علت دیورتیکولیت چیست؟ + درمان سنتی بیماری دیورتیکولیت (2 نکته مهم)
از دیورتیکولیت غافل نشوید!
دیورتیکولیت یک بیماری مربوط به روده است که بیشتر در روده بزرگ اتفاق می‌افتد و در روده کوچک به ندرت دیده می‌شود. این بیماری باعث می‌شود که دیواره روده بیرون بزند و باعث ناراحتی در فرد شود. درد در قسمت پایینی شکم، به خصوص سمت چپ آن، و همچنین تب می‌توانند از نشانه‌های این بیماری باشند.
دیورتیکولیت معمولاً با آنتی‌بیوتیک و برخی تغییرات در رژیم غذایی قابل درمان است، اما نیاز به معاینه پزشکی دارد. قبل از اینکه دیورتیکولیت باعث مشکلات جدی شود، باید نشانه‌های خاموش آن را بشناسید. دیورتیکولیت زمانی به وجود می‌آید که سطح داخلی روده بزرگ دچار عفونت یا التهاب شود. درد در قسمت چپ و پایین شکم می‌تواند از علائم این بیماری باشد. اگر دیورتیکولیت درمان نشود، امکان عود آن وجود دارد. این بیماری به دلیل وجود کیسه‌های کوچک (دیورتیکول) که از دیواره روده بزرگ بیرون زده‌اند، ایجاد می‌شود. وجود این کیسه‌ها ممکن است هیچ نشانه‌ای نداشته باشد.
علائم بیماری دیورتیکولیت
درد در قسمت پایینی و چپ شکم: این درد یکی از شایع‌ترین علائم دیورتیکولیت است و 80 درصد از افراد مبتلا آن را در ناحیه زیر ناف تجربه می‌کنند.
یبوست: بسیاری از افراد با مشکل دیورتیکولیت متوجه تغییراتی در رفت و آمد به دستشویی می‌شوند. یبوست معمولاً شایع‌تر از اسهال است.
تب و لرز: اگر دیورتیکول به باکتری آلوده شود، تب به منظور مبارزه با عفونت در بدن به وجود می‌آید.
تغییر در اشتها: درد شکم ناشی از دیورتیکولیت ممکن است باعث کاهش اشتها شود. بسیاری از افراد همچنین مشکلات هضم را تجربه می‌کنند.
عامل خطر دیورتیکولیت: رژیم غذایی کم فیبر
رژیم‌های غذایی با چربی بالا و فیبر کم می‌تواند خطر ابتلا به دیورتیکولیت را افزایش دهد. افزایش مصرف فیبر در رژیم غذایی به جلوگیری از بروز دیورتیکولیت کمک می‌کند. بهترین منابع فیبر شامل میوه‌ها، سبزیجات و غلات است، اما پزشک شما ممکن است مصرف مکمل‌های فیبر را نیز پیشنهاد کند.
در مناطقی مانند آفریقا که رژیم غذایی پرفیبر رایج است، دیورتیکولوز نادر است. دیورتیکول‌ها در شرایطی که فشار داخل روده بزرگ بالا می‌رود، به وجود می‌آیند. در این حالت، بافت داخلی روده از نقاطی که رگ‌های خونی به دیواره روده بزرگ نفوذ می‌کنند، بیرون زده می‌شود. از بیماران مبتلا به دیورتیکولوز، ۱۵-۲۰% دچار علائم دیورتیکولیتی می‌شوند که از میان آنها ۷۵% از درد شکم بدون التهاب و ۲۵% دچار دیورتیکولیت آشکار می‌شوند. در ایالات متحده، ۵۰-۹۰% موارد دیورتیکولیت در روده بزرگ سمت چپ، به ویژه در قسمت سیگموئید رخ می‌دهد؛ در حالی که در جمعیت‌های آسیایی، بیماری بیشتر در سمت راست شایع است و ۷۵% از موارد را شامل می‌شود.
علائم بیماری معمولاً به صورت درد و حساسیت (تندرنس شکم) در قسمت چپ و پایین شکم به همراه تب پایین است. این درد معمولاً مداوم است و تیر نمی‌کشد . ممکن است توده‌ای در شکم، لگن یا راست روده لمس شود. تغییر در الگوی اجابت مزاج نیز شایع است. ممکن است علائم ادراری به وجود بیاید که علت آن مجاورت التهاب با ساختارهای دستگاه ادراری است.
در ۳۰-۴۰% موارد، آزمایش مدفوع مثبت می‌شود، اما خونریزی قابل‌توجه نادر است. دیورتیکولیت در کولون راست یا در یک کولون سیگموئید دراز ممکن است با آپاندیسیت اشتباه شود. دیورتیکولیت در کولون عرضی ممکن است علائم بیماری زخم گوارشی، پانکراتیت یا کیسه صفرا را تقلید کند. دیورتیکولیت می‌تواند با عوارضی مانند آبسه و نادرست با پارگی به صفاق همراه باشد. در بعضی موارد، ممکن است بیمار دچار فیستول شود.
“`html
کولون به مثانه یا مهبل شود.
تشخیص دیورتیکولیت
- آپاندیسیت
- سرطان روده بزرگ
- کولیت زخمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌شونده
- بیماری کرون
- کولیت عفونی (یرسینیا، کمپیلوباکتر، شیگلا)
- کولیت ایسکمیک
- سندرم روده تحریک‌‌‌‌‌‌‌‌‌پذیر
- انسداد روده
- پیچش روده
- عفونت دستگاه ادراری/پیلونفریت
- اختلالات مربوط به بیماری زنان (پارگی کیست تخمدان، پیچ‌‌‌‌‌‌‌‌‌خوردگی تخمدان، بارداری نابجا، بیماری التهابی لگن)
درمان بیماری دیورتیکولیت
- بیمارانی که علائم خفیفی دارند و می‌توانند مایعات بخورند، ممکن است بدون نیاز به بستری شدن با آنتیبیوتیکهای خوراکی و رژیم مایعات درمان شوند.
- آنتی‌‌‌‌‌‌‌‌‌بیوتیک‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها باید دقت کنند که همه نوع باکتری‌ها را پوشش دهند.
- گزینه‌‌‌‌‌‌‌‌‌های درمانی شامل: آموکسی‌‌‌‌‌‌‌‌‌سیلین‌‌‌‌‌‌‌‌‌کلاولانات، سیپروفلوکساسین به‌‌‌‌‌‌‌‌‌علاوه مترونیدازول یا تری‌‌‌‌‌‌‌‌‌متوپریم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌سولفامتوکسازول به‌‌‌‌‌‌‌‌‌علاوه مترونیدازول است.
- بیمارانی که مشکلات شدید دارند یا تب دارند، یا افرادی که سنشان بالا است یا سیستم ایمنی ضعیفی دارند باید تحت مراقبت بیمارستانی قرار گیرند و از روش‌های وریدی برای درمان استفاده کنند.
- اگر بیماران با یک آبسه مراجعه کنند، باید قبل از هر نوع جراحی، این آبسه‌ها به روش پوست تخلیه شوند.
- بیمار باید بعد از ۲ تا ۴ روز از نظر آزمایش و علامت بهبود یابد و درمان با آنتیبیوتیکهای خوراکی به مدت ۷ تا ۱۰ روز ادامه یابد.
- کولونوسکوپی بعد از ۶ هفته برای تایید تشخیص و رد سرطان مورد نیاز است.
- اگر بیمار به درمان اولیه پاسخ ندهد یا علائمش بدتر شود، باید متخصص جراحی مشاوره داده شود.
- عمل جراحی برای بیمارانی که عوارض دارند، مانند آبسه یا انسداد، یا کسانی که چند بار بیماری‌شان عود کرده است، ضروری است.
پیش‌‌‌‌‌‌‌‌‌آگهی و عوارض این بیماری
- بیشتر بیماران بستری به درمان پاسخ مثبت می‌دهند، اما تا ۳۰ درصد آنها ممکن است نیاز به عمل جراحی داشته باشند.
- عوارض این بیماری شامل التهاب، آبسه، فیستول و انسداد روده است که ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.
- حدود ۲۰ تا ۳۵ درصد بیماران دچار عود مجدد دیورتیکولیت می‌شوند و نیمی از این موارد طی یک سال رخ می‌دهد.
- میزان مرگ ومیر در بیمارانی که نیاز به جراحی اورژانس دارند، بالاتر است.
سایت رضیم
“`
