علت سندرم خوردن شبانه و راه پیشگیری و درمان این عارضه (2 نکته مهم)

“`html
سندرم خوردن شبانه چیست و چگونه درمان میشود؟
از هر ۱۰ نفر فرد مبتلا به چاقی، یک نفر به سندرم خوردن شبانه مبتلاست. این یک نوع اختلال تغذیهای است که باعث میشود فرد در طول شب برای غذا خوردن از خواب بیدار شود. به همین دلیل، بعضیها نمیتوانند به راحتی بخوابند یا پس از بیدار شدن از خواب، تا وقتی غذا نخورند دوباره نمیخوابند.
سندرم خوردن شبانه یک نوع اختلال است که فرد ممکن است بیشتر از ۲۵ درصد کالری روزانهاش را بعد از شام مصرف کند و برای خوردن غذا از خواب بیدار شود. در ایالات متحده، حدود ۱.۵ درصد از افراد به این اختلال مبتلا هستند. این سندرم یک ترکیب از مشکلات خواب و خوردن بیش از حد است که فرد بیشتر از آن چیزی که نیاز دارد غذا میخورد.
سندروم خوردن شبانه (پرخوری شبانه)
این سندرم (NES) نوعی اختلال در تغذیه است که با بیخوابی همراه میشود. افرادی که به این اختلال دچارند، چندین بار در شب برای خوردن غذا از خواب بیدار میشوند. اگر این اختلال درمان نشود، میتواند مشکلات جدیتری را برای فرد ایجاد کند و او را به چاقی و بیماریهایی مثل دیابت و فشار خون بالا مبتلا کند. افرادی که این سندرم را دارند، اگر غذا نخورند، نمیتوانند به خواب بروند.
آنها همچنین کنترل چندانی بر میل و اشتهای خود در شب ندارند. افراد مبتلا معمولاً از افسردگی یا اضطراب رنج میبرند و این حالتها در شب بدتر میشود. پزشکان برای درمان این بیماری معمولاً از ترکیب داروهای ضد افسردگی، درمانهای رفتاری و تکنیکهای بهبود خواب و خوراک استفاده میکنند.
علائم سندرم خوردن شبانه
علائم پرخوری شبانه معمولاً چند هفته یا چند ماه ادامه دارند و شامل موارد زیر است:
از خواب بیدار شدن برای خوردن غذا: این افراد معمولاً بیش از چهار بار در هفته از بیخوابی رنج میبرند و گاهی چندین بار در شب به خاطر غذا خوردن از خواب بیدار میشوند. آنها احساس میکنند باید معدهشان پر باشد تا دوباره به خواب بروند.
مصرف کالری بالا در شب: افراد مبتلا بیش از ۲۵٪ از کالری روزانهشان را در شب مصرف میکنند. معمولاً قبل از خواب یا در طول شب، غذا میخورند. به جای اینکه یک وعده بزرگ بخورند، آنها غالباً تعداد زیادی وعدههای کوچک یا میانوعدههای پرکالری میخورند.
کاهش اشتها در طول روز: گرسنگی شدید و میل به خوردن معمولاً در شب رخ میدهد. این افراد معمولاً نمیتوانند صبحانه بخورند و بعضیها حتی تا بعدازظهر احساس گرسنگی نمیکنند.
افسردگی و اضطراب: شرایط روحی شامل افسردگی و اضطراب معمولاً با این اختلال همراه است. فرد مبتلا احساس میکند که کنترلی بر روی غذای خود ندارد و ممکن است احساس شرم یا خجالت کند.
علل سندروم خوردن شبانه
پرخوری شبانه به نوعی به سلامت روانی مربوط میشود. علت دقیق این اختلال مشخص نیست، اما عوامل زیر میتوانند مؤثر باشند:
اختلال ساعت زیستی بدن: ساعت زیستی بدن، ریتم خواب، بیداری و گرسنگی را مشخص میکند. در افراد مبتلا به این اختلال، ساعت داخلی بدن به درستی عمل نمیکند و بدن هورمونهایی را آزاد میکند که باعث میشود در شب به جای روز، گرسنه شوند و بیدار بمانند.
ژنتیک: این اختلال ممکن است ارثی باشد و در خانوادهها منتقل شود.
سلامت روانی: بسیاری از افرادی که به این سندرم دچارند، مشکلات خلقی مانند افسردگی و اضطراب نیز دارند.
سایر اختلالات: اکثر افراد مبتلا به سندرم خوردن شبانه از دیگر اختلالات تغذیهای یا مشکلات مرتبط با مواد مخدر رنج میبرند و احتمالاً چاق هم هستند.
رژیم غذایی در طول روز: گاهی اوقات، دریافت ناکافی کالری در طول روز میتواند باعث پرخوری شبانه شود. افرادی که در طول روز غذا نمیخورند، معمولاً در شب بیشتر غذا میخورند.
راه های تشخیص سندروم خوردن شبانه
پزشک بعد از معاینه بالینی بررسی میکند که بیمار…
“`
هر از گاهی افراد متوجه میشوند که در شب از خواب بیدار میشوند و باید بدانند چطور دوباره به خواب برگردند. علاوه بر این، پزشک سلامت جسم، مزاج و وضعیت روانی و احساسی بیمار را نیز بررسی میکند.
روشهای درمان سندروم خوردن شبانه
شایعترین روشهای درمان این سندروم شامل داروهای ضدافسردگی و درمانهای رفتاری شناختی هستند. تحقیقات نشان میدهد که یادگیری تکنیکهای آرامش میتواند احساس گرسنگی در شب را به صبح منتقل کند. استفاده از داروهای ضدافسردگی میتواند مشکلات مربوط به پرخوری شبانه را برطرف کرده و روحیه و کیفیت زندگی فرد را افزایش دهد.
روشهای دیگر درمان شامل استفاده از داروهای تقویتی و ملاتونین است. معمولا پزشک ترکیبی از درمانها را پیشنهاد میکند، بهگونهای که داروهای ضدافسردگی و درمانهای شناختی در کنار بهبود عادات خواب و تغذیه قرار میگیرند.
۱. درمان شناختی رفتاری
این نوع درمان میتواند به کاهش قابل توجه پرخوری در شب، تعداد دفعات خوردن در شب، کل کالری مصرفی و علائم افسردگی کمک کند. جالب این است که این درمان میزان غذا خوردن در اواخر شب را به طور قابل توجهی کم میکند، اما در زمان شام موثر نیست.
برای تشخیص سندروم خوردن شبانه، پزشک عادتهای غذایی بیمار را بررسی کرده و میبیند که بیمار به چه میزان شبها از خواب بیدار میشود و چطور میتواند دوباره بخوابد.
۲. فتوتراپی (نوردرمانی)
نوردرمانی با نور صبح به افزایش سطح سروتونین بدن کمک میکند و یکی از روشهای درمان پرخوری شبانه است. این روش میتواند به تغییر رفتار، بهبود روحیه و خواب و کاهش علائم پرخوری شبانه کمک کند. همچنین نوردرمانی بر ساعت بیولوژیکی بدن تأثیر میگذارد و چرخه خواب و تغذیه را تنظیم میکند.
۳. درمان سندروم خوردن شبانه در طب سنتی
در طب سنتی بر حفظ تعادل بین بدن و ذهن و استفاده از گیاهان طبیعی برای بهبود سلامت تاکید میشود. درمان این سندروم شامل رویکردهای زیر است:
استفاده از گیاهان آرامبخش: گیاهانی مانند اسطوخودوس، کامومیل و مریمگلی دارای خواص آرامبخش هستند که میتوانند به کاهش استرس و بهبود خواب کمک کنند. این گیاهان معمولاً در قالب اسانسها مورد استفاده قرار میگیرند و میتوانند از طریق ماساژ، اسپری یا تنفس عمیق به کار روند.
روشهای آرامشبخش: تکنیکهایی مانند ماساژ، آروماتراپی، تمرینات تنفسی و مدیتیشن میتوانند به کاهش استرس و ایجاد آرامش کمک کنند.
تغییر سبک زندگی و روال خواب: ایجاد یک برنامه خواب منظم، فراهم کردن شرایط مناسب برای خواب (مانند تاریکی، سکوت و دما) و اجتناب از مواد تحریککننده مانند قهوه، نیکوتین و الکل میتوانند به بهبود کیفیت خواب کمک کنند.
عوارض سندروم خوردن شبانه
افرادی که دچار این مشکل هستند، معمولاً از چاقی یا اضافه وزن رنج میبرند که این وضعیت خطر ابتلا به بیماریها را افزایش میدهد. این افراد ممکن است در معرض بیماریهایی مانند فشار خون بالا، دیابت و کلسترول بالا قرار گیرند. اضافه وزن میتواند خطر ابتلا به بیماریهای قلبی، انواع سرطانها و اختلالات کیسه صفرا را نیز افزایش دهد. از دیگر عوارض سندروم پرخوری شبانه میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- مشکلات گوارشی
- سوزش معده
- رفلاکس معده
- کاهش کیفیت خواب
- احساس خستگی و کاهش انرژی
- استرس، افسردگی و مشکلات روانی
- اختلال در روند زندگی روزمره
- احتمال آسیب جسمی
راههای پیشگیری از سندرم خوردن شبانه
تحقیقات اولیه نشان میدهند که تمرینات آزادسازی عضلات میتواند به افراد مبتلا کمک کند تا اشتها و تمایل به خوردن شبانه را به ساعات صبح منتقل کنند و احساسات منفی مانند افسردگی و اضطراب را کاهش دهند. همچنین تمرین تنفس عمیق نیز میتواند در پیشگیری از این سندروم موثر باشد. برخی از روشهای پیشگیری شامل:
رعایت الگوی خواب منظم: سعی کنید هر شب در ساعت مشخصی بخوابید و بیدار شوید.
فراهم کردن شرایط مناسب برای خواب: از نور زیاد و صداهای مزاحم دوری کنید و فضایی راحت برای خواب خود فراهم نمایید.
برای داشتن خواب بهتر، باید محیط خوابتان را مناسب کنید. از رنگهای آرامشبخش استفاده کنید، دمای اتاق را کنترل کنید و تخت و تشک مناسبی داشته باشید.
قبل از خواب از خوردن مواد محرک مثل قهوه، نیکوتین و الکل پرهیز کنید. برای کاهش استرس، میتوانید از روشهایی مثل مدیتیشن، یوگا، تمرینات تنفسی و تکنیکهای آرامشبخش کمک بگیرید. ورزش منظم نیز به خواب بهتر کمک میکند. با فعالیتهای ورزشی، بدن شما خستهتر میشود و این کار باعث میشود خواب عمیقتری داشته باشید. اما به یاد داشته باشید که از انجام ورزشهای سخت در نزدیکی زمان خواب خودداری کنید.
همچنین، مصرف الکل و مواد مخدر میتواند خواب شما را مختل کند و باعث بیداری ناگهانی در شب شود. سعی کنید این مواد را کمتر مصرف کنید و بهتر است که به طور کامل از آنها پرهیز کنید.
اگر مشکل خواب شما جدی است، بهتر است با پزشک یا متخصص خواب صحبت کنید تا شما را راهنمایی کنند و روشهای درمانی مناسب را به شما پیشنهاد دهند.
منبع: دکترتو