد نیاز
درخت تمبر هندی باید در محلی کاشته شود که حداقل ۶ تا ۸ ساعت نور مستقیم آفتاب دریافت کند. کمبود نور می‌تواند باعث ریزش میوه‌های جوان و گل‌ها شده و حتی ممکن است باعث عدم گلدهی درخت شود.
روش کاشت و تکثیر درخت تمبر هندی
تکثیر از طریق بذر
برای تکثیر می‌توان از بذرهای این گیاه استفاده کرد. بذرها باید زمانی برداشت شوند که میوه‌ها به خوبی رسیده باشند. وقتی میوه‌ها رسیده‌اند، اگر با ناخن روی آنها خراش دهیم، قسمت زیرین باید قهوه‌ای رنگ باشد.
برای اینکه بذرها جوانه بزنند، ابتدا باید آنها را تمیز کرده و سپس به مدت یک شب در آب گرم (نه جوش!) قرار دهید. بعد از آن، بذرها را به عمق ۱۲ میلی‌متری در خاک مناسب بکارید. دمای ایده‌آل برای جوانه‌زنی بذرها ۲۳ درجه سانتی‌گراد است. تا زمانی که جوانه‌ها بیرون بیایند، خاک را مرطوب نگه دارید و بعد از آن هفته‌ای یک بار آب برای گیاه کافی است. جوانه‌زنی بین ۲ تا ۸ هفته طول می‌کشد. درخت‌های جوان را در برابر سرما محافظت کنید و در زمستان آنها را در خانه نگه دارید. هر سه ماه یک بار در طول فصل رشد از یک کود NPK 6-6-3 برای درختان جوان استفاده کنید. درختان بالغ معمولاً به کود احتیاج ندارند ولی گاهی می‌توان از کود NPK 8-3-9 برای آنها استفاده کرد.
برای کاشت، یک گلدان با سوراخ‌هایی در ته آن برای خروج آب اضافه انتخاب کنید. داخل آن دو سوم کوکوپیت و یک سوم پیت ماسه بریزید و مخلوط کنید. سپس دانه‌ها را با فاصله‌ای چند سانتی‌متری از هم بکارید و بذرها را بیش از حد در عمق خاک نکارید؛ فقط به اندازه دو برابر اندازه بذر.
تکثیر از طریق پیوند
روش دیگری برای تکثیر این گیاه پیوند زنی است. برای این کار، یک پایه از بذرها تهیه می‌شود و بعد از اینکه گیاه جوان به قطر ۸ میلی‌متر تا یک سانتی‌متر رسید، پیوندهایی از درختان با میوه‌های با کیفیت بر روی پایه پیوند زده می‌شود. پیوندک‌ها معمولاً به شکل شاخه‌هایی ۸ تا ۱۵ سانتی‌متر هستند که جوانه دارند. یکی از روش‌های مرسوم پیوند زنی، پیوند اسکنه‌ای است. همچنین می‌توان از قلمه‌های چوب نرم یا چوب نیمه سخت این گیاه نیز برای تکثیر استفاده کرد که قلمه‌ها باید به طول حداقل ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متر باشند و با محیط رطوبتی مناسب نگهداری شوند.
“`
ریشه زایی درخت تمبر هندی معمولاً ضعیف است. دمای مناسب برای این کار بین ۲۰ تا ۲۲ درجه سانتی‌گراد می‌باشد و در شرایط مناسب می‌توان انتظار داشت که ریشه زایی بین ۴ تا ۶ هفته طول بکشد.
هرس درخت تمبر هندی
گاهی اوقات برای جلوگیری از شلوغی بیش از حد شاخ و برگ‌ها، نیاز داریم تا برخی از آنها را قطع کنیم. باید دقت کرد که در هر بار هرس، نباید بیشتر از ۳۰ درصد از کل شاخ و برگ‌های درخت را قطع کرد.
خواص درمانی و کاربردهای درخت تمبر هندی
- میوه نارس تمبر هندی دارای گوشتی سبز و بسیار ترش است که بیشتر به عنوان چاشنی و برای ترش کردن غذاها استفاده می‌شود.
- تمبر هندی رسیده که شیرین‌تر است، در بسیاری از مناطق به عنوان میوه مصرف می‌شود.
- همچنین برای تهیه دسر، مربا، شربت، بستنی، آب‌میوه و سایر نوشیدنی‌ها استفاده می‌شود.
- تمبر هندی نه تنها به عنوان میوه، بلکه گل‌ها و برگ‌های آن هم در پخت غذا مورد استفاده قرار می‌گیرند، به ویژه در هند.
- این میوه به عنوان یک مسهل طبیعی شناخته می‌شود. همچنین در برخی از مناطق آسیای شرقی و آفریقا برای درمان گلودرد، ناراحتی‌های گوارشی، درد بدن و به عنوان تمیزکننده صورت به کار می‌رود.
- گوشت میوه شامل مقادیر کمی قند و پکتین می‌باشد و دارای اسیدهای سیتریک، مالیک، تارتارت و پتاسیم است. در پوست درخت تمبر هندی نیز مقداری تانن وجود دارد.
- شاخه‌های جوان و سبز این درخت حاوی ویتامین‌های گروه B هستند.
- تمبر هندی برای افرادی که ریه و طحال ضعیف دارند مناسب نیست و ممکن است برای آنها مشکل ایجاد کند. این افراد بهتر است تمبر هندی را با کتیرا یا خشخاش مصرف کنند.
بیشتر بخوانید:
