علائم بیماری شایع پاژه استخوان و درمان این بیماری (2 نکته مهم)

بیماری “پاژه” چیست؟
با این بخش از رضیم همراه باشید تا با بیماری پاژه بیشتر آشنا شوید.
مقدمهای درباره بیماری پاژه
بیماری پاژه استخوان (به انگلیسی: Paget’s disease) بعد از پوکی استخوان، دومین بیماری شایع استخوان است. در این بیماری، فعالیت سلولهای استخوانشکن زیاد میشود. به همین دلیل، استخوانهای جدیدی که ساخته میشوند، کیفیت خوبی ندارند. معمولاً بیشتر بیماران هیچ علامتی ندارند و بیماری در آزمایشهای روتین یا با افزایش سطح آلکالن فسفاتاز سرمی تشخیص داده میشود.
اما بعضی از بیماران ممکن است درد استخوان، تغییر شکل استخوان، شکستگی، آرتریت، سردرد و نارسایی قلبی را تجربه کنند. نواحی اصلی که تحت تأثیر قرار میگیرند، شامل لگن، مهرهها، جمجمه، درشتنی و استخوان ران است. برای تعیین محل و وسعت بیماری، معمولاً از اسکن استخوان استفاده میشود. درمان شامل روشهای غیر دارویی مثل فیزیوتراپی و داروهای ضد جذب استخوان (مانند بیسفسفوناتها) و مسکنها است.
علائم بیماری پاژه
اکثر بیماران علامتی ندارند و بیماری معمولاً در عکسبرداری رادیوگرافی یا با افزایش سطح آلکالین فسفاتاز تشخیص داده میشود. اما در برخی موارد، بیماران دچار درد (به ویژه در شب)، بزرگ شدن و تغییر شکل استخوان، درد در زمان لمس ناحیه آسیبدیده و گرمی پوست روی استخوان میشوند.
علائم بیماری شامل موارد زیر است:
- درد استخوان
- آرتروز مفاصل
- تغییر شکل استخوان
- اختلال در حرکت عضو مبتلا
- انحنای ستون فقرات که ممکن است اعصاب را تحت فشار قرار دهد.
- بروز شکستگی با ضربههای خفیف و بهبود آهسته شکستگی با شکل غیرطبیعی
علل بیماری پاژه
- هرچند که ممکن است یک ویروس در بروز این بیماری دخیل باشد، ولی دلیل دقیق آن هنوز مشخص نیست.
- گاهی اوقات، سابقه خانوادگی ابتلا به این بیماری مشاهده میشود.
پیشگیری
پیشگیری خاصی برای این بیماری وجود ندارد.
عواقب مورد انتظار
این بیماری هماکنون غیرقابل درمان به شمار میرود. اما، میتوان علائم آن را کاهش یا کنترل کرد. بیماری دارای دورههایی از بهبود و بدتر شدن است که به تدریج شدت میگیرد. معمولاً مفاصل نزدیک به ناحیه متاثر نیز ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند. این بیماری ممکن است طول عمر را کاهش دهد، اما بیشتر بیماران حداقل 10 تا 15 سال پس از بروز بیماری زنده میمانند.
تحقیقات برای یافتن علل و درمان این بیماری ادامه دارد و امید میرود که در آینده درمانهای مؤثر و درمان کامل ارائه شود.
عوارض احتمالی بیماری پاژه
- مشکلات بینایی یا شنوایی بخاطر فشار ناحیه درگیر در جمجمه بر مغز
- افزایش فشار خون
- ابتلا به سنگ کلیه
- نقرس
- سرطان استخوان
- نارسایی احتقانی قلب به دلیل افزایش فشار خون ناشی از جریان خون زیاد در استخوانهای آسیبدیده
- تشخیص بیماری پاژه ممکن است با پرکاری غده پاراتیروئید یا گسترش سرطانهای دیگر اشتباه شود.
درمان بیماری پاژه
اصول کلی
برای تشخیص بیماری، پزشک ممکن است آزمایشهای مختلفی انجام دهد. این آزمایشها ممکن است شامل رادیوگرافی استخوان آسیبدیده، آزمایش خون و ادرار برای بررسی سطح فسفاتاز قلیایی و کلسیم، و ممکن است سیتیاسکن یا امآرآی، و آزمایشهای شنوایی و بینایی باشند. اغلب بیماران فقط به مسکن نیاز دارند.
گرم کردن ناحیه آسیبدیده با استفاده از کمپرس گرم یا آب داغ میتواند درد را کاهش دهد.
اگر تشک خواب شما سفت نیست، میتوانید یک تخته ضخیم 2 سانتیمتری زیر آن قرار دهید.
خانه را طوری طراحی کنید که خطرات احتمالی را به حداقل برسانید. از روی فرشهای شل رد نشوید و از سطوح لغزنده دوری کنید. در کنار وان حمام نردههایی نصب کنید تا هنگام بیرون آمدن از وان، از لیز خوردن جلوگیری شود.
گاهی نیاز به جراحی استخوان برای اصلاح شکل آن یا درمان آرتریت ثانویه پیش میآید.
اگر شنوایی شما کاهش یافته است، استفاده از سمعک ممکن است لازم باشد.
در موارد نادر، شاید نیاز باشد که قسمتهای آسیبدیده با آتل محافظت شوند تا از شکستگی آنها جلوگیری شود.
داروهای مناسب برای درمان بیماری پاژه
داروهایی مانند هورمونهای زنانه و مردانه، فلورید، مسکن، کلسیتونین تزریقی، اتیدرونات یا داروهای سیتوتوکسیک ممکن است تجویز شوند. همه این داروها به کاهش درد کمک میکنند، ولی بهطور کامل بیماری را درمان نمیکنند.
برای تسکین درد میتوانید از آسپیرین یا سایر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی استفاده کنید.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
در مراحل حاد بیماری بهتر است استراحت کنید. برای جلوگیری از زخم بستر باید به طور مرتب حرکت کنید. در مراحل بهبود، میتوانید فعالیتهای عادی خود را از سر بگیرید، اما باید از وارد کردن فشار زیاد بر استخوانهای مبتلا خودداری کنید.
رژیم غذایی
رژیم خاصی برای شما لازم نیست.
در چه شرایطی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر علائم بیماری پاژه را دارید، حتما به پزشک مراجعه کنید.
مواردی که در طول درمان باید به پزشک گزارش دهید:
تنگی نفس که به تدریج شعلهور میشود.
تب بالای 38 درجه سانتیگراد
درد بسیار شدید
کاهش وزن
تشدید علائم
اگر علائم جدید و ناگهانی بروز کرد. ممکن است داروهای تجویزی عوارض جانبی داشته باشند.
جمع آوری شده توسط مجله اینترنتی رضیم
مرجان امینی