سندرم دست بی قرار چیست؟ (2 نکته مهم)
“`html
همه چیز درباره سندرم دست بی قرار
هدف درمان در موارد سندرم دست بی قرار، و همچنین پای بی قرار، کاهش علائم مانند تعداد و شدت آن‌ها است. اگر این علائم کاهش یابند، فرد می‌تواند خواب بهتری داشته باشد. درمان بسته به نیاز هر شخص متفاوت است و باید به عواملی که این وضعیت را تشدید می‌کند توجه کرد.
کمبود آهن یا مشکلات جذب آهن می‌تواند باعث بروز سندرم دست بی قرار شود. زمانی که در مورد کمبود آهن صحبت می‌کنیم، گمان می‌رود که این وضعیت بر تولید دوپامین، پیوند گیرنده‌های دوپامین یا انتقال آن تأثیر منفی می‌گذارد.
تشخیص و درمان سندرم دست بی قرار
سندرم دست بی قرار شبیه به سندرم پای بی قرار است و با احساس سوزش ناخوشایند به ویژه در زمان استراحت همراه است. از این رو، مشکلات در دست‌ها و پاها می‌تواند خواب را مختل کند.
این احساسات ابتدا در دست‌ها رخ می‌دهد و اگر شرایط پیشرفت کند، پاها نیز درگیر می‌شوند. جدا از احساس سوزش و سوزن سوزن شدن، دست‌ها و پاها معمولاً با حسی شبیه به خزیدن چیزی زیر پوست مواجه هستند.
علائم رایج سندرم دست بی قرار
علائم معمول سندرم دست بی قرار شامل موارد زیر است:
- احساس سوزش در زمان استراحت
- احساس نیاز به حرکت دادن دست‌ها
- خارش
- احساس سوزن سوزن شدن در دست‌ها
حرکت دادن دست‌ها می‌تواند احساس راحتی ایجاد کند. این علائم معمولاً زمانی که فرد نشسته یا دراز کشیده است، به ویژه شب‌ها تشدید می‌شود. این وضعیت معمولاً به اختلالات خواب و بی‌خوابی منجر می‌شود.
اگر شب‌ها به خوبی نخوابید، روز بعد احساس کمبود انرژی و توانایی برای انجام کارهای روزمره خواهید کرد. همچنین ممکن است در طول روز احساس سرگیجه کنید.
اگر علائم نه تنها در شب، بلکه در روز نیز بروز کند، این نشان‌دهنده پیشرفت شرایط است. برآوردها نشان می‌دهد که تقریباً 50 درصد از افرادی که دچار سندرم دست بی قرار هستند، به سندرم پای بی قرار نیز مبتلا می‌شوند.
دلایل احتمالی سندرم دست بی قرار
دلیل دقیق وقوع این وضعیت هنوز مشخص نیست. به نظر می‌رسد که تحریک‌پذیری غیرعادی در نخاع یا بخش‌های خاصی از آن به حرکات ناگهانی دست و پای فرد منجر می‌شود.
تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که فعالیت غیرعادی در سیستم دوپامین ممکن است به سندرم دست بی قرار مرتبط باشد.
کمبود آهن یا مشکلات جذب آهن می‌تواند منجر به این سندرم شود. در این حالت، گمان می‌شود که کمبود آهن بر تولید دوپامین تأثیر منفی می‌گذارد. با این حال، هنوز هیچ اختلال عصبی مشخصی در مورد سندرم دست بی قرار شناسایی نشده است.
عوامل تحریک کننده سندرم دست بی قرار
برخی عوامل می‌توانند باعث تشدید سندرم دست بی قرار شوند که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- کمبود خواب که می‌تواند وضعیت را بدتر کند
- مصرف الکل
- کم‌خونی ناشی از کمبود آهن
- نارسایی کلیوی
- دیابت
- اختلالات عصبی
- بیماری پارکینسون
- استفاده از برخی داروها مانند داروهای ضدافسردگی، روان‌پریشی، ضد آلرژی و ضد التهاب
- بارداری، به ویژه در سه ماه آخر بارداری
عوامل موثر در شکل گیری سندرم دست بی قرار
درمان مشکلات زمینه‌ای می‌تواند به بهبود این سندرم کمک کند. گاهی اوقات سندرم دست بی قرار ناشی از بیماری‌های مزمن مانند دیابت، مشکلات کلیوی یا بیماری پارکینسون است. رسیدگی به این بیماری‌ها می‌تواند به کنترل بهتر سندرم کمک کند.
“`
و کنترل خوب می‌تواند علائم سندرم دست بی‌قرار را کاهش دهد.
چگونه سندرم دست بی قرار را مدیریت کنیم؟
هدف از درمان این سندرم، کاهش علائم آن از طریق کم کردن تعداد و شدت بروز آن‌هاست. وقتی که این علائم کمتر شوند، فرد می‌تواند خواب بهتری داشته باشد. روش درمانی بستگی به شرایط هر شخص دارد و می‌تواند متفاوت باشد.
از روش‌های درمانی ممکن برای این سندرم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
معمولاً پزشکان داروهایی مانند دوپامینرژیک را برای درمان سندرم دست بی‌قرار تجویز می‌کنند چون این داروها سطح دوپامین را تنظیم می‌کنند. همچنین داروهایی مثل شبه‌افیونی‌ها و ضد تشنج‌ها نیز می‌توانند تجویز شوند.
باید بر آنچه مصرف می‌کنید نظارت داشته باشید و همچنین مصرف تنباکو، الکل و کافئین را کم کنید. اگر دچار این سندرم هستید، بهتر است بعد از ساعت 6 بعد از ظهر به طور کامل از این مواد پرهیز کنید.
داشتن یک روال منظم خواب می‌تواند به کاهش علائم کمک کند. سعی کنید در ساعت مشخصی به رختخواب بروید و در ساعت معینی بیدار شوید. کارهایتان را به رختخواب نبرید و از تلفن همراه در رختخواب استفاده نکنید.
برای بهبود کیفیت خواب، در اتاقی با دمای مناسب بخوابید. می‌توانید شرایط خواب خود را ثبت کنید تا ببینید الگوی خواب شما چگونه است.
گزینه‌های درمانی سندرم دست بی‌قرار
ماساژ دادن دست‌ها می‌تواند به کاهش علائم کمک کند. در بعضی مواقع، حرکت دادن دست‌ها نیز می‌تواند تسکین‌دهنده باشد، اما علائم معمولاً بعد از توقف حرکت دوباره برمی‌گردند.
استفاده از کمپرس گرم یا سرد بر روی دست‌ها می‌تواند به مدیریت این سندرم کمک کند، با این حال، از کمپرس‌ها برای مدت طولانی استفاده نکنید تا دچار جراحت نشوید.
ورزش منظم و کشش عضلات در طول روز می‌تواند به کنترل و پیشگیری از بروز علائم در شب کمک کند. شما حتی می‌توانید قبل از خواب کشش انجام دهید. دوش یا حمام گرم یا سرد نیز ممکن است برای برخی افراد مفید باشد.
درمان مشکلات زمینه‌ای نیز اهمیت دارد. گاهی اوقات سندرم دست بی‌قرار به خاطر بیماری‌های مزمنی مثل دیابت، مشکلات کلیوی یا بیماری پارکینسون به وجود می‌آید. درمان و کنترل این بیماری‌ها می‌تواند به کاهش علائم سندرم دست بی‌قرار کمک کند.
بیشتر بخوانید :
