علت سرطان سینه و درمان سرطان پستان(Breast Cancer) (2 نکته مهم)

عوامل موثر در بروز سرطان سینه

با این بخش از رضیم همراه باشید تا علل سرطان سينه و راه هاى پيشگيرى از سرطان سینه

آشنا شوید.

مقدمه ای در مورد سرطان سینه

سرطان یکی از بیماری‌های رایج امروزی است که با وجود پیشرفت در درمان بیماری‌های عفونی، همچنان در حال افزایش است. این بیماری به همراه بیماری‌های قلبی یکی از تهدیدهای جدی برای سلامت زنان به شمار می‌رود. بیماری‌هایی نظیر سکته مغزی، بیماری‌های ریه، آلزایمر، دیابت، ذات‌الریه و آنفلوآنزا نیز سلامتی خانم‌ها را تهدید می‌کنند. از آنجایی که سرطان سینه یکی از نوع‌هایی است که می‌توان از آن جلوگیری کرد، آگاه‌سازی عموم مردم در این زمینه می‌تواند بسیار مؤثر باشد.

چه کسانی در معرض خطر ابتلا به سرطان پستان هستند؟

مهمترین عامل خطر سرطان پستان چیست؟

ساده‌ترین جواب این است: زن بودن. بسیاری از زنانی که به سرطان سینه مبتلا می‌شوند، نمی‌دانند که چه علتی باعث این بیماری در آن‌ها شده است. هیچ‌کس نمی‌تواند به‌طور دقیق بگوید که چه عاملی باعث سرطان سینه در شما شده است. مهم است که بدانید هر فردی که عوامل خطر را داشته باشد، لزوماً به آن مبتلا نخواهد شد. واقعاً زنانی وجود دارند که سرطان سینه در آن‌ها تشخیص داده می‌شود، حتی اگر هیچ‌یک از عوامل خطر را نداشته باشند.

در بهترین وضعیت، تأثیر عوامل خطر چندان زیاد نیست. فرض کنید که داشتن سابقه خانوادگی احتمال خطر را 1.5 تا 2 برابر افزایش می‌دهد، خطر ابتلا به این بیماری برای یک زن 40 ساله در 5 سال آینده، از یک در هزار به دو در هزار افزایش خواهد یافت. همانطور که می‌بینید، حتی اگر خطر دو برابر شود، شانس ابتلا به بیماری همچنان کم خواهد بود.

به سادگی می‌توان گفت که چون شما زن هستید و بدن شما هورمون‌های زنانه تولید می‌کند و دارای اندام‌های زنانه هستید، همیشه در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه هستید. البته مردان هم می‌توانند به این بیماری مبتلا شوند اما خطر آن برای آن‌ها بسیار کمتر است و تقریباً از هر 100 بیمار، یکی از آن‌ها مرد است.

عوامل خطر با توجه به آمار مطالعات روی تعداد زیادی از زنان شناسایی شده‌اند اما باید توجه کرد که 70 درصد از زنان مبتلا به سرطان سینه، جز سن، هیچ یک از عوامل خطر شناخته‌شده را ندارند. اگر ژن‌های معیوب را کنار بگذاریم، تأثیر دیگر عوامل بر هر فرد چندان مهم نیست. حتی اگر شما تمام عوامل خطر را داشته باشید، هیچ‌کس نمی‌تواند پیش‌بینی کند که آیا شما حتماً مبتلا خواهید شد یا چه اتفاقی برای شما خواهد افتاد.

عوامل ابتلا به سرطان سينه

بر اساس تحقیقات موسسه ملی سرطان آمریکا، شرایط زیر می‌تواند خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهد.

داشتن سابقه خانوادگی

زنانی که مادر یا خواهرشان به ویژه در سنین جوانی به سرطان سینه مبتلا بوده‌اند، بیشتر در خطر ابتلا به این بیماری هستند.

داشتن سابقه شخصی

زنانی که یکی از سینه‌هایشان به سرطان مبتلا بوده، احتمال اینکه سینه دیگرشان هم مبتلا شود بسیار بالاست. عوامل دیگری که می‌توانند خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهند شامل:

استروژن بالا

شواهد نشان می‌دهد زنانی که مدت زیادی در معرض استروژن (هم هورمون تولیدی بدن و هم داروها) قرار دارند، احتمال ابتلا به سرطان سینه در آن‌ها بیشتر است. به عنوان مثال، زنانی که آغاز عادت ماهیانه آن‌ها در سنین پایین‌تر از 12 سالگی بوده یا زنانی که بعد از 55 سالگی یائسه شده‌اند، بیشتر در معرض خطر هستند.

“`

زنانى كه هرگز بچه دار نشده اند يا به مدت طولانى از هورمون DES استفاده كرده اند، بيشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان سينه هستند.

همچنين زناني كه از استروژن مصنوعى (كه بين سال‌هاى ۱۹۴۰ و ۱۹۷۱ به منظور جلوگيرى از سقط جنين مصرف مى‌شد) استفاده كرده‌اند نيز ريسك ابتلا به سرطان سينه را دارند. زناني كه اولين فرزند خود را بعد از سن سى سالگى به دنيا آورده‌اند هم در خطر ابتلا به سرطان سينه هستند. علاوه بر اين، زنان با سينه‌هاى بزرگ و سنگين به خاطر بافت چربى زياد، تشخيص ناحيه‌هاى غيرعادي در ماموگرافى براى پزشكان را دشوارتر مى‌كنند.

پرتو درمانى

زنانى كه قبل از سن سى سالگى تحت پرتودرمانى قرار گرفته‌اند، بيشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان سينه هستند.

الكلى

عامل ديگر الكل است كه مى‌تواند خطر ابتلا به سرطان سينه در زنان را افزايش دهد. هرچند نمى‌توان از تمام عوامل خطر سرطان سينه جلوگيرى كرد، اما مى‌توان برخي از آنها را تعديل نمود. به عنوان مثال، هرچند نمى‌توان ژن‌هاى موروثى را تغيير داد اما عادات غذايى را مى‌توان بهتر كرد.

پيشگيرى از سرطان سينه

براى جلوگيرى از سرطان سينه، راه‌هايى وجود دارد كه توصيه مى‌شود:

رژيم غذايى

به نوع چربى‌هايى كه مصرف مى‌كنيد توجه كنيد. بسيارى از چربى‌ها مى‌توانند سطح استروژن بدن را بالا ببرند كه اين موضوع خطر ابتلا به سرطان سينه را افزايش مى‌دهد. تحقيقات نشان داده‌اند كه استفاده از روغن‌هاى اشباع نشده مانند روغن زيتون و يكنواخت‌هايى مانند اسيدهاى چرب امگا ۳، كه در ماهى آزاد و ساردين وجود دارند، مى‌تواند خطر ابتلا به سرطان سينه را كاهش دهد. از مصرف چربى‌هاى موجود در مارگارين، غذاهاى كنسروى و اسنكات خوددارى كنيد، زيرا اين چربى‌ها احتمال ابتلا به سرطان را افزايش مى‌دهند.

فيبرها مى‌توانند از افزايش سطح استروژن در بدن جلوگيرى كنند. انواع لوبيا، برنج قهوه‌اى، نان سبوس‌دار و كثيرى از ميوه‌ها و سبزيجات منابع خوبى از فيبر هستند. در وعده‌هاى غذايى خود ميوه و سبزيجات را قرار دهيد. سبزيجاتى مانند كلم بروكلى و كلم گل، به فعاليت آنزيم‌هاى ضد سرطان در بدن كمك مى‌كنند. سويا نيز مانند فيبر عمل مى‌كند؛ مى‌توانيد از آرد سويا در غذاها و شيرينى‌ها استفاده كنيد و دانه‌هاى سويا را بخوريد يا شير سويا بنوشيد.

ورزش

تحقيقات نشان مى‌دهند كه زنانی که حداقل چهار ساعت در هفته ورزش می‌کنند، به نسبت زنانی که فعالیت بدنی ندارند، تا ۳۷ درصد کمتر به سرطان سینه مبتلا می‌شوند. ورزش با سوزاندن کالری و کاهش چربی، تولید استروژن را کاهش می‌دهد.

توصيه‌هاى پزشكى

اگر سن شما ۴۰ سال يا بالاتر است، حتماً سالی یک بار ماموگرافی انجام دهید. ماموگرافی می‌تواند دو تا پنج سال قبل از ظهور توده‌های قابل لمس، سرطان سینه را شناسایی کند. اگر هنوز قاعدگی دارید، هفت تا ده روز بعد از شروع قاعدگی، خودتان سینه‌هایتان را معاینه کنید و اگر دیگر قاعدگی ندارید، یک روز در ماه را مشخص کرده و هر ماه در آن روز سینه‌هایتان را بررسی کنید.

سبک زندگی

تحقیقات نشان داده است که افرادی که سابقه خانوادگی سرطان سینه دارند، اگر روزانه ۱۰ واحد یا بیشتر ویتامین E مصرف کنند، تا ۸۰ درصد در برابر خطر سرطان سینه محافظت خواهند شد. درباره مقدار مصرف ویتامین E با پزشک خود مشورت کنید. مصرف مشروبات الکلی نیز خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می‌دهد.

عوامل خطر سرطان پستان كدامند؟

عواملی

كه در زير به آنها اشاره شده است ممكن است خطر ابتلا به بيماري را در شما افزايش دهند. مجدداً تأكيد مي‌شود كه وجود اين موارد، الزاماً باعث ايجاد سرطان نمي‌شود.

1- سن:

خطر ابتلا به سرطان پستان با افزايش سن، بيشتر مي‌شود. مثلاً، خطر ابتلا به اين بيماري بعد از 40 و 50 سالگي به طور چشم‌گيري افزايش مي‌يابد و با بالاتر رفتن سن، احتمال بروز بيماري همچنان ادامه دارد. تحقيقات نشان مي‌دهد كه سن خطر در كشور ما حدود 10 تا 15 سال کمتر است. براي دختراني كه همين امروز متولد شده‌اند، خطر ابتلا به بيماري تا سن 30 سالگي يک در هزار است. به طور كلي، يكي از هر 8 تا 10 زن تا سن 80 سالگي ممكن است به اين بيماري مبتلا شوند.

2- سابقه فردي و فاميلي سرطان پستان:

اگر شما هم الان مبتلا به سرطان پستان هستيد، احتمال مبتلا شدن پستان ديگر شما بيشتر از حالت معمولي است. اگر يكي از اعضاي نزديك خانواده شما قبل از يائسگي به اين بيماري مبتلا شده باشد، خطر ابتلا در شما افزايش مي يابد. براي مثال، اگر مادرتان قبل از 40 سالگي به سرطان پستان مبتلا شده، احتمال ابتلاي شما به اين بيماري دو برابر افراد عادي است. اگر بستگان نزديكي مانند دختر، خواهر، خاله يا عمه شما هم اين بيماري را داشته باشند، خطر ابتلاي شما بيشتر خواهد بود. به طور کلی، هر چه تعداد افراد مبتلا در خانواده شما بیشتر و سن ابتلای آنان کمتر باشد، خطر ابتلاي شما بالاتر خواهد بود.

تحقيقات اخير نشان می‌دهد که برخی از زنان مبتلا به سرطان پستان دارای یک ژن جهشی هستند که خطر ابتلا به سرطان پستان و تخمدان را افزایش می‌دهد. به این ژن‌ها BRCA1 و BRCA2 می‌گویند. نشانه‌هایی که ممکن است به این طرز ژنتیکی مرتبط باشند شامل سرطان پستان در سنین پایین، داشتن سرطان پستان در هر دو طرف بدن، بروز سرطان پستان و تخمدان در یک فرد و ابتلای مردان خانواده به سرطان پستان هستند.

این ژن‌ها می‌توانند از هر کدام از والدین به ارث برسند. اما حتی اگر شما این ژن را داشته باشید، خطر ابتلا به بیماری تا سن 65 سالگی تنها 60 درصد است، نه 100 درصد. افرادی که احتمال خطر ارثی در آنها وجود دارد، می‌توانند از مشاوره ژنتیک استفاده کنند و پزشک شما باید شما را به یک پزشک متخصص برای این کار معرفی کند. جهت کسب اطلاعات بیشتر در این باره، می‌توانید فصل سوم از همین بخش را مطالعه کنید.

3- سوابق مربوط به باروري:

عوامل زیر در مورد سابقه باروری می‌توانند خطر ابتلا به بیماری را افزایش دهند:

1- سن اولین عادت ماهانه قبل از 12 سالگی

2- بچه‌دار نشدن

3- سن اولین زایمان بیش از 35 سال

4- سن یائسگی بیشتر از 55 سال

5- استفاده از درمان جایگزین هورمونی برای علائم یائسگی

—————————————————————————————————

عوامل ایجاد کننده سرطان سینه

سن اولين قاعدگي:

دخترانی که اولین عادت ماهانه آنها قبل از 12 سالگی شروع می‌شود، نسبت به دخترانی که قاعدگی آنها دیرتر شروع می‌شود، در معرض خطر بیشتری هستند. احتمالاً علت آن این است که هورمون‌هایی مانند استروژن که پس از بلوغ در خون دختران افزایش می‌یابند، در بروز سرطان پستان نقش دارند. از آنجا که بدن زنان در طول سال‌های قاعدگی در معرض استروژن‌ها قرار می‌گیرد، هرچه مدت‌زمان بیشتری در معرض این هورمون‌ها باشند، احتمال ابتلای آنها به سرطان افزایش می‌یابد.

سن اولين زايمان:

زنانی که هرگز بچه‌دار نشده‌اند یا زایمان اولی‌شان بعد از سن 35 سال بوده است، در معرض خطر بیشتری قرار دارند. علت این نیز ممکن است این باشد که بارداری در سنین پایین‌تر تغییراتی در بافت پستان ایجاد می‌کند که آن را نسبت به سرطان مقاوم می‌کند. به این صورت که سلول‌های پستان به گونه‌ای بالغ می‌شوند که احتمال بروز تغییرات سرطانی در سنین بالاتر در آنها کمتر می‌شود.

“`html

کمتر خواهد بود.

سن شروع یائسگی

زنانی که سن یائسگی آنها بالاتر از میانگین جامعه است، بیشتر در معرض خطر هستند. دلیل این موضوع این است که هر چه یائسگی دیرتر اتفاق بیفتد، بافت پستان بیشتر در معرض هورمون‌هایی قرار می‌گیرد که با سرطان پستان مرتبط هستند.

درمان جایگزینی هورمون

این درمان شامل مصرف استروژن به تنهایی یا استروژن همراه با پروژسترون به صورت قرص، تزریق یا اشکال دیگر مانند چسب‌های پوستی می‌باشد. هورمون‌ها مواد شیمیایی هستند که بر فعالیت سلول‌ها و اندام‌های مختلف تاثیر می‌گذارند. استروژن و پروژسترون نقش مهمی در زندگی زنان دارند و به تنظیم عادت ماهانه و رشد بافت پستان کمک می‌کنند. این هورمون‌ها توسط تخمدان‌ها تولید می‌شوند، اما می‌توان آنها را در آزمایشگاه یا از حیوانات و گیاهان دیگر نیز تهیه کرد. وقتی یک زن از دوره باروری خود عبور می‌کند و به یائسگی نزدیک می‌شود، تولید این هورمون‌ها در بدن او کاهش می‌یابد.

کاهش استروژن می‌تواند باعث بروز علائم ناخوشایند یائسگی مثل گرگرفتگی و خشکی واژن شود و همچنین افت سطح این هورمون با خطر بالاتری از پوکی استخوان همراه است. درمان جایگزین هورمونی معمولاً برای کاهش این علائم و خطر پوکی استخوان تجویز می‌شود. این درمان در مواردی که یائسگی زودرس به دلایل طبیعی یا درمان‌های پزشکی یا جراحی در یک خانم رخ دهد، نیز استفاده می‌شود. مصرف هورمون‌ها ممکن است خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش دهد، بنابراین در خانم‌هایی که سرطان پستان دارند، نباید از این داروها استفاده شود.

اگر خانمی از علائم یائسگی رنج می‌برد و قصد دارد از داروهای گیاهی برای بهبود علائم مانند اختلالات خلقی، خشکی واژن و تعریق شبانه استفاده کند، بهتر است ابتدا با یک پزشک متخصص زنان مشورت کند. بسیاری از این داروهای گیاهی حاوی استروژن‌های طبیعی هستند و به هر حال، چون استروژن دارند، می‌توانند خطر سرطان پستان و بازگشت آن را افزایش دهند. برای مصرف هر دارویی باید فواید و معایب آن بررسی شود. در خانم‌هایی که در معرض خطر بالایی نیستند، مصرف این داروها مانعی ندارد، اما کسانی که خطر بیشتری دارند بهتر است با پزشک خود مشورت کنند.

حاملگی، سقط و سرطان پستان

شواهد کمی در مورد ارتباط تعداد حاملگی‌ها و سقط‌ها با سرطان پستان وجود دارد. بنابراین نمی‌توان نتیجه قطعی در مورد این موضوع گرفت و نیاز به اطلاعات بیشتری در مورد تاثیرات هورمونی حاملگی و سقط بر خطر سرطان پستان وجود دارد.

پروتز پستان

برخی مطالعات قبلی نشان داده‌اند که انواع قدیمی پروتزهای سینه ممکن است خطر سرطان را افزایش دهند، اما پروتزهای جدید سیلیکونی این خطر را ندارند. اگر پروتز پستان دارید و برای انجام ماموگرافی مراجعه کرده‌اید، باید حتماً تکنسین مربوطه را در جریان قرار بدهید.

قرص‌های جلوگیری از بارداری

قبلاً گفته شده که هورمون‌های بدن در بروز سرطان پستان نقش دارند و از آنجایی که ترکیبات اصلی این قرص‌ها هورمون‌های استروژنی و پروژسترونی هستند، این عوامل هم مانند سن شروع قاعدگی، بچه‌دار شدن یا نشدن و یائسگی می‌توانند بر خطر ابتلا به این بیماری تاثیر بگذارند. برخی تحقیقات نشان داده‌اند که مصرف طولانی‌مدت این قرص‌ها به مدت بیش از ۴ تا ۵ سال ممکن است خطر سرطان پستان را افزایش دهد، اما برای نتیجه‌گیری قطعی در این زمینه، نیاز به تحقیقات بیشتر است.

چاقی

چاقی شدید می‌تواند خطر ابتلا به برخی سرطان‌ها را افزایش دهد. چون استروژن و برخی دیگر از هورمون‌های شبه استروژنی در بافت چربی ذخیره می‌شوند، هرچه چربی بدن بیشتر باشد، مقادیر بیشتری از استروژن برای تاثیرگذاری بر بافت پستان و سیستم غددی بدن در دسترس خواهد بود.

اضافه وزن یک خانم در زمان تشخیص بیماری می‌تواند بر شانس ابتلا مجدد به سرطان پستان نیز تاثیر بگذارد. بسیاری از محققین بر این باورند که پیروی از یک رژیم غذایی سالم به همراه ورزش بخش مهمی از بهبودی و سلامت است.

“““html

ذکر این نکته بسیار مهم است که زمانی که چاقی ایجاد می‌شود اهمیت زیادی دارد، به طوری که چاقی‌هایی که بعد از یائسگی به وجود می‌آیند به عنوان یک عامل خطر جدی‌تر در نظر گرفته می‌شوند.

رژیم غذایی و تغذیه

مقدار کالری و چربی‌هایی که به طور معمول مصرف می‌کنیم می‌تواند بر خطر ابتلا به سرطان پستان تأثیر بگذارد. با این حال، هنوز تحقیقات کافی برای اثبات این موضوع انجام نشده است. ما هر روز در مورد اهمیت یک رژیم غذایی مناسب، به خصوص افزایش مصرف سبزیجات و میوه‌ها، کاهش چربی‌ها و افزایش فعالیت بدنی مطالب بیشتری می‌شنویم. حدود سی درصد از کل سرطان‌ها در زنان و مردان با رژیم غذایی آنها ارتباط دارد. برخی تحقیقات نشان داده‌اند که مصرف زیاد چربی، به ویژه چربی‌های حیوانی، غذاهای نمک‌سود و دودی می‌تواند خطر ابتلا به بعضی سرطان‌ها از جمله سرطان پستان را افزایش دهد.

پخت غذا در دماهای بسیار بالا نیز باعث تولید مواد سرطان‌زا می‌شود. علاوه بر این، بعضی از محققان دریافته‌اند که برخی ویتامین‌ها مانند A، C و E و همچنین سلنیوم که به عنوان آنتی‌اکسیدان شناخته می‌شوند، ممکن است در پیشگیری از سرطان پستان مؤثر باشند. این مواد در بیشتر سبزیجات و میوه‌ها (مانند کلم، گل‌کلم، کاهو، هویج، اسفناج، زردآلو، طالبی و مرکبات) و همچنین در گوشت قرمز، غذاهای دریایی، شیر و غلات یافت می‌شوند. مصرف الکل نیز می‌تواند احتمال ابتلا به بیماری را در برخی مطالعات افزایش دهد. نکته‌ای که اهمیت دارد این است که با وجود تمام موارد ذکر شده، هنوز ارتباط قطعی و صد در صد بین یک ماده غذایی خاص و بروز حتمی سرطان پستان ثابت نشده است.

عوامل محیطی

به تازگی ارتباط بین عوامل محیطی و بروز سرطان پستان مورد توجه قرار گرفته است. بسیاری از عواملی که زنان در طول زندگی خود با آنها مواجه می‌شوند به عنوان عواملی ممکن در ارتباط با سرطان پستان بررسی شده‌اند. این مواد شامل حشره‌کش‌ها، مواد ارگانوکلره (سمومی مانند د.د.ت و دیوکسین) و تماس با موادی مثل کروم، جیوه و دیگر مواد شیمیایی و فلزات سنگین هستند. لازم است اشاره شود که با توجه به نبود نتایج قطعی، تحقیقات بیشتری هنوز در حال انجام است.

—————————————————————————————————

چه چیزی سرطان پستان ایجاد نمی‌کند؟

هیچ دلیلی وجود ندارد که نشان دهد آسیب به پستان باعث سرطان پستان می‌شود. این بیماری مسری نیست و از یک فرد به دیگری منتقل نمی‌شود. برخی زنان که به این بیماری مبتلا می‌شوند، فکر می‌کنند که استرس در زندگی آنها باعث ایجاد سرطان شده است. اگرچه استرس می‌تواند بر تمام سیستم‌های بدن تأثیر بگذارد، اما در حال حاضر مدرک معتبری وجود ندارد که ثابت کند استرس به‌طور مستقیم باعث ایجاد سرطان پستان می‌شود.

—————————————————————————————————

ضایعات خوش‌خیم پستان و سرطان پستان

برخی از ضایعات پستان که در بررسی‌های قبلی مانند سونوگرافی، ماموگرافی و یا نمونه‌برداری مشخص شده‌اند، می‌توانند با افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان مرتبط باشند. در این زمینه باید با پزشک خود مشورت کنید و اگر سوالی در مورد احتمال ایجاد سرطان به دنبال این ضایعات دارید یا فکر می‌کنید ممکن است نیاز به اقدام خاصی داشته باشید، حتماً از پزشک خود بپرسید. هیچگاه نگرانی‌های خود را برای خود نگه ندارید.

بسیاری از زنان مثلاً بعد از اینکه متوجه می‌شوند که یک کیست ساده در پستان دارند، به شدت نگران می‌شوند، در حالی که آنها می‌توانند با پرسش‌های ساده از پزشک معالج خود متوجه شوند که ابتلا به کیست ساده پستان باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان نمی‌شود و بنابراین می‌توانند از این نگرانی خارج شوند. از طرف دیگر، برخی ضایعات پستان می‌توانند همراه با افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان باشند. بنابراین بهترین راهنما در این موارد پزشک جراح معالج شماست.

علت قطعی ابتلا به سرطان پستان هنوز مشخص نیست. در واقع چندین عامل وجود دارند که احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهند. این عوامل عبارتند از:

– افزایش سن

– سابقه فردی و خانوادگی سرطان

“`

پستان

– سن شروع اولین عادت ماهانه زیر 12 سال

– عدم بچه‌دار شدن

– سن اولین زایمان بالای 30 سال

– سن یائسگی بالای 55 سال

– مصرف طولانی‌مدت قرص‌های ضدبارداری و درمان جایگزین هورمونی برای کاهش علائم یائسگی

– چاقی و رعایت رژیم غذایی پرچرب

– قرار گرفتن در معرض اشعه به مقدار زیاد

توجه داشته باشید که آسیب‌دیدن، ضربه یا ضربه زدن به پستان نمی‌تواند باعث ایجاد سرطان پستان شود. سرطان پستان مسری نیست و تا کنون مدرکی وجود ندارد که نشان دهد استرس به‌طور مستقیم می‌تواند سرطان پستان ایجاد کند.

در حال حاضر کنترل زیادی روی این عوامل وجود ندارد. همچنین، بسیاری از زنانی که به سرطان پستان مبتلا شده‌اند، هیچ‌یک از عوامل خطر شناخته‌شده را ندارند. با این حال، قرار گرفتن در معرض هورمون استروژن یک عامل مهم در این ارتباط به شمار می‌آید.

—————————————————————————————————

گردآوری شده از مجله اینترنتی رضیم

مرجان امینی