علت بیماری قارچ پا و پیشگیری از ابتلا به آن (2 نکته مهم)

کچلی پا، که به نام‌های قارچ پا یا پای ورزشکاران نیز شناخته می‌شود، یک نوع عفونت پوستی است که به دلیل وجود یک قارچ به وجود می‌آید. استفاده از کرم‌های ضد قارچ برای درمان این عفونت معمولاً مؤثر است. در ادامه، نکاتی را بیان می‌کنیم که می‌تواند به شما کمک کند تا کچلی پا را درمان کرده و از عود دوباره‌اش جلوگیری نمایید.

چه کسانی و به چه علت به کچلی پا مبتلا می‌شوند؟

کچلی پا یک عفونت قارچی در پوست پا است که بسیار شایع است؛ تقریباً از هر چهار نفر، یک نفر به این عفونت دچار می‌شود. در شرایط عادی، بر روی پوست انسان مقدار کمی قارچ وجود دارد که بی‌ضرر است. اما اگر شرایط مناسب مانند گرما و رطوبت فراهم باشد، این قارچ‌ها شروع به رشد کرده و به پوست حمله می‌کنند و باعث عفونت می‌شوند. نواحی از پوست که هوا به آن نمی‌رسد، مانند بین انگشتان پا، بهترین جا برای رشد این قارچ‌ها هستند.

هر کسی ممکن است به کچلی پا مبتلا شود، اما افرادی که پاهایشان بیشتر عرق می‌کند یا از کفش‌ها و جوراب‌هایی استفاده می‌کنند که باعث می‌شود پا عرق کند، بیشتر در معرض خطر هستند. کچلی پا می‌تواند از یک فرد به فرد دیگر منتقل شود. برای مثال، در جاهایی مانند حمام‌های مشترک که ورزشکاران یا شناگران از آن استفاده می‌کنند، احتمال انتقال قارچ وجود دارد.
در حین دوش گرفتن، ممکن است پوست آلوده شخص مبتلا پوسته‌های ریزی ایجاد کند که دیگران بر روی آن‌ها پا بگذارند و دچار عفونت شوند و سپس این بیماری گسترش یابد.

علائم قارچ کف پا چیست؟

اولین نقطه‌ای که قارچ ممکن است در آن رشد کند، پوست بین انگشتان کوچک پا است. در ابتدا، یک اگزما با خارش و پوسته‌پوسته شدن در این ناحیه بروز می‌کند. ممکن است پوست این ناحیه ترک بخورد و زخم شود و در برخی موارد شکاف‌های بزرگی بین انگشتان پا ایجاد گردد که دردناک هستند. همچنین، ممکن است پوسته‌های ریزی از پا جدا شوند که به قارچ آلوده هستند.

اگر کچلی پا درمان نشود، عفونت به تدریج در بین انگشتان پا گسترش یافته و در برخی از مواقع به کف پا منتقل می‌شود. در این صورت، زمینه برای اگزما و خارش در تمامی سطح کف پا و کناره‌های آن ایجاد می‌شود و یا ممکن است اگزما تنها در قسمتی از کف پا بروز کند.

آیا کچلی پا یک مشکل جدی است؟

معمولاً خیر. بیشتر افراد پیش از آنکه عفونت به نقاط دیگر پا سرایت کند، آن را درمان می‌کنند. اما در برخی از موارد، عفونت قارچی ممکن است به دیگر نقاط بدن منتقل شود. بخش‌هایی که ممکن است دچار عفونت شوند، معمولاً نواحی مرطوب و بدون تهویه هستند، مانند کشاله ران.
قارچ معمولاً به عمق پوست نفوذ نمی‌کند، اما ممکن است عوامل بیماری‌زای دیگر مانند باکتری‌ها به‌واسطه شکاف‌های ایجاد شده روی پوست (به علت عفونت قارچی)، به بدن وارد شوند و مشکلات جدی‌تری به وجود آورند. این عفونت قطعاً می‌تواند بر ناخن‌ها نیز تأثیر بگذارد که البته درمان آن نیاز به داروهای ضدقارچ به مدت چندین هفته دارد. بنابراین بهتر است به محض بروز علائم کچلی پا، هر چه سریع‌تر اقدام به درمان کنید.

روش‌های درمان قارچ پا چیست؟

شما می‌توانید از داروخانه پماد موضعی ضدقارچ خریداری کنید، یا پزشک شما ممکن است یک پماد ضدقارچ برایتان تجویز نماید. “موضعی” به این معناست که پماد باید به طور مستقیم روی ناحیه آلوده، مانند کف پا، اعمال شود. داروهای ضدقارچ انواع مختلف و برندهای گوناگونی دارند، مانند تربینافین، کلوتریمازول، اکونازول و کتوکونازول. این داروها اغلب به صورت پماد هستند، اما در برخی موارد می‌توانند به شکل اسپری، محلول یا پودر نیز وجود داشته باشند. تمامی این داروها برای درمان عفونت قارچی پوست مؤثر هستند و هیچ مدرکی برای برتری یکی از آن‌ها بر دیگری وجود ندارد. برای درمان کچلی پا در کودکان، باید از داروهای اکونازول، کلوتریمازول و میکونازول استفاده کرد. سایر داروهای ضدقارچ شامل آندسیلنیک اسید و تولنافتات هستند که به صورت غیرتجویزی قابل تهیه‌اند.

شما باید داروی ضدقارچ را برای مدت مشخصی که پزشک تعیین می‌کند، روی پوست خود بزنید. این مدت زمان به نوع دارویی که استفاده می‌کنید بستگی دارد، بنابراین حتماً باید دستورالعمل‌ها را رعایت کنید.