سرطان کیسه صفرا چه علائمی دارد؟ (2 نکته مهم)

چگونگی تشخیص سرطان کیسه صفرا

سرطان کیسه صفرا خیلی نادر است و انواع مختلفی دارد. بیشتر از 85 درصد سرطان های کیسه صفرا از نوع آدنوکارسینوما هستند، که به معنی این است که این سرطان از سلول های غددی که کیسه صفرا را پوشش می‌دهند شروع می‌شود.

اگر سرطان در سلول های دیواره کیسه صفرا ایجاد شود، به آن سرطان سلول سنگفرشی گفته می‌شود. این نوع سرطان بیشتر در زنان نسبت به مردان مشاهده می‌شود و حدود 7 نفر از 10 نفر که به این بیماری مبتلا می‌شوند، زن هستند. همچنین، این سرطان در افراد مسن، به ویژه کسانی که بالای 70 سال سن دارند، شایع‌تر است.

علت سرطان کیسه صفرا

اگرچه علت دقیق این بیماری مشخص نیست، اما پزشکان معتقدند که جهش در DNA سلول‌های سالم کیسه صفرا ممکن است عامل بروز این سرطان باشد. این جهش باعث می‌شود که سلول‌ها به طور نامنظم رشد کنند و همچنان زنده بمانند. تجمع این سلول‌ها منجر به تشکیل تومور می‌شود و ممکن است به سایر قسمت‌های بدن پراکنده گردد.

نشانه های سرطان کیسه صفرا

در مراحل اولیه، سرطان کیسه صفرا معمولاً هیچ علامتی ندارد. به همین دلیل، ممکن است در مراحل پیشرفته‌تر تشخیص داده شود. نشانه‌هایی که در مراحل بعدی ممکن است بروز کنند شامل موارد زیر هستند:

• درد در ناحیه شکم
• حس بیماری یا تهوع
• یرقان، یعنی زرد شدن پوست و سفیدی چشم

این علائم می‌تواند به بیماری‌های دیگری غیر از سرطان کیسه صفرا نیز مربوط باشد. با این حال، اگر شما این نشانه‌ها را دارید، باید به پزشک مراجعه کنید. سایر علائم ممکن شامل کاهش اشتها، کاهش وزن غیرقابل توضیح و تورم شکم است.

معاینه فیزیکی برای تشخیص سرطان کیسه صفرا

اگر شما هر علامت یا نشانه‌ای دارید که نشان‌دهنده احتمال وجود سرطان کیسه صفرا باشد، باید به دکتر جراح عمومی مراجعه کنید تا تاریخچه کامل پزشکی شما را بررسی کند و عوامل خطر را چک کند.

پزشک شما یک معاینه سریع برای بررسی نشانه‌های سرطان کیسه صفرا و مشکلات سلامتی دیگر انجام می‌دهد. این معاینه بیشتر بر روی شکم متمرکز خواهد بود تا هرگونه توده، حساسیت به لمس و یا تجمع مایع را بررسی کند. همچنین پوست و سفیدی چشم شما به منظور مشاهده یرقان بررسی می‌شود. گاهی اوقات، سرطان کیسه صفرا می‌تواند به غدد لنفاوی گسترش یابد که ممکن است توده‌هایی در زیر پوست ایجاد کند و غدد لنفاوی بالای ترقوه و در مکان‌های دیگر نیز باید به دقت بررسی شوند.

اگر نشانه‌ها یا معاینه فیزیکی نشان دهد که شما ممکن است سرطان کیسه صفرا داشته باشید، آزمایش‌های دیگری انجام خواهد شد. این آزمایش‌ها ممکن است شامل آزمایش‌های آزمایشگاهی، تصویربرداری، و روش‌های دیگر باشد.

تست های عملکرد کبد و کیسه صفرا

پزشک ممکن است یک آزمایش خون برای اندازه‌گیری سطح بیلی روبین درخواست کند. بیلی روبین ماده‌ای شیمیایی با رنگ زرد است که در شرایط خاصی ممکن است در خون افزایش یابد. بالا بودن بیلی روبین می‌تواند نشان‌دهنده مشکلات کیسه صفرا، مجاری صفراوی یا کبد باشد.

پزشک همچنین ممکن است آزمایش‌های خون دیگری مانند آلبومین، آلکالن فسفاتاز، AST، ALT، GGT را سفارش دهد. اگر شما بیماری‌های کبد، مجرای صفراوی یا کیسه صفرا داشته باشید، نتایج این تست‌ها ممکن است غیرطبیعی باشند و به آنها تست‌های عملکرد کبد گفته می‌شود.

• CEA و CA 19-9 نشان‌دهنده تومور هستند (پروتئین‌های موجود در خون که در صورت وجود برخی سرطان‌ها افزایش می‌یابند). سطح بالای این پروتئین‌ها اغلب (اما نه همیشه)
  “`
  
  • در افرادی که به سرطان کیسه صفرا مبتلا هستند، معمولاً مارکرهای خاص فقط زمانی بالا هستند که سرطان در مراحل پیشرفته قرار دارد.
  • این مارکرها تنها به سرطان کیسه صفرا محدود نیستند و می‌توانند در سرطان‌ها و مشکلات پزشکی دیگر نیز بالا باشند. بنابراین، این آزمایش‌ها همیشه مفید می‌توانند باشند.
  • آزمایشات تصویربرداری از ابزارهای مختلفی مانند اشعه ایکس، میدان مغناطیسی، و امواج صوتی استفاده می‌کنند تا تصویرهایی از داخل بدن تهیه کنند. این آزمایشات در موارد زیر انجام می‌شود:
  • برای بررسی نواحی مشکوکی که ممکن است دچار سرطان باشند.
  • برای راهنمایی پزشک به منظور بیوپسی از ناحیه مشکوک و گرفتن نمونه.
  • برای کمک به هدایت برخی از درمان‌ها.
  • و یا برای پیگیری نشانه‌های بازگشت سرطان پس از درمان.

  سونوگرافی شکم

  وقتی افراد علائمی مانند زردی یا درد در قسمت بالای راست شکم دارند که می‌تواند ناشی از مشکلات کیسه صفرا باشد، معمولاً سونوگرافی شکم انجام می‌دهند.

  اندوسکوپی یا سونوگرافی لاپاروسکوپی

  در این روش، پزشک ترانسدیوسر اولتراسوند را به درون بدن و نزدیک کیسه صفرا قرار می‌دهد تا تصاویر دقیقی را به یک لوله باریک منتقل کند و پزشک بتواند آن‌ها را مشاهده کند.

  

  سی تی اسکن (CT) اسکن

  سی تی اسکن با استفاده از اشعه ایکس تصاویر مقطعی از بدنتان می‌سازد. به جای این که فقط یک تصویر گرفته شود، اسکنر CT دور شما می‌چرخد و تصاویر را ثبت می‌کند و پس از آن کامپیوتر تصاویری را از نقاط مختلف بدن تولید می‌کند.

  قبل از انجام این آزمایش شاید از شما خواسته شود که مقداری مایعی به نام حاجب خوراکی بنوشید تا نقاط خاصی در روده بهتر دیده شوند. همچنین ممکن است ماده حاجب به صورت تزریق وریدی انجام شود تا کلیت بدن شما بهتر به نمایش درآید.

  سی تی اسکن برای تشخیص سرطان کیسه صفرا چندین کاربرد دارد

  این آزمایش می‌تواند به شناسایی تومور در منطقه و تعیین مرحله سرطان (میزان گسترش تومور) کمک کند.

  سی تی اسکن می‌تواند نشان دهد آیا تومور به اعضای کیسه صفرا (به ویژه کبد) و همچنین غدد لنفاوی و اعضای دور سرایت کرده است. یک نوع از سی تی به نام سی تی آنژیوگرافی می‌تواند برای بررسی رگ‌های خونی نزدیک به کیسه صفرا انجام شود و در صورت نیاز به عمل جراحی کمک کننده باشد.

  تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)

  مانند سی تی اسکن، اسکن MRI تصاویر دقیقی از بافت نرم بدن ارائه می‌دهد، اما به جای اشعه ایکس از امواج رادیویی و آهن ربای قوی استفاده می‌کند. قبل از انجام این اسکن، ممکن است ماده کنتراستی به نام گادولینیوم به داخل ورید شما تزریق شود تا جزئیات بهتری را نشان دهد.

  همچنین نوع خاصی از اسکن MRI ممکن است برای افرادی که ممکن است سرطان کیسه صفرا داشته باشند، کاربرد داشته باشد. MR کلانژیوپانکراتوگرافی (MRCP) برای بررسی مجاری صفراوی استفاده می‌شود.

  کولانژیوگرافی

  MR آنژیوگرافی (MRA) که برای بررسی رگ‌های خونی استفاده می‌شود.

  cholangiogram آزمون تصویربرداری است که برای شناسایی مسدودیت مجاری صفراوی کاربرد دارد و نشان می‌دهد که آیا تومور باعث انسداد مجرا شده است یا خیر.

  کلانژیوپانکراتوگرافی رزونانس مغناطیسی (MRCP)

  این روش غیرپ invasively است که تصاویر مجاری صفراوی را با استفاده از دستگاه مشابهی بدون نیاز به ماده حاجب تهیه می‌کند و تهاجمی نیست.

  رتروگرادکلانژیوپانکراتوگرافی

  اندوسکوپی (ERCP)

  در این روش، یک پزشک یک لوله نرم و بلند به نام آندوسکوپ را از طریق گلو وارد می‌کند تا به مری و معده برسد و سپس به اولین بخش روده کوچک می‌رود. یک لوله کوچک به نام کاتتر از انتهای آندوسکوپ خارج می‌شود و به مجرای صفراوی مشترک وارد می‌گردد. مقدار کمی ماده حاجب از طریق این لوله تزریق می‌شود تا به نمایش مجرای صفراوی و پانکراس کمک کند، این تصاویر می‌توانند تنگی یا مسدود شدن مجاری را نشان دهند.

  این آزمایش از MRCP کمی تهاجمی‌تر است، اما یکی از مزیت‌های آن این است که پزشک می‌تواند نمونه‌ای از سلول یا مایع را زیر میکروسکوپ بررسی کند.

  کولانژیوگرافی ترانس هپاتیک از راه پوست (PTC)

  در این روش، پزشک یک سوزن نازک و توخالی را از طریق پوست شکم به یک مجرای صفراوی در کبد وارد می‌کند. سپس رنگ کنتراست از طریق سوزن تزریق می‌شود و پس از آن اشعه ایکس تهیه می‌گردد.

  آنژیوگرافی

  برای این آزمایش، مقداری از ماده حاجب به داخل شریان تزریق می‌شود و تصویر رگ‌های خونی با اشعه ایکس گرفته می‌شود. این بررسی نشان می‌دهد که آیا جریان خون تحت تأثیر تومور یا رگ‌های خونی غیر طبیعی در ناحیه مسدود شده است یا خیر. همچنین، این روش می‌تواند نشان دهد که آیا سرطان کیسه صفرا از طریق دیواره رگ‌های خونی خاصی رشد کرده‌است. این اطلاعات به جراحان کمک می‌کند تا تصمیم بگیرند که آیا می‌توانند سرطان را بر‌دارند یا نه.

  لاپاراسکوپی

  لاپاراسکوپی نوعی عمل جراحی جزئی است که در آن پزشک با استفاده از یک لوله نازک مجهز به نور و دوربین از طریق یک برش کوچک در شکم به کیسه صفرا، کبد و سایر ارگان‌ها نگاه می‌کند. این روش در اتاق عمل و تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود.

  بیوپسی

  در بیوپسی، پزشک نمونه‌ای از بافت را جدا می‌کند تا در زیر میکروسکوپ بررسی شود که آیا سرطان (یا بیماری‌های دیگر) وجود دارد یا خیر. برای تشخیص بسیاری از انواع سرطان، بیوپسی لازم است. همچنین، بیوپسی به یافتن میزان گسترش سرطان کمک می‌کند که برای تعیین بهترین گزینه‌های درمان بسیار مهم است.

  اما همیشه نمی‌توان بیوپسی را قبل از عمل جراحی برای برداشتن تومور کیسه صفرا انجام داد. پزشکان اغلب نگران هستند که سوزن درون تومور ممکن است باعث انتشار سلول‌های سرطانی به نواحی دیگر شود.

  

  همچنین بخوانید: