شربت تئوفیلین جی برای کودکان+موارد و عوارض مصرف این شربت دارویی (2 نکته مهم)

شربت تئوفیلین جی برای کودکان

مصرف شربت تئوفیلین جی چه مواردی دارد و چه عوارضی می‌تواند ایجاد کند؟ همچنین بیایید ببینیم چه کسانی نباید از این دارو استفاده کنند و این که آیا با داروی دیگری تداخل دارد یا خیر.

با این بخش از رضیم همراه باشید تا با شربت تئوفیلین جی بیشتر آشنا شوید.

موارد و مقدار مصرف شربت تئوفیلین جی

این شربت می‌تواند به کاهش یا جلوگیری از علائم آسم و اسپاسم‌های نایژه کمک کند و در درمان برونشیت مزمن و آمفیزم ریوی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
برای بزرگسالان در زمان حملات حاد: اگر بیمار به تازگی شربت‌های حاوی تئوفیلین استفاده نکرده باشد، دوز اولیه 5 تا 6 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است. اگر بیمار اخیراً از این داروها استفاده کرده باشد، بهتر است غلظت تئوفیلین در خون را بررسی کرد.

مقدار دوز بر اساس این محاسبه می‌شود که هر 0.5 میلی‌گرم تئوفیلین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن موجب افزایش یک میکروگرم در میلی‌لیتر در غلظت تئوفیلین خون خواهد شد. اگر نتوان غلظت خون را به سرعت تعیین کرد و بیمار نیاز فوری به درمان دارد، در صورت عدم وجود علائم مسمومیت، می‌توان 2.5 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم از دارو را به‌طور یکجا مصرف کرد.

مقدار نگهدارنده در حملات حاد

بزرگسالان جوانی که سیگار می‌کشند: 4 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم، هر شش ساعت.
بزرگسالان سالمی که سیگار نمی‌کشند: 3 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم، هر هشت ساعت.
بیماران مسن و مبتلا به بیماری قلبی ریوی: 2 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم، هر هشت ساعت.
بیماران مبتلا به نارسایی قلبی یا کبدی: 2 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم، هر 12 ساعت.

فارماکوکینتیک

جذب: این دارو به خوبی جذب می‌شود. سرعت اثر دارو بستگی به نوع داروی مصرفی دارد. مصرف غذا می‌تواند بر سرعت جذب تاثیر بگذارد.

پخش: دارو در مایعات خارج سلولی منتشر می‌شود. غلظت درمانی در خون 10 تا 20 میکروگرم در میلی‌لیتر است، اما بعضی بیماران با غلظت‌های کمتری نیز بهبود می‌یابند.

متابولیسم: دارو در کبد به اجزای غیر فعال تقسیم می‌شود. نیمه عمر دارو در بزرگسالان 7 تا 9 ساعت است، در افرادی که سیگار می‌کشند 4 تا 5 ساعت، در نوزادان نارس 20 تا 30 ساعت و در کودکان 3 تا 5 ساعت می‌باشد.

دفع: حدود 10 درصد دارو به صورت تغییر نیافته در ادرار دفع می‌شود. متابولیت‌های آن شامل 1 و 3 – اسید دی متیل اوریک و 3 – متیل گزانتین است.

مقدار نگهدارنده در حملات حاد

بزرگسالان جوانی که سیگار می‌کشند: 4 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم، هر شش ساعت.
بزرگسالان سالمی که سیگار نمی‌کشند: 3 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم، هر هشت ساعت.
بیماران مسن و مبتلا به بیماری قلبی ریوی: 2 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم، هر هشت ساعت.
بیماران مبتلا به نارسایی قلبی یا کبدی: 2 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم، هر 12 ساعت.

توجه: برای رسیدن به مقدار مناسب مصرف درمانی تئوفیلین و کاهش عوارض جانبی آن، لازم است دقت شود.

“`

خطر مسمومیت وجود دارد، بنابراین باید غلظت سرمی تئوفیلین و پاسخ بیمار را پیگیری کنید.

در بیماران با مشکلات قلبی، نارسایی قلبی یا نارسایی کبدی، مصرف تئوفیلین نباید از 400 میلی‌گرم در روز بیشتر شود، مگر اینکه هر ۲۴ ساعت غلظت سرمی آن اندازه‌گیری شود.

برای درمان بلندمدت: در ابتدا، مقدار مصرف 6 تا 8 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تا حداکثر 400 میلی‌گرم در روز، به طور منقسم در ۳ یا ۴ نوبت و با فواصل ۶ تا ۸ ساعت تجویز می‌شود. اگر بیمار دارو را خوب تحمل کند، مقدار مصرف می‌تواند تا ۲۵ درصد هر ۲ تا ۳ روز افزایش یابد، تا حداکثر 13 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم یا 90 میلی‌گرم در روز (هر کدام که کمتر است) بدون نیاز به اندازه‌گیری غلظت سرمی دارو.

توجه: در درمان طولانی‌مدت، در صورتی که از حداکثر مقدار مصرف یا بیشتر استفاده شود، توصیه می‌شود غلظت سرمی تئوفیلین را اندازه‌گیری کنید. تنظیم نهایی مقدار مصرف بر اساس غلظت سرمی تئوفیلین و پاسخ بیمار خواهد بود.

مقدار حمله‌ای در حملات حاد در کودکان

برای کودکانی که تا 16 سال سن دارند و اخیراً از داروهای حاوی تئوفیلین استفاده نکرده‌اند، مقدار مصرف 5 تا 6 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم تئوفیلین است. در کودکانی که اخیراً از فرآورده‌های حاوی تئوفیلین استفاده کرده‌اند، باید تا حد امکان غلظت سرمی تئوفیلین بلافاصله اندازه‌گیری شود. مقدار حمله‌ ای دارو بر این اساس تعیین می‌شود که هر 0.5 میلی‌گرم تئوفیلین به ازای هر کیلوگرم وزن بدون چربی بدن، غلظت سرمی تئوفیلین را 1 میکروگرم بر میلی‌لیتر افزایش می‌دهد. اگر امکان تعیین غلظت سرمی تئوفیلین وجود نداشته باشد و بیمار سریعاً به درمان نیاز داشته باشد، در صورتی که علائم مسمومیت با تئوفیلین وجود نداشته باشد، می‌توان یک دوز واحد 2.5 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم تئوفیلین مصرف کرد.

مقدار نگهدارنده در حملات حاد

کودکانی که تا شش ماه سن دارند

• 1.7 + سن (بر حسب هفته) * 0.07 =
• مقدار مصرف (میلی‌گرم در کیلوگرم معادل تئوفیلین هر هشت ساعت)
• کودکان شش ماهه تا یک ساله
• 1.25 + سن (برحسب هفته) * 0.05 =
• مقدار مصرف (میلی‌گرم در کیلوگرم معادل تئوفیلین هر شش ساعت)
• کودکان 9 تا 1 ساله: معادل 5 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم تئوفیلین هر شش ساعت مصرف می‌شود.
• کودکان 12 تا 9 ساله: معادل 4 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم تئوفیلین هر شش ساعت مصرف می‌شود.
• نوجوانان 16 تا 12 ساله: معادل 3 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم تئوفیلین هر شش ساعت مصرف می‌شود.

توجه: برای دستیابی به مقدار مصرف درمانی مناسب تئوفیلین و کاهش خطر مسمومیت، پیگیری غلظت سرمی تئوفیلین و پاسخ بیمار توصیه می‌شود.

برای درمان طولانی‌مدت: در ابتدا، مقدار مصرف 16 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم تا حداکثر 400 میلی‌گرم در روز، به طور منقسم در ۳ یا ۴ نوبت، با فواصل ۶ تا ۸ ساعت تجویز می‌شود. اگر بیمار دارو را خوب تحمل کند، مقدار مصرف می‌تواند تا ۲۵ درصد، در فواصل ۲ تا ۳ روز افزایش یابد تا به حداکثر مقدار تعیین شده زیر بدون نیاز به تعیین غلظت سرمی دارو:”

کودکانی که تا یک سال سن دارند

• 8 + سن (بر حسب هفته) * 0.3 =
• مقدار مصرف (میلی‌گرم در کیلوگرم در روز معادل تئوفیلین)
• کودکان 9 تا 1: معادل 22 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم در روز تئوفیلین مصرف می‌شود.
• کودکان 12 تا 9 ساله: معادل 20 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم در روز تئوفیلین مصرف می‌شود.
• نوجوانان 16 تا 12: معادل 18 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم در روز تئوفیلین مصرف می‌شود.
• نوجوانان 16 ساله و بزرگتر: معادل 13 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم یا 900 میلی‌گرم در روز تئوفیلین (هر کدام که کمتر است) مصرف می‌شود.

توجه: در درمان طولانی‌مدت، اگر از حداکثر مقدار مصرف ذکر شده یا بیشتر استفاده گردد، توصیه می‌شود غلظت سرمی تئوفیلین تعیین شود. تنظیم نهایی مقدار مصرف بر اساس غلظت سرمی تئوفیلین و پاسخ بیمار خواهد بود.

موارد احتیاط :

اگر شما مشکلاتی مانند بیماری قلبی یا مشکلات گردش خون، دیابت، گلوکوم، فشار خون بالا، پرکاری تیروئید، سن بالا، یا اگر نوزاد یا کودک هستید، یا اگر به بیماری COPD، مشکلات کبدی یا کلیوی، زخم معده، هیپوکلسمی شدید، آنژین، سکته قلبی، و یا حساسیت به سولفیت‌ها مبتلا هستید، باید احتیاط کنید.

نکات قابل توصیه به بیمار :

دوره درمان خود را به‌طور کامل انجام دهید. اگر یک نوبت مصرف دارو را فراموش کردید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف بعدی است، آن را نخورید و مقدار مصرف بعدی را هم دوبرابر نکنید.
هر روز در ساعت مشخص و به‌طور منظم دارو را مصرف کنید.
اگر عوارض جانبی یا نشانه‌های مسمومیت را مشاهده کردید، به پزشک خود خبر دهید.
از مصرف زیاد محصولات حاوی گزانتین خودداری کنید.
اگر دچار تحریک معده شدید، دارو را همراه با غذا یا بلافاصله بعد از آن بخورید.

مصرف در شیردهی :

این دارو می‌تواند در شیر مادر وجود داشته باشد و ممکن است باعث تحریک، بی‌خوابی یا بی‌نزاکتی در نوزادان شود. بنابراین، مادر باید یا مصرف دارو را قطع کند یا به نوزاد خود شیر ندهد.

این مطلب توسط مجله اینترنتی رضیم گردآوری شده است

مرجان امینی