علت ترومبوز سیاهرگی عمقی (DVT) و درمان این عارضه (2 نکته مهم)
“`html
ترومبوز سیاهرگی عمقی (DVT) چیست؟
ترومبوز سیاهرگی عمقی به معنی ایجاد یک لخته خون در رگ‌های عمیق بدن است. رگ‌های عمیق در پاها، ران‌ها و ناحیه کمر از جمله مکان‌های رایج برای بروز این مشکل هستند. همچنین، این عارضه ممکن است در سیاهرگ‌های عمیق داخل بازوها نیز اتفاق بیفتد.
زمانی که خون در رگ‌ها لخته می‌شود، جریان طبیعی خون مختل می‌شود. این مسئله می‌تواند باعث برگشت خون و همچنین بروز درد و ورم گردد. در برخی موارد، لخته‌های خونی ممکن است به قطعات کوچک‌تری تقسیم شوند و به ریه‌ها برسند که این وضعیت می‌تواند منجر به عارضه‌ای به نام آمبولی ریه شود. آمبولی ریه می‌تواند وضعیت خطرناکی برای فرد ایجاد کند.
چه عواملی خطر ابتلا به ترومبوز سیاهرگی عمقی را افزایش می‌دهد؟
اگر قبلاً دچار ترومبوز سیاهرگی عمقی شده‌اید یا در خانواده‌تان سابقه لخته شدن خون وجود دارد، ممکن است در معرض خطر بالاتری باشید. همچنین عوامل زیر می‌توانند احتمال ابتلا به این مشکل را افزایش دهند:
- سن بالای ۶۰ سال
- چاقی
- آسیب به سیاهرگ عمیق یا انجام جراحی
- استفاده از داروهای جایگزین هورمونی یا داروهای پیشگیری از بارداری مثل قرص‌های جلوگیری
- بارداری و تا ۶ هفته بعد از زایمان
- اختلالات خونی که باعث لختگی سریع خون می‌شود، مانند جهش در فاکتور ۸
- سرطان یا نارسایی قلبی
- تحرک محدود به دلیل استراحت در رختخواب یا مشکلات پا، یا نشستن طولانی مدت
- رگ‌های واریسی
- وجود کاتتری که در ورید بزرگ قرار دارد.
علائم و نشانه‌های ابتلا به ترومبوز سیاهرگی عمقی چیست؟
- ورم
- قرمزی و التهاب
- گرما، درد یا حساسیت در ناحیه affected.
تشخیص ترومبوز سیاهرگی عمقی چگونه انجام می‌شود؟
- آزمایش خون D-dimer برای بررسی وجود لخته‌های خون انجام می‌شود.
- یک سونوگرافی برای مشاهده تصاویر عروق خونی با استفاده از امواج صوتی انجام می‌گیرد. ممکن است یک تست اولتراسوند برای نمایش لخته‌ها در رگ شما صورت گیرد.
- کنتراست ونوگرافی نوعی تصویربرداری با اشعه ایکس است که با استفاده از مایع کنتراست برای بهتر دیده شدن رگ‌ها انجام می‌شود. اگر قبلاً به مایع کنتراست حساسیت داشته‌اید، به پزشک خود اطلاع دهید.
ترومبوز سیاهرگی عمقی چگونه درمان می‌شود؟
داروهای رقیق کننده خون کمک می‌کنند تا از لخته شدن خون جلوگیری شود. نمونه‌هایی از این داروها شامل هپارین و وارفارین هستند. لختگی خون می‌تواند منجر به سکته مغزی، حملات قلبی و حتی مرگ شود.
دستورالعمل‌های ایمنی زیر را در هنگام مصرف رقیق کننده‌های خون رعایت کنید:
- به خونریزی و کبودی‌های غیرمعمول توجه کنید.
- به خونریزی از لثه‌ها یا بینی توجه کنید و مراقب هرگونه خونریزی در ادرار یا مدفوع باشید.
- از مسواک نرم و دستمال نرم برای جلوگیری از خونریزی لثه‌ها و پوست استفاده کنید.
- اگر می‌خواهید اصلاح کنید، از ماشین اصلاح برقی استفاده کنید.
- از انجام ورزش‌های سنگین پرهیز کنید.
- به دندانپزشک و سایر پزشکان بگویید که داروهای رقیق کننده خون مصرف می‌کنید.
- یک دستبند یا گردنبند که نشان می‌دهد شما این داروها را مصرف می‌کنید، بپوشید.
- قبل از شروع یا قطع مصرف هر دارویی با پزشک خود مشورت کنید. بسیاری از داروها ممکن است با رقیق کننده‌های خون تداخل داشته باشند.
- اگر فراموش کرده‌اید داروی خود را مصرف کنید،…
“““html
- اگر از داروی خود بیش از حد مصرف کرده‌اید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
- وارفارین دارویی است که برای رقیق کردن خون استفاده می‌شود و ممکن است شما به آن نیاز داشته باشید تا از لخته شدن خون جلوگیری کنید. در زیر نکاتی وجود دارد که باید درباره مصرف وارفارین بدانید.
- برخی غذاها و داروها می‌توانند بر مقدار وارفارین در خون شما تاثیر بگذارند.
- در زمان مصرف وارفارین، تغییرات بزرگ در رژیم غذایی خود ایجاد نکنید.
- وارفارین بهترین کارایی را زمانی دارد که شما مقدار ثابتی از ویتامین K هر روز مصرف کنید. ویتامین K معمولاً در سبزیجاتی مانند کلم و اسفناج وجود دارد.
- در مورد اینکه چه غذاهایی بخورید، از پزشک یا کارشناس تغذیه خود مشاوره بگیرید.
- در حین مصرف وارفارین، شما نیاز دارید که تحت مراقبت منظم پرستاران و پزشکان باشید.
- شما باید آزمایش‌های خون منظم انجام دهید. این آزمایش‌ها به تعیین مقدار داروی مناسب برای شما کمک می‌کنند.
فیلتر ونا کاوا (سیاهرگ بزرگ زیرین) می‌تواند درون سیاهرگ بزرگ زیرین شما قرار گیرد تا به درمان این مشکل کمک کند. سیاهرگ بزرگ زیرین رگی است که خون را از بدن به قلب منتقل می‌کند.
این فیلتر از لخته شدن خون جلوگیری می‌کند و مانع می‌شود که آن به ریه‌ها برسد. عمل جراحی به نام ترومبکتومی نیز ممکن است برای حذف لخته انجام شود. یک روش دیگر به نام ترومبولیزیک ممکن است با تزریق یک ماده حل‌کننده لخته، به جدا کردن لخته کمک کند.
انواع درمان ترومبوز سیاهرگی عمقی
چگونه می‌توان ترومبوز سیاهرگی عمقی را مدیریت کرد؟
- جوراب‌های فشار را بپوشید: جوراب‌های ساق بلند فشار ملایمی به پاهای شما وارد می‌کنند. این کار به بهبود جریان خون کمک کرده و از لخته شدن جلوگیری می‌کند. این جوراب‌ها را در طول روز بپوشید و هنگام خواب آنها را درآورید.
- پاد خود را بالاتر از سطح قلب خود نگه دارید: این کار به کاهش تورم و درد کمک می‌کند. می‌توانید پاهای خود را روی بالش یا پتو قرار دهید.
- به طور منظم ورزش کنید تا جریان خون بهتری داشته باشید. پیاده‌روی یک ورزش خوب است. درباره بهترین برنامه ورزشی با پزشک خود صحبت کنید.
- موقعیت بدنی خود را تغییر دهید: اگر در حال سفر با ماشین هستید یا پشت میز نشسته‌اید، هر ساعت چند بار حرکت کنید. در یک هواپیما، هر نیم ساعت بلند شوید و راه بروید. اگر در رختخواب هستید، هر ۱ تا ۲ ساعت موقعیت خود را عوض کنید.
- وزن خود را در محدوده طبیعی نگه دارید: از پزشک خود بپرسید که وزن ایده‌آل شما چقدر است. اگر اضافه وزن دارید، از او بخواهید که به شما برنامه‌ای برای کاهش وزن بدهد.
- سیگار نکشید: نیکوتین و دیگر مواد شیمیایی در سیگار می‌توانند به خونریزی در رگ‌ها آسیب بزنند و مدیریت ترومبوز سیاهرگی عمقی را سخت‌تر کنند. اگر سیگاری هستید و به کمک برای ترک نیاز دارید، با پزشک خود صحبت کنید. سیگارهای الکترونیکی و بدون دود هم حاوی نیکوتین هستند. قبل از استفاده از این محصولات، با پزشک خود مشورت کنید.
در شرایط زیر فوراً با اورژانس پزشکی تماس بگیرید:
- اگر احساس سرگیجه، تنگی نفس و درد در قفسه سینه دارید.
- اگر خون سرفه می‌کنید.
- اگر نشانه‌های جدیدی از این مشکل را در یک پا یا بازوی دیگر احساس می‌کنید.
کی باید با پزشک خود تماس بگیرید؟
- اگر لثه یا بینی شما خونریزی می‌کرد.
- اگر خون در ادرار یا مدفوع شما مشاهده می‌کنید.
“`
- مدفوع شما سیاه یا تیره‌تر از حد طبیعی است.
- شما در مورد بیماری یا مراقبت‌های خود سؤال یا نگرانی دارید.
شما حق دارید در برنامه‌ریزی برای مراقبت‌های خود شرکت کنید. همچنین باید از وضعیت سلامتی‌تان و روش‌های درمان آن آگاه باشید. در مورد گزینه‌های درمانی با افرادی که مراقب شما هستند، صحبت کنید تا بتوانید تصمیم بگیرید که چه نوع مراقبتی را می‌خواهید دریافت کنید. شما همیشه این حق را دارید که از درمان‌های پیشنهاد شده استفاده نکنید.
این اطلاعات فقط به عنوان راهنمایی آموزشی ارائه شده است. این راهنما به عنوان مشاوره پزشکی برای بیماری‌ها و پزشک درمانی در نظر گرفته نشده است. قبل از اینکه هر نوع روش درمانی را دنبال کنید، حتماً با پزشک، پرستار یا داروساز خود مشورت کنید تا ببینید آیا این روش برای شما امن و مؤثر است یا خیر.
همچنین بخوانید:
