علت تورم لبهای کوچک واژن ؛ درمان التهاب و خشکی واژن (2 نکته مهم)

عفونت و التهاب واژن در زنان؛ علائم، علل ایجاد و درمان

ممکن است برای شما خجالت‌آور باشد که درباره درد و التهاب واژن و نواحی اطراف آن صحبت کنید، اما این مشکل بسیاری از زنان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. التهاب در ناحیه واژن می‌تواند در لب‌ها (لبه‌های کوچک و بزرگ، labia minora and labia majora) یا دیواره واژن بوجود بیاید. این التهاب می‌تواند به دلایل مختلفی از جمله آلرژی، عفونت‌های باکتریایی یا قارچی و حتی کیست‌های کوچک رخ دهد. همچنین برخی از زنان بعد از رابطه جنسی دچار التهاب می‌شوند. بسته به علت، التهاب واژن ممکن است با تحریک، ناراحتی هنگام ادرار کردن، حساسیت، درد، ترشحات و سوزش همراه باشد. با رضیم همراه باشید.

واژینیت باکتریایی

واژینیت باکتریایی شایع‌ترین دلیل مشکلات واژن در زنانی است که در سن باروری هستند. این بیماری قبلاً به نام واژینیت ناشناخته یا واژینیت مرتبط با گاردنرلاGardnerella شناخته می‌شد. کارشناسان بهداشت مطمئن نیستند که آیا ارتباط جنسی در بروز این بیماری نقش دارد یا نه. واژینیت باکتریایی نتیجه تغییراتی در باکتری‌های طبیعی واژن است. این عدم تعادل زمانی اتفاق می‌افتد که گونه‌های مختلف باکتری‌ها زیادتر از نوع خوب آن‌ها می‌شوند.

به جای لاکتوباسیل (lactobacillus یک نوع باکتری طبیعی که به طور طبیعی در واژن وجود دارد) که معمولاً در مقادیر زیاد وجود دارد، باکتری‌های دیگری مانند گاردنلا واژینالیس gardnerella vaginalis، باکتروئیدها bacteroides، Mobiluncus و میکوپلاسما همونیس Mycoplasma hominis در واژن زنانی که با این مشکل روبه‌رو هستند، مشاهده می‌شود. تحقیقات بیشتری برای درک نقش این میکروب‌ها در بروز واژینیت باکتریایی در حال انجام است، اما هنوز نقش رابطه جنسی در این مشکل مشخص نشده است. تغییر در شرائط جنسی، استفاده از آی‌یو‌دی (ووسیله داخل رحمی پیشگیری از بارداری) IUD و دوش واژینال می‌تواند خطر ابتلا به واژینیت باکتریایی را در زنان افزایش دهد.

نشانه های عفونت و التهاب واژن

شایع‌ترین نشانه واژینیت باکتریایی، ترشحات بدبوی واژن است. بعضی از زنان این بو را شبیه بوی ماهی توصیف می‌کنند که بعد از رابطه جنسی بیشتر مشهود است. تقریباً نیمی از زنانی که دچار علائم واژینیت باکتریایی هستند، هیچ نشانه‌ای ندارند. یک متخصص سلامت باید این نشانه‌ها را بررسی کرده و معاینه بالینی انجام دهد؛ ممکن است برای تأیید تشخیص آزمایش مایعات واژن انجام شود.

دیگر نشانه ها شامل:

1. ترشح رقیق واژن، معمولاً سفید یا خاکستری رنگ.
2. درد در هنگام ادرار کردن.
3. خارش اطراف واژن.

تشخیص عفونت و التهاب واژن

یک پزشک می‌تواند با بررسی نمونه‌ای از مایع واژن زیر میکروسکوپ، باکتری‌های مرتبط با واژینیت را شناسایی کند.

سپس می‌تواند بر اساس عدم وجود لاکتوباسیلا،

وجود تعداد زیادی سلول‌های راهنما “Clue cell” (سلول‌هایی که در واژن زنان مبتلا به واژینیت باکتریایی وجود دارند و با میکروب‌ها پوشیده شده‌اند) تشخیص واژینیت باکتریایی را بدهد.

تغییرات ترشحات طبیعی واژن

پزشک از آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند مترونیدازول یا کلیندامایسین برای درمان زنان مبتلا به واژینیت باکتریایی استفاده می‌کند. به طور کلی همسران آنها نیاز به درمان ندارند. در بسیاری از موارد، واژینیت باکتریایی عارضه‌ای به جا نمی‌گذارد. اما خطرات مشخصی بین واژینیت باکتریایی و بروز بیماری‌های التهابی لگن (PID) وجود دارد. PID یک بیماری جدی در زنان است که می‌تواند…

نازایی و حاملگی خارج از رحم می‌تواند به مشکلات جدی منجر شود. واژینیت باکتریایی همچنین می‌تواند مشکلات دیگری مانند زایمان زودرس و وزن کم نوزاد به وجود آورد. بنابراین، برخی پزشکان زنان توصیه می‌کنند که تمام خانم‌های باردار، چه علائمی داشته باشند یا نه، و حتی آن‌هایی که قبلاً نوزاد نارس به دنیا آورده‌اند، به‌طور منظم برای واژینیت باکتریایی آزمایش شوند. اگر خانمی قبلاً نوزاد نارس به دنیا نیاورده باشد، اما نشانه‌ها یا نتایج آزمایشگاهی پیدا کند که نشان دهنده وجود واژینیت باکتریایی هستند، باید درمان شود. واژینیت باکتریایی همچنین می‌تواند با افزایش خطر ابتلا به سوزاک و عفونت اچ آی وی (HIV) که باعث ایدز می‌شود، مرتبط باشد.

تریکوموناسیس

تریکوموناسیس یکی از شایع‌ترین عفونت‌های قابل انتقال از راه جنسی (STIs) است. بر اساس آمار مرکز کنترل بیماری‌های ایالات متحده (CDC)، هر سال حدود 4.7 میلیون مورد جدید این عفونت در مردان و زنان در ایالات متحده رخ می‌دهد. این عفونت به علت یک انگل به نام تریکوموناس واژینالیس ایجاد می‌شود. تریکوموناسیس معمولاً ابتدا به عنوان عفونت در دستگاه ادراری ظاهر می‌شود. شایع‌ترین محل عفونت در زنان واژن و در مردان پیش آبراه (Urethra) است.

نشانه‌های تریکوموناسیس

مانند سایر عفونت‌های قابل انتقال از راه جنسی، بسیاری از افرادی که به تریکوموناسیس مبتلا می‌شوند، هیچ علائمی ندارند. مردان عموماً نشانه‌ای ندارند. اما زنان در صورت ابتلا معمولاً بین 5 تا 28 روز بعد از آلودگی به پارازیت علائم را تجربه می‌کنند.

هرچند برخی از زنان مبتلا ممکن است نشانه‌هایی خفیف یا هیچ نشانه‌ای نداشته باشند، بسیاری از آن‌ها علائم واضحی دارند. علائم در زنان شامل:

• ترشحات زیاد به رنگ زرد متمایل به سبز یا خاکستری.
• ناراحتی در هنگام رابطه جنسی.
• بوی ناخوشایند واژن.
• ادرار کردن دردناک.
• تحریک و خارش ناحیه تناسلی و در موارد نادر، درد در ناحیه زیر شکم.
• برای مردان، نشانه‌ها ممکن است شامل ترشح رقیق سفید رنگ از آلت تناسلی و درد یا مشکل در ادرار کردن و خروج منی باشد.

تشخیص عفونت و التهاب واژن

یک پزشک می‌تواند تریکوموناسیس را با انجام آزمایش بر روی مایعی که از واژن یا آلت تناسلی مردانه گرفته می‌شود، تشخیص دهد. معاینه بالینی ممکن است زخم‌های قرمز بر روی دهانه رحم یا داخل واژن را نشان دهد.

از آنجا که مردان می‌توانند این بیماری را به شریک خود منتقل کنند، حتی زمانی که هیچ نشانه‌ای ندارند، پزشکان توصیه می‌کنند که هر دو نفر باید درمان شوند تا از شر پارازیت خلاص شوند. درمان معمولاً شامل داروی مترونیدازول در یک دوز واحد برای افراد مبتلا است.

پیشگیری از عفونت و التهاب واژن

بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا به بیماری‌های قابل انتقال از راه جنسی، پرهیز از رابطه جنسی یا داشتن رابطه طولانی‌مدت با یک شریک که آزمایش شده و مشخص شده که سالم است، می‌باشد. استفاده صحیح از کاندوم در مردان نیز در طول رابطه جنسی می‌تواند به پیشگیری از گسترش تریکوموناسیس کمک کند.

عوارض عفونت و التهاب واژن

تحقیقات نشان می‌دهد که تریکوموناسیس به دو عارضه جدی مرتبط است. مطالعات نشان می‌دهد که این بیماری با خطر انتقال HIV به میزان 3 تا 5 برابر افزایش می‌یابد و ممکن است زن‌ها نوزادان کم‌وزن یا نوزادان نارس به دنیا بیاورند. دانشمندان برای بررسی این ارتباطات به تحقیقات بیشتری نیاز دارند.

عفونت قارچی واژن

عفونت قارچی واژن، یا کاندیداسیس، یکی از علل شایع سوزش واژن است. این عفونت هنگامی رخ می‌دهد که تعادل میان قارچ‌های Candida albicans به هم بخورد. اگرچه این عفونت به عنوان یک STI در نظر گرفته نمی‌شود، 12 تا 15 درصد مردان بعد از تماس جنسی با یک شریک عفونی ممکن است به این عفونت مبتلا شوند.

“`html

خود درگیر شده اند.

چند عامل در ارتباط با افزایش عفونت در زنان است از جمله:

• حامله بودن
• داشتن بیماری قند که تحت کنترل نباشد
• استفاده از قرص‌های ضد حاملگی خوراکی یا آنتی‌بیوتیک‌ها

دیگر عواملی که میزان عفونت قارچی را بالا می‌برند عبارتند از:

1. دوش‌ها
2. اسپری‌های بهداشتی معطر زنانه
3. آنتی‌بیوتیک‌های موضعی و داروهای استروئیدی

پوشیدن لباس‌های تنگ و لباس‌هایی که تهویه خوبی ندارند و همچنین زیر جامه‌ها هم می‌تواند به عفونت‌های واژنی مرتبط باشد. زنان باید با پزشکان خود در مورد علل احتمالی عفونت قارچی مزمن خود صحبت کنند. متخصصان زنان هنوز نمی‌دانند که آیا قارچ‌ها می‌توانند از طریق تماس جنسی منتقل شوند یا نه، زیرا اغلب زنان قارچ را در واژن خود دارند و همین موضوع بررسی این مسئله را برای محققان دشوار کرده است.

شایع‌ترین علائم عفونت قارچی در زنان خارش، سوزش و ناراحتی در واژن است. ادرار کردن دردناک و درد در حین تماس جنسی نیز رایج است.

ترشحات واژن معمولاً وجود ندارد و در صورت وجود، ممکن است کم باشد. ترشح غلیظ سفید مایل به خاکستری به نوعی به پنیر محلی تشبیه می‌شود، اگرچه ممکن است از حالت آبکی به غلیظ متفاوت باشد. اغلب شریک‌های مرد زنان مبتلا به عفونت قارچی هیچ نشانه‌ای از عفونت ندارند. اما برخی مردان ممکن است بعد از تماس جنسی بدون استفاده از کاندوم، راش‌های موقتی و سوزش در ناحیه آلت تناسلی تجربه کنند.

درمان

داروهای ضد قارچ مختلفی برای درمان عفونت‌های قارچی در دسترس است. زنان می‌توانند کرم‌های ضد قارچ را خریداری کرده و به‌طور مستقیم روی ناحیه مبتلا استفاده کنند، قرص‌ها یا شیاف‌های کلوتریمازول، میکونازول، بوتوکونازول و تیوکونازول برای استفاده در داخل واژن وجود دارند. به دلیل اینکه تشخیص عفونت‌های باکتریایی، تریکومونا و عفونت‌های قارچی فقط بر پایه علائم دشوار است، یک زن با این علائم باید برای تشخیص دقیق قبل از استفاده از این محصولات، به پزشک مراجعه کند. محصولات دیگر مانند آنتی‌هیستامین‌ها و کرم‌های بی‌حس‌کننده فقط علائم را مخفی می‌کنند و عفونت را درمان نمی‌کنند. زنانی که دچار عفونت‌های قارچی مزمن یا مکرر هستند ممکن است به درمان با کرم‌های واژینال و داروهای خوراکی برای مدت طولانی نیاز داشته باشند. زنان مبتلا به HIV ممکن است دچار عفونت‌های قارچی شدید شوند که به درمان پاسخ نمی‌دهند.

دیگر علل التهاب واژن

اگرچه اکثر عفونت‌های واژن در زنان به علت باکتری‌ها، تریکومونا یا قارچ ایجاد می‌شوند، ممکن است دلایل دیگری نیز وجود داشته باشد. این علل شامل واکنش‌های حساسیتی، مواد تحریک‌کننده و دیگر بیماری‌های منتقل‌شونده از طریق جنسی (STIs) هستند. علائم حساسیت ممکن است به علت استفاده از اسپرم‌کش‌ها، محصولات بهداشتی واژن، پاک‌کننده‌ها و نرم‌کننده‌های پارچه ایجاد شود. التهاب دهانه رحم معمولاً با ترشحات غیرطبیعی واژن همراه است، اما پزشکان می‌توانند با آزمایش تشخیص دهند که آیا عفونت باکتریایی وجود دارد یا خیر.

برای کنترل التهاب واژن، باید به دنبال عواملی بود که سبب افزایش رشد و پتانسیل بیماری‌زایی میکروب‌های واژن می‌شوند. این اطلاعات به بهبود تلاش‌های درمانی و پیشگیری از واژینیت کمک خواهد کرد. نباید واژینیت را بی‌اهمیت تلقی کرد؛ این موضوع به‌طور جدی توسط دانشمندان مورد مطالعه قرار می‌گیرد تا نقش آن را در ارتباط با شرایطی مانند عفونت‌های لگنی (PID) و عوارض مربوط به بارداری روشن کنند.

تحقیقات NIAID ارتباطی بین لاکتوباسیل و محافظت از واژینیت باکتریایی یافتند. سپس آنها یک شیاف واژینال از لاکتوباسیل را طراحی کردند که به رشد باکتری‌های مفید در واژن کمک می‌کند. تحقیقات اکنون به بررسی استفاده از شیاف لاکتوباسیل واژینال همراه با مترونیدازول خوراکی برای درمان و پیشگیری از واژینیت باکتریایی ادامه دارد. در اکتبر 2003، پروژه دیگری از NIAID توالی کدهای ژنتیکی تریکوموناس واژینالیس را تکمیل کرد. این تحقیقات در آغاز فهم بیولوژی و راهکارهای جدید برای جلوگیری از بیماری‌ها است. تریکوموناس واژینالیس همچنین مورد توجه خاصی در تحقیقات قرار دارد.

“`

پزشکی زیستی به دلیل تأثیر آن در انتقال HIV، بیماری‌های کودکان، و افزایش خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم اهمیت زیادی دارد.

بیماری‌های مقاربتی (STD ها)

اگر لبه‌های واژن شما قرمز و متورم شده است، ممکن است علامتی از یک بیماری مقاربتی باشد. دکتر نیوین تاد، متخصص زنان، می‌گوید که علائم بسیاری از این بیماری‌ها شبیه به عفونت قارچی هستند. بیماری‌های مقاربتی اگر درمان نشوند، ممکن است عوارض جدی به همراه داشته باشند. بنابراین اگر هر نشانه‌ای از این بیماری‌ها داشتید، حتماً با پزشک مشورت کنید.

تورم واژن بعد از رابطه جنسی

رابطه جنسی می‌تواند باعث تورم و درد در ناحیه واژن شود. این نوع تورم ممکن است به دلایل زیر باشد:

• آلرژی به لاتکس
• آلرژی به مایع منی
• عفونت واژن
• کیست بارتولن

گاهی اوقات، اصطکاک ناشی از رابطه جنسی می‌تواند به بافت‌های اطراف مهبل و دیواره واژن آسیب برساند و آن نواحی را تحریک و متورم کند. روش‌هایی مانند خوردن ماست و استفاده از کمپرس آب سرد می‌تواند به کاهش تورم واژن بعد از رابطه جنسی کمک کند. همچنین، استفاده از روان‌کننده واژن قبل از رابطه جنسی نیز برای کاهش این تورم مفید خواهد بود.

بیماری کرون تناسلی

بیماری کرون یک بیماری التهابی روده است که در آن زال‌ها یا زخم‌هایی در روده ایجاد می‌شود. به گفته دکتر کالوم لیون، متخصص پوست، بیماری کرون تناسلی به دلیل تأثیر این زخم‌ها بر پوست اطراف ناحیه تناسلی به وجود می‌آید. تورم واژن در این بیماری به دلیل مسدود شدن عروق لنفاوی ناشی از این زال‌ها ایجاد می‌شود. این وضعیت به نام lymphangiopathy گرانولوماتوز یا lymphoedema شناخته می‌شود و معمولاً علامت بارز آن تورم در لبه‌های واژن در یک یا هر دو طرف است.

سایر علامت‌های بیماری کرون تناسلی عبارتند از:

• برجستگی در پوست
• جوش‌ها و پلاک‌های قرمز و دردناک در ناحیه واژن
• عفونت باکتریایی ثانویه یا عفونت کاندیدا آلبیکنس

بیماری کرون تناسلی یک بیماری پیچیده است، بنابراین برای درمان آن باید به پزشک مراجعه کنید.

مجله اینترنتی رضیم

مرجان امینی

ذخیره

“`html
ذخیره