بیماری ها و درمان آنها
علائم نکروز اواسکولار یا درد سر استخوان ران و درمان این عارضه (2 نکته مهم)
“`html
نکروز یا سیاه شدن سر استخوان ران از علائم تا درمان
- این یک مشکل است که به دلیل نداشتن خون‌رسانی خوب به بخشمرده‌ی استخوان، ضعف پیدا کرده و ممکن است بشکند. نکروز اواسکولار در نهایت می‌تواند به آسیب به مفصل کنار استخوان آسیب‌دیده منجر شود.
- مفصل ران، رایج‌ترین جایی است که این مشکل اتفاق می‌افتد و بعد از آن، مفاصلزانو، شانه، مچ پا، آرنج و مچ دست قرار دارند. نکروز اواسکولار همچنین به نام‌های نکروز غیر میکروبی و استئونکروز هم شناخته می‌شود.
- نکروز سر استخوان ران به دلیل قطع شدن خون‌رسانی به این استخوان به وجود می‌آید.
- این مشکل به طور کامل شناخته‌شده نیست، اما مشخص شده که این فرآیند به عواملی که به خون‌رسانی سر استخوان ران آسیب می‌زنند، مرتبط است.
- در بیمارینکروز اواسکولار یا سیاه شدن سر استخوان ران به دلایلی که به‌طور دقیق مشخص نیست، خون‌رسانی به سر استخوان ران به خوبی انجام نمی‌شود.
- با کاهش یا قطع شدن خون‌رسانی به سر استخوان ران، سلول‌های آن می‌میرند. این مرگ سلولی باعث می‌شود که بعد از مدتی استخوان نرم و ضعیف شود.
علل نکروز یا سیاه شدن سر استخوان ران چیست؟
علت‌های مختلفی برای کاهش خون‌رسانی به استخوان وجود دارد. شایع‌ترین این علت‌ها شامل موارد زیر است:
- آسیب‌های قبلی که به استخوان وارد شده و باعث شده‌اند خون‌رسانی مختل شود. این ممکن است به دنبال یک شکستگی یا دررفتگی رخ دهد.
- مصرف بیش از حد الکل.
- استفاده طولانی‌مدت از استروئیدهای خوراکی.
- استفاده از داروهای خاصی مانند بیس فسفونات‌ها (هرچند بسیار نادر است).
- بیماری‌های مادرزادی.
علل ضربه‌ای می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- صدمه دیدن.
- شکستگی.
- آسیب به عروق خونی.
علل غیر ضربه‌ای می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- استفاده طولانی‌مدت از برخی داروها، به خصوص کورتیکواستروئیدها (که به آنها کورتون هم می‌گویند).
- استفاده طولانی‌مدت و بیش از حد الکل.
- بیماری‌های خونی خاص مثل کم‌خونی داسی شکل (بیماری‌ای که در آن سلول‌های قرمز خون به شکل نیم‌دایره درمی‌آیند).
- بیماری‌هایی مانند آرتریت روماتوئید و لوپوس که معمولا از داروهای بهبوددهنده استخوان استفاده می‌شود.
- داروهای کورتیکواستروئید.
علائم و نشانه‌های نکروز یا سیاه شدن سر استخوان ران چه می‌باشد؟
- بیماران مبتلا به نکروز اواسکولار ممکن است در ناحیه آسیب‌دیده به لمس حساس باشند.
- حرکات مفصل ممکن است محدود و دردناک شوند.
- اگر استخوان‌های آسیب‌دیده عصب را تحت فشار قرار دهد، ممکن است ضعف عصبی بوجود آورند.
- نکروز اواسکولار پیشرفته می‌تواند باعث تغییر شکل مفصل و کاهش حجم عضلات شود.
- این مشکل ممکن است در مراحل اولیه بدون هیچ علامتی وجود داشته باشد.
- درد ملایم در قسمت لگن که ممکن است چند هفته طول بکشد.
- درد در لگن که با گذشت زمان بیشتر می‌شود.
- احتمال درد در کشاله ران و قسمت جلوی ران.
- دردی که در حین تحمل وزن تشدید شده و ممکن است در هنگام استراحت نیز وجود داشته باشد (متناوب).
- راه رفتن بدون درد در کنار لنگی (احتمال وجود ترندلنبرگ).
- محدودیت در حرکت مفصل ران.
- لمس ناحیه مفصل ران ممکن است درد و ناراحتی ایجاد کند.
- گرفتگی و دررفتگی مفصل ران.
نکروز یا سیاه شدن سر استخوان ران چگونه تشخیص داده می‌شود؟
- برای تشخیص سیاه شدن سر استخوان ران در ناحیه لگن، پزشک بعد از اینکه با بیمار راجع به مشکلات وی صحبت کرد و اطلاعاتی را دریافت کرد، …
“““html - درد در ناحیه مفصل ران و محدودیت در حرکات آن یکی از مشکلات شایع است. برای تشخیص این مشکل، پزشک مفصل ران را معاینه کرده و حرکات آن را بررسی می‌کند.
- برای تشخیص دقیق، معمولاً از روش‌های تصویر‌برداری مانند رادیوگرافی ساده استفاده می‌شود. در رادیوگرافی ساده، ابتدا کاهش تراکم سر استخوان ران مشخص می‌شود و بعد از مدتی تغییر شکل سر استخوان نیز قابل مشاهده است.
- اگر بیماری در مراحل اولیه باشد، ممکن است رادیوگرافی لگن بیمار طبیعی به نظر بیاید و هیچ مشکلی را نشان ندهد. در این صورت، پزشک از ام آر آی برای تشخیص بیماری استفاده می‌کند.
- حساسیت ام آر آی در تشخیص نکروز سر استخوان ران بیشتر از رادیوگرافی ساده است و می‌تواند بیماری را در مراحل اولیه شناسایی کند.
آیا این عارضه درمان دارد؟
در مراحل اولیه، با استفاده از داروها و روش‌های درمانی، می‌توان علائم استئونکروز را کاهش داد. پزشک ممکن است موارد زیر را به شما توصیه کند:
- داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی: داروهایی مانند ایبوپروفن (ادویل، موترین) یا ناپروکسن سدیم (Aleve) می‌توانند به کاهش التهاب و درد ناشی از نکروز کمک کنند.
- داروهای پوکی استخوان: ممکن است داروهایی مانند آلندرونات (فوزاماکس، بینوستو) به کاهش سرعت پیشرفت نکروز کمک کنند.
- داروهای کاهنده کلسترول: کاهش کلسترول و چربی خون می‌تواند به جلوگیری از انسداد عروق که باعث نکروز شده‌اند، کمک کند.
- داروهای رقیق‌کننده خون: اگر خون شما دارای اختلالات انعقادی است، ممکن است پزشک برای جلوگیری از لخته شدن خون در رگ‌هایی که استخوان‌ها را تغذیه می‌کنند، داروهای رقیق‌کننده مثل وارفارین (کومادین) را تجویز کند.
- استراحت: کاهش وزن و فشار بر روی استخوان آسیب‌دیده می‌تواند پیشرفت بیماری را کند کند. ممکن است پزشک از شما بخواهد فعالیت‌های فیزیکی خود را محدود کنید یا برای مدتی از عصا استفاده کنید تا بار روی مفصل آسیب‌دیده کاهش یابد.
- درمان فیزیکی: ممکن است شما به یک درمانگر فیزیکی ارجاع داده شوید تا تمرین‌هایی برای حفظ یا بهبود دامنه حرکت مفصل به شما آموزش دهد. ورزش سبب افزایش جریان خون به مفصل می‌شود و به بهبود بافت‌های استخوانی کمک می‌کند.
- افزایش دامنه حرکت: تمرینات مخصوص برای حفظ یا افزایش انعطاف‌پذیری مفصل صورت می‌گیرد. نکروز می‌تواند منجر به سفتی مفاصل و کاهش حرکت آنها شود.
- تقویت عضلات: تمرینات تقویتی می‌تواند به تقویت عضلات اطراف مفصل کمک کند تا از آسیب‌های بیشتر جلوگیری شود.
- تحریک الکتریکی: این روش ممکن است به تولید بافت‌های استخوانی جدید کمک کند. تحریک الکتریکی می‌تواند در طول عمل جراحی یا از طریق الکترودهای متصل به پوست انجام شود.
سوالات متداول درباره نکروز یا سیاه شدن سر استخوان ران
مصرف دوزهای بالای کورتون و مصرف طولانی‌مدت آن احتمال بروز این عارضه را افزایش می‌دهد. همچنین سیاه شدن سر استخوان ران می‌تواند به علت‌های دیگری مانند ضربه به ناحیه لگن و شکستگی‌های این ناحیه نیز ایجاد شود.
بیماران مبتلا به سیاه شدن سر استخوان ران معمولاً سوالاتی در مورد پیشرفت و گسترش بیماری دارند که رایج‌ترین آنها عبارتند از:
آیا امکان دارد سیاهی سر استخوان ران من بیشتر شود؟
- بیماری معمولاً دو دوره دارد: یک دوره فعالیت و یک دوره خاموشی. در زمان فعال بودن بیماری، ممکن است پیشرفت کند.
- متأسفانه، در مراحل ابتدایی نمی‌توان به‌طور قطع گفت که در چه بیمارانی بیماری بیشتر پیشرفت می‌کند و در کدام‌ها کمتر. اما در هر زمان که بیماری فعال باشد، احتمال وخیم‌تر شدن وضعیت وجود دارد.
- با خاموش شدن بیماری و عدم فعالیت، ممکن است اوضاع بهتر شود.
- در بیشتر موارد، سیاه شدگی فقط به سر استخوان ران در ناحیه لگن محدود می‌شود و به دیگر مفاصل و استخوان‌ها آسیب نمی‌زند. اما در برخی موارد، این بیماری ممکن است در هر دو طرف رخ دهد.
- این به این معنی است که اگر در یک طرف لگن مشاهده شود، ممکن است طرف دیگر هم در آینده دچار همین مشکل شود. ولی معمولاً شدت این بیماری در دو طرف لگن برابر نیست و در یک طرف کمتر خواهد بود.
- خیر. سیاه شدگی فقط در سر استخوان ران دیده می‌شود و به نواحی دیگر لگن گسترش نمی‌یابد.
- اگر بیماری پیشرفت کند، شدت درد و محدودیت حرکت و لنگش نیز بیشتر می‌شود.
- در مواردی که پیشرفت بیماری متوقف می‌شود، اگر آسیب زیادی به سر استخوان ران وارد شده باشد، به دلیل تغییر شکل در این ناحیه، مفصل ران دچار ساییدگی و آرتروز خواهد شد.
- متاسفانه آرتروز معمولاً مشکلی دائمی و پیشرونده است. بنابراین باید انتظار داشته باشید که در سال‌های آینده، حتی اگر وضعیت سیاه شدگی متوقف شده باشد، عارضه‌ای مثل آرتروز ممکن است پیشرفت کند و به تدریج درد و محدودیت حرکت یا لنگش بیشتر شود.
- سیاه شدن سر استخوان ران به خودی خود باعث فلجی نمی‌شود. این بیماری می‌تواند منجر به درد و محدودیت حرکت و در نهایت لنگش شود. این علائم ممکن است به تدریج زیاد شود یا در همان حد باقی بماند.
“`
اگر پیشرفت دیگری در بیماری صورت نگیرد، ادامه مصرف کورتون یا الکل ممکن است باعث بدتر شدن وضعیت شود.
آیا این سیاهی ممکن است به قسمت‌های دیگر بدن منتقل شود؟
آیا سیاهی در ناحیه لگن ممکن است گسترش یابد و نواحی دیگر لگن را هم درگیر کند؟
آیا ممکن است شدت درد افزایش یابد؟
آیا امکان فلج شدن وجود دارد؟
همچنین بخوانید:
