شناسایی آرتروز استخوان در مراحل اولیه (2 نکته مهم)

تاکنون اطلاعات کمی درباره گلیکوسامینوگلیکان وجود داشته است. محققان هنوز نمی‌دانند که چگونه کمبود این ماده باعث کاهش عملکرد غضروف در هنگام انجام فعالیت‌های روزانه می‌شود.

تحقیقات نشان می‌دهد که خواص زیست مکانیکی غضروف‌ها در مقیاس نانو می‌تواند تأثیراتی بر روی آرتروز استخوان در مراحل اولیه داشته باشد.

به نقل از ایسنا، این خواص زیست مکانیکی باعث می‌شوند که غضروف‌ها در طول فعالیت‌های فیزیکی سریع در معرض آسیب قرار بگیرند.

آرتروز استخوان یکی از بیماری‌های شایع است که بیش از یک سوم افراد مسن به آن مبتلا هستند. در حال حاضر هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد.

یافته‌های این مطالعه می‌تواند به تشخیص بیماری در مراحل ابتدایی کمک کند و مهندسان بافت می‌توانند از این اطلاعات برای ترمیم غضروف‌های آسیب‌دیده در بیماران استفاده کنند.

«آلن گرودزینسکی»، یکی از نویسندگان این مقاله از موسسه فناوری ماساچوست، می‌گوید که این روش می‌تواند برای شناسایی مراحل اولیه کاهش توانایی ناشی از فعالیت‌های بدنی مانند برداشتن اجسام یا دویدن و پریدن مفید باشد. همچنین پزشکان می‌توانند از این روش برای ارزیابی و در صورت نیاز ترمیم بخش‌های آسیب‌دیده استفاده کنند، تا بیمار بتواند به راحتی به فعالیت‌های روزانه ادامه دهد.

آرتروز استخوان یک بیماری دردناک است که به دلیل از بین رفتن بخشی از غضروف ایجاد می‌شود. غضروف بافتی محکم و انعطاف‌پذیر است که مانند یک بالشتک برای استخوان عمل می‌کند و از سایش استخوان‌ها به یکدیگر جلوگیری می‌کند. در مراحل ابتدایی این بیماری، غضروف مقدار مولکول گلیکوسامینوگلیکان را از دست می‌دهد. کاهش این مولکول، موجب می‌شود که غضروف توانایی خود در تحمل فشار ناشی از فعالیت‌های فیزیکی را از دست بدهد.

تاکنون اطلاعات اندکی درباره گلیکوسامینوگلیکان وجود داشته است. محققان هنوز در حال بررسی هستند که چگونه عدم وجود این ماده بر عملکرد غضروف در حین فعالیت‌های فیزیکی روزانه تأثیر می‌گذارد.

برای یافتن پاسخ این سوال، این گروه تحقیقاتی یک سیستم جدید معرفی کردند که با آن می‌توان خواص زیست مولکولی غضروف را در زمان تحت فشار قرار گرفتن بررسی کرد. در طول فعالیت‌های فیزیکی، فشارهای مختلفی به غضروف وارد می‌شود که این فشارها در زمان‌های متفاوت اعمال می‌شود. اگر غضروف، گلیکوسامینوگلیکان را از دست بدهد، استحکام آن کاهش پیدا می‌کند.

نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که کاهش مقدار گلیکوسامینوگلیکان در مراحل اولیه می‌تواند بر خواص نانومقیاس غضروف تأثیر بگذارد و همین باعث می‌شود که بافت توانایی کمتری برای مقاومت در برابر فعالیت‌های فیزیکی شدید داشته باشد.

این گروه نشان داده است که اگر تغییراتی در خواص سطحی نانومقیاس غضروف رخ دهد، محققان می‌توانند آن را شناسایی کرده و به بیمار پیشنهاداتی برای کاهش فشار در فعالیت‌های روزمره بدهند.

یافته‌های این پژوهش در یک مقاله در نشریه «Biophysical Journal» منتشر شده است.

منبع: ایسنا