زنده زایی در گیاهان چیست و چه کاربردی دارد؟ (2 نکته مهم)

زنده زایی در گیاهان
زنده زایی در گیاهان یعنی جوانه زدن بذر یا پیاز در حالتی که هنوز به گیاه مادر چسبیدهاند. این اتفاق زمانی میافتد که تعادل هورمونی دانه، که هنوز روی گیاه مادری است، به هم میخورد و خواب دانه شکسته میشود و سپس جوانه میزند.
این روش میتواند به احیای گیاهان آسیب دیده یا مرده کمک کند.
همچنین از این روش میتوان برای تولید گیاهان جدید با استفاده از کشت بافت استفاده کرد.
روش زنده زایی در گیاهان بر پایه قابلیت گیاهان برای تولید سلولهای جدید از راه تقسیم سلولی است. این فرآیند به طور طبیعی در گیاهان در حال رشد اتفاق میافتد، اما میتوان آن را در آزمایشگاه هم تحریک کرد.
روش زنده زایی در گیاهان
روش زنده زایی در گیاهان عموماً شامل مراحل زیر است:
تهیه سلولهای زنده
اولین مرحله این است که سلولهای زنده و سالم از گیاه تهیه کنیم. این سلولها میتوانند از برگ، ساقه، ریشه یا حتی از دانه گیاه گرفته شوند.
کاشت سلولها
سلولهای زنده در محیط کشت مخصوصی قرار میگیرند. این محیط کشت مواد مغذی و هورمونهایی دارد که به رشد و تقسیم سلولها کمک میکند.
تولید گیاه جدید
با تقسیم سلولها، بافتهای جدیدی شکل میگیرد که در نهایت به یک گیاه کامل تبدیل میشود.
انواع روش زنده زایی در گیاهان
روش زنده زایی به روشهای مختلفی انجام میشود. برخی از این روشها عبارتند از:
کشت بافت
در این روش، سلولهای گیاه از یک گیاه سالم گرفته میشوند و در محیط کشت قرار میگیرند. با تقسیم سلولها، بافتهای جدید شکل میگیرند که در نهایت به یک گیاه کامل تبدیل میشوند.
تکثیر جنین
در این روش، جنین گیاه از یک گیاه سالم جدا شده و در محیط کشت قرار میگیرد. جنین با رشد و توسعه به یک گیاه کامل تبدیل میشود.
تکثیر از طریق سلولهای بنیادی
در این روش، سلولهای بنیادی گیاه از یک گیاه سالم جدا شده و در محیط کشت قرار میگیرند. سلولهای بنیادی میتوانند به هر نوع سلول گیاهی تبدیل شوند، بنابراین میتوان از آنها برای تولید گیاهان جدید با ویژگیهای خاص استفاده کرد.
مزایا و معایب زنده زایی در گیاهان
مزایا
این روش میتواند به احیای گیاهان آسیب دیده یا مرده کمک کند.
با این روش میتوان گیاهان جدید با ویژگیهای خاص تولید کرد.
این روش سریعتر و کارآمدتر از روشهای سنتی تولید گیاهان است.
معایب
این روش ممکن است هزینهبر باشد.
همچنین ممکن است همیشه موفق نباشد.