طعم و مزه عسل طبیعی چگونه است ؟ (2 نکته مهم)
طعم عسل طبیعی
طعم عسل طبیعی : عسل حاوی قندهایی است مثل گلوکز (که انرژی سریع به بدن می‌دهد) و فروکتوز (که انرژی را به مدت طولانی‌تری تأمین می‌کند) و همچنین مواد معدنی مانند منیزیم، پتاسیم، کلسیم، نمک، گوگرد، آهن، فسفات، مس، روی، ید و ویتامین‌های مختلف از جمله ویتامین‌های B1، B2، B3، B5، B6 و C می‌باشد.
عسل تصفیه نشده به دلیل داشتن ویتامین‌ها بسیار غنی است و تصفیه کردن آن باعث کاهش ویتامین‌ها و از بین رفتن گرده گل و موم‌های خوراکی در آن می‌شود.
تشخیص مزه، رنگ و طعم عسل طبیعی
این روزها به خاطر بعضی از سودجویان، تشخیص غذاهای خوب و سالم کار سختی شده است. این مقاله به ما کمک می‌کند روش‌های تشخیص عسل طبیعی را یاد بگیریم.
آسان‌ترین راه برای شناخت عسل طبیعی، خرید از فروشگاه‌ها و افرادی است که سابقه خوبی در زنبورداری یا فروش عسل دارند.
بعضی از مردم برای اندازه‌گیری رطوبت عسل، شیشه عسل را برمی‌گردانند و سرعت حرکت حباب‌ها را درون شیشه مشاهده می‌کنند و برخی دیگر با توجه به کش آمدن عسل این کار را انجام می‌دهند. اما باید دانست که این روش‌ها چندان دقیق نیستند.
تمام عسل‌ها حاوی مخمرهای بی‌ضرری برای انسان هستند. ولی بخاطر داشته باشید که عسل در زمستان به دلیل دمای زیر 11 درجه تخمیر نمی‌شود.
همچنین نگهداری عسل در دمای 38 درجه سانتی‌گراد می‌تواند از تخمیر آن جلوگیری کند، اما در دراز مدت ممکن است به کیفیت عسل آسیب برساند، زیرا حرارت بالا باعث کیفیت پایین عسل می‌شود.
عسل‌هایی که رطوبتشان بیشتر از 17 درصد باشد، بیشتر در معرض تخمیر قرار دارند. بعد از شکرک زدن، احتمال تخمیر بیشتر می‌شود.
تخمیر فقط مختص عسل‌های بسته‌بندی شده نیست، بلکه اگر شرایط مناسب باشد، حتی عسل‌های “شان” هم ممکن است تخمیر شوند.
طعم طبیعی عسل بسته به نوع عسل خوشایند است و نه آنقدر شیرین که گلو را بزند و نه مزه خامی دارد.
بنابراین می‌توان با مصرف عسل و توجه به خلوص آن، حتی نوع عسل را بر اساس گیاهی که زنبور از آن تغذیه کرده، تشخیص داد، زیرا هر گیاه طعم خاص خود را به عسل می‌دهد.
باید دقت کرد که عسل مصنوعی بیشتر مزه شیرینی شکر را می‌دهد تا طعم واقعی عسل.
همچنین، اگر درپوش عسل مدتی بسته بماند، هنگام باز کردن درپوش می‌توانید بوی قوی و مطبوع عسل طبیعی را استشمام کنید.
اگر عسل را در یک لیوان آب بریزید، اگر عسل به صورت عمودی وارد لیوان شود و در ته آن جمع شود و به سرعت حل نشود، عسل مرغوبی است. اما اگر عسل هنگام ریختن در آب به سرعت حل شود، نشان‌دهنده کیفیت پایین و رطوبت بالای آن است.
اما هیچ‌یک از روش‌های بالا به تنهایی نمی‌تواند خالص بودن عسل را ثابت کند.
چند روش ساده برای تشخیص عسل اصل
این روش‌ها را هم امتحان کنید :
روش اول :
- برای تشخیص عسل، سر گوگرد دار چوب کبریت را به عسل آغشته کنید.
- سپس با فندک سعی کنید آن را آتش بزنید. اگر روشن نشد، به این معنی است که عسل خوبی خریده‌اید.
روش دوم :
- با قاشق مقداری از عسل را در ظرف آب سرد بریزید، به طوری که به آب نزدیک نشود.
- اگر عسل به صورت نخ در یک نقطه جمع شد، عسل مرغوبی است.
روش سوم :
ظرف شیشه‌ای حاوی عسل را جلوی نور بگیرید؛ اگر نور به راحتی از آن عبور کرد، عسل خوبی نیست، باید تیره باشد.
بیشتر بخوانید :
آیا عسل طبیعی رس می‌زند (شکرک می‌زند)؟
عسل یک ماده قندی بسیار خاص است که می‌تواند در شرایط خاصی کریستالی شود. یکی از آنزیم‌های مهم عسل، انزیمی به نام دیاستاز است. زمانی که دما بین ۷ تا ۱۴ درجه سانتی‌گراد باشد، این آنزیم می‌تواند باعث شود ذرات ریز موجود در عسل به هم بچسبند و عسل شکرک بزند. این فرآیند تنها تغییر فیزیکی است، مشابه یخ زدن آب، و تأثیر منفی بر خواص و کیفیت عسل ندارد. اگر عسل شما شکرک زد، می‌توانید ظرف آن را در آب گرم قرار دهید و به آرامی حرارت دهید تا به حالت مایع برگردد.
جالب است بدانید در برخی کشورهای اروپایی و آمریکایی، عسل شکرک زده در بسته‌بندی‌های مختلفی مانند کره و پنیر به فروش می‌رسد. این در حالی است که در ایران برخی‌ها اعتقاد دارند عسل شکرک زده تقلبی است.
بنابراین شکرک زدن فقط در عسل‌های طبیعی و سالم اتفاق می‌افتد. بلورهای عسل طبیعی نرم و یکنواخت هستند و در هنگام خوردن در دهان احساس زبری نمی‌کنید. در مقابل، عسل‌های غیر طبیعی ممکن است شکرک نزنند یا خیلی دیر شکرک بزنند و بلورهای آن‌ها سخت و زبر خواهد بود.
متاسفانه مشکلی که شکرک زدن عسل ایجاد کرده، سبب شده برخی تولیدکنندگان برای جلوگیری از این مشکل، عسل را بعد از استخراج به مدت ۳۰ دقیقه در دمای ۶۰ درجه نگه دارند. در این حالت، عسل دیگر شکرک نمی‌زند، اما تمام آنزیم‌ها و خواص مفید آن از بین می‌رود و در نهایت فقط یک ماده شیرین به ما می‌دهند.
در نتیجه، شکرک زدن عسل نشانه طبیعی بودن و سالم بودن آن است. شما هیچ عسل طبیعی و سالمی پیدا نخواهید کرد که دیر یا زود شکرک نزند، زیرا این موضوع به نوع گل و گیاه، رطوبت عسل و دمای محیط بستگی دارد. بنابراین مصرف‌کنندگان نگران این موضوع نباشند و می‌توانند بر اساس سلیقه خود عسل را به صورت مایع یا شکرک زده مصرف کنند.
به حافظه بسپارید که عسل هم مانند هر ماده غذایی دیگر نیاز به شرایط نگهداری خاصی دارد. بهترین راه نگهداری عسل در مکان گرم و خشک (مانند دمای اتاق و آشپزخانه) است و نیازی به یخچال نیست.
چند نکته مهم:
- طبع عسل: عسل دارای طبع معتدل است، برخلاف تصور اکثر مردم که آن را گرم می‌دانند. بنابراین عسل برای همه افراد در هر فصلی مناسب است.
- رنگ عسل: رنگ عسل به نوع شهدی که زنبور عسل از آن تغذیه کرده بستگی دارد و می‌تواند از زرد خیلی روشن تا قرمز تیره متغیر باشد. همچنین منطقه جغرافیایی و شرایط آب و هوایی نیز بر رنگ عسل تأثیر دارد، بنابراین رنگ نمی‌تواند تنها عامل تعیین‌کننده کیفیت عسل باشد.
- عطر و طعم: عطر و طعم عسل نیز به نوع گیاهی که زنبور از آن تغذیه کرده بستگی دارد.
- غلظت عسل: عسل‌هایی که در مناطق مرطوب مثل شمال ایران به دست می‌آیند، معمولاً غلظت کمتری دارند، در حالی که عسل‌های کوهستانی معمولاً غلظت بیشتری دارند؛ بنابراین غلظت نیز نمی‌تواند عامل تعیین‌کننده کیفیت عسل باشد.
- عسل شان (عسل موم‌دار): به دلیل داشتن گرده گل و بره‌موم و موم، عسل شان خواص و طعم و عطر بالایی دارد که ان‌شاءالله در آینده خواص دارویی آن بررسی خواهد شد.
عسل باید ۱۰۰٪ طبیعی باشد و کمترین حرارت را دیده باشد تا به عنوان دارو استفاده شود.
عسل نباید در هیچ یک از مراحل (استخراج، تصفیه، بسته‌بندی) بیش از ۴۵ درجه حرارت ببیند. مصرف‌کنندگان محترم باید دقت کنند که اگر قصد دارند عسل را با شیر، چای، آب جوش و… مصرف کنند، حتماً باید بعد از ولرم شدن آن، عسل را به آن بیفزایند تا خواص آن حفظ شود.
مصرف عسل مختص به فصل خاصی نیست و می‌توان آن را به‌عنوان محلولی در آب به همراه افزودن عرقیات مثل گلاب یا بیدمشک و آب مرکباتی مانند آب لیمو تازه مصرف کرد و بهتر است به آرامی میل شود.
چون عسل خاصیت اسیدی دارد، از نگهداری آن در ظروف فلزی خودداری کنید.
هرگز از قاشق خیس برای برداشتن عسل استفاده نکنید.
