روماتولوژیست کیست و چه وظایفی دارد؟ (2 نکته مهم)

اگر کسی در مفاصل خود درد یا سفتی مداوم احساس کند، ممکن است به مشاوره با یک پزشک روماتولوژی نیاز داشته باشد.
در این مقاله، درباره‌ی نقش روماتولوژیست‌ها، بیماری‌هایی که درمان می‌کنند، اقداماتی که انجام می‌دهند و اینکه چرا ممکن است کسی به آن‌ها مراجعه کند، صحبت خواهیم کرد.

روماتولوژیست کیست؟

روماتولوژیست‌ها به افرادی که با بیماری‌های مربوط به استخوان‌ها و مفاصل مواجه‌اند کمک می‌کنند.
این پزشکان به طور خاص در شناسایی و درمان بیماری‌هایی که تاثیر منفی بر مفاصل، تاندون‌ها، رباط‌ها، استخوان‌ها و عضلات دارند، تخصص دارند.
روماتولوژیست‌ها بیماری‌های اسکلتی عضلانی را شناسایی و درمان می‌کنند، اما خودشان جراحی انجام نمی‌دهند.
قبل از شروع درمان این بیماری‌ها، طبق قوانین کالج روماتولوژی آمریکا، روماتولوژیست‌ها باید تحصیلات و آموزش‌های زیر را کامل کنند:

فارغ‌التحصیلی از یک دانشگاه پزشکی
گذراندن دوره‌ی دستیاری
شرکت در فلوشیپ روماتولوژی

پس از اتمام فلوشیپ روماتولوژی، پزشک باید یک آزمون تخصصی را بگذراند تا مجوز تخصص روماتولوژی را بدست آورد. روماتولوژیست‌ها همچنین باید در طول حرفه‌ی خود به طور مداوم آموزش ببینند.

رشته‌های فوق تخصصی در روماتولوژی شامل موارد زیر است:

بیماری‌های خودایمنی و التهابی
بیماری‌های مفصلی غیرالتهابی و حادشوندگی
بیماری‌های بافت نرم
دردهای مزمن
اختلالات متابولیکی که بر استخوان تاثیر می‌گذارند
بیماری‌های روماتیسمی در بچه‌ها یا جوانان

روماتولوژیست‌ها چه بیماری‌هایی را تشخیص و درمان می‌کنند؟

روماتولوژیست‌ها می‌توانند بیماری‌های خودایمنی و التهابی را که بر مفاصل، تاندون‌ها، رباط‌ها، استخوان‌ها، عضلات و عروق خونی (واسکولیت) تاثیر می‌گذارند، درمان کنند.

این بیماری‌ها شامل موارد زیر است:

آرتروز التهابی در زانوها، لگن یا شانه‌ها
التهاب تاندون‌ها (تاندونیت)
روماتیسم مفصلی (آرتریت روماتوئید)
استئوآرتریت
آرتروز پسوریاتیک
لوپوس اریماتوز سیستمیک (لوپوس)
بورسیت
آرتریت با سلول‌های غول آسا
بیماری به‌جت
اسکلرودرمی
آرتریت گیجگاهی (پلی میالژی روماتیکا)
پلی میوزیت
درماتومیوزیت
بیماری پاژه
روماتیسم ستون فقرات (اسپوندیلیت آنکیلوزان)
سندروم رایتر
آرتروپاتی واکنشی (که ناشی از اختلالات روده، بیماری‌های پوستی یا عفونت‌ها است)
نقرس
سندروم شوگرن
آرتروز ایدیوپاتیک جوانان
سارکوئیدوز

روماتولوژیست‌ها چه اقداماتی انجام می‌دهند؟

روماتولوژیست‌ها آزمایش‌ها و معاینه‌هایی را انجام می‌دهند که به آن‌ها در شناسایی و درمان بیماری‌های روماتیسمی کمک می‌کند.

این اقدامات شامل موارد زیر است:

معاینات فیزیکی

روماتولوژیست معمولاً زمانی که فردی را برای اولین بار می‌بیند یا می‌خواهد اثرات یک برنامه‌ی درمانی را بررسی کند، یک معاینه‌ی فیزیکی کامل انجام می‌دهد.
در طول معاینه، وضعیت کلی健康 فرد از طریق بررسی ضربان قلب، گوش دادن به صدای قلب و ریه و لمس گره‌های لنفی ارزیابی می‌شود.
روماتولوژیست وقت بیشتری را برای معاینه‌ی نواحی‌ای که فرد در آن‌ها احساس درد یا سفتی می‌کند، صرف می‌کند. ممکن است از فرد بخواهد که آن نواحی را خم کرده، بچرخاند یا منقبض کند. همچنین، مفاصل هر دو طرف بدن را برای مقایسه‌ی اندازه، شدت التهاب، دامنه‌ی حرکتی و عملکرد بررسی می‌کند.

برخی افراد مبتلا به آرتروز ممکن است درد و سفتی را در یک یا چند مفصل در یک سمت بدن خود تجربه کنند در حالی که دیگران ممکن است این علائم را در یک یا چند مفصل در هر دو سمت بدن حس کنند.
روماتولوژیست همچنین تاریخچه پزشکی فرد، بیماری‌های فعلی و سوابق خانوادگی او را در یک مصاحبه‌ی جامع بررسی می‌کند.

تست‌های تشخیصی

روماتولوژیست‌ها به تشخیص بیماری‌های التهابی سیستمیک و بیماری‌های مربوط به استخوان و مفاصل کمک می‌کنند. آن‌ها از تست‌های مختلفی برای شناسایی علت علائم استفاده می‌کنند.

برخی از علل ممکن炎ت …
“““html

عبارتند از:

– قرار گرفتن در معرض مواد محیطی
– ژنتیک
– عفونت‌ها
– بیماری‌های خودایمنی
– متابولیسم ناهنجار اوریک اسید

روماتولوژیست می‌تواند بیماری‌هایی را که باعث از دست رفتن استخوان یا غضروف می‌شوند، مانند پوکی استخوان یا استئوآرتریت، تشخیص دهد.

تست‌های تصویربرداری

روماتولوژیست برای بررسی آسیب‌دیدگی‌های مفصلی ممکن است از تست‌های تصویربرداری استفاده کند.
پزشک عمومی یا روماتولوژیست می‌توانند از روش‌های مختلف تصویربرداری برای پی بردن به علائم آسیب مفصل استفاده کنند. برخی از این تست‌ها عبارتند از:

– ایکس ری
– سونوگرافی
– ام آر آی
– سی تی اسکن

تست‌های آزمایشگاهی

تست‌های آزمایشگاهی شامل جمع‌آوری نمونه‌های خون، ادرار یا مایع مفصلی و ارسال آنها به آزمایشگاه برای بررسی بیشتر است.
روماتولوژیست می‌تواند با استفاده از نتایج این تست‌ها، نشانگرهای ژنتیکی که ممکن است خطر ابتلا به بیماری‌های خودایمنی یا التهابی خاص را افزایش دهد، بررسی کند.

برای مثال، طبق بررسی‌های کالج روماتولوژی آمریکا، حدود ۶۰ تا ۷۰ درصد افرادی که آرتریت روماتوئید دارند و نژاد اروپایی هستند، ژنی به نام HLA_DR4 دارند که به سیستم ایمنی مربوط می‌شود.
در سال‌های اخیر، محققان نشانگرهای ژنتیکی دیگری مانند HLA_B27، ARTS1 و IL23R مرتبط با اسپوندیلیت آنکیلوزان (آرتروز ستون فقرات) را نیز کشف کرده‌اند.

درمان بیماری‌های روماتیسمی

روماتولوژیست‌ها می‌توانند برای بسیاری از بیماری‌های روماتیسمی درمان‌هایی پیشنهاد دهند و در موضوعات مختلف مشاوره کنند.

درمان‌هایی که روماتولوژیست‌ها ممکن است پیشنهاد دهند عبارتند از:

تزریق یا آسپیراسیون مفصلی

روماتولوژیست می‌تواند با تزریق داروهای ضدالتهاب به داخل مفصل یا از طریق آسپیراسیون مفصل، التهاب و درد را کاهش دهد.
در طول آسپیراسیون، روماتولوژیست با استفاده از سوزن مایع اضافی داخل مفصل را خارج می‌کند. همچنین از این روش برای کاهش ورم و درد مفصل و تجزیه و تحلیل مایع مفصلی به عنوان بخشی از تشخیص استفاده می‌شود.

داروها

روماتولوژیست ممکن است داروهای ضد روماتیسمی تجویز کند که عملکرد سیستم ایمنی را کاهش می‌دهد یا پیشرفت بیماری روماتیسمی را به تعویق می‌اندازد.
داروهای غیراستروئیدی ضدالتهابی، مانند ایپوبروفن، ناپروکسن و آسپرین، می‌توانند به کاهش التهاب و درد مفاصل کمک کنند.

در طول یک ویزیت عادی، انتظار چه چیزهایی را باید داشته باشید

یک ویزیت معمولی با روماتولوژیست بسته به نوع مشکل بیمار ممکن است متفاوت باشد. یک ملاقات استاندارد ممکن است شامل اقدامات زیر باشد:

– بررسی سوابق پزشکی و نتایج تست‌های قبلی
– انجام معاینه جسمی برای بررسی نشانه‌های التهاب
– معاینه دقیق مفاصل، عضلات یا استخوان‌هایی که درد، سفتی یا تورم دارند
– درخواست آزمایش خون یا دیگر تست‌های تصویربرداری مثل ام آر آی یا ایکس ری
– ارایه توصیه‌های درمانی یا انتظار برای دریافت نتایج تست‌ها قبل از تجویز داروها یا فیزیوتراپی

چه زمانی باید به متخصص روماتولوژی مراجعه کرد؟

اگر درد یا سفتی مفاصل طولانی مدت باشد، پزشک ممکن است شما را به روماتولوژیست ارجاع دهد.
بسیاری از افراد گاه و بیگاه درد مفاصل و عضلات دارند. اما اگر کسی متوجه شد که درد یا سفتی او بهبود نمی‌یابد، باید به یک روماتولوژیست مراجعه کند.

“`طول چند هفته ممکن است افراد تصمیم بگیرند که به پزشک عمومی خود مراجعه کنند. پزشک عمومی علائم بیمار را بررسی کرده و مشخص می‌کند که آیا نیاز است فرد به متخصص روماتولوژی ارجاع داده شود یا نه. پزشک عمومی در شرایط زیر، فرد را به روماتولوژیست ارجاع می‌دهد:

– اگر پزشک مشکوک به وجود یک بیماری التهابی سیستمیک در فرد باشد و بخواهد نظر دیگری بگیرد.
– اگر فرد علائم روماتیسم داشته و سابقه خانوادگی بیماری‌های روماتیسمی وجود داشته باشد.
– اگر علائم فرد بعد از درمان بهتر شود، اما با قطع دارو دوباره برگردد.
– اگر علائم فرد به درمان پاسخ ندهد یا در طول زمان بدتر شود.
– اگر فرد دچار عوارض غیرمنتظره مانند تب غیرقابل توضیح، کهیر یا کسالت شود.
– اگر نتایج تست‌های آزمایشگاهی فرد غیرمعمول باشد.

روماتولوژیست‌ها پزشکانی هستند که در تشخیص و درمان بیماری‌های روماتیسمی، مانند آرتروز و بیماری‌های خودایمنی، تخصص دارند. مرکز کنترل و پیش‌گیری از بیماری‌ها (CDC) گزارش کرده که بین سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵، ۵۴.۴ میلیون بزرگسال در ایالات متحده به نوعی آرتروز مبتلا شده‌اند. شیوع این بیماری در زنان (۲۳.۵%) بیشتر از مردان (۱۸.۱%) است و با افزایش سن، احتمال بروز این بیماری نیز افزایش می‌یابد.

روماتولوژیست‌ها می‌توانند بیماری‌های روماتیسمی را با گرفتن یک سابقه‌ی پزشکی دقیق، انجام یک معاینه‌ی فیزیکی کامل و بررسی نتایج تست‌های آزمایشگاهی و تصویربرداری تشخیص دهند. این پزشکان همچنین قادر به انجام انواع مختلفی از اعمال سرپایی، از جمله پونکسیون کمری، تزریق داخل بورس و آسپیراسیون مفصلی برای کمک به تشخیص و درمان بیماری‌های مفاصل هستند.