سگ نژاد شتلند شیپداگ : محبوب ترین سگ گله در ایران (2 نکته مهم)

آشنایی با سگ نژاد شتلند شیپداگ

سگهای شتلند در بعضی از فصل‌ها، مخصوصاً فصل بهار، موهای زیادی می‌ریزند.
این سگ‌ها از لحاظ جسمی و ذهنی بسیار توانمند هستند و در شرایطی که به هر دو این ویژگی‌ها نیاز باشد، عملکرد خوبی دارند. آن‌ها انرژی بالایی دارند و معمولاً این انرژی را با بازی و فعالیت‌های مختلف تخلیه می‌کنند.
سگ‌های شتلند معمولاً صداهای بلندی تولید می‌کنند و بشدت پارس می‌کنند. اما اگر از سنین پایین آموزش‌های مناسبی ببینند، می‌توانند با فرمان شما این کار را متوقف کنند.
اگر می‌خواهید یک توله‌سگ از این نژاد خریداری کنید، حتماً از آموزش‌دهندگان و فروشندگانی خرید کنید که به سلامت و آموزش سگ‌ها توجه کافی دارند.
سگ‌های شتلند بسیار باهوش هستند و به بازی و فعالیت علاقه‌مندند. آن‌ها ممکن است گاهی لجباز هم شوند. برای اینکه بتوانید آن‌ها را به فرمان‌های خود گوش دهید، باید بازی‌ها و آموزش‌ها را برایشان جذاب و سرگرم‌کننده کنید.

بهداشت و بیماری سگ نژاد شتلند شیپداگ

این سگ‌ها مانند سایر سگ‌ها ممکن است به بیماری‌های مختلفی مبتلا شوند. اگرچه این نژاد اغلب سالم است، اما می‌تواند دچار مشکلاتی شود. اگر قصد خرید توله‌سگی از این نژاد را دارید، به کارت سلامت والدین آن توله دقت کنید و مطمئن شوید که تمام آزمایش‌ها و بررسی‌های لازم انجام شده است. تا سن ۲ سالگی کارت سلامت برای توله‌سگ‌ها صادر نمی‌شود، زیرا بسیاری از بیماری‌ها بعد از رسیدن به بلوغ خود را نشان می‌دهند. برخی از این بیماری‌ها عبارتند از:

ون ویلبراند: این بیماری نوعی اختلال خونریزی‌دهنده است که بین سگ‌ها و انسان‌ها مشترک است. در این بیماری، فاکتور خاصی از خون کاهش پیدا می‌کند و ممکن است باعث خونریزی از لثه‌ها، بینی، و مدفوع شود. حتی در زمان زایمان ممکن است خونریزی‌های شدیدی به وجود بیاید. برای پیشگیری از این مشکل، می‌توان محل خونریزی را با استفاده از اشعه سوزاند و یا بخیه کرد. تزریق فاکتور مربوطه قبل از انجام جراحی می‌تواند به بهبود این بیماری کمک کند.

کم‌کاری تیروئید: این بیماری است که اگر به موقع تشخیص داده نشود و درمان نشود، می‌تواند پیشرفت کند و علائم شدیدی از خود نشان دهد. در این بیماری سطح هورمون‌های تیروئیدی کاهش پیدا کرده و علائمی مانند کاهش ضربان قلب، افزایش وزن، خشکی و نازکی پوست و همچنین حساسیت به سرما ایجاد می‌شود. با مصرف روزانه دارو، این بیماری قابل کنترل است و درمان آن ممکن است تا پایان عمر سگ ادامه داشته باشد.

درماتومیوزیت: این یک بیماری پوستی است که باعث به وجود آمدن زخم‌هایی بر روی پوست می‌شود و ممکن است عضلات را نیز تحت تأثیر قرار دهد. تنها راه تشخیص این بیماری، انجام نمونه‌برداری از پوست است. در بسیاری از موارد، سگ هیچ علائمی از خود بروز نمی‌دهد و احتمالاً بیماری را به فرزندانش منتقل می‌کند. این بیماری معمولاً بین سگ‌های نژاد شتلند و کولی‌ها رایج است، اما ممکن است نژادهای دیگر را هم درگیر کند. علائم این بیماری شامل عوارض پوستی مانند زخم‌هایی بر روی گوش‌ها، دم و پاهای جلو و همچنین ریزش شدید مو است.

ناهنجاری چشم: این یک بیماری ارثی است که بر روی بینایی و چشم‌های سگ‌ها تأثیر می‌گذارد. در این بیماری، هر دو چشم سگ ممکن است درگیر شوند، ولی با شدت‌های مختلف. در موارد خفیف، سگ بینایی خود را از دست نمی‌دهد. تشخیص این بیماری آسان است و با مراجعه به دامپزشک امکان‌پذیر است.
متأسفانه این بیماری درمانی ندارد و سگ‌هایی که بینایی خود را از دست می‌دهند، می‌توانند با کمک حواس دیگر به زندگی ادامه دهند. برای جلوگیری از انتقال این بیماری به نسل‌های بعدی، می‌توانید سگ‌های مبتلا را عقیم کنید.

دیسپلازی مفصل ران: اگر قصد خرید توله‌سگی از این نژاد را دارید، حتماً از سلامت والدینش از این بیماری مطلع شوید. این بیماری به صورت ارثی منتقل می‌شود و در آن اتصال استخوان به مفصل ران به درستی انجام نمی‌شود و ممکن است دردهایی در ناحیه لگن یا پاهای عقبی سگ ایجاد کند. تشخیص این بیماری…

“`

این بیماری برای صاحب سگ می‌تواند سخت باشد. برای تشخیص آن، از اشعه ایکس استفاده می‌شود. در سنین مختلف ممکن است این بیماری باعث ورم در مفاصل شود. عوامل مختلفی مانند رژیم غذایی پر کالری یا افتادن از بلندی می‌توانند در بروز این بیماری نقش داشته باشند.

تغذیه سگ نژاد شتلند شیپداگ

برای این سگ‌ها، دو وعده غذایی در روز با مقدار دو تا سه و نیم پیمانه غذای خشک توصیه می‌شود. اگر می‌خواهید ببینید سگ‌تان اضافه وزن دارد یا نه، می‌توانید به راحتی این کار را انجام دهید. ابتدا به کمر سگ‌تان نگاه کنید و سپس دست‌تان را روی پشت او قرار داده و به آرامی پایین بکشید. اگر ستون فقرات او قابل لمس باشد، پس او اضافه وزن ندارد.
اگر اینگونه نیست، به این معناست که سگ‌تان چاق است و باید مقدار غذای او را کاهش داده و فعالیتش را افزایش دهید. سگ‌ها هم مانند انسان‌ها نیازهای غذایی متفاوتی دارند. بسته به عواملی مانند ساختار بدنی، سن و قد و همچنین میزان فعالیت، نیازهای غذایی آنها متفاوت است. به جای افزایش حجم غذایشان، می‌توانید از مواد مغذی‌تری استفاده کنید.

نگهداری و مراقبت از سگ نژاد شتلند شیپداگ

شتلندها در برابر شرایط آب و هوایی سخت مقاوم هستند، اما به خاطر علاقه‌ای که به محیط‌های خانگی و انسان‌ها دارند، بهتر است در خانه نگهداری شوند. آنها گله‌داران خوبی هستند و در کنار گله فعالیت بدنی کافی دارند. در خانه کمتر فعال می‌شوند و از پیاده‌روی و بازی کردن با کودکان لذت می‌برند.

شتلندها سگ‌هایی کوچک هستند و به همین خاطر به خوبی می‌توانند در آپارتمان زندگی کنند، اما برای انجام فعالیت‌های روزانه به محیط‌های باز و آزاد نیاز دارند و همچنین آموزش‌های لازم درباره پارس کردن را باید ببینند.

هرگز با صدای بلند در مورد این سگ‌ها صحبت نکنید و سرشان داد نزنید؛ چون آنها احساسات حساسی دارند و ممکن است آسیب ببینند. هنگام ارتباط با این سگ‌ها از تشویق، بازی و رفتارهای مثبت استفاده کنید. به هیچ وجه در آموزش به آنها عجله نکنید و سعی کنید آموزش را برایشان مفرح کنید تا هم از آن لذت ببرند و هم سریع‌تر یاد بگیرند. این سگ‌ها اگر برای اولین‌بار آموزشی را خوب انجام دهند، ممکن است برای تکرار آن انگیزه نداشته باشند و خسته شوند.

رسیدگی و آراستن سگ نژاد شتلند شیپداگ

شتلندها دو لایه پوشش دارند؛ لایه‌ی بالایی بلندتر و سفت‌تر و لایه‌ی زیرین کوتاه و پُرپشت‌تر است. موهای روی سر، گوش و پاها نرم‌تر و صاف‌تر از موهای روی سینه و گردن هستند. موهای روی پاها و دم این سگ پُرپشت است. این نژاد در سه رنگ مختلف وجود دارد که همگی شامل لکه‌های سفید یا قهوه‌ای مایل به زرد هستند: آبی مرل، سیاه سموری و مشکی.
برای مسابقات معمولاً از سگ‌هایی که رنگ پوستشان سفید خال‌دار است استفاده نمی‌شود، اما رنگ پوست هیچ تأثیری بر توانایی‌ها و قابلیت‌های این سگ‌ها ندارد. موهای پشت گوش این سگ‌ها ممکن است به هم پیچیده و آشفته شود، بنابراین باید به آنها توجه زیادی شود.

اگر پوست این سگ‌ها خشک است، هرگز آن‌ها را شانه نزنید. یک بار در هفته باید آنها را شانه بزنید و در فصول ریزش مو، تعداد شانه‌زنی را بیشتر کنید.

دندان‌هایشان را باید مرتب مسواک کنید تا از بیماری‌های دهان و لثه جلوگیری شود. توصیه می‌شود دو تا سه بار در هفته دندان‌ها را مسواک بزنید.

علاوه بر زیبایی و نظافت، باید سگ را از نظر زخم‌ها و لکه‌های پوستی نیز بررسی کنید. اگر علائمی مانند خارش، قرمزی، حساسیت به لمس یا ترشح را مشاهده کردید، حتماً به آن توجه کنید.

یک یا دو بار در ماه ناخن‌هایش را کوتاه کنید. اگر صدای جیرجیر ناخن‌هایش روی سطوح را شنیدید، به سرعت اقدام به کوتاه‌کردن آنها کنید تا از آسیب به اهالی منزل جلوگیری شود.

سگ‌ها معمولاً حساسیت بیشتری به پنجه‌های پاهایشان نسبت به سایر نقاط بدنشان دارند، بنابراین باید مرتباً پنجه‌هایشان را چک کنید.

سگ‌های عقیم این نژاد معمولاً یک بار در سال ریزش مو دارند که در حالی که ماده‌های این نژاد در دوران پیش از جفت‌گیری دوه بار در سال دچار ریزش مو می‌شوند.

محل

نگهداری سگ نژاد شتلند شیپداگ

این سگ ها برای زندگی در آپارتمان چندان مناسب نیستند. آنها بسیار فعال و پر انرژی هستند و علاقه زیادی به دویدن و بازی کردن دارند. در فضاهای بسته ممکن است ناراحت و بی‌تاب شوند. اما اگر جایی برای فعالیت روزانه‌شان پیدا کنند، می‌توانند بقیه روز را در آپارتمان راحت باشند.

سازگاری

سگ‌های نژاد شتلند با گربه‌ها رابطه خوبی دارند و خودشان را مسئول مراقبت از آنها می‌دانند. اما از دیگر نژادهای سگ زیاد دوری می‌کنند.

این سگ‌ها می‌توانند دوستان خوبی برای کودکان باشند، به شرطی که کودکان با آنها مهربان باشند و نحوه درست رفتار با آنها را یاد بگیرند. هرچند این سگ‌ها همراهان خوبی هستند، اما باید احتیاط کنید که آنها را تنها با کودکان کوچک نگذارید. به کودکانتان نحوه صحیح لمس و رفتار با این سگ‌ها را آموزش دهید و بر رفتار و تعامل آنها نظارت کنید.

منبع : پت زیپ