سرزمین لی لی پوت ها کجای ایران است ؟ (+ تصاویر)

شهر لی لی پوت ایران کجاست؟

شاید وقتی بفهمید که ایران جایی شبیه به سرزمین افسانه‌ای لی لی پوت دارد، شگفت‌زده شوید. این مکان روستای ماخونیک است که در اطراف شهرستان سربیشه واقع شده و به دلیل قد کوتاه ساکنانش به لی لی پوت مشهور است. اما ماخونیک به خاطر ویژگی‌های دیگرش نیز شناخته شده است.

روستای ماخونیک یکی از شگفت‌انگیزترین روستاهای ایران است و به عنوان روستای آدم‌های کوتوله‌ها شناخته می‌شود.

ماخونیک، شهر لی لی پوت ایران

این منطقه به خاطر قد کوتاه بودن بیشتر ساکنانش به لی لی پوت ایران معروف شده است. ماخونیک یکی از هفت روستای شگفت‌انگیز در جهان به شمار می‌آید. شهرت این روستا بیشتر به دلیل زنان و مردان کوتاه قامت آن است که شب‌ها زیر سقف‌های کوتاه‌تر از خانه‌های معمولی خواب می‌روند و صبح‌ها از درها و چهارچوب‌های کوچک‌تر بیرون می‌روند تا به کارهایی مثل کار در معدن، چرا دادن دام‌ها یا کشاورزی بپردازند.

این سرزمین لی لی پوت‌های ایران، دارای دوازده آبادی اطرافش، یکی از منحصر به فردترین روستاهای ایران است. ساکنان آن، بیماری کوتاه‌قدی را به صورت وراثتی از اجدادشان به ارث برده‌اند. حالا به دلیل ساخت خانه بهداشت در روستا، قد بچه‌های ماخونیک کمی بلندتر شده اما هنوز هم نشانه‌هایی از زندگی مینیاتوری اجداد در این روستا دیده می‌شود.

روستای ماخونیک کجاست؟

این روستا در استان خراسان جنوبی، در بخش سربیشه و نزدیک مرز ایران و افغانستان واقع شده است. جالب است بدانید که فاصله این روستا تا کشور افغانستان تنها نیم ساعت است.

فاصله بیرجند تا روستای ماخونیک

این روستای شگفت‌انگیز حدود 142 کیلومتر از بیرجند فاصله دارد.

ماخونیک در دامنه یک تپه قرار دارد و خانه‌های آن به هم فشرده و کوتاه هستند که در گودی زمین ساخته شده‌اند. کف خانه‌ها حدود یک متر از سطح زمین پایین‌تر است و برای ورود به خانه‌ها باید کمر را خم کنید و از درهای کوچک عبور کنید. سپس باید یکی دو پله را بالا بروید تا به داخل خانه برسید. اما معماری ماخونیک فقط به خانه‌های خشت و گلی محدود نمی‌شود؛ سال‌هاست که خانه‌های آجری جدید نیز به این روستا افزوده شده و چهره‌ای جدید به آن بخشیده‌اند.

امروزه گردشگران زیادی از داخل و خارج کشور به این روستا سفر می‌کنند و ماخونیک به یکی از مقاصد گردشگری در خراسان جنوبی تبدیل شده است.

مردم روستای ماخونیک

ساکنان این روستاها از نظر مذهب، شیوه زندگی و شرایط اجتماعی شباهت‌های زیادی دارند و بیشتر آن‌ها خود را از روستای ماخونیک می‌دانند. در برخی اسناد قدیمی که به ۳۰۰ سال پیش برمی‌گردند، از روستا با نام “مادخنیک” یاد شده که شامل دو کلمه «ماد» و «خنیک» است. “ماد” در زبان باستان به معنی ماه و یکی از معانی آن شهر است و به همین دلیل نام این روستا “ماخونیک” شده است. متاسفانه اطلاعات تاریخی مکتوب زیادی درباره این روستا وجود ندارد و فقط “کلنل چارلز ادوار دبیت” در کتاب سفرنامه‌اش در دوره ناصرالدین شاه به توصیف منطقه ماخونیک اشاره کرده است.

شگفتی‌های رسوم مردم ماخونیک

جالب است بدانید که برخی از سنت‌های مردم این روستا بسیار خاص هستند. آن‌ها تا 50 سال پیش چای نمی‌نوشیدند، شکار نمی‌کردند و حتی گوشت نمی‌خوردند و هنوز هم سیگار نمی‌کشند.

مردم ماخونیک این کارها را گناه می‌دانستند و ورود تلویزیون به این روستا به معنی ورود شیطان تلقی می‌شد. آن‌ها تا چند سال پیش به تلویزیون می‌گفتند شیطان و اجازه نمی‌دادند کودکان به تماشای تلویزیون بنشینند.

بر اساس مستندات، ساکنان این روستا ابتدا دامدار و عشایر بوده‌اند و در دوران‌های بعدی در منطقه ماخونیک، به ویژه در روستای ماخونیک سکونت کرده‌اند. وجود سنگ نگاره‌ای در نزدیکی قنات ماخونیک که شامل نقش‌های باستانی چوپانان است، شاهدی بر قدمت زندگی در ماخونیک است.

از آثار تاریخی ماخونیک می‌توان به سنگ سیاه (سنگ نگاره)، بنای برج و قلعه، برج گل انجیر، و منزل سرگردونی اشاره کرد.