علائم،تشخیص و درمان واژینیسموس (اختلال جنسی شایع در زنان) (2 نکته مهم)
“`html
واژینیسموس چیست و چگونه درمان می‌شود؟
واژینیسموس چیست؟
واژینیسموس یک
اختلال جنسی رایج در زنان است. در این مشکل ماهیچه‌های واژن هنگام نزدیکی به صورت غیر ارادی منقبض و سفت می‌شوند. با رضیم همراه باشید.
علائم واژینیسموس
روابط جنسی و زناشویی یکی از مهم‌ترین بخش‌های زندگی مشترک است و اگر زوجین نتوانند از این روابط لذت کافی ببرند، ممکن است به سردی عاطفی و رفتاری دچار شوند. یکی از علل این عدم رضایت می‌تواند مسائل و مشکلات جنسی باشد. این مشکلات تنها محدود به مردان نیست و زنان نیز می‌توانند آنها را تجربه کنند. اگرچه ناتوانی جنسی و عدم نعوظ رایج‌ترین مشکلات جنسی مردان است، واژینیسموس یکی از اختلالات جنسی رایج در زنان است که در این مقاله به آن خواهیم پرداخت.
واژینیسموس به معنی انقباض ناخواسته عضلات اطراف واژن است که اگر شدید باشد، می‌تواند مانع از نزدیکی شود. این اختلال ممکن است زنان را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد. در این حالت هرگونه دخول به واژن می‌تواند بسیار دردناک یا حتی غیر ممکن باشد، حتی ورود انگشت خود فرد. این مشکل باعث می‌شود که معاینات پزشکی نیز دشوار شود زیرا فرد از فکر ورود هر وسیله‌ای به واژن خود می‌ترسد. این انقباض ناشی از انقباض غیر ارادی عضلات کف لگن است و ارتباطی به اراده فرد ندارد. در برخی موارد، شدت واژینیسموس به حدی است که زن به دلیل ترس از اینکه ممکن است معاشقه به دخول منجر شود، هیچ لذتی از معاشقه نمی‌برد و حتی به تحریک هم نمی‌رسد. این انقباض می‌تواند به حدی شدید باشد که منجر به بسته شدن ناخواسته خود به خودی پاها و انقباض شدید کل بدن، افزایش ضربان قلب، تند شدن تنفس و افت فشار خون شود.
———————————————————————————-
علل واژینیسموس
تجربیات زندگی برای هر فرد متفاوت است و برخی زنان با واژینیسموس نسبت به فعالیت جنسی واکنش نشان می‌دهند. ازدواج در شب اول و داشتن تجربه دردناک از این موضوع، ناآگاهی از آناتومی و عملکرد دستگاه تناسلی زن و ناآشنایی با روش‌های فعالیت جنسی، از مهم‌ترین دلایلی هستند که می‌توانند باعث بروز این اختلال شوند.
برخی از علت‌های واژینیسموس به صورت زیر است:
- سابقه بیماری، جراحی و مداخلات پزشکی
- تفاوت‌های فرهنگی بین زن و شوهر درباره روابط جنسی
- ترس از آسیب و صدمه در حین نزدیکی
- اطلاعات نادرست و ناآگاهی درباره فعالیت جنسی یا احساس گناه در این مورد
- دریافت اطلاعات نادرست از والدین و دوستان درباره روابط و فعالیت جنسی
- سابقه خشونت و سوء استفاده جنسی
- تجربه دخول ناموفق
- ترس از عفونت
- ترس از بارداری و …
- نقش عضلات کف لگن در بروز واژینیسموس
عضلاتی که در بروز این مشکل نقش دارند، گروهی از عضلات کف لگن هستند که به آنها پوبوکوکسیژیوس می‌گویند. این عضلات در عملکرد جنسی و دستگاه ادراری و خروج مدفوع در زنان نقش مهمی دارند. در واژینیسموس، عدم هماهنگی بین ذهن و بدن باعث می‌شود که این عضلات به صورت شرطی انقباض یابند و بدن با انقباض این عضلات سعی می‌کند از آسیب فرضی ناشی از نزدیکی جلوگیری کند.
———————————————————————————-
انواع واژینیسموس
زنان ممکن است در هر سن و مرحله‌ای از زندگی‌شان، واژینیسموس را تجربه کنند. این عارضه
“““html
براساس زمان شروع و بروز درد و گروه عمده اولیه و ثانویه تقسیم بندی می شود. واژینیسموس اولیه به مواردی اطلاق می شود که زن در اولین تجربه جنسی دچار انقباض واژن شود و مرد در هنگام دخول با مانع مواجه می شود.
این مشکل باعث می‌شود که زوج نتوانند با هم رابطه جنسی برقرار کنند و به اصطلاح “ازدواج به وصال نرسیده” دچار شوند. زنان مبتلا به این مشکل ممکن است در زمان معاینه پزشکی نیز متوجه انقباضات مشابهی شوند. واژینیسموس ثانویه به تجربه انقباضات واژن بعد از یک دوره رابطه جنسی موفق اطلاق می‌شود. این حالت ممکن است پس از سال‌ها روابط جنسی به دلیل مشکلاتی مانند عفونت یا واکنش‌های روانی نسبت به همسر پیش بیاید و باعث درد و انقباض در هنگام دخول شود. در برخی موارد، مشکل اولیه ممکن است درمان شود یا بهبود یابد، اما واژینیسموس همچنان ممکن است ادامه یابد و دخول را دردناک یا غیرممکن سازد یا حتی در رسیدن فرد به ارگاسم خلل ایجاد کند.
———————————————————————————-
پیشگیری از واژینیسموس
معاینه‌ی لگن توسط یک پزشک و مشاوره پیش از شروع فعالیت جنسی می‌تواند به پیشگیری از این مشکل کمک کند.
———————————————————————————-
عواقب مورد انتظار
در صورتی که علت زمینه‌ای مشکل را بتوان با درمان پزشکی یا مشاوره روانی برطرف کرد، این مشکل قابل درمان است.
عوارض احتمالی
این اختلال می‌تواند باعث تروماهای روانی مانند احساس گناه، اضطراب، کاهش اعتماد به نفس، و احساس بی‌کفایتی و مشکلات بین فردی شود.
———————————————————————————-
درمان واژینیسموس
آزمون‌های تشخیصی می‌توانند شامل معاینه‌ی لگن برای رد کردن اختلالات جسمی باشند (برای معاینه‌ی دقیق ممکن است نیاز به استفاده از داروهای خواب‌آور باشد). سابقه‌ی جنسی فرد نیز در تشخیص مهم است و شامل تجارب اولیه در کودکی، پاسخ‌های جنسی قبلی و فعلی، روش‌های جلوگیری از بارداری، اهداف باروری، احساس در قبال همسر و جزئیات در مورد دردی که تجربه می‌کنید، خواهد بود.
درمان ابتدا به بررسی هرگونه مشکل جسمی پرداخته و سپس بر کاهش انقباضات عضلانی و مسائل روانی تمرکز می‌کند.
یک نوع درمان برای انقباضات عضلانی شامل گشاد کردن ملایم و تدریجی ورودی واژن با استفاده از گشادکننده‌های لاستیکی یا شیشه‌ای است. ممکن است درمان در مطب ۳ بار در هفته نیاز باشد و باید در خانه حداقل ۲ بار در روز تمرین کنید.
قبل از گشاد کردن یا تلاش برای مقاربت، به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه در وان آب داغ نشسته تا عضلات شما شل شود و ناراحتی کاهش یابد. این کار را هرگاه لازم باشد تکرار کنید.
علاوه بر درمان با گشاد کردن، اگر این روش موفقیت‌آمیز نبود، مشاوره روانی نیز توصیه می‌شود. این می‌تواند شامل تمرکز بر احساسات و بهبود روابط با همسر باشد، همراه با درمان برای حل هرگونه تعارض در زندگی شما.
قبل از تلاش برای مقاربت، شما و همسرتان باید از یک نرم‌کننده مثل ژل واژنی K-Y یا روغن بچه استفاده کنید.
داروها
به طور کلی، درمان دارویی برای واژینیسموس ضروری نیست، اما ممکن است خواب‌آورها یا آرام‌بخش‌های خفیف به مدت کوتاه تجویز شوند.
فعالیت
هیچ محدودیتی وجود ندارد.
رژیم غذایی
رژیم غذایی خاصی وجود ندارد.
در این شرایط به پزشک خود مراجعه کنید
اگر خود شما یا یکی از اعضای خانواده‌تان علائم واژینیسموس را داشته باشید.
اگر علائم علی‌رغم درمان پس از ۳ هفته بهبود نیابند.
———————————————————————————-
“`
نقش همسران در درمان واژینیسموس
حضور همسران در کنار یکدیگر برای درمان این مشکل در مرکز مشاوره و مطب بسیار مهم است و نقش مردان به طور خاص بسیار حیاتی می‌باشد. مردان می‌توانند در بسیاری از موارد به همسر خود کمک کنند. آنها باید بفهمند که این اختلال بر اساس تحقیقات علمی و قوانین دینی، به هیچ وجه نشان‌دهنده عدم تمکین زن نیست. بلکه این انقباضات به صورت غیرارادی و خارج از کنترل زن اتفاق می‌افتد و او پس از مدتی درمان و با حمایت همسرش می‌تواند به راحتی از رابطه جنسی با او لذت ببرد.
بنابراین مردان هرگز نباید همسرشان را به تهدید طلاق وادار کنند. این تهدیدها موجب می‌شود که انقباضات عضلات بیشتر شود و حتی ممکن است منجر به کاهش میل جنسی یا بیزاری جنسی در زن شود که درمان آن بسیار پیچیده‌تر از درمان واژینیسموس خواهد بود.
اگر مرد از رابطه جنسی فاصله بگیرد یا به دلیل ترس از آسیب رساندن به همسرش نخواهد رابطه جنسی داشته باشد، نه تنها همسرش برای ادامه درمان انگیزه کافی نخواهد داشت، بلکه خودش نیز به مرور زمان دچار مشکلات نعوظ می‌شود. بنابراین مرد باید بر ادامه درمان تأکید کند و زن را در هر مرحله تشویق کند. زیرا زندگی کردن بدون رابطه جنسی به مدت طولانی ممکن است منجر به بروز اختلافات در زندگی زناشویی شود.
منبع: ستاره، بیتوته
———————————————————————————-
مجله اینترنتی رضیم
مرجان امینی
