علت بیماری هیدرآدنیت چرکی و درمان سریع این عارضه خطرناک (2 نکته مهم)
“`html
هیدرآدنیت یا پوراتیوا (چرکی) چیست؟
هیدرآدنیت چرکی (Hidradenitis suppurativa) یک نوع بیماری پوستی است که با آبسه‌های خوشه‌ای یا جوش‌های زیر جلدی شناخته می‌شود. در بیشتر موارد، این جوش‌ها باکتری ندارند. معمولاً این جوش‌ها در زیر بغل، زیر سینه، ران‌ها، کشاله‌ی ران و باسن به وجود می‌آیند.
با این بخش از رضیم همراه باشید تا با روش‌های درمان این بیماری خطرناک آشنا شوید.
هیدرآدنیت چرکی
هیدرآدنیت چرکی یک مشکل پوستی است که در آن توده‌های دردناک و چرکی زیر پوست ظاهر می‌شود.
این بیماری معمولاً در نقاطی از بدن به وجود می‌آید که پوست به هم ساییده می‌شود، مانند زیر بغل‌ها، کشاله‌های ران، بین دو باسن و زیر سینه‌ها. این توده‌ها ممکن است باز شوند و بوی بدی داشته باشند، و حفره‌هایی در زیر پوست ایجاد کنند.
هیدرآدنیت چرکی معمولاً بعد از دوره بلوغ شروع می‌شود و می‌تواند برای مدت طولانی روی پوست باقی بماند و با گذشت زمان بدتر شود. این وضعیت می‌تواند تأثیرات جدی بر روی زندگی روزمره و روحیه فرد داشته باشد. تشخیص زودهنگام و درمان سریع می‌تواند به کنترل علائم کمک کند و از به وجود آمدن توده‌های جدید و مشکلات دیگر جلوگیری کند. پیامدهای این بیماری پوستی شامل زخم شدن پوست و افسردگی است.
علائم هیدرآدنیت چرکی
این مشکل معمولاً نزدیک فولیکول‌های مو و غدد چربی و عرق ایجاد می‌شود، مانند زیر بغل، کشاله‌های ران و ناحیه مقعد. همچنین در مکان‌هایی که پوست به هم می‌ساید، مثل قسمت‌های داخلی ران‌ها و بین باسن‌ها، نیز دیده می‌شود. هیدرآدنیت چرکی ممکن است یک یا چند قسمت مختلف بدن را تحت تأثیر قرار دهد.
علائم هیدرآدنیت چرکی شامل موارد زیر است:
دانه‌های سرسیاه
بروز دانه‌های سرسیاه در بخش‌های کوچک از پوست که معمولاً به صورت جفت ظاهر می‌شوند، یکی از شناخته‌شده‌ترین نشانه‌های این بیماری است.
توده‌های قرمز و حساس
این توده‌ها معمولاً بزرگ می‌شوند، باز می‌شوند و چرک تولید می‌کنند. چرک این توده‌ها بوی نامطبوعی دارد و در محل این برآمدگی‌ها، سوزش و خارش نیز احساس می‌شود. این توده‌ها معمولاً در مکان‌هایی که پوست به هم مالیده می‌شود بروز می‌کنند.
توده‌های دردناک به اندازه نخود
این توده‌های سخت که در زیر پوست ظاهر می‌شوند ممکن است سال‌ها باقی بمانند و بزرگ و ملتهب شوند.
حفره‌ها
به تدریج در اطراف توده‌ها حفره‌ها و زخم‌ها ایجاد می‌شود. این زخم‌ها به آرامی بهبود می‌یابند یا ممکن است هرگز بهبود نیابند و چرک تولید کنند.
هیدرآدنیت معمولاً در سن بلوغ و تا 40 سالگی آغاز می‌شود و با یک توده دردناک که برای هفته‌ها یا ماه‌ها در زیر پوست باقی می‌ماند، شروع می‌شود. در برخی افراد، این بیماری خیلی شدید است و چند نقطه از بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما در برخی دیگر به شکل خفیف‌تری بروز می‌کند. مشکلاتی مانند اضافه‌وزن، اضطراب، تغییرات هورمونی، گرما یا رطوبت می‌توانند علائم را بدتر کنند. در خانم‌ها شدت این بیماری معمولاً بعد از یائسگی کاهش می‌یابد.
زمان مناسب مراجعه به پزشک
تشخیص زودهنگام بیماری برای درمان مؤثر بسیار حائز اهمیت است. اگر شرایط زیر را دارید، به پزشک مراجعه کنید:
- دردناک است
- در طی چند هفته بهبود نمی‌یابد
- پیدایش مجدد بیماری بعد از درمان.
- بروز در نواحی مختلف بدن.
- عود مداوم بیماری.
“““html
بیماری هیدرآدنیت چرکی می‌تواند نشانه‌هایی داشته باشد که باید به آنها توجه کرد. این نشانه‌ها عبارتند از:
اگر پزشک شما بیماری هیدرآدنیت چرکی را تشخیص داده، بدانید که علائم هشدار دهنده در زمان عود معمولاً شباهت زیادی به نشانه‌های اولیه دارند. همچنین به هر علامت یا نشانه جدیدی که به بیماری مربوط می‌شود، دقت کنید؛ زیرا ممکن است نشان‌دهنده عود بیماری یا عوارض ناشی از درمان باشد.
————————————————————————————
علل هیدرآدنیت چرکی
این بیماری زمانی رخ می‌دهد که فولیکول‌های مو مسدود و دچار التهاب شوند. دلیل این مسدود شدن مشخص نیست، اما عوامل زیادی می‌توانند در این امر مؤثر باشند، از جمله: هورمون‌ها، مشکلات متابولیکی، وراثت، واکنش نادرست سیستم ایمنی، سیگار کشیدن و اضافه وزن.
هیدرآدنیت چرکی ناشی از عفونت نیست و به هیچ‌وجه از طریق تماس جنسی انتقال نمی‌یابد. این بیماری مسری نیست و به بهداشت نامناسب ربطی ندارد.
عوامل تشدید
عواملی که احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهند، شامل:
- سن: این بیماری معمولاً در خانم‌ها بین ۲۰ تا ۲۹ سال به طور شایع‌تر دیده می‌شود. هر چقدر بیماری در سن پایین‌تر شروع شود، گسترده‌تر خواهد بود.
- جنسیت: زنان بیشتر از مردان به این بیماری مبتلا می‌شوند.
- سابقه خانوادگی: ممکن است استعداد ابتلا به این بیماری از نسل‌ها به نسل دیگر منتقل شود.
- شرایط خاص: این بیماری با مشکلات جسمی مختلفی مانند آکنه شدید، چاقی، بیماری‌های التهابی روده، دیابت و غیره در ارتباط است.
- سیگار کشیدن: سیگار کشیدن با این بیماری ارتباط دارد.
- عوارض شدید و مداوم این بیماری ممکن است شامل:
- عفونت: نواحی آسیب‌دیده می‌توانند مستعد عفونت باشند.
- زخم و تغییرات پوستی: زخم‌ها ممکن است بهبود یابند، اما ممکن است آثار آنها به شکل نواحی زبر و تیره روی پوست باقی بماند.
- محدودیت در حرکت: زخم‌ها می‌توانند حرکت را سخت کرده یا با درد همراه باشند، به ویژه اگر در نواحی حساس مثل کشاله ران یا زیر بغل باشند.
- مسدود شدن غدد لنفاوی: نواحی آسیب‌دیده معمولاً در محل وجود غدد لنفاوی هستند و بافت زخم می‌تواند باعث التهاب در اندام‌های دیگر شود.
- انزوا اجتماعی: ظاهر زخم‌ها و بوی آنها ممکن است باعث خجالت فرد شده و تمایل او را به حضور در مکان‌های عمومی کاهش دهد. در برخی موارد، این بیماری می‌تواند به سرطان پوست تبدیل شود.
- آزمایشات و تشخیص بیماری
- پزشک درباره علائم شما سوال می‌پرسد، معایناتی انجام می‌دهد و تاریخچه پزشکی را بررسی می‌کند.
- هیچ آزمایشی وجود ندارد که به‌طور مشخص هیدرآدنیت چرکی را تشخیص دهد، اما اگر زخم‌ها چرک داشته باشند، پزشک ممکن است نمونه‌ای برای آزمایش بفرستد تا بررسی کند آیا عفونت یا اختلالات پوستی وجود دارد یا نه.
درمان و دارو
ممکن است پزشک یک یا چند نوع داروی زیر را تجویز کند:
داروهای موضعی و خوراکی، از جمله آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهای حاوی ویتامین A (رتینوئیدها)
داروهایی که به کاهش التهاب کمک می‌کنند.
“““html
تزریق مستقیم داروهای استروئیدی به نواحی ملتهب می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند. داروهای استروئیدی که به صورت خوراکی مصرف می‌شوند، مانند پردنیزون، نیز می‌توانند مؤثر باشند. اما استفاده طولانی‌مدت از پردنیزون ممکن است عوارض جانبی، مانند پوکی استخوان، به همراه داشته باشد.
هورمون‌ها. تحقیقات انجام شده نشان می‌دهند که درمان هورمونی به اندازه آنتی بیوتیک‌های خوراکی در بهبود بیماری هیدرآدنیت مؤثر است. با این حال، برای خانم‌های باردار، به دلیل عوارض جانبی ممکن، مناسب نیست.
داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی. داروهایی مثل اینفلکسیماب (Remicade) و آدالی لوماب (Humira) در درمان هیدرآدنیت چرکی به کار می‌روند. این داروها با مسدود کردن یک پروتئین در سیستم ایمنی به نام TNF کار می‌کنند. محققان روی این داروها و داروهای مشابه تحقیق کرده‌اند. عوارض جانبی احتمالی شامل افزایش خطر عفونت، نارسایی قلبی و انواع خاصی از سرطان‌ها می‌شود.
داروهای مسکن. اگر داروهای مسکن بدون نسخه تأثیر نداشتند، پزشک ممکن است داروهایی قوی‌تر مثل پچ فنتانیل، کدئین، مورفین، گاباپنتین و پرگابالین تجویز کند.
جراحی و دیگر روندها
- برای درمان هیدرآدنیت چرکی ممکن است از روش‌های جراحی مختلفی استفاده شود. نوع روش بستگی به اندازه و محل زخم‌ها و عوامل دیگر دارد.
- پانچ دبریدمان. به این روش mini-unroofing نیز می‌گویند و برای برداشتن توده‌های ملتهب به کار می‌رود.
- برش و تخلیه. اگر بیماری فقط یک ناحیه کوچک از بدن را درگیر کند، این روش می‌تواند گزینه مناسبی باشد. این درمان به طور موقتی درد را کاهش می‌دهد اما زخم‌ها ممکن است دوباره عود کنند.
- برداشتن مقدار کمی از بافت با الکتروسرجری. این روش به عنوان یک گزینه برای درمان حالات شدید هیدرآدنیت چرکی محسوب می‌شود. در این فرآیند مقداری از پوست و بافت با استفاده از لایه‌برداری الکتروسرجیکال برداشته می‌شود. هدف این روش، حذف بافت آسیب‌دیده و حفظ بافت سالم است. این فرآیند در شرایط بهداشتی انجام می‌شود.
- جراحی و برداشتن. در این روش، تمام قسمت‌های بیمار و پوست درگیر جراحی می‌شوند. ممکن است برای بستن زخم نیاز به پیوند پوست باشد. حتی بعد از عمل جراحی، زخم‌ها می‌توانند در نواحی دیگر پدیدار شوند. در مردانی که بیماری ناحیه مقعد یا کیسه بیضه را تحت تأثیر قرار داده است، برداشتن بیضه تقریباً همیشه ضروری است.
- داروهای جایگزین
- مکمل‌های زینک که روزانه مصرف می‌شوند می‌توانند التهاب را کاهش داده و از بروز مشکلات جدید جلوگیری کنند.
اگر در مورد مطلب هیدرآدنیت یا پوراتیوا سوال یا نظری دارید، لطفاً آن را در قسمت نظرات با ما و سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
————————————————————————————
مجله اینترنتی رضیم
مرجان امینی
سایت رضیم
“`
